Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
04-12-2005
De poeierloop I
De poeierloop. Kunt gij U nog herinneren hoe ge vroeger moest gaan zwemmen? Bij ons hier was er in ieder geval geen zwembad. Dat hebben ze in Arendonk pas rond 1978 gebouwd. Bij de inhuldiging zijn er nog twee schepenen, met een stuk in hun voeten, in gesprongen. Maar daar wou ik het niet over hebben. Nu nog niet.
Door Arendonk loopt de Wamp, onze plaatselijke stroom. Lang voordat de ruilverkavelingen onze rivier zo recht als een kaars maakte lagen de meanders in elke bocht. Sommigen meters diep. In die kuilen gingen wij zwemmen: de jongens in het Jongenskuiltje, de meisjes in het Meiskeskuiltje. Wij, de jeugd van de Voorheide, een gehucht van Arendonk, mochten daar niet komen. We stonden bekend als te gevaarlijk: Volgens de plaatselijke klap konden wij niet van de badpakskes van de meiskes afblijven. Wij trokken de bretellekes naar beneden, loog men over ons. Wij gingen zwemmen in de Poeierloop. Soms wel met z'n twintigen. En in onze loop mochten de jongens en de meiskes door elkaar zwemmen. De Poeierloop was een brede gegraven gracht van zo'n 500 meter lang die een verbinding maakte tussen het kanaal Dessel-Schoten en de dynamietfabrieken en die moest zorgen voor koelwater voor die fabrieken. 't Was daar elke zomer vollen bak en die van het centrum kwamen dan vol afgunst kijken hoe wij, jongens en meisjes van het eerste studiejaar tot het laatste middelbaar, door elkaar kreffelden, spellekens speelden en elkaar leerden kennen....van binnen en van buiten....Bij ons deden de meiskes zelf hun bretellekes naar beneden.
Vorige week is het laatste stukske Poeierloop dicht gegooid. Er komen brede putbuizen in en beton erover. De Poeierloop is moeten wijken voor de industrie en de vooruitgang. En net nu de Wamp haar meanders terug begint te krijgen zijn wij onze zwemput toch nog kwijt geraakt zeker.
