alles was vandaag klaar voor een eerste totale rustdag sedert lang; maar toen op het middaguur de zon plots begon te schijnen toch even de loopschoenen aangetrokken; voor een zeer trage run; aan een trage hartslag; schijnt dat dit ook wel eens nuttig kan zijn; de last in de linkerkuit blijft evenwel voorlopig; daarom bekijk ik het van dag tot dag nu; komt zeker goed maar kan misschien nog even duren; gelukkig is er nu geen sprake meer van een dubbel-carrière; inderdaad, gisteren een definitief punt gezet achter het scheidsrechtersbestaan; en dat geeft toch wel een bevrijdend gevoel; nooit gedacht dat ik er ooit zo zou beginnen, maar nog minder gedacht dat het ooit zo zou eindigen; maar je volgt in deze het best wat wijze raad; als dan ook medici zeggen dat het misschien beter is te stoppen maakt dat de beslissing gemakkelijker; en vooral, het is, voorlopig althans, dus nog geen definitief einde van de sportieve wereld; voorlopig wel zonder wedstrijden, maar misschien komt daar de volgende maanden, of volgend jaar toch ook weer verandering in; hoe dan ook, we doen dus rustig verder; de voorbije twintig jaar waren heel mooi; hopelijk geven de volgende evenveel voldoening; details van de korte run  van vandaag (in het eerst opnieuw terug in herfst/winterkledij): 6.15/km - 268 kcal - 103 gemiddelde hartslag - 118 maximale hartslag - 172 pasfrequentie