Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
07-01-2006
gedichtje.
Gedicht voor alle dames. In navolging van La douce France die lyrisch wordt als hij over vrouwen begint te klappen, om Jeff Hoeyberghs een beetje te koeioneren en om alle vriendinnekes van mij van hun depressies af te helpen volgende gedichtje. Ge begrijpt natuurlijk wel dat ik het zelf ergens heb gepikt.
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn vriend zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek".
Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak.
Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden,
De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zùlke prammen.
Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen.
En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel.
Mijn man was niet meer op zijn gemak, want op straat riepen jongens " is 't lekker, ouwe zak ?".
Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en hij ging trimmen en in het fitnesscentrum gymmen.
En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed!
Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.
Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen...
Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken.
Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit vanbinnen.
...Mijn vrienden hadden het niet beter kunnen zeggen.!!!
Reacties op bericht (1)
08-01-2006
Tof
Verdorie Rekel, g'hebt gij dat weeral eens goed gelapt! Ik zal mijn Betty proberen van zo'n kliniek weg te houden. Niet dat ik het meiske geen vernieuwd uiterlijk gun, doch omdat ik niet graag zou zien dat ze met bloemekes voor mijn laatste rustplaatst komt te staan.
