Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
26-05-2005
de biologische agrariër.!
Mijn vriend - die in een zatte bui zichzelf weleens "God" durft noemen - is een overtuigd biologisch agrariër. Hij is tevens overtuigd dat legumen afkomstig van een kar of uit een buurtwinkel ondergespoten of bewerkt zijn met alle denkbare pesticiden. Hij composteert zelf, spaart de uitwerpselen van zijn ganzen, van zijn kippen en van zijn ezel, en als er per hoge uitzondering een van zijn legkiekens de pijp uit gaat, graaft hij dat eigenhandig in de grond op de plaats waar volgend jaar zijne prei groot moet worden. Vanaf het ogenblik dat het eerste onkruid opschiet neemt hij de spade ter hand, zoekt een onnozele ziel, geeft hem de schup en laat die zijne hof omspaaien. Kwestie van zelf hernias voor te blijven. Het zaaigoed - wortelkes, prei, tomaten, radijskes, spinazie...- gaat dan vakkundig de grond in en een grote "genoegdoening" maakt zich van mijn vriend meester als de eerste sprietjes hun koppeke boven aarde steken. Waarlijk dan is "God" daar. Zoals een duivenmelker op zijn prijsduif uit Quivrain zit te wachten, zo gaat mijn vriend om het anderhalf uur naar de vorderingen van zijne salade kijken. Waarlijk hij voelt zich een God.!!!! En alles zonder chemisch gedoe. En alles groeit en bloeit in pure pracht. Geruchten doen de ronde dat hij zelfs ondergrondse wegwijzerkes plaatst om de woelmuizen van zijn peekes weg te houden.... Maar dat zijn geruchten. En dan komt de productie op gang. Als men in de supermarkten en gespecialiseerde groentenwinkels met salade naar Uwe kop gooit, als de aardbeien in de solden zijn en de bloemkolen elkaar in de rekken verdringen, begint mijne vriend ook te oogsten: Hij moet dan drie weken aan een stuk salaad eten, krijgt 's morgens en 's middags spinazie bij zijne boterham, en de bloemkolen die komen zijn oren uit. Gelukkig heeft hij een paar goei vrienden die hem kostenloos van zijn overproductie afhelpen. Waarvoor dank.
