Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
27-07-2005
Missiefeesten
Een paar weken geleden waren er in het dorp Arendonk missiefeesten. Een zogezegde ouderwetse bijeenkomst waar hulp bijeen wordt gesprokkeld voor overjaarse nonnekes en paterkes in de Congo en andere werelddelen. ...Een oud exemplaar tekende nog present: Een vijfentachtigjarige pater-missionaris met 54 dienstjaren in Congo. Daarvoor hadden ze hem beloond met een medaille van "Ridder in de kroonorde". Er wordt nogal eens smalend gedaan over missiefeesten: Saaien truikes voor de negerkes breien, tombolalootjes verkopen met als hoofdprijs een bedevaart naar Lourdes, en dat soort dingen. Eten en drinken kunt ge er ook: een Westmalse trappist en pannenkoeken zijn het hoogst haalbare op de menukaart. En de plaatselijke fanfare komt voor nikske en gratis spelen. Dat is wat anders dan de tegenwoordige en moderne versies van een missiefeest: uitdagende reklamefolders, etentjes van de Oxfam-wereldwinkels en andere Ngo's met eerlijke Max Havelaarkoffie, steevast bruine rijst op het menu, dansoptredens van gasten met rastakapsels en andere gewichtig aandoende ontwikkelinghulpsympathisanten. Da's pas derde Wereldsolidariteit. 't Zal wel. Ik kom er zelf wel eens, bij mijns broeders feesten.
Ik zal wel bij een uitstervend mensenras behoren, maar geef mij maar de "ouderwetse missiefeesten".