"Jef Koffie's trots" is twee jaar geworden....
Vorige zaterdag, 14 april, bestond dit blog, Jef Koffie's trots, twee jaar. De wereld is gewoon blijven draaien en de tapkranen bij "Jeanne Trul" hebben geen minuut stil gestaan. Maar goed ook, want d'r is nikske aan zo'n blog: ge verzint wat onzin, schrijft het op en als ge wat geluk hebt zijn er altijd wel die het lezen en er commentaar op geven of juist niet. In zijn tweejarig bestaan heeft "Jef Koffie's trots" 153.000 pageviews gehad. Op zich heeft dat niets te betekenen: gewoon aanklikken en weer een stemmetje meer: Ik ken zelfs supporters en sympathisanten die bij gebrek aan vleselijke genoegtes en zonder de hand aan zichzelf te moeten slaan heel de dag mijn blog bevingeren....keer op keer met dat middenvingerke..... Waar ik wel een beetje fier op ben zijn de 65.000 unieke bezoekers die dit blog hebben bezocht: mensen die echt de moeite hebben genomen om te lezen wat er geschreven staat. Die wil ik uitgebreid bedanken, maar dan ook weer niet te uitgebreid; een tractatie met een Blonde Leffe kunt ge op uwe buik schrijven.
Ik wil tevens van de gelegenheid gebruik maken om enkele misverstanden uit de weg te ruimen: Mijn schrijversnaam - J.Rekel - heeft niks te maken met de bijnaam die een vos wel eens meekrijgt, het is - voor mij - idyllischer. J.Rekel is gewoon gevormd door de beginletters van de voornamen van mijn 6 kleinkinderen: Jef, Renée, Eva, Kobe, Emiel en Lien. Niet direct wereldschokkend maar ik had mezelf ook Egbert of Bengo of Irma kunnen noemen....of vuurpeloton. God nog aan toe.!
De blognaam tenslotte is "Brabbes" en dat slaat op een gebeurtenis ver in de tijd: Onze parochiepastoor, Willem Van Bree, en zijn meid vonden destijds -1956- dat de oudste zoon van Jef Koffie persé pater moest worden en dat het Klein Seminarie van Hoogstraten de ideale plaats was om de stiel te leren. Zoonlief ging dus op internaat, 10 jaar oud, en startte een moeizame relatie met de mannen in zwarte soutane.... De rest vertel ik later. Zo houd ik lezers over.
|