Het weer.

Gedeeltelijk tot dikwijls zwaar bewolkt en meestal droog. Kans op mist.

Vandaag zaterdag was het overwegend zwaar bewolkt met hier en daar wat regen of motregen. In de loop van de namiddag viel er in het westen geleidelijk wat regen.

De maxima lagen tussen 7 graden in de hoge Ardennen en 10 of lokaal zelfs 11 graden in het centrum en het westen.

De wind was matig uit het zuiden.

Actueel.

VERKEER

Parketten verstrengen beleid rond rijden onder invloed.

Vanaf vandaag trekken sommige parketten sneller het rijbewijs in van bestuurders die betrapt worden op het rijden onder invloed van alcohol. Tot nu toe werd het rijbewijs meteen ingetrokken als een bestuurder 0,50 mg/liter blies bij een controle, goed voor ongeveer 1,15 promille of zo’n 6 tot 7 pintjes. Vanaf nu gebeurt dat al vanaf 0,35 mg/liter (0,8 promille of ongeveer 4 pintjes).

Bestuurders zonder antecedenten die minder dan 0,50 mg/liter blazen krijgen in Leuven de optie tot het volgen van een cursus over de risico’s van alcoholgebruik in het verkeer, en in Halle-Vilvoorde tot het betalen van een minnelijke schikking.

Wie 0,50 mg/liter of meer blaast of reeds antecedenten heeft, wordt gedagvaard voor de politierechtbank. Daar riskeren de overtreders boetes tot 16.000 euro, een rijverbod van 8 dagen tot 5 jaar en bijkomende maatregelen.

Terug in de tijd: maandag 29 november 2010.

12km300 gelopen (20 rondjes Finse piste). Chrono 1:06:30. Gestart om 18 uur. Temperatuur min 1°. Eerste dag van wat waarschijnlijk een ganse week vriezen wordt, ook overdag. Men noemt dat een koudegolf. Eén die (te) vroeg komt. De opwarming van de aarde laat het hier dus even afweten. Dus komt het misschien toch nog goed. Ik ben in alle geval goed gekleed vertrokken zodat ik niet te vlug moest lopen om het warm te hebben. Een rustige relaxloop dus.

De run vandaag.

Wedstrijd: acrho –  zaterdag 29 november 2025 – Le jogging de St Nicolas  – Herseaux - 10km800 – 449 deelnemers.

-   Het dorp.

Herzeeuw (Frans: Herseaux) is een plaats in de Belgische provincie Henegouwen en een deelgemeente van Moeskroen. Herzeeuw ligt tegen de Franse grens. Het dorpscentrum van Herzeeuw ligt ruim een kilometer ten zuiden van de verstedelijkte kern van Moeskroen. In het noorden van het grondgebied spreidt zich wel een stuk van bebouwing van dorpskern van Lowingen (een andere deelgemeente van Moeskroen) uit, dat meer aansluit bij de kern van Moeskroen. Het gebied ten oosten van Lowingen is relatief open en landelijk. Ten westen, net over de Franse grens ligt Wattrelos, dat onmiddellijk deel uitmaakt van de grootstedelijke kern van Rijsel.

Herzeeuw zelf heeft daarnaast drie onderscheiden wijken. De dorpskern zelf ligt centraal. Iets ten zuiden daarvan ligt de wijk "Herzeeuw-Station", een wijk rond het station. Ten westen, tegen de grens met Frankrijk, ligt een recentere woonwijk, "Les Ballons". Elk hebben ze een eigen parochiekerk.

-   Wat ging er zoal de wedstrijd vooraf.

Elke week een wedstrijd. Dit houdt in dat er van zware trainingssessies weinig of geen sprake is. Een beetje in beweging blijven, dat is het zowat. Ik denk dat het stilaan tijd wordt om even gas terug te nemen. Het einde van dit toch wel zware criterium, zowel wat het aantal wedstrijden als wat de verschillende parcoursen betreft, is in zicht. Ik heb mij toch al een paar keer de bedenking gemaakt hoe het mogelijk is dat mensen alle of bijna alle wedstrijden van het criterium lopen (dat zullen er dit jaar ‘maar’ 35 zijn) en eventueel er links of rechts ook nog eentje meegraaien.

Gelukkig is het heel wat minder koud dan vorige week. Echt niet mijn weertje toen. Maar al bij al viel de wedstrijd wel nog mee.

Van fysieke vermoeidheid is er nu wel geen sprake. Dat is dus wel het voordeel van die weinige trainingsarbeid.

Op zaterdagnamiddag een wedstrijd lopen is voor mij de max. En al zeker in wintertijden als het al wat vroeger donker is. Je moet wel in de voormiddag een aantal zaken een beetje aanpassen, zoals voeding en zo, maar meestal loopt dat tegenwoordig vrij soepel en vlot. Ik ben wel vaak iets te vroeg klaar met alles zodat ik op een bepaald moment enkel nog moet wachten tot het tijd is om te vertrekken naar de wedstrijd en de verplaatsing aan te vatten. Dat is niet altijd aangenaam. Je zit daar of loopt wat in het rond, meestal doelloos, om de tijd vol te maken. Soms hou ik het niet meer vol en vertrek ik dan maar. Met als resultaat dat ik te vroeg ter plaatse ben. Maar dat heeft dan als voordeel dat er nog veel parkeergelegenheid is dichtbij de inschrijving en dat ik ook nog eens kan rondwandelen in de gemeente.

Dit was ook nu het geval. En in tegenstelling tot sommige gemeenten in Henegouwen was er in Herseaux wel een en ander te zien. Zo waren er onder meer een bakker en een slager te zien. Is toch altijd leuk als je in laatste instantie nog iets wil aanschaffen. Zowel het brood als het vlees zijn overal toch anders. En in deze periode kan je zelfs wat vleeswaren kopen om die de ganse namiddag in de wagen te deponeren. Met deze temperaturen zullen ze niet bederven. Niet dat het  heel koud was, zo’n tiental graden. Dus iets hoger dan de koelkasttemperatuur.

-   De accommodatie.

Ik was dus tijdig ter plaatse en had geen moeite om dichtbij de plaats van inschrijving te parkeren. Dat moest wel allemaal in de omliggende straten gebeuren want een vrije en ruime parking was er niet in de buurt. Gelukkig was er wel een wijk waar de auto op nauwelijks een paar honderd meter afstand van het gebeuren kon worden achtergelaten.

De sporthal waar alle activiteiten plaatsvonden was niet nieuw maar wel heel erg ruim. Niks op aan te merken. Dus inschrijving, kleedkamers, douches, allemaal op een enkele locatie. Wat wil je nog meer. En de start werd gegeven net voor die sporthal. Dus eens je de hal buiten kwam kon je aan de wedstrijd beginnen.

-   De opwarming.

Maar eerst de opwarming natuurlijk. Ik had problemen met het schoeisel. Op vrijdag had ik gezien dat mijn wedstrijdschoenen, de schoenen waarmee ik dit jaar al alle wedstrijden heb gelopen, aan de zijkant begonnen los te komen. De vraag die ik mij dus stelde was: zou ik hiermee een wedstrijd kunnen uitlopen? Voor alle zekerheid had ik toch ook maar een paar andere schoenen, waar ik nog niet zo veel mee gelopen had,  meegenomen. Die dus eerst eens uitgetest tijdens de opwarming. Maar het voelde echt niet goed. Een dunne zool! Ik had het gevoel dat ik echt direct het beton raakte. Nauwelijks vering ook. Neen, dit ging ik niet wagen. Dus een kilometer ingelopen en dan vlug terug mijn oude vertrouwde schoenen aangedaan. Op hoop van zegen!

Ik deed dan nog enkele korte sprintjes, een tiental, en voelde dat dit alvast goed zat. Nu afwachten hoe het met de conditie gesteld is. Dat merk je immers maar echt goed eens de koers op gang geschoten is.

Een laatste bezorgdheid vooraf was mijn uurwerk. Nu zou ik toch maken dat alles prima in orde is. Dus liefst geen fratsen meer zoals vorige week!

-   De wedstrijd.

We staan met ruim vierhonderd atleten te wachten tot het startsein werd gegeven. Ik had de indruk dat het lang duurde. Het was toch reeds drie uur! Maar het kon ook zijn dat ik wat ongeduldig was. Tegen mijn gewoonte in eigenlijk. Misschien had het met de schoenen te maken.

Maar eens we konden vertrekken ging het vrij goed. Een eerste kilometer in 4.08 is naar mijn huidige normen goed te noemen. Het was wel vlak en de wind hadden we hier zeker niet tegen. Maar dat was dan ook de enige kilometer dat ik dat gevoel had. Eens we in meer open gebied waren aanbeland, kwam die wind precies van alle kanten, maar meestal niet van achter ons. En als dat het probleem niet was ging het parcours wel lichtjes bergop wat dus het tempo ook deed verminderen.

Maar er gebeurde nog meer tegen mijn gewoonte in. Ik liep deze keer een heel tactische wedstrijd. Dat probeer ik trouwens meestal maar dat lukt niet altijd. Meestal omdat er geen atleten zijn die het tempo van dat van mij benaderen. Meestal gaat het te snel, en moet ik dus lossen, soms gaat het ook wat te traag naar mijn zin. Dit was nu dus niet het geval. Het kan door die wind komen. Wie vooraan het groepje liep had het heel wat lastiger dan de volgers. Wie in het zog van de koploper of koplopers kon lopen was wat beschermd en had het gemakkelijker. Daar probeerde ik nu volop gebruik van te maken. Kilometers lang liepen we samen. De kilometers twee tot en met zes gingen dan ook vrij gelijk opgaand met 4.23 4.11 4.11 4.16 en 4.13. Met dank dus aan de mensen die mij wat uit de wind hielden. Alleen kon ik dit tempo nooit aanhouden.

Maar daarna kwamen er toch wat problemen met dat tempo. Er was immers niet alleen de wind. Ook het reliëf zorgde daarvoor. Die combinatie was zwaar. Er kwam dan ook afscheiding. Ik moest er een paar laten lopen. Anderen hadden het nog lastiger. Tempo van kilometer 7 en 8 respectievelijk 4.28 en 4.36. Geen drama maar toch. Ik moest nu alle zeilen bijzetten en proberen een en ander wat te herstellen in de laatste drie kilometers.

Dat lukte zowaar nog ook. Die laatste kilometers gingen opnieuw vlotter in 4.21 en 4.18. Kilometer 11 moest niet meer volledig worden volgemaakt en de laatste 800 meters deed ik nog in 3.34. Niet slecht maar van een heuse eindsprint was toch ook geen sprake meer. Het gebrek aan trainingskilometers speelde hier misschien wel een rol. Wie zal het zeggen?

Maar al bij al kreeg ik zelf na de wedstrijd toch nog van iemand bedankingen omdat hij in mijn slipstream had kunnen meelopen, zeker en vast in de slotkilometers, en alzo ook een voor hem goede tijd had neergezet. Zo zie je maar! Het was echt een race waarbij quasi iedereen zoveel mogelijk voordeel probeerde te halen van het lopen in groep. En eigenlijk is dat wel aangenaam omdat je dat moeilijk, of beter gezegd niet, kan imiteren in solotrainingen.

Na deze toch wel goede wedstrijd werd ik opnieuw eerste in de categorie veteranen 4. Als prijs en aandenken aan dit gebeuren werd mij een beker overhandigd door Mathilde Vandorpe (Moeskroen, 19 december 1981). Dit is een Belgisch politica voor het cdH, sinds maart 2022 Les Engagés genaamd.

Ze behaalde in 2004 het diploma van regentes in de Franse letteren aan de Haute Ecole Libre du Hainaut-Occidental en was van 2004 tot 2014 leerkracht Frans aan het Collège Sainte-Marie in Moeskroen.

Ze sloot zich aan bij het cdH en was voor deze partij voor het eerst kandidaat bij de Waalse verkiezingen van juni 2004, zonder verkozen te geraken.

In oktober 2006 werd ze wel verkozen tot gemeenteraadslid van Moeskroen. In december dat jaar trad ze toe tot het schepencollege als schepen van Jeugd, Leefmilieu en Gelijke Kansen. Na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 werd ze schepen van Jeugd, Gelijke Kansen en Sport, wat ze bleef tot in juni 2014.

Bij de Waalse verkiezingen van mei 2014 was Mathilde Vandorpe eerste opvolger op de cdH-lijst voor de kieskring Doornik-Aat-Moeskroen. In juni 2014 werd ze effectief lid van het Waals Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap.

Ze was auteur van een voorstel tot decreet betreffende het verbieden van het kweken van pelsdieren en was een van de gangmakers achter het verbod op onverdoofd slachten en de nieuwe Waalse wetgeving over dierenwelzijn, die in 2017 respectievelijk 2018 werden aangenomen.

In juni 2024 werd Vandorpe opnieuw herkozen. Vervolgens was ze in het Parlement van de Franse Gemeenschap tijdelijk tweede vicevoorzitter. Na de installatie van de Franse Gemeenschapsregering in juli 2024 werd ze er fractievoorzitter voor haar partij.

-   Enkele details.

TR346 – wedstrijd – afstand 10km800 – chrono 0:46:43 – km-tijd 4.19 - calorieën 639 – temperatuur 11,1° - gewicht 62,5 kg – hartslag 128-131 – pasfrequentie 178 – weersomstandigheden: goed, fris maar droog en wel een heel strakke wind

-   Situatieschets criterium.

Dit moet de vierendertigste wedstrijd van het acrho-criterium geweest zijn. De drieëndertigste dus die meetelt voor de algemene rangschikking. Mijn vijfentwintigste van dat criterium. Maar dus mijn vierentwintigste die uiteindelijk mee in rekening gehouden wordt voor het eindklassement (de eerste wedstrijd die de organisatoren van het acrho-criterium georganiseerd hebben in Amougies valt daarbuiten).