Iedere dag  zien we het op teevee of lezen we het in de kranten: Kazaks gezin uitgewezen, familie moet terug naar Kirgizië, op vliegtuig gezet richting Kosovo.
enzoverder.........Laat het vooral heel duidelijk zijn: dit zijn puur menselijke drama's. Families die 2,3 of meerdere jaren geleden hier in België strandden op hun zoektocht naar meer geluk, vrijheid, of wat het ook moge zijn. Hun kindjes zijn hier geboren, zijn naar school gegaan, hebben vriendjes gevonden. En de ouders maar wachten en wachten....

In elk drama wordt dan verwezen naar de laksheid van het ministerie van binnenlandse zaken, het niet functioneren van de dienst vreemdelingenzaken, de besluiteloosheid van de Raad van State, enzoverder. Het zal wel.
Wat echter nooit vermeld wordt is de rol van de advocaten van de asielzoekende families. Rond elk asielcentrum, ocmw, plaatselijk opvanginitiatief zwermen ze rond: de zogezegde advocatuur die voor elke asielzoeker een verblijfvergunning kan regelen. Mits de betaling van een paar honderden euro gaan ze in beroep tegen elke beslissing van de dienst vreemdelingenzaken, en sukkelen ze tot bij de Raad van State. En die asielzoekersfamilie maar aan het lijntje houden. en dat jaren volhouden, en die families maar laten integreren, en de kindjes naar hun klasje en vriendjes laten gaan.
Procedures ingeleid bij de Raad van State leveren in 1 op de 1.000 gevallen een herziening op. En dan alleen op basis van procedurefouten. Alle andere beroepen worden afgewezen. Ook dat weten die advocaten.
Nogmaals: iedere uitwijzing, of ze vroeg komt of laat, is voor die mensen een drama. Maar tegen beter weten in blijven procederen en daar nog eurocenten voor vangen vind ik crimineel. Daar moet ge geen advocaat voor geworden zijn om dat te weten.