Een groepje vrienden van mij - eigenlijk een zooitje ongeregeld dat tesamen een prachtige jeugd heeft beleefd bij de plaatselijke Chiro - is weer op weekend geweest. De telkenjare terugkerende bijeenkomst heeft altijd plaats in de donkere bossen van Midden-Limburg. Vroeger toen de kindjes nog klein waren mochten die ook mee. Nu niet meer: de kindjes zijn ouder en daarmee ook beschaafder en verstandiger geworden. Als één grote commune hokt die bende -zo'n 18 mannen en vrouwen- twee lange nachten en dagen in meegesleurde caravans, omgebouwde volkswagenbussen, piramidals en andere legertenten. Het kampeerterrein van Woodstock kon er niet aan tippen. Een grote Romafamilie als het ware. Buiten het overdadig zwelgen van grote hoeveelheden bier, wijn en andere sprituozen, worden straffe toeren van vroeger opgehaald, verteld over oude lieven en vrijers en tussendoor aan volks- en bosspelen gedaan. Dat ze in deze laatste activiteit enigszins gehinderd worden door opkomende hangbuiken en andere verzaksels schijnt de fiere bende niet te deren. Dit jaar stond hun kamp in het teken van de oude Romeinen.- waarvan hierboven een momentopname-. Na het avondeten en een korte bezinning is het voor velen dan bedtijd. De eerste maandag na het weekend is het een hoogdag voor de Arendonkse huisdokters: verspreid over de verschillende kabinetten zitten er dan dames en heren met hernia's, bronchitis, reuma's, kapotte gewrichtsbanden en barstende koppijn. ....En toch.....die gasten kennende, hebben ze er dat allemaal voor over en zouden ze geen halve dag willen missen. Of zoals het een anonieme deelnemer treffelijk verwoordde: "Twee dagen lang zijn wij de perfecte afspiegeling van het vuilbakkenras."
|