Het weer.

Zwaar bewolkt tot betrokken met kans op lokale motregen. Soms nevelig.

Op zaterdagochtend was het grijs met verspreide lage wolken, nevel en plaatselijk mist. Hier en daar was wat motregen mogelijk. Het grijze weer trok maar langzaam op maar geleidelijk verschenen er wel opklaringen.

De maxima waren minder hoog en schommelden tussen 20 en 22 graden in de Ardennen, 24 tot 25 graden in het centrum en tot 27 graden in Belgisch Lotharingen.

De wind was matig en soms vrij krachtig aan de kust uit noord tot noordoost.

Actueel.

ECONOMIE

Versleten kous van Michael Jackson geveild voor 6200 euro.

Een oude en totaal versleten kous die de overleden popster Michael Jackson ooit nog heeft gedragen tijdens een optreden in Nice is in Frankrijk voor liefst 6200 euro onder de hamer gegaan.

Het was een technicus die de kous na het optreden had aangetroffen naast de kleedkamers van de artiest. Volgens veilingmeester Aurore Illy gaat het om een ‘iconische’ sok. De ‘King of Pop’ droeg de kous op 27 juli 1997 in Nice tijdens zijn ‘HIStory World Tour’.

Terug in de tijd: maandag 16 augustus 2010.

Neen, niet gelopen. Meteen de 16e dag zonder run dit jaar. Heel slecht weer vandaag. Het had al gans de dag geregend (gegoten) en ook deze avond verbeterde het niet. Jammer, maar je zag vandaag zelfs geen hond op straat. En er waren dus ook geen joggers te bespeuren. In Moerbeke-Waas (Oost-Vlaanderen) viel er het meeste regen naar het schijnt. Zoveel als anders op een ganse maand. Niet te doen. Dan maar wat gepoetst vandaag. Om mij toch ietwat nuttig bezig te houden. Ook leuk, vooral het resultaat dan. Voor morgen voorspellen ze gelukkig wel beter weer!

De run vandaag.

Wedstrijd: acrho –  zaterdag 16 augustus 2025 – La corrida des collines – Wodecq - 11km500 – ongeveer 332 deelnemers.

-   Het dorp.

Wodecq is een dorp in Henegouwen. Het is een deelgemeente van Ellezelles.

Bezienswaardig is in elk geval de Sint-Kwintenskerk (Église Saint-Quentin). Het is een bakstenen neoclassicistische kerk van 1835. De gotische gevel en toren zijn 16e-eeuws en in natuursteen uitgevoerd. Het gotisch doopvont is van omstreeks 1400.

Wodecq ligt aan de Ruisseau de Ronsart en aan de Tordoir, welke in oostelijke richting naar de Dender loopt. De hoogte bedraagt 24-62 meter en 35 meter aan de kerk.

-   Vooraf.

Wat ik bijna al gans het jaar doe: bitter weinig op trainingsvlak. Geen lange duurlopen deze week, geen of toch nauwelijks intervallen. Ik denk niet dat het zou goedkomen als ik nu ook nog intense trainingen zou afwerken. De wedstrijden volgen elkaar immers aan een hels tempo op. Gelukkig is er nu toch even een pauze van een tweetal weken.

Een topper die ik voor de wedstrijd sprak en die quasi alle wedstrijden van het criterium loopt zei mij dat hij toch wekelijks een honderdtal kilometer traint. Merkwaardig genoeg heeft hij het intervalwerk afgezworen. Hij heeft meer baat bij het doen van vrij veel kilometers aan een min of meer rustig tempo. En zijn resultaten geven hem ook gelijk zegt hij: hij loopt beter en vlugger dan tien jaar geleden.

Zo zie je maar! Het zal natuurlijk wel zo zijn dat deze regel niet voor iedereen van toepassing kan zijn. Ik zou het nu niet aankunnen: trainingsweken van om en bij de honderd kilometer bovenop de wedstrijden. Dat zou mij vast en zeker naar kwetsuren leiden!

Door het zomerse weer voelde ik mij wel vrij goed. Ik heb zeker niet erg te klagen wat conditie betreft.  

-   De opwarming.

Drie kilometer ‘warm’ lopen. Op de ‘Trieu’ dan nog. Neen, niet de berg in de omgeving van Kluisbergen die de wielrenners vaak aandoen. Maar het liep hier toch ook een paar honderd meter omhoog.

Dus wel een vrij degelijke inloop. Niet met de bedoeling om er direct in te vliegen! Wel integendeel. Ik wou het deze keer rustig aan doen in het begin. Mij een tijdje stil houden. Mij wat gedeisd houden. En dan zien hoe het losliep!

-   De wedstrijd.

Er waren niet zo heel veel deelnemers zag ik. Met iets meer dan 300 atleten waren we. Dat is toch ongeveer een 250 stuks minder dan vorige week. Hoe komt dat? Ik zou het niet weten. Waren het de hittedagen die een rol gespeeld hebben? Was het de te lopen afstand? Of het parcours? Een naamsverandering van de wedstrijd dringt zich misschien op. ‘La corrida des collines’ schrikt sommigen misschien wel af!

Een tragere start hadden we gezegd. Dus namen we niet vooraan plaats. Niet helemaal in de achterste gelederen, maar het scheelde toch niet veel.

Ik maakte mij bij de start om niks druk. Heel langzaam kwamen we op gang. De eerste zijn zeker al een paar honderd meter ver als ik mijn eerste passen over de vloermat plaats. Het lijkt mij heel traag te gaan tijdens die eerste kilometer. Ik vrees zowaar boven de 5.00/km uit te komen. Maar het valt uiteindelijk nog mee. Ik klok die kilometer af in 4.54. Een meevaller want die 5.00 is zowat mijn stokpaardje. Een limiet die ik niet graag overschrijd.

Maar dat neemt niet weg dat ik hier toch een dertigtal seconden boven mijn ‘normaler’ begintempo zit Het parcours was in het begin immers helemaal niet moeilijk. Geen hoogteverschillen, geen oneffenheden. Vorige week begon ik op vrij identieke wegen aan 4.14/km!

De wedstrijd op die manier helemaal uitlopen wou ik toch niet. Temeer ik mij prima voelde en een hoger tempo vrij gemakkelijk aankon. We dreven dus wat op. Die tweede kilometer ging dus vlugger met 4.35.

Maar ik wist dat er nog wat zat aan te komen. Deze egale en vrij vlakke wegen konden niet blijven duren. De volgende kilometers kregen we wat hoogteverschillen te verwerken en werd het wegdek ook benarder. Stoffige wegen namen de plaats in van het asfalt.

Zo’n weg bestaat vaak uit drie delen. In het midden heb je vaak de grasstrook. Die is over het algemeen vrij goed beloopbaar. Zeker als het droog is. En dat was nu het geval. Die paar druppels regen die gevallen waren hadden het gras niet gladder gemaakt en het zand niet harder. Aan de ene kant van dat graspaadje heb je dan de zandstrook. Hier was het al wat moeilijker om te lopen. Er lag vrij veel zand en dat maakt de zaak er niet eenvoudiger op. Een beetje te mijden dus. Aan de andere kant van het gras had je dan voornamelijk een strook met veel stenen. Grote stenen, kleine stenen. Keien van alle soorten en maten. Ook hier is het niet echt gemakkelijk om een goed pad te vinden. Gelukkig had ik schoenen aan met een goede demping! Maar ik probeerde waar het mogelijk was toch vaak de middenstrook op te zoeken. Dat leek mij nog het eenvoudigste. En het veiligste om valpartijen te voorkomen! Maar de kilometers gingen wel terug trager: 4.42 en 4.54. Dat scheelde opnieuw niet veel met de 5.00-limiet.

Het voordeel van heuvels is wel dat je ook eens de berg af mag lopen. Dat was het geval in de volgende kilometers. Die gingen vlot in  4.28 en 4.30.

Maar als ik even dacht dat ik nu wel altijd onder de 5.00 zou blijven merkte ik in kilometer 7 dat ik toch moest blijven opletten. Het tempo zakte weer naar 4.54. Opnieuw door het stijgend parcours en door de landelijke veldwegen. We kregen er meer dan ons deel van.

De terugweg richting kerk van Wodecq kon nu stilaan beginnen. Kilometer 8 ging opnieuw goed in 4.38.

Kilometer 9 was nog een laatste moeilijke. Ik klokte hem af in 4.52. Maar van dan af liep het voornamelijk bergafwaarts. Het tempo konden we gemakkelijk opdrijven. Ik zat ook nog vrij fris. Maar het was natuurlijk niet zo dat ik geen enkel teken van vermoeidheid vertoonde. Maar het werden goede kilometers met respectievelijk 4.15 en 4.27.

Dan nog een spurtje richting aankomst en de wedstrijd zat er op. Voor het criterium bracht dit weinig op. Er waren iets te weinig deelnemers en de afstand was nog vrij kort. De 1000 punten die we krijgen voor onze aanwezigheid moeten volstaan. Ik nam uiteindelijk dus wel de goede beslissing door eens wat trager te starten. En ondanks dit werd ik toch nog eerste in de categorie veteranen 4. Vandaag had ik daar toch wel wat voor gevreesd. Onterecht zo bleek bij het aanschouwen van de lijst met resultaten.

-   Enkele details.

TR238 – wedstrijd – afstand 11km500 – chrono 0:53:32 – km-tijd 4.39 - calorieën 704 – temperatuur 21,1° - gewicht 62,1 kg – hartslag 124-131 – pasfrequentie 176 – weersomstandigheden: prima! droog, niet te warm en vrij weinig wind

-   Situatieschets criterium.

Tweeëntwintigste wedstrijd van het jaar. De eenentwintigste die meetelt voor het criterium. Mijn negentiende van dat criterium. Mijn achttiende wedstrijd die uiteindelijk mee in rekening gehouden wordt voor het eindklassement (de eerste wedstrijd die de organisatoren van het acrho-criterium georganiseerd hebben in Amougies valt daarbuiten).