Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
23-08-2005
Bahadur.
....Verhalen uit het asielcentrum van Arendonk. (zie mijn berichtjes van 29/6: asielcentrum)
Nepalese grootmoeder met haar kleinzoon.
Bahadur is 24 jaar en komt uit Dharan in Nepal. Dharan ligt ongeveer tegen de driehoek waar Nepal, China en Bangladesh elkaar raken. Volop in een gebied dat gecontroleerd wordt door de Maoistische rebellen. Samen met twee collega's vertegenwoordigde hij in Dharan "his majesty the King" en de regering in Kathmandu.Overal een prestigieuse job, maar niet in Dharan. Doodsbedreigingen en fysiek geweld dwongen hem om het land te ontvluchten. Zijn vrouw van 22 jaar en zijn twee kindjes - een meisje van 5 en een jongetje van 3 jaar - moest hij achterlaten.Nu zit hij in het asielcentrum van Arendonk. Met oosterse gelatenheid en op zijn hukken, en maar wachten. Hij kan geen Engels, geen Frans, geen Duits en ook geen Nederlands. Alleen Nepalees en Chinees. Elke dag, zo rond een uur of elf, sleft hij traag naar de grote toegangspoort van het asielcentrum. Tegen die tijd komt de facteur met de post. Tegen beter weten in hoopt Bahadur op een briefje uit Nepal. Van zijn vrouw. Iedere keer sleft hij onverrichterzake terug. Heel waarschijnlijk krijgt Bahadur binnenkort een briefje uit Brussel. Dat hij mag blijven. ...Maar zeg nu zelf: moet hij daar eigenlijk blij mee zijn???