Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
08-11-2008
Antoon
Frans Van Deuren....., de Vlaamse Anton Heyboer.
Diep in de luwte van de Merksplasse bossen schildert Frans Van Deuren. "who the fuck is Frans Van Deuren" hoor ik u diep nadenken en "wat vraagt die per uur om mijn living licht-beige te tapiseren" is daarna uw tweede kapitalistische reactie.
Bij de grote hoop is Merksplas alleen gekend van "de kolonie" en van Fons Beckx, de visboer die een lieke kon fluiten op de kop van een dooie haring. Na zijn pensionering trok ook Frans Van Deuren naar Merksplas. Niet om na zijn uren schoenen te verkopen bij de Veja maar om kunstenaar te worden. De Arendonkenaars kennen Frans Van Deuren als directeur van de gemeentelijke basisschool Sint-Jan op de Voorheide, dé residentiële wijk ten noord-oosten van Arendonk. Ze horen het niet graag daar op de Mét, maar het slim en het pront volk in Arendonk komt allemaal van de Voorheide. Allemaal uit de klassen van den Toreman, de rosse van de veldwachter, meester Ooms, meester Helsen en juffrouw Lens. Daar is Van Deuren directeur geweest. Tot ieders tevredenheid.....
Na zijn pensionering stortte hij zich vol overgave in de liefde en op het schilderen. Hij koos daarbij niet voor de gemakkelijkste weg, sloeg de Arendonkse schilders- en speksteenklieversfabriek over en ging met gelijkgestemde zielen op cursus bij gasten die echt een borstel konden vasthouden. Dat resulteerde nu in een groepstentoonstelling in het Nederlandse Middelbeers, kwestie van ook het noord-brabantse plebs in contact te brengen met enige vorm van cultuur.
Frans van Deuren is op deze tentoonstelling in het gezelschap van drie vrouwelijke collega's: "dames met een grote D, vrouwen met klasse": twee schilderessen, Maria De Voecht en Joyce van Strien en één keramiste, Griet Mertens. Alle drie, aan hun tentoongesteld werk te zien, vrouwen met ballen aan hun lijf, die hun inspiratie opdoen in boswandelingen, de ruimte en de kosmos en in een wereld van structuren en vormen. (ge ziet: ik heb mijn huiswerk gemaakt.) Alle vier artiesten hebben een gedegen opleiding gehad in diverse kunstenaarskolonies in buiten- en binnenland en dat is te zien aan het tentoongestelde werk: Een intimistische tentoonstelling van met liefde en passie geschilderde en geboutseerde werken.
...Kwam het door het lieftallig gezelschap dat me vergezelde, door de aparte sfeer van 't Oude Kerkje in Middelbeers, door de aangeboden en met veel smaak leeggedronken consumaties;.... toen ik Frans Van Deuren daar zag staan in het gezelschap van zijn collega-kunstenaressen moest ik onwillekeurig denken aan Anton Heyboer, zijn boerderij en zijn drie vrouwen...
Om de tentoonstelling in " 't Oude Kerkje" van Middelbeers te bezoeken moet ge rap zijn. Morgen zondag 9 november is de laatste dag dat U een uniek werk van één van deze vier kunstenaars in Uw bezit kunt krijgen. Kom binnen een jaar of tien niet zagen en jammeren dat ge uw euro's in waardeloze aandelen van de Paris Bas hebt gestoken in plaats van in een kunstwerk van Maria, Griet, de Frans of Joyce. We hebben U tijdig verwittigd... Vincent van Gogh was ook een oor kwijt vooraleer hij beroemd werd.
Reacties op bericht (3)
10-11-2008
de frans toch...
Toen ik nog een klein pikwinkeltje had op de vraai kwam meester Frans achter z'n uren altijd voor 3 frang zwette rekkers halen. We buurten toen altijd een beetje. Over de schoon vrouwen van de Vraai: suzan van Néke Nijs, christiane van jos slegers zaliger, die twee van néke segers, bij jef broeckx liepen er ook een paar schoon rond, dan had ge nog maria van jef van koffiën en jakkelin, een zuster van den drukker uit de kapelstraat. 't Was ne schone tijd daar op de vrij. En dan vergeet ik nog pater Mattheus van Postel: men tepelkes zwellen er nog van op als ik aan de pater moet denken. Doe de groeten aan onzen eddie.
10-11-2008, 18:11 geschreven door Virgenie van janussen
08-11-2008
bedankt.
Addo, ik kwam hem deze namiddag tegen in een incarnatie van Frans Van Deuren, den oude schooldirecteur van de Vraai. De Frans was nog niet zover: hij had er nog maar drie. Maar hij blijft wel in form...
08-11-2008, 21:25 geschreven door J.Rekel
Het is maar dat ge het weet.
Anton Heyboer (Sabang, 9 februari 1924 - Den Ilp, 9 april 2005) was een Nederlands kunstschilder en etser. Hij woonde met vier vrouwen in een commune te Den Ilp (Landsmeer). De "vijfde" vrouw is zijn kunstverkoopster aan de overkant.
