Het weer.

Vandaag was het wisselend tot meestal zwaar bewolkt met soms wat regen of een bui. Na de middag kon het vooral in de noordwestelijke landshelft harder gaan regenen.

Het werd zeer zacht met maxima van 10 tot 12 graden in de Ardennen en rond 13 à 14 graden elders.

De wind waaide matig en aan zee eerder vrij krachtig uit zuid tot zuidwest met rukwinden tot 50 km/h.

Actueel.

OUDERDOM

30 jaar (deel 8)

Een belangrijke dag. Acht december 2025. Het jongste kind is dertig geworden! Eindelijk volwassen. Of dat hoop je toch. Ik weet wel, officieel ben je volwassen als je achttien bent. Maar dat is natuurlijk larie en apekool. Dan ben je nog echt een kind. Op je eenentwintigste dan maar. Misschien een beetje. Maar het is toch vooral de leeftijd waarbij je nog wat met heimwee terugkijkt op die tienerjaren. Waar je misschien met één been terug naartoe wil. Het ene been beweegt vooruit, het andere remt wat af. Neen, echt volwassen ben je op je dertigste. Dan heb je de tienerjaren al lang afgezworen en kijk je zelfs wat meewarig terug op het voorbije decennium.

Als je dertig bent krijg je wel wat meer verantwoordelijkheid. Dat is inherent aan het echt volwassen zijn. Je mag en moet zelf beslissingen nemen. Dat is leuk. Dat is aangenaam. Anderzijds ben je vanaf nu ook zelf verantwoordelijk voor je toekomst. Wat zal ik van de volgende zeventig (jawel, een beetje optimisme is toch wel gepast) levensjaren maken. Maak ik ze tot een zegen of verknoei ik het.

Obstakels zijn er vast en zeker ook reeds geweest in de eerste jaren van het leven. En dat zal zeker  niet verminderen. Ups en downs horen er nu eenmaal bij. Geen euforie als er geen tegenslag is geweest. Zo is het nu eenmaal. Bij eenieder.

Als ouder kan, mag en moet je de jongeman of jongedame nu nog wat meer loslaten dan je al deed voorheen. Je hoopt dat ze nu op die eigen beentjes kunnen staan. Dat die het leven nu kunnen dragen. Natuurlijk verdwijn je niet helemaal. Maar je houdt je veel meer dan vroeger wat op de achtergrond. Je bekijkt het nog wat meer van op een afstand. En je probeert er voor te zorgen dat ze weten: als het moet kunnen we daar nog terecht voor raad en daad.

Maar één ding is dus zeker: hier laat ik jullie los, van hier af moet je gaan, met vallen en opstaan, van hier af moet je gaan.

Als ouder van een kind (of van kinderen) kan je nu de meeste aandacht geven aan je kleinkinderen. De zegen voor elke grootouder. Je hoopt hen te zien evolueren naar respectvolle volwassen mensen. Naar aangename dertigers! In hoeverre we dit proces nog zullen kunnen meemaken is nog af te wachten. Liefst zo lang mogelijk natuurlijk. En liefst in een zo goed mogelijke gezondheid. Dus toch op naar die honderd? Ja, heel graag zelfs!

Terug in de tijd: woensdag 8 december 2010.

15km500 gelopen (25 rondjes Finse piste). Chrono 1:23:00. Gestart om 17.45 uur. Temperatuur min 1°. Opnieuw een rustige lange duurloop. Het blijft moeilijk lopen en nog steeds is niet alle sneeuw verdwenen. Maar morgen zou daar toch verandering in komen. Eindelijk. Men voorspelt zachter weer.

De run vandaag.

TR355 – Finse piste – afstand 11km900 – chrono 0:59:10 – km-tijd 4.58 - calorieën 715 – temperatuur 13,9° - gewicht 62,5 kg – hartslag 115-131 – pasfrequentie 172 – run in een goed tempo; een beetje verrassend; dat had ik eigenlijk niet verwacht; het liep dus goed soepel, ondanks de lage rugpijn; daar ga ik wat voorzichtig moeten mee omgaan de komende dagen