|
Werelddierendag.!!!
Ik heb de werelddierendag in alle stilte aan mij voorbij laten trekken. Buiten een paar goudvissen, een wild eekhoorntje en een verloren gelopen kikvors heb ik geen dieren. Ik heb ook niet zo'n behoefte aan dieren en er ook geen affectie mee. Ik kan perfect verder met mensen.
Dat wil niet zeggen dat ik met een boog rond mensen heenga die wel dieren hebben. Vrienden, zelfs familie van mij, hebben dieren en beestjes. Mijn kleinzoon spaart wandelende takken, een verre vriend heeft een gecastreerde ezel, een schoonbroer werkt tussendoor bij een varkensboer en nog een zwager heeft thuis aan de muur een opgezette everzwijnenkop hangen.
Waar het mij om gaat is dat tegenwoordig door heel veel mensen meer aandacht wordt gegeven aan beesten dan aan mensen. En daar zullen goede en gefundeerde redenen voor zijn: hondjes en poesjes gewoon graag zien, een speelkameraadje, gezelschap in eenzame momenten, waken over de familieschatten, omwille van de vriendschap.... Dus ik snap het wel, maar aan mij is het niet besteed.
-Ieder jaar op vacantie aan de kust heeft één van de zes kleinkinderen per dag wel een hoop hondenpoep tussen de ribbeltjes van zijn schoenen hangen. (kan dat stinken !)
-Een vriendinneke van mij (nu 16 jaar) herstelt nog van de beten in haar gezicht, opgelopen 4 jaar geleden door een beet van een mechelse scheper.
-Een ander vriendin slaat de panische angst om het hart als ze aan de overzijde van de straat nog maar een hond ziet komen. (jeugdtrauma zeker.)
-De berner senner van mijn eigenste zoon springt iedere keer als hij me ziet vol blijdschap tegen mijn versgestreken overhemd. Opnieuw de wasmand in.
-Lang geleden ben ik eens op bezoek geweest bij een deurwaarder. Bij het naar buitengaan in mijn hielen gebeten door een soort pekinees. (twee trauma's ineens :de deurwaarder en de pekinees.)
-Een blauwe reiger die in het voorjaar al mijn goudvissen van de vijver plukte.
-Alle katten en kattinnen die me in de loop van de voorbije decennia schrammen hebben bezorgd, en slapeloze nachten.
...De rij is niet af, maar dit moet maar volstaan.
Daarom pleit ik voor begrip bij diegenen wiens hond of poes of kanarie niet op straat kakt, niet uithaalt naar andere wezens of de boel niet op stelten zet. Wilt U me alstublieft vergeven voor zoveel onbegrip van mijnentwege.... Nu ga ik mijn vissen eten geven.
|
