Het weer.

Op zaterdag was het wisselvallig met veel buien .

Het was winderig maar zacht, met maxima tussen 6 graden in de hoge Ardennen en 10 of 11 graden in Vlaanderen en het centrum.

De wind waaide matig tot vrij krachtig uit zuidwest.

Actueel.

OUDERDOM

30 jaar (deel 6)

Dertig jaar. Zowel mannen als vrouwen gebruiken deze fase om hun prioriteiten te ordenen en zich te concentreren op wat echt belangrijk is. Het is het moment om oude ideeën los te laten en je eigen weg te vinden.

Een belangrijk punt in deze levensfase is de mogelijkheid tot zelfontdekking. Je hebt genoeg levenservaring opgedaan om je sterke en zwakke punten beter te kennen. Gebruik deze kennis om je verder te ontwikkelen en je doelen duidelijker te definiëren. Het is de perfecte tijd om oude gewoonten ter discussie te stellen en misschien nieuwe wegen in te slaan. Misschien ontdek je in deze fase ook nieuwe passies of interesses die je leven verrijken.

Terug in de tijd: maandag 6 december 2010.

12km300 (20 rondjes Finse piste). Chrono 1:03:30. Gestart om 19.30 uur. Laat, want de NMBS presteerde terug nog slechter dan gewoonlijk. Met andere woorden, slechter dan slecht. Treinen afgelast, locomotieven die het niet meer deden, enzovoort. Maar ja, het was koud met temperaturen van min 1°. Gelukkig hebben we hier geen temperaturen zoals in Rusland waar het vorige week min 20° was want dan reed hier waarschijnlijk geen enkel treinstel meer. Maar goed, ik heb toch nog een run gedaan. Een sinterklaasrun zeg maar. Een degelijk tempo maar ik heb nooit geforceerd en het was bovendien toch uitkijken voor gladde plekken.

De run vandaag.

Wedstrijd: acrho –  zaterdag 6 december 2025 – Le jogging de la Berlière  – Houtaing (Ath) - 10km600 – 428 deelnemers.

-   Het dorp.

Houtaing (Nederlands: Houthem) is een dorp in de Belgische provincie Henegouwen en een deelgemeente van de Waalse stad Aat. Houtaing was een zelfstandige gemeente tot het bij de gemeentelijke herindeling van 1977 toegevoegd werd aan de gemeente Aat.

Bezienswaardigheden

De Sint-Quirinuskerk (Église Saint-Quirin) is een bakstenen classicistisch kerkgebouw van 1789. De kerk bezit een 15e-eeuws gepolychromeerd beeld van Maria met Kind. Ook is er een 16e-eeuws gotisch doopvont.

Château de la Berlière

Het leengoed van La Berlière was al vóór 1337 in handen van de prinsen de Ligne, die het eeuwenlang in hun familie behielden. In 1511 kwam het in het bezit van de familie Saint-Genois des Mottes en later, in 1643, via erfenis, van de familie d’Ennetières. In 1664 werd de heerlijkheid tot baronie verheven, maar het kasteel ontsnapte niet aan de verwoestingen van de oorlogen onder Lodewijk XIV. Het middeleeuwse bouwwerk werd vernietigd en na 1677 verrijst er een nieuw kasteel op dezelfde plek.

In 1793 begon Balthasar d’Ennetières et des Mottes, samen met zijn echtgenote Rose de Sainte-Aldegonde de Noircarme, aan de bouw van het huidige kasteel. Hun wapens zijn nog altijd te zien op het fronton van de voorgevel. De Doornikse architect Antoine-Joseph Payen le Vieux tekende het gebouw, dat pas rond 1835 voltooid werd. Het kasteel, indrukwekkend in zijn U-vormige grondplan, rust op een onderbouw die aan drie zijden in een glinsterende vijver duikt. Het vierkante bouwwerk telt twee verdiepingen, een centraal voorgebouw en wordt op de hoeken geflankeerd door vier statige rechthoekige torens.

In 1849 erfde graaf Octave d’Oultremont de Wégimont de Duras het domein, als echtgenoot van de kleindochter van de bouwheer. Zijn kleinzoon Adhémar liet het landgoed verder verfraaien: een Franse tuin voor het kasteel, een landschappelijk park met sierlijke vijvers achter het gebouw, paardenstallen, een ruime hoeve en een jachthuis. Na Adhémars overlijden in 1910 waren zijn zonen genoodzaakt het goed te verkopen, waarna het in 1912 in het bezit kwam van de familie Bernheim en later van de familie Motte-Duthoit.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verloor het domein zijn glans en werd het gebruikt als munitiedepot, waardoor het langzaam in verval raakte. In 1946 konden de Jozefieten het kasteel aankopen en redde het van de ondergang.

De Congregatie van de Jozefieten werd in 1817 in Geraardsbergen gesticht door kanunnik Constant Van Crombrugghe. De congregatie houdt zich bezig met onderwijs en opvoeding.

De Jozefieten hebben in België vestigingen in Melle (generalaat), Leuven (provincialaat), Geraardsbergen en Houtaing (deelgemeente van Aat). Er waren er destijds ook in Halle, Tienen, Brussel, Velm en Wattripont. In de Verenigde Staten is in Santa Maria (Californië) de St Joseph High School. In Groot-Brittannië is er St.-George's College, Weybridge. Lange tijd werd ook het Congolese bisdom Mweka door Jozefieten geleid. Recent werd in Kinshasa het Collège St.-Etienne opgericht.

Onder leiding van architect Paul Stevens werd het gebouw gerestaureerd en het park opnieuw ingericht. Sindsdien biedt het kasteel onderdak aan het College de La Berlière, een school voor secundair onderwijs.

Natuur en landschap

Houtaing ligt aan de zuidrand van het Pays des Collines, op een hoogte van 68 meter aan de kerk. Het noorden is zeer bosrijk.

-   Wat ging er zoal de wedstrijd vooraf.

De laatste wedstrijd van 2025. Al zeker in het ACRHO-criterium, maar ook buiten dat criterium zal er allicht niet meer gelopen worden. Het was deze week dus al wat uitbollen. Gewoon wat in beweging blijven. En niet ziek worden, dat was zowat het voornaamste.

-   De accommodatie.

We worden verwelkomd in een toch wel uniek kader voor een loopwedstrijd! Ik was heel vroeg ter plaatse. De bedoeling was eigenlijk om eerst nog even rond te kijken op één van de bezienswaardigheden van het dorp, met name het kasteel. Daar gingen trouwens ook alle formaliteiten door.

Maar een en ander viel toch wat tegen. Er moet wel worden gezegd dat dit vooral kwam door de weersomstandigheden. Het was al volop aan het regenen onderweg en ook bij aankomst in Houtaing bleven de buien maar komen. Niet echt aangenaam dus. En al zeker niet om een mooie wandeling te maken in het immens grote park van het kasteel. Dat was dus jammer.

Na wat navraag wist ik toch waar er kon geparkeerd worden. Een specifieke parking was er niet. Gewoon zoveel mogelijk langs de zijkant van de niet al te brede weg. Het was vandaar dan wel een kilometer wandelen tot de plaats van inschrijving en de kleedkamer. Maar dat is in principe geen probleem. We kunnen dit beschouwen als een begin van de opwarming.

De plaats van inschrijving en tevens de plaats waar alle activiteiten na de wedstrijd zouden plaatsvinden was best in orde. Niet al te groot maar het volstond ruimschoots. Minder was het gesteld met de kleedkamers. Klein, enkel bassins, weinig water. Dit zorgde na de wedstrijd toch wat voor ongemak. Van een kasteelomgeving verlang ik toch iets meer. En na een natte run op een beslijkt parcours is het niet zo gemakkelijk om wat ordentelijk voor de dag te komen om de lange terugreis aan te vatten. En dan moesten we eerst nog een hele tijd wachten alvorens de prijzen werden uitgedeeld. De tombola heb ik rustig aan mij laten voorbijgaan!

-   De opwarming.

Die was dus al deels gebeurd door wat over en weer stappen van parking naar inschrijving en kleedkamer. Maar toch nog even wat rondgelopen ook. In de regen, jawel. Leuk is anders vind ik. Maar er zijn zeker liefhebbers voor deze omstandigheden en daar heb ik natuurlijk alle begrip voor.

-   De wedstrijd.

Wat doe je aan voor zo’n wedstrijd? Dat is eigenlijk de vraag vooraf. Koud was het immers niet. En nat wordt je hoe dan ook. Ik zag sommigen aanstalten maken om de wedstrijd te beginnen net alsof ze naar de noordpool zouden vertrekken. Zo kan ik geen wedstrijd lopen. Een niet al te zware training zou zo wel lukken maar niks meer. Ik koos dus voor een shirt met korte mouwen. We zouden wel zien wat dat geeft tijdens de wedstrijd.

Net voor het startsein werd gegeven werd er nog een minuut stilte gehouden voor de pas op 89-jarige leeftijd overleden Jules Dumortier, fervent deelnemer aan het criterium gedurende vele jaren.

Opnieuw toch meer dan vierhonderd deelnemers! Verrassend! Echt een positief gegeven. En diegenen die het parcours kenden van de voorbije jaren wisten wat hen te wachten stond. Ik niet dus. En dat bleek dus niet echt een biljartlaken te zijn. Wel integendeel. Ik heb de indruk dat men tijdens het criterium de laatste maanden voorbehoud voor een soort veldloopomstandigheden! Toch een paar mensen onderuit zien gaan. Die kregen dus een gratis modderbad!

Veel extra punten zouden er voor mij niet te rapen zijn. Voor mijn minst goede wedstrijd van de twaalf beste resultaten behaalde ik meer dan 7500 punten. Dat zou ik allicht nu niet halen. Daarom dus maar vrij voorzichtig gestart. Een kilometer om wat aan de omstandigheden te wennen zeg maar. Ik klokte toch af in 4.21. Een meevaller om te beginnen.

Ik hoopte zo lang mogelijk onder de 4.30/km te blijven. Voor een deel heb ik dat zelf in de hand maar voor een groter deel bepaalt het parcours een en ander. Maar voor de kilometers 2 en 3 ging het goed in respectievelijk 4.09 (een beetje bergaf) en 4.29.

Kilometer 4 en 5 vergingen moeizamer. Het tempo ging naar beneden. We moesten over een modderig pad en daar was het dus uitkijken om niet onderuit te gaan. Het was wat zoeken om het evenwicht te bewaren. We kwamen er dooreen in 4.37 en 4.46.

Halfweg wedstrijd! En een betere weg. Betere chrono’s dus ook. Kilometers 6 tot 8 in 4.28 4.19 en 4.21. Meevallers!

Veel hoogtemeters hadden we nog niet gehad. Die konden natuurlijk niet achterwege blijven en kregen we in kilometer 9. Gevolg 4.36. Ook dat viel eigenlijk best nog mee. Sommigen hadden het daar moeilijker.

Het einde van de wedstrijd is in zicht. Ik krijg nog wat aanmoedigingen toegegooid van Noël Bekers en die doen deugd. Ik ga niet zeggen dat ze mij vleugels gaven maar de laatste anderhalve kilometer, deels door het park van het kasteel, ging vlot. Laatste chrono’s 4.21 en 2.22 (600 meter). En raar maar waar, meestal moet ik toch even uithijgen na de wedstrijd maar dat was nu niet het geval. Duid dit toch op een goede conditie of ben ik niet 100% ‘à volonté’ geweest. Wie zal het zeggen? Maar dus zeker tevreden over de wedstrijd. Niet mijn lievelingsomstandigheden maar het was de laatste wedstrijdrun van het jaar en dan kan je wel wat meer hebben!

Toch weer eerste in de categorie en een flesje bier als prijs! Vorige week waren ze nog afwezig, maar nu waren ze aanwezig: Sinterklaas en Zwarte Piet. Juist op tijd dus. Op 6 december konden ze niet ontbreken!

-   Enkele details.

TR353 – wedstrijd – afstand 10km600 – chrono 0:46:54 – km-tijd 4.26 - calorieën 653 – temperatuur 10,0° - gewicht 62,5 kg – hartslag 131-144 – pasfrequentie 176 – weersomstandigheden: regen en wind

-   Situatieschets criterium.

Dit was de laatste wedstrijd van het acrho-criterium jaargang 2025. Vierendertig wedstrijden die meetellen voor het criterium. De eerste wedstrijd wordt buiten beschouwing gelaten. Ik haalde vijfentwintig deelnames. Dat alleen al vind ik een buitengewone prestatie. Heel vaak zal ik dit aantal in het verleden nog niet behaald hebben. En mijn resultaten vielen zeker ook wel mee. Niet meer het tempo van weleer maar dat zal bij de meesten van mijn generatie wel het geval zijn vermoed ik!