Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
06-04-2008
dioxine-kiekens.
Een vriend van mij is in een diepe depressie gesukkeld....
Zo'n 35 jaar geleden verwierf een (nederlandse) vriend van mij van zijn schoonvader-agrariër enkele bunders landbouwgrond in eigendom. Hij had daar grote plannen mee. Via connecties die het systeem van de kolchozen genegen waren werd een deel ingekleurd als bouwzone - weliswaar zonevreemd. De rest zou dienen om have en goed te voorzien van patatten, bieten en carootjes.. Peëen zegt de simpele Arendonkenaar.
Met de hulp van paardenmest, varkenszeik en kiekenstront verdeeld en uitgespreid op de akkers door bereidwillige hollanders en andere illegale allochtonen werden de verkregen gronden productierijp gemaakt.
Tussen huis en akkerlanden werden er koters opgetrokken waarin ganzen, eenden, ezels, schapen, geiten en kiekens naar hartelust konden ronddalken en weg en weer scharrelen. Met de opbrengst van de kiekens ging hij de hort op: naar bevriende en gelijkgestemde zielen: Zo leverde hij eitjes bij de plaatselijke toebaksblaaikesboer in ruil voor een vervallen Ché of een Playboy die handig verscholen zaten achter de Libelle en de overschotten van "Kerk en Leven". Als er nog eikes overschoten dan waren deze bestemd voor de lokale apothekersassistente. Over de tegenprestatie voor de geleverde eieren is mijn vriend vaag en redelijk dubbelzinnig. Enkel de assistente, mijn vriend en hun gemeenschappelijke biechtvader hebben kennis van hun - durf ik hopen - frivole ruilhandel.
Deze week kwam aan het licht dat mijn vriend zijn trouwe klanten meer dan waarschijnlijk een dioxinevergiftiging heeft aangesmeerd. Zijn kiekens beschikken namelijk over een loopren van enkele ares zwaar vergiftigde gronden. Zij hebben hun scharrelgebied omgetoverd tot een middelgroot crossterrein met gaten, kuilen en bulten; alles bijeen- en overhoop gescharreld. Die gronden heeft mijn vriend in de loop van jaren noeste arbeid veranderd in een soort van Cambodjaanse killing-fields van omgekomen kiekens, de nek omgewrongen konijnen, doodgeslagen schapen, geaborteerde geiten... Alles een halve meter "moeder Aarde" in. De neerslag van verbrand patattenloof, opgestookte archieven en bankafschriften, en neerdwarrelende plastieken zakken hebben bijgedragen tot een gebied dat de vervuilde sites van "Poudreries Reunies d' Arendonck" - 't Poeierfabriek zeg maar - probleemloos kan evenaren.
Sinds professoren van zijn lievelingsuniversiteit in Brussel de gewone burger de schrik van hun leven hebben bezorgd met verhalen over dioxine-eieren van scharrelkiekens hebben de klanten van mijne vriend massaal afgehaakt. Niettegenstaande hun groene achtergrond, hun gaia-sympathiëen en hun liefde voor derde wereldbananen halen zij hun eieren nu bij ongelukkige batterijkiekens. Hun argument is dat Amnesty International niet over legkiekens gaat.
Mijne vriend is zijn klandizie kwijt: Naast een overschot aan scharreleieren is de levering van zijn "Ché en de Playboy" stopgezet; zijn leesvoer beperkt zich nu tot "de Standaard" en den "Okra", het boekske van de katholieke gepensioneerden. In momenten van diepe vertwijfeling leest hij fragmenten uit "Het verdriet van België". Naderhand schilt hij de patatten en denkt hij na... over de verschrikkingen en leegtes in een mensenleven, wat niet persé het zijne hoeft te zijn.
De plaatselijke apothekersassistente is op zo'n momenten heel nabij in 't diepst van zijn gedachten...
Reacties op bericht (5)
09-04-2008
wat ist.?
Wat is het Brabbes hebben ze uw twee emmers paprika's gepikt? Of geruild tegen een schaal kiekeneieren?
09-04-2008, 17:02 geschreven door de 2 charels
07-04-2008
van hierboven..
Van hierboven, naast mijn verborgen doch eeuwige liefde, Ref.Dom.E.H. van bree, kijk ik met welbehagen naar de bloeiende parochie waarvan mijn pastoor de aanzet en drijvende kracht was. Wij waren tenminste een koppel: De Willem en ikke, zijn Lewis. De Romeo en Julia van de Vraai.
07-04-2008, 18:47 geschreven door Lewis van pastoor Van Bree zaliger.
niet te geloven.
Laat u nikske wijsmaken Brabbes, die emmers met papirikas stonden op een zaterdagmorgen gewoon bij ons langs de gevel; weliswaar aan de zonkant. Een geste van ons Heer? een parochiaan die ons armlastig vond? Jezus zal het zeggen...hoop ik dan maar.!
07-04-2008, 18:40 geschreven door ons Bertha
Begot, begot...
Begot Brabbes, die courgetten en augurken die zijn niet van uwe vriend, die komen uit mijnen hof. Ik heb ze geplukt tussen twee regenbuien in. Wie kunt ge nog vertrouwen hé.
07-04-2008, 18:31 geschreven door Carolus Minkukel
dedju dedju...
Begot Brabbes, die courgetten en augurken die zijn niet van uwe vriend, die komen uit mijnen hof. Ik heb ze geplukt tussen twee regenbuien in. Wie kunt ge nog vertrouwen hé.