Het is zomer en de Covid19-ellende is zo goed als achter de rug. Ondanks alle mij aangeboden betoogjes, spelletjes, oefeningen, nominaties en activistische uitnodigingen om 'mee te doen', met de  bedoeling de maatschappij stante pede te 'veranderen' (de wereld NA Corona dus) ben ik gewoon rustig thuis gebleven. Zo veel mogelijk proberen te ontspannen en te slapen en ja, ik droom weer elke nacht. Goed teken.

Ben van plan deze heerlijke zomermaanden op dezelfde manier door te brengen. De tekst van Yoshihito KENKO, een Japans schrijver uit de 13de-14de eeuw - uit zijn postuum uitgegeven meesterwerk, de Tsurezuregusa - lees ik steeds opnieuw. Ik vind de gedachten en overpeinzingen van Kenko, die zijn positie aan het keizerlijk hof inruilde voor een bestaan als dichter en kluizenaar, heel inspirerend!

Niets dwazers dan in beslag te worden genomen door faam en winstbejag. Misschien lijkt het wenselijk om een naam na te laten die niet gauw vervliegt. Een mens wil graag een reputatie nalaten van wijsheid en geestelijke verfijning, maar als je er even bij stilstaat betekent dat alleen dat hij zijn hart wil ophalen aan lofbetuigingen. Noch degenen die ons prijzen, noch  degenen die ons door het slijk halen zullen het lang uithouden op de wereld; ook zij die naar hen luisteren zullen spoedig verdwenen zijn. Voor wie moeten we ons dan schamen en door wie willen we graag worden erkend? Bovendien leidt roem tot lasterpraat Het heeft geen zin een goede naam na te laten; na winstbejag en het streven naar een hoge positie is dat toch wel het allerdomste.

Als ik een goede raad mocht geven aan diegenen die kennis en wijsheid nastreven, zou ik aanstippen dat kennis tot bedrog leidt en artistieke begaafdheid tot een toename van zondige begeerten. De ware kennis is niet iets waarover anderen je inlichten of dat je verwerft door te studeren. Waaruit bestaat kennis dan wel? Gepast en ongepast gedrag komen uiteindelijk op hetzelfde neer. Wat zullen we dan 'goed' noemen? De ware wijze bezit geen kennis, geen deugdzaamheid, geen verdiensten en geen roem. Wie kent hem, wie zingt er zijn lof? Ik wil niet zeggen dat hij zijn deugden verdoezelt of zich voordoet als domoor; van in den beginne heeft hij zich verheven boven wijsheid en dwaasheid, winst en verlies.

Al het bovengenoemde geldt voor degenen die zich laten misleiden tot het streven naar eer en gewin. Alles op onze wereld is onwerkelijk. Niets is het waard om over te praten of naar te verlangen.

Yoshida Kenko, De kunst van het nietsdoen, Uitgeverij van Oorschot, eerste druk maart 2020, vertaald door Jos Vos.  https://www.bol.com/nl/f/de-kunst-van-het-nietsdoen/9200000125006091/?country=BE
(met recensie in de Groene Amsterdammer).