Eigenlijk was het niet direct voorzien voor vandaag; Maar het kwam nu goed uit. Dus konden we maar beter aanzetten richting het Oostvlaamse Bottelare. Deelgemeente Merelbeke. Ik had een en ander wel wat voorbereid, maar later zou blijken dat dit toch onvoldoende was. Maar sommige dingen weet je nu immers niet op voorhand. De run gestart aan de Bottelaarse Vijverswegel (foto1). Het was de eerste wegel die ik tegenkwam. Maar het zou niet de laatste zijn. En die zorgden er dan ook voor dat ik het spoor wel eens bijster was.

Vrij vlug kwam ik aaan het OUD KARMELIETENKLOOSTER (foto 2). Naar het schijnt zijn die Karmelieten in 1667 in Bottelare gekomen om bijstand te verlenen aan de diensten van de parochiekerk Sint-Anna van Bottelare. De hofste werd destijds geschonken door Bertolf de Paix en zijn zus Josine en dit ter bevordering van de Sint-Annadevotie in Bottelare. In 1797 zijn de Karmelieten terug vertrokken en is het kloosterdomein verkocht.

Zo kwam ik in de Doelwegel (foto 3) en passeerde ik ook de Muntewegel (foto 4).

Verder ging het langs de Zink (foto 6) en zag ik ook dat er een wandeling was die liep van Munte tot Moortsele (foto7) in de DRIESBEEKVALLEI.

In de Zink liep ik ook voorbij het kasteel  TER ZINKT. Dit was een echt middeleeuws waterslot dat omgeven was door een dubbele slotgracht en uitgerust met een kerker voor misdadigers. In de 18e eeuw werd het grotendeels gesloopt, en in de 19e eeuw werden de resten omgevormd tot een lusthof. Dit kasteel is dus een typisch voorbeeld van een romantische kasteel-interpretatie. Tegenwoordig kan je nog steed shaar prachtige buitenzijde bewonderen (foto 8).

Wat verder kwam ik aan het begin van de ASSELKOUTER WANDELROUTE. Deze wandeling start in het kleine dorpje MUNTE en is 13 km lang (foto10). Daar bevindt zich trouwens ook het café OUD MUNTE (foto11).

Eveneens te zien daar zijn de kerk SINT-BONIFATIUS met de pastorie en het klooster (foto 12 en 13).

Mooie open landschappen (foto14) en een veelvoud aan wegwijzers (foto 15) die me de weg wilden tonen maar daar niet altijd in lukten. Maar dat kan natuurlijk ook aan mij liggen. Er waren vooral teveel 'wegels'.

In die omgeving is ook de Christoforusgemeenschap gevestigd en is er een camping (foto 16 - 17 - 18).

En zo liep ik langs de BOTERHOEK en de KODDEWEGEL langs mooie vergezichten uiteindelijk toch terug naar mijn startlokatie.