De bronzen scheepsbel bij het hek klingelt. Meestal is dat iemand die hier vreemd is of die bang voor onze enthousiaste honden is. Dit keer is het een man die namens de gemeente komt kijken naar de sloten die om ons grondstuk liggen. Toen we laatst op het Gemeentehuis waren hebben we gelijk ook maar gevraagd naar het onderhoud van de sloten. Een groot deel is nu helemaal overwoekerd met braamstruiken. Deze weken is dat wel aardig want er zitten hele lekkere bramen aan. Maar Wim zit al maanden zo niet langer er tegen aan te hikken hoe hij ze schoon zou moeten krijgen zodat er weer een goede afwatering komt. Deze meneer heeft een plattegrond bij zich van ons perceel en vertelt tot grote opluchting van Wim dat de sloten bij de gemeente horen en dus ook het onderhoud er van. Voor kerst gaat het nog gebeuren. Ineens ziet Wim het weer helemaal zitten.
Vanmiddag kwam ook onze timmerhulp even naar een verrot kozijn kijken. Hij kreeg meteen een rondleiding over ons erf, de schapen, de pony’s , de kippen en de Finse Kota.
“Als ik jullie was ging ik hier nooit meer weg. Alleen straks regelrecht naar het bejaardencentrum”! Wie weet!?
Maar morgen ga ik eerst met Susan nog op bramenjacht. Het is een goed bramenjaar. Terwijl er anders meer bramenplukkers langskomen heb ik nu nog niemand met een emmertje en een wandelstok gezien. Fijn voor ons.
Vadertje Haan heeft toch pech gehad. Toen Jans hem uit de bench en in het kippenhok wilde doen, vloog hij hem aan en Jans heeft nu een paar lelijke krabben op de hand. Dat had vadertje nu net niet moeten doen. “Hee hef ’t koppie d’r al af”, zei Jans vanmorgen.

The bronze ship bell next to the gate is ringing. It’s often somebody strange or who is afraid of the enthusiastic dogs. But now it’s a man from the town hall who will have a look at our ditches along our parcel. A large part of them are totally overgrown with blackberry bushes. This time of the year I like it, because of the delicious blackberries. It’s only that Wim is anxious about the problem how to clean those ditches so there will be a good drainage of our meadows. A few weeks ago we were at the town haal to ask about those ditches. This man shows us a plan of our parcel and tells us to Wims relief that the ditches have to be cleaned by the local authority. Before Chrismas it will happen. So Wim is happy again.
This afternoon a carpenter came along to look at a window frame that has rotten. He’ve got a walk around our yard, the sheep, the pony’s, the hens with chickens and we showed him our Finnish kota. He said: ”If I were you… I never would move somewhere else, only to the retirement home”! Who knows?
Also… tomorrow I’m going blackberrying with friend Susan. We’ve a good blackberry year.
It’s a pity for him, but father cockie was unlucky after all. When neighbour Jans would let him out of the bench into the henhouse he attacked Jans. Jans has got a few ugly scratches on his hand. That’s what father cock never had to do. So he’s got the worst of it.

01-09-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

Sascha heeft een broertje.

De eerste kleinzoon voor Ben en Diny is geboren, een stamhouder zoals dat vroeger gezegd werd. Berend en José hebben een zoon en Sascha dus een broertje. Gisteravond belde een opgetogen en opgeluchte oma Diny. Alles goed met moeder en zoon. En met de vader niet te vergeten.
Olaf Wagenvoort heet de nieuwste telg in onze familie. We wensen Berend en José alle geluk van de wereld met dit nieuwe wereldwonder. Ik zit nog wel op een foto te wachten… dat snappen jullie wel hè?
In Hattem wordt er ook een baby verwacht. Gerard en Jetske hopen in november de vierde baby te krijgen. Of dat weer een meisje wordt? Op de echo was nog niets te zien wat op het tegendeel wees, maar je weet het niet…..

Ben and Diny’s first grandson is born, their first son and heir as they called it in former days.
Berend and José have a little boy and Sascha a little brother. Yesterday evening oma Diny phoned in a rapture of delight and relief. Mother and son are well. And also the father, don’t forget him!
Olaf Wagenvoort, that’s the newest descendant in our family. We all wish Berend and José all kinds of happiness with this new little son. I’m just waiting for a picture…. you see?

In Hattem they also are waiting for a baby. Gerard and Jetske van der Kolk are expecting their fourth child in November. Will it again be a girl? On an echo nothing was to be seen that proved to the contrary, but you never know….

31-08-2009 om 14:55 geschreven door hetty  

De beide kerken van Emmen Oost. Links De Voorhof met de enorme klokketoren.

Zaterdagmiddag- instructiemiddag. Robin gaat Rick uitleggen hoe de tent opgezet moet worden. Rick z’n vakantie komt in zicht en hij mag de tent van Robin mee. Wij gaan ook even kijken. Het regent dat het giet maar onder de carport is het droog en wordt de instructie luid en duidelijk door Robin gegeven. Handig tentje. Als je de drie bogen gespannen hebt staat hij al en hoeft de rest alleen maar vastgezet te worden.
Judith verwent ons met soep en brood en we hebben een heel gezellige middag.
Tot kwart voor 7. Dan schiet Wim ineens overeind:”De kerk… de kerk…. kosteren…”. Hij schrikt zich een ongeluk. Hij had om half 6 in de Voorhof moeten zijn om de voorbereidingen voor de kerkdienst van morgen te doen. De klok wordt altijd geluid van 6 tot 10 over 6. De bloemen worden gebracht. O o, wat heeft hij er een hekel aan.
Wanneer we thuis zijn gaat hij toch maar even kijken en de andere werkzaamheden doen. Och… morgen staat de kerk er nog wel en kunnen de bloemen vast wel op tijd voor in de kerk staan. Misschien zijn de buren van de kerk zelfs wel blij, want eerlijk gezegd is het een vreselijk geluid... die klokken.
Wim zit nu in de sauna zoals bijna elke zaterdagavond en kan weer ontspannen. De volgende keer dat hij dienst heeft is 5 december en dat staat alvast genoteerd in de agenda!

Saturday afternoon- instruction day. Robin is going to give the instruction about setting up the tent. Rick’s holiday is coming and he may use Robin’s tent. We also go there and have a look too. It’s raining cats and dogs, but it’s dry beneath the carport. Robin’s instruction is loud and clear. Handy little tent it is.. When you have tightened the three bends, he’s standing up and you only need to tighten the cloth of the tent with hooks.
Judith cooked a very tasty soup and we had a nice afternoon together. The cycling of the Vuelta in our own Drente was on tv and the boys are excited about it.
Until a quarter to 7. Then Wim jumped up… shocked…:”The church… the church…I’m the verger this afternoon”. He should have been at the Voorhof at half past 5 to do some arrangements before the service tomorrow. And always the bell ringing from 6 o'olock to 10 minutes past 6. The flowers will be brought in. o..o.. what a frightening.
When we are back at home he goes to have a look and do some arrangements.
Och the church will be there tomorrow and the flowers can be brought in then too. Perhaps the people nearby the church will be glad missing that bell ringing because strictly speaking…it is a terrible noise.
Now he’s sitting in his sauna sweating and relaxing like most of the Saturday evenings. Next time when it’s his turn to be verger again is on December the 5th and that’s already written down in his agenda.

photo: both churches in Emmen-East
On the left de Voorhof with its huge bell-tower.

30-08-2009 om 15:55 geschreven door hetty  

foto: Dit moet afgelopen zijn.

Hè dat is een pak van m’n hart. Vader Haan wilde maar niet in de hondenbench. Hij hield de wacht terwijl de hennetjes en de kuikens zich tegoed deden aan het voer dat ik drie keer per dag in die bench strooide. Soms joeg hij een jong hennetje er weer uit. Tja… verschil moet er wezen, ook in de dierenwereld. Vanmiddag gingen we even naar Emmen om boeken te ruilen, even naar de ANWB enz. Ik had weer voer gestrooid. Ik denk dat vadertje toch even in de bench is geweest in die tijd, want toen we goed en wel thuis waren steeg er een gejuich op vanaf het terras. Vader haan was in de bench en Wim had gauw aan het touwtje getrokken en nu zat hij gevangen met twee hennetjes. De ene hen redde zich nog door uit de smalle opening, waar de bodem in moest worden geschoven, te ontsnappen, maar de haan plus één hen hadden we!
De aanhanger werd achter de auto geknupt en daar ging het richting buurman Jans. Wim had hem al gevraagd of hij morgen met de buks wilde komen omdat wij die grote haan niet te pakken konden krijgen. Ik vond het maar niks. “Ie-j heb ok helemaole gien geduld, hee kump vanzelf wel een keer, a-j ‘em wieter maor neet voert”, vond ik.
Nu hoefde dat tenminste niet meer.
Even later komt Wim terug en meldt, volgens mij ook opgelucht: “De hane hef geluk. Hee zit al met zien hennegien bi-j Jans in het hok. Jans von et zon mooie jonge hane dat hee noe zien eigen olde hanen geet slachten."

Father Cock is lucky.

Hè, that’s a load of my mind. Father Cock didn’t want to go into the dog bench. He was looking after his hens and chickens while they were eating in the bench in which I put the feed three times a day. Sometimes a youngster was chased off the bench. O yes he is the boss. This afternoon we went by bicycle to the village of Emmen to go to the library etc. Before that I had sprinkled seed in the bench. I think the cock went in and out a few times. When we came home and packed out I heard Wim shouting :”I’ve got him”. Father Cock was caught.
Within the bench Wim brought him with one of the hens to neighbour Jans.
Otherwise tomorrow Jans would have come to us to shoot that cock. We have too many chickens, about 20 and they all are sitting everywhere in the trees and on the roof of the henhouse and also like this on our table. Always  one of the hens is hiding and breeding somewhere and suddenly they are back in the ren with a couple of chicks. I enjoyed it, but it's too much, you see. So that has to come to an end.
After a while Wim came back, he seemed happy, and said: “Our father cock is very lucky. Jans found out he's such a young and beautiful cock that he has put him ànd the hen already in his henhouse. Tomorrow Jans will slaughter their own cock, an older one.
Also I'm feeling happy too.
But this morning I missed his crowing.

29-08-2009 om 20:53 geschreven door hetty  

28-08-2009 om 23:46 geschreven door hetty  

Eindelijk heb ik mijn gezin eens helemaal bij elkaar en ik wil graag met z'n allen op de foto. Ben offerde zich op en daar begon het spektakel. Nou dit is het geworden!
De boys links: Rick, Gerhard en Mark, daarnaast Jennifer en Judith met Eva en Robin op de voorgrond, En daaraast Wim en ik.

My entire family all together on my birthday. And I would like to have a picture with all of us. So Ben van der Kolk offered himself to take them.
The boys from l. to r.: Rick, Gerhard and Mark, Jennifer with Eva, Judith with Robin and the two of us on the right. And Queeny in front.

27-08-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

Bij Diny zit het altijd goed....

Dat haar van mij dat is wat! Ik ga regelmatig naar de kapper om het bij te laten knippen, maar toch. Mijn haar is supersteil èn eigenwijs. Aan de linkerkant valt het naar achteren en rechts naar voren. Dan zitten er aan de achterkant een paar kruinen. Ik wilde het maar wat langer laten groeien, maar begon volgens Wim op een gegeven moment op ma Flodder te lijken. Dat zal je gezegd worden door je liefste. Ik hield het haar al wat weg uit m’n gezicht met zo’n beugel, minder Flodder zal ik maar zeggen….
Vanmorgen volgde weer overleg met m’n kapster. Nu zijn de zijkanten korter gehouden. Wim vond het meteen vééél beter.
Benieuwd wat Diny er morgen van zegt. Die heeft zulk gemakkelijk haar. Die knipt het zelf en dat van Ben ook. Vorig jaar is ze één keer naar de kapper geweest voor de bruiloft van Jaap en Mirjam. Nou dat mag in de krant. “Laat het toch af en toe eens in model knippen” adviseerde ik haar, want dan staat het nog mooier. “Ach dat gepruts an de kop, daor heb ik toch zon hekkel an”!
Tja… daar kan ik niks tegen in brengen. Dat is persoonlijk. Ikzelf vind dat gepruts wel aangenaam.

26-08-2009 om 23:56 geschreven door hetty  

Deze kleine Laska ging mee, wel niet erg afschrikwekkend zo te zien. Maar ze kon hééél hard blaffen.

Het is bramentijd. Ik heb er een paar jaar niet veel op uit gedaan. Dan ben je net terug van vakantie of nog net niet en dan komt er niet zo van. Ik ben gek op bramen, bramensap, bramengelei. Het moet bovendien heel bloedzuiverend zijn. Ik heb zelf een recept bedacht, wie weet bestond die al wel, van een soort jam, gemaakt van bramensap met vlierbessen en kleine stukjes appel. Als de vlierbessen nog niet helemaal rijp zijn vries ik alvast het bramensap in tot het vlierbessentijd is.
Ooit heb ik er een goede beurt mee gemaakt toen ik een afspraak bij de tandarts vergeten was. Toen ik voor de nieuwe afspraak kwam bracht ik een potje bramen-vlier-appelgelei voor hem mee. Hij is het nooit vergeten.
In de tijd dat we in Hengelo woonden, o…zóóó… lang geleden… de kinderen gingen nog naar school, ging ik er vaak op uit om in de houtwallen richting Boekelo bramen te plukken, soms met Marijke of Betsy. Maar ook wel alleen. Gewapend met emmertjes en een wandelstok ging ik op pad. Wanneer ik alleen ging nam ik kleine Laska vaak mee. Een hond schrikt mannen met slechte bedoelingen af… toch? En…. het broodmes dat ooit van mama was in de fietstas. Ha! Niet dat ik er ooit mee zou steken, maar gewoon voor m’n eigen, en meer nog Wim z’n rust. Toen ik het pas nog aan Gerhard vertelde kwam die niet weer bij:"Je denkt toch niet dat je de kans kreeg daar iets mee te doen". Weinig dunk van z'n moeder in de kracht van haar leven....
Ik kom net terug van een rondje bramenpluk hier vlakbij samen met Tessa en Queeny, maar tegenwoordig zonder broodmes. Die doet nu dienst in de caravan, gewoon waarvoor het bedoeld is.

26-08-2009 om 08:03 geschreven door hetty  

Mark samen met Sacha

Over het algemeen slaap ik goed, maar soms is het zo druk in m’n hoofd dat ik die niet op tijd leeg kan maken en dan blijven de gedachten rondtollen. Ik probeer dan zoals ik geleerd heb op de yoga om alle gedachten te laten komen en rustig weer te laten gaan.. Vannacht lukte dat niet en ondanks een beker warme melk om half twee was ik om half vier nog wakker. Gek is dat!
Maar nu, midden op de dag, tol ik bijna om van de slaap. Heb ik straks wat in te halen. Je gaat dan zitten denken wat je zo uit de slaap kan houden.
--In de eerste plaats koffie ’s avonds. Daar word ik wel erg helder van. Drink ik dus niet meer na half 8.
--Ten tweede niet meer dan één glas wijn ’s avonds. In de meeste wijn zit sulfiet en daar ben ik allergisch voor. Dan begint me alles te jeuken. Misschien is er wel meer waar ik zo onrustig van word. Ik moet maar eens onthouden wat ik eet of drink ’s avonds.
--Dan verder : vergaderingen en drukke visites. Zijn ook bij de top 3 om wakker van te liggen. Heb ik dus ook niet vaak meer.
Je kunt beter iets bedenken om juist ìn slaap te komen.
Eigenlijk ben ik een avondmens. Ik kan gerust om 11 uur ’s avonds de wc staan schoonmaken, tot grote ergernis van Wim. Die kan zich dat na 46 jaar nog steeds niet voorstellen. Maar…. een beetje lichamelijk werk… helpt ook.
De beste tip is: Lekker een ontspannende film kijken. Laatst heb ik samen met Susan bij haar thuis op de bank Mama Mia gekeken. Daarna op de fiets naar huis… beetje frisse lucht snuiven en even de hond aaien. Dat moeten we vaker doen.

25-08-2009 om 08:37 geschreven door hetty  

Zaterdag 22- 8. Natuurlijk had ik deze week meer willen doen, vooral meer fietsen. Maar als de hitte zo toeslaat als woensdag en donderdag ben ik nergens meer.
Het was mooi om op de terugweg toen we nog even bij Ben en Diny langs gingen te zien hoe Josca helemaal op de plek is bij hen. Ook met teckel Jippe is het koek en ei. Toen we aankwamen lag Josca bij de wei op paard Vera te passen. Ik verbeeld me steeds dat ze me herkent, maar volgens Ben… net als z’n vroegere bazin Jannie al zei…. is het een allemansvriend. Toch denk ik…..
Mark had alles hier aan het Schoolpad perfect verzorgd, de dieren, de plantenbakken en zelfs de tuin was gesproeid. De laatste dag was het niet nodig, maar met het onweer was de stroom er wel afgeslagen. Dan is het toch goed dat er een oppas is.
Alles is weer bij het oude. Tessa is er weer, het terras is schoongeblazen, schrikdraad vrij gemaakt van takken, boodschappen gedaan, voor Rick een hele gezond diner gemaakt met veel groente.
Nu zit Wim op tijd in de sauna want vanavond komt er weer een James Bond op tv…. En dat mag je niet missen vindt hij.

24-08-2009 om 15:02 geschreven door hetty  

De landingsplaats... over de brug en aan de rechterkant.

Op die héééle warme dag, 20 augustus 2009, de mussen vallen bij wijze van spreken dood van het dak, rijden Wim en ik rustig in Vorden en omgeving. De stop is bij Super de Boer waar een goede airco voor een tussentijdse verkoeling zorgt.
Op de terugweg rijden we via de Schuttestraat weer richting Linde en zien dat de VVV hier niet stilzit. Een lekkere zitplek is er gecreëerd aan de Hissinkbeek vlakbij 't Hissink en de Leopoldhoeve. Daar in de schaduw en met een zoel windje in de rug zitten we even.
Als we 20 jaar geleden onze eerste Swalbennest (van Knaus) hebben kamperen we ook al bij Johan en Joke achter het -toen nog- kippenhok en stoppen we hier met de auto. Dan is er nog geen picknickplaats of iets van die orde, maar wel een mooie platgetreden plek, precies goed om lekker te zitten lezen. We slepen een paar klapstoeltjes en boeken mee naar de kant van de beek.
We zitten er amper 10 minuten of een prachtig schouwspel ontvouwt zich. Familie Zwaan komt aan zwemmen met 10 prachtige jongen. We willen het fototoestel al in aanslag brengen wanneer vader zwaan zich regelrecht naar ons toe beweegt, zo te zien met een kwaaie kop.
Ik ben al heel snel in de benen en sta al in het bos. "Wim kom op.. die beeste bunt geveurlijk as ze oe niet mot". Wim was nog nooit voor een eend of zwaan uitgeweken en is dat ook nu niet van plan. Tot vader zwaan met vleugelgeklapper de wal op komt.
Ik kan je vertellen dat Wim snel naast me staat met z'n klapstoeltje en met blote bene in de brandnettels. We begrijpen dat dit de vaste landingsplaats van de familie is en hebben ze maar gauw met rust gelaten.

23-08-2009 om 18:50 geschreven door hetty  

22-08-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

21-08-2009 om 20:47 geschreven door hetty  

20-08-2009 om 13:29 geschreven door hetty  

19-08-2009 om 12:30 geschreven door hetty  

17-08-2009 om 23:48 geschreven door hetty  

Zaterdag-- Jan Veen memoreert heel wat gebeurtenissen van de afgelopen 12,5 jaar. Robins geboorte, de verhuizingen, verbouwingen, samen de boomhut bouwen voor Robin, het gezamenlijk kamperen in Uffelte met Robin en Istara terwijl Edith en ik ons uitleefden op een schildercursus, samen het sinterklaasfeest vieren. Er zijn veel dingen die we als gezamenlijke familie samen beleefd hebben.
Vandaag vieren we het 12,5 jarig huwelijk van Gerhard en Judith bij hen in de tuin. Istara, de dochter van Odile verzorgt de achtergrondmuziek op piano en gitaar. Odile zingt samen met Istara, Robin en Eva een passend jubileumlied. Ach… het is allemaal erg ontspannen en gezellig. Judiths hartsvriendin Lieve is er met man en Femke. De honden Ziva en Thana rollebollen door de tuin en de barbecue was heerlijk. Eva is net terug uit Italië en door Mark uit Breda opgehaald en kon zo mooi meezingen. Gerhard en Johan zorgen voor de barbecue en Rick krijgt het fototoestel van Gerhard om z’n nek.
Behalve onze gezamenlijke kinderen hebben de vaders Wim en Jan nog een gedeelde interesse: FC Emmen. Die twee hebben dus altijd wat te bespreken. Dit is zo’n topper in het leven die je mag koesteren… toch?
We hopen nog heel wat jaren samen feestelijkheden mee te maken.

17-08-2009 om 00:00 geschreven door hetty  

Het zal misschien 10 jaar geleden zijn dat ik aan een Mavo/Havo brugklas Nederlands gaf waarin een jongen zat die Tan Ching heette. Je merkte hem niet op. Hij was zeer leergierig  en keek me aan met zo’n blik van: Ik snap het helemaal. Hij haalde steeds goede cijfers en toen de tijd aanbrak om beoordeeld te worden voor de volgende groep werd unaniem gekozen voor Havo/Atheneum. Toen ik hem vroeg wat hij zelf wilde zei hij tot mijn verbazing:”Ik wil naar de Mavo”. “Mavo, hoe dat zo”? Jij krijgt het advies voor Havo en jij wilt naar de Mavo? “Ja… antwoordde hij,”Ik wil steward worden bij de KLM en daar heb je alleen Mavo voor nodig”. Ik wees hem natuurlijk op de extra mogelijkheden die hij met Havo zou hebben en ik dacht dat er voor hem nog meer in het verschiet lag.

Toen ik in diezelfde tijd voor een huisbezoek in Klazienaveen moest zijn , ging ik ook even bij zijn moeder langs…inderdaad van het Chinees Restaurant om haar te vragen Tan Ching te stimuleren om het hoogste te willen bereiken. Ze was niet verbaasd dat hij steward wilde worden want ze waren de vorige zomer net naar Hong Kong geweest met het hele gezin en Tan Ching wilde na die tijd maar één ding: steward worden.

Natuurlijk ging hij naar de Havo, een jaar later het Atheneum.

Gisteren waren we dus in het Chinees Restaurant van zijn ouders. Ik maak altijd  een praatje met de moeder. We hebben nl iets gemeenschappelijks: drie zonen. Natuurlijk vroeg ik naar Tan Ching. “O..”, zei ze, “ het gaat heel goed, hij studeert geneeskunde in Utrecht en zit al in zijn derde jaar”. Ik vroeg haar de groeten over te brengen van zijn vroegere juf Nederlands.

16-08-2009 om 14:01 geschreven door hetty  

15-08-2009 om 13:29 geschreven door hetty  

Ook bij Switch, de Kringloopwinkel in Lochem kun je nog wel eens iets leuks vinden. Alleen al voor de boeken is die de moeite waard. Ze hebben een hele bak vol voor een dubbeltje per stuk.

Na een dagje uit moet er hier toch ook wat gebeuren. Wim is naar de Voedselbank om kratten in te pakken en ik ga er thuis maar eens weer tegenaan. Zucht….
Maar vanmiddag hè...! Samen met Susan naar  Kringloop Het Goed, niet eens zozeer om wat te kopen… gewoon wat rondkijken en we eindigen altijd in het café om even echt bij te praten.
Vooral de boekenafdeling heeft onze aandacht vandaag. Dan lopen we verder ons rondje en er komen een paar nachtkastjes aan…. Van die degelijke massief eikenhouten “Oosterwijk”kastjes. Susan zoekt er één voor één van haar jongens. Ze bekijkt ze, denkt na en zegt:”Met een beetje TLC wordt dat wel wat”. “Hoe bedoel je? ”, vraag ik natuurlijk. Nooit van gehoord… TLC???
“Nou gewoon, met wat Tender, Love and Care. Die moet ik onthouden! Als ik het soms wat tegenzit weet ik ook waar ik om vragen kan… toch?

14-08-2009 om 00:00 geschreven door hetty