|
Paaseieren rapen in de Langschelpen.
Naar jaarlijkse gewoonte laat de buurt waar mijne vriend woont op paasmaandag de paashaas voorbij komen. Omdat er nog redelijk wat katholieke mensen in die buurt wonen mogen ook "de klokken van Rome" nog eens overvliegen.
De buurt organiseert dat paaseieren rapen voor de kindjes en kleinkindjes van de buurtbewoners. Sinds er een federaal asielcentrum in Arendonk zijn intrek heeft genomen op de voormalige duitse legerbasis en munitieopslagplaats zijn ook de kindjes van de daar gehuisveste asielzoekers welkom.
Het moet gezegd: de buurt waar mijne vriend woont lult en zevert niet alleen over "verdraagzaamheid en gastvrijheid" maar ze doet ook daadwerkelijk iets aan de integratie van het asielcentrum en haar bewoners.
Nadat zij hun kleurplaat hebben afgegeven duikelen ieder jaar zo'n 50 à 60 klein mannekes verdeeld in - en + 6-jarigen de bossen in op zoek naar de gedropte paaseieren. Terwijl de papa's en de mama's genieten van een vroege Jupiler of een taske koffie wordt er door de jeugd naarstig gezocht naar het ultieme ei, naar het "gouden ei".
Na driekwart uur zoeken vinden de meeste jongeren dat ze genoeg eieren in hun korf hebben liggen en is er voor de meesten de lol af.
Wat volgt is de prijsuitreiking voor de mooiste kleurprenten en voor de vinders van het gouden ei waarna ieder deelnemertje een zak chocoladen paaseitjes als cadeautje mee naar huis krijgt.
Ge ziet het; het zijn daar in de buurt waar mijne vriend woont mensen die "alle" klein kindjes graag zien en het zijn dan toch allemaal geen flurken en onverdraagzame klippels...al blijven veel Olga's en andere plaatselijke hulpbisschoppen dat wel vinden....
|
