Toen rapen nog rechts groeiden en niet per sé Vlaams verankerd moesten zijn, was het voor de meeste waarnemers al duidelijk dat JM Dedecker een probleem had dat hij zo snel mogelijk wil voortplanten naar anderen. Toen moesten waarnemers nog voorzichtig zijn met het gebruik van Vlaamse analyses, maar nu de raap kleur bekend heeft zal een diepvlaams spreekwoord misschien meer aanvaard zijn, namelijk een tiep die stenen kan doen vechten.
Onze goede Vlaamse meerwaarde rondspruitende cultuurzenders hebben ons geholpen bij deze conclusie. Want geeft toe wie zich verdiept in programmas als "de supernany" en "de hondenfluisteraar" moet toch als enige symptomatische overeenkomsten gezien hebben tussen de behandelde probleemgevallen en JM Dedecker. Dit alles natuurlijk louter perceptief zonder dieper inzicht in het brulboei gedrag van de laatstgenoemde. Maar de onhebbelijke dwangmatige hang naar aandacht bij zowel de probleemgevallen van "de hondenfluisteraar" als bij JMD moet toch meer burgers zijn opgevallen.
Hondjes zeiken in de keuken, springen tegen alles aan, bijten alles kapot... allemaal om de aandacht van baasken op te eisen. JMD beschuldigt renners, de CD&V, De SP.a,..., roept een beetje over snel rijden, blaast een beetje over dubbeldekautostrades allemaal om zichzelf van de aandacht van de zelf verstandig verklaarde rechtsen. Maar na de laatste week is het duidelijk dat de zindelijkheidstraining van JMD verloren moeite zal zijn. De NVA hoorde de kiezers toestromen doch stond reeds met de voeten in de aandachtsplasjes van de voorgeprogrameerde ruziemaker.
Tot daar de overeenkomst. In de TV programma's gaat de supernany weg of trekt de hondenfluisteraar naar het volgende beest en laat een gelukkig gezinnetje met een droom van een opgelost probleemgeval achter. Vandaar dat het ook TV is. In de realiteit zit de NVA met de gebakken peren. Nu JMD alle staarderij opeist zullen de navels misschien een probleem gaan vormen. Ik vrees dat hier geen hondenfluisteraars meer helpen. Een veterinair misschien... maar we moeten beleefd blijven zeker ?!
Zou u zich nog anders dan gelukkig en gezond durven voelen ? Wij werken er zo hard aan dat het van maatschappelijke dwarsliggerij zou getuigen het tegendeel te beweren. In de flashy blitzwereld is het niet in om bij de oppervlakkige sociale contacten te beginnen zagen over falende gezondheid, zeker niet op psychisch gebied. Wie doet dat nu ?
De oudjes natuurlijk. Wie kent ze niet, de almaar zagende besjes. Over bloeddruk, stoelgang en / of andere mankementen. Ze hoorden bij het leven tot zo'n een veertig jaar geleden. Want toen begonnen ze ons te hinderen. We stopten ze samen, voor hun eigen bestwil. , Zo kunnen ze tegen elkaar zagen, en we konden met tweeën gaan werken. Niets stond ons in de weg om het gelukswahalla binnen te rijden. Tegen 270 per uur met twee auto's tegelijk.
Niets ? Wel heu... niet verder vertellen maar "die van mij" had "het" zitten. Zwanger. Onverwacht en ongepland. Zoals niet gezegd wordt : ongewenst dus. Wij zagen de 5 al krimpen naar een BMW 3 of de E naar een C Mercedes. Dat kon niet. Wegmaken ? Geen schaamte nodig. Wij, de Belgische vereniging van wegmakers zijn met 20 000 duizend. Allé 40 000 dus want om "iets" weg te maken zijn er twee onverantwoordlijken nodig. Ongeveer 1 van de 8 gezaaide kindplantjes worden weggewied voor de wereld hun aanwezigheidskreet hoort. Ongewensten hoeven geen inspraak, en deze houden geen hongerstaking in kerken. Wij weer gelukkig en gezond.
Twee hebben wij er gehouden. Lieve, leuke, natuurlijk brave en vanzelfsprekend slimme kindjes. Tuurlijk nadat wij een volumineuze tweede wagen op de oprit hadden. Kinderen dat is steeds een verhuis en een grote aanpassing. Zo kan ik maar drie dagen (maan-, woens-, en vrijdag) meer naar de sportclub, café of avondles. Rushen is het op die dagen ! Zonder mij kunnen ze niet. Dus wilt U mij zien, dan is het effekes en op afspraak. Over drie maand. Agenda zit vol man druk druk druk... Mijn vrouw gaat haar eigen gang op dins- en donderdag. De andere dagen heeft ze te veel huishoudwerk. Ze zaagt daar wel over, maar ja k ben onmisbaar en de kuisvrouw kan ook niet alles. Ik help zo veel ik kan natuurlijk. Ik rij bvb de kinderen 's avonds naar de ouders waar ze blijven slapen. Dan toch de maandagavond en Vrijdag ga ik ze terug oppikken. Want opoe en omoe hebben meer tijd. Voor de kinderen. Wij zijn zo druk gelukkig. In 't week-end offer ik mij op voor mij en mijn gezin. Samen thuis met de kinderen. Niet dat ik er last van heb. Ze hebben TV, Playstation en computer op hun kamer. Ze amuseren zich feestelijk, ik ben gelukkig en mijn vrouw ligt onder de zonnebank. Dan ziet ze bruin tegen dat de babysit komt. Want in 't week-end pakken wij het er eens duchtig van. Kwestie van onszelf ook eens iets te gunnen zonder de kinderen.
Gelukkig zijn er geen probleemkindjes meer. Die luidruchtige voetballende ettertjes worden gefixt met Relatine. Vruchtwaterpuncties annex ingrepen ter voorkoming van zinledig leven behoeden ons geluk voor verstoring door halffabrikaten. En straks zijn we beschaafd genoeg om als ouders te beslissen "zinloze leventjes" te euthanaseren. Bijna niets meer om met de schijn van ons geluk onze medemens te verblinden.
Gelukkig zijn we, meneer. Ongeloofelijk en constant. Dipjes fietsen wij dicht met onhebbelijke massa's roesmiddelen. Kwestie van de perceptie, tijdelijk dan toch, aan te passen aan onze gelukkige werkelijkheid. Als een dip een dal wordt, gooien we dat dicht met karrenvrachten anti-depressiva. Zelfs in de duistere momenten van het leven zweven wij gelukkigzalig door. Gelukkig zijn is dus hard werken. Dat niet iedereen altijd slaagt is eigenlijk een beetje inherent aan het proces of zo u wil het spel. Anderlecht wint ook niet altijd. Tja dat die mensen dan uit de maatschappij stappen is spijtig. Dat zal de prijs zijn van een gelukkig gezonde maatschappij ? En wij zijn bij de gelukkigsten, dus wij aanvaarden de hoogste prijs ? En dan maar roken op restaurant verbieden want daar stinken onze kleren van
Wij zijn met zijn allen, Vlamingen, zo zot als een deur. Wij lopen de psychiatrie vijf keer meer plat dan alle andere Europeanen. Maar wij zijn zo gelukkig meneer. De gelukkigsten van alle Europeaners. Mijn vader zaliger zei altijd zotten zijn de gelukkigste mensen. Of met de bijbelse profetie zalige de zotten, wij zullen god zien.
Bovendien voelen wij ons nog de gezondste ook ! Ik vraag mij af of dit de oorzaak of het gevolg is van onze koppositie psychiatrie-bezoek. Maar ik mag mij daar het hoofd niet meer over breken want ik moet ons gemiddelde geluk op een hoog peil houden. Dus geen problemen meer. Of heeft mijn gelukskonijntje toch een vliegje op zijn neus. Heeft onze pers niet enkele weken geleden geschreven dat wij, Vlamingen dus, voor ongeveer 50 % te dik zijn ? Zou ons gezondheidsgevoel maar subjectief zijn ? Ik durf ons collectief geluksgevoel helemaal niet verrimpelen maar zou onze plaats in het koppeleton van de zelfmoordcijfers niet eerder een aanduiding zijn dat de perceptie van de goedheid van onze leefomgeving niet voor iedereen aanleiding geeft tot hetzelfde subjectieve geluksgevoel. Ik voorzie echter dat de statistiek zal blijven kloppen. Desnoods als een zwerende vinger. Onze psychiaters, die wij veel meer dan andere Europeanen aanspreken, zijn goe' bezig en wij voelen ons navenant gelukkig. Ondertussen zijn wij meer en meer verwend door het "gelukkig zijn", worden wij dus moeilijker en moeilijker en zullen dus gemakkelijker en gemakkelijker naar de psychiatrie stappen. Everyones a winner baby !
Verder leven er 15 % van de Vlamingen onder de armoedegrens. (Zijn deze ook gelukkig of alleen psychiatrisch meer actief ?)Maar ondanks die armoede geven wij steeds meer uit aan Sinterklaas en Kerstkado's. Kinderhanden zijn niet gouw meer gevuld. En als deze evolutie zou stagneren dan gaan we toch electronisch betalen gewoon veel duurder maken. Zo stijgen de sinterklaas en kerstuitgaven alvast in 2008 nog een keer. Ik vrees dat ik naar de psychiatrie moet omdat ik reeds van vorig jaar de uitgaven voor Sinterklaas en eindejaar heb beperkt. Uit noodzaak. Maar alléz niet getreurd wij zijn toch gelukkig. Uit noodzaak zegt U Willem ? U leeft toch in een land met steeds stijgende lonen en met loonenquëtes die uitwijzen dat men hier gemakkelijk tot 3000 euro netto kan verdienen dat terwijl iedereen die het gelukkig kan weten bij hoog en bij laag beweerd dat de prijzen niet gestegen zijn met de invoering van de euro.
Zalig ook de wachtenden want zij zullen de Kennedytunnel zien. Of zij dat, zoals uitgebreide, dure en diepgaand relevante studies aantonen, ook in gelukkige toestand zullen doen, mag ik betwijfelen nu deze gelukkigen een half uurtje langer moeten wachten op hun geluk. Als compensatie Ondertussen zullen alle Vlaamse Willys en Marjetten hun chauffage maar 2 graden kouder zetten, de helft van hun spaarlampen uitdraaien, zich met koud water wassen,.... want het half uur extra wachtgeluk zou zo grofweg ongeveer 5000 liter extra vloeibare energiedrager als CO2 de lucht in blazen. Onze ministers werken dus ook mee aan ons geluk. Zij hopen misschien dat de mensen in december nog een terraske (liefst verwarmd natuurlijk) kunnen gaan doen. Want, nog niet uitgevoerde doch alvast zeer relevante maar vooral dure studies, zullen hebben onthuld dat terassjesgangers gelukkiger zijn. Alweer subjectief gezien natuurlijk want wij mogen niet vergeten dat terrasjeszitten zich in open lucht afspeeld. En aangezien in Vlaanderen de luchtvervuiling zodanig erg is dat het aanleiding geeft tot ± 1000 extra overlijdens per jaar zal er allicht één, en waarschijnlijk meerdere terrasjeszitters aan hun subjectief gelukkigmakende activiteit de dood hebben gevonden. Tot zo lang we ons maar kunnen wijsmaken, desnoods met iets meer naar de psychiatrie te lopen, dat wij gelukkig zijn is er geen vuiltje aan de lucht. Alleen maar in de lucht.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Ik zie het al staan op mijn visitekaartje Willem de Rode (ridder). Ik zie het ook al voor mij, de flauwvallende freules, bij het afgeven van datzelfde visitekaartje. De vallende zakdoekjes, de torens en draken, een onbekende wereld zou voor mij opengaan. Aquamarijne hermelijnen op een scharlaken diamant, alvast meer belovend om bij weg te dromen dan het Belgische vakantieweer.
Reikhalzend kijk ik elk jaar uit naar de gelukkigen die zich geroepen mogen horen om toe te treden in deze ultieme parallelwereld. Mensen met carrières van de hoge vlucht zoals een Frimout, mensen met een journalistieke helderheid die tot bezinning noopt, of anderen met veel noten op hun zang. Het moet gezegd, het multiculturele van de adellijkheid kent geen grenzen. En als men eerlijk is, dan moet men toegeven dat er zich geen integratieproblemen voordoen in deze parallelle wereld ondanks de verscheidenheid van de deelnemers.
Hebt U zich ook wel eens afgevraagd hoe deze edelen-in-spe uitverkoren worden ? Ik wel. Zouden ze een sollicitatiebrief moeten sturen ? Misschien worden deze met de mooiste tekening er wel uitgehaald, zoals op Ketnet. Of misschien moeten er zeer zware selectieproeven worden uitgevoerd. Managementcapaciteiten, leidinggevend potentieel, time management, prestaties onder druk. Maar persoonlijk ben ik snel van deze piste afgedwaald. Als men ze op een rijtje ziet staan kan men zich elk jaar niet van de indruk ontdoen dat er toch meer capabele kandidaten zich gemeld moeten hebben. Ik bijvoorbeeld !
Gelooft U dat ik er zelfs even aan gedacht heb dat er elk jaar steekspelen en boogscheutwedstrijden worden georganiseerd, een soort adellijke olympische spelen in België en dat de winnaars in de verschillende disciplines geen medaille maar een titel kregen. Een uitputtingslag bij het zakdoekvallen van de 100 m toren, een strijd op leven en dood in het draakverslaan, een gordiaans gevecht tussen de roden en de blauwen in het luchtkasteelveroveren, . Maar ook dit idee heb ik, nog sneller dan het vorige, moeten laten varen. Alweer op pure perceptie, maar ik schat mijzelf hoger overwinningskansen toe dan de meeste gelauwerden. Ik weet het dus niet meer. Populisten zeggen mij dat men een liedje moet zingen voor de koningin. Maar Albert, man, geloof mij op mijn woord, ik zing elke avond echt gemeend vrolijke vrienden voor U. Ik wil dit zelfs in het vervolg rechtstaande doen als mijn vrouw de koekjesdoos met uw beeltenis en dat van uw familieleden op ons salontafeltje zet. Bovendien bid ik elke avond drie Brabançonnes en heb ik nog nooit op het Vlaams Blok gestemd.
Ach wat put ik mij uit, niets helpt. Ik heb mijn royaal gedrag reeds meermaals per brief naar de ridderslager (lager graden hoef ik niet) gestuurd, en nog steeds ben ik niet edel van doen en laten. Ik vrees dat het alweer een jaar wordt van jaloers toekijken tijdens de éne dag van officiële adelbeslaging en dat ik mij voor de rest van het jaar moet zoet houden met de DVD van Shrek als een zeer waarheidsgetrouw alternatief voor de adellijke surrogaatwereld.
