Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
31-07-2008
Van een barbecue en twee weerprofeten
De barbecue gisteravond was erg geslaagd. Judith heeft alle werk verricht. Dat kun je wel aan haar over laten. We waren met de hele Egginksclan van de Boomgaard. Ik begin zo langzamerhand echt wel naar koeler weer te verlangen. Dit is helemaal niks voor mij. Geef mij maar herfst of voorjaar en dan neem ik zon regenbuitje graag op de koop toe. Ik heb begrepen van onze beide weerprofeten dat het morgen echt gaat veranderen. Ik gun Jaap en Mirjam een stralende trouwdag zonder regen, maar dit weer is slopend voor mij. Gerhard, Judith en Robin zijn naar het Vordense zwembad In de Dennen. Vroeger hebben Diny en ik daar ons zwemdiploma gehaald. Om de slag goed aan te leren ging je met schoolzwemmen aan de hengel. De badmeester instrueerde je dan. Daarna gingen we met oom Sjoerd naar het tweede bad en moesten dan proberen om vanaf de kant een half rondje te zwemmen zonder dat je de voeten aan de grond kreeg. Verdere les was er niet en dan moest je gelijk die zomer maar afzwemmen. Alleen A, want dan verdronk je in noodgevallen niet meer. We mochten ook wel een abonnement, maar dat moest je wel verdienen. Een abonnement kostte 3 gulden en daarvoor moest je dan 300 coloradokevers vangen bij de aardappelen.
"Een paradijsje", verzucht Judith wanneer we gisteravond bij Ben en Diny wegrijden. In het donker is Wouter nog aan het paardrijden. Judith is ook gek op paarden en haar belangstelling is weer aangewakkerd nadat ze op een soort Yoga- Paardrijdag opnieuw kennismaakte met het paardrijden. Ik heb me hier ook al laten strikken om een dokterstas te maken van dubbeltjesgaas en hooi. Eén van de vaste gasten bood spontaan aan om zo'n workshopje te geven. Het vakantiegevoel begint nu echt toe te slaan. We hoeven niet zo veel meer. De meest actieve van ons is Robin. 's Morgens om zeven uur is hij al paraat in de melkstal. De rest van de dag gaat hij mee op de tractor of brengt na het maaien het gras naar de koeien. Gisteravond hebben we heerlijk gegeten in het Praothuus.. het centrum van Linde. Lekker eten voor weinig geld. Jammer Robin moest één keer het melken laten schieten. Ik kies nog wel een menu dat bij m'n nieuwe gebit past... lekkere zalmfilet Mmmmm ! Robin heeft zelfs geen tijd meer voor computerspelletjes. Ik hoor hem er niet meer over. Straks gaan we naar een museum 40- 45 in Hengelo G. En vanavond wordt het Barbeknoeien met de hele familie Johan en Joke met Jos en Joanne incluis. Wat kan een mens nog meer wensen?
Robin heeft de vakantie van zn leven. Hij heeft al heel wat bijgeleerd over het leven op een boerderij. Vanmorgen zijn ze kuilvoer aan het snijden, maar eerst moest de kuil vrij gemaakt worden. Joke gaat hem na die tijd een banaantje brengen. Daor is e dan wel an toe, zegt ze. Gisteravond meldde Johan dat er een kalfje geboren zou worden. Een heel groepje van de camping verzamelde zich in de stal. Er was een perfecte samenwerking van boer en boerin. Joke had zich voor deze gelegenheid ook in overal gehesen. Johan gebruikt al sinds lange tijd een verlosapparaat, waardoor je niet meer afhankelijk bent van de buren om in noodgevallen te helpen trekken. Heel voorzichtig kwam er een mooi stierkalf te voorschijn. Ieder jong leven is weer een wonder. Een flinke bolle, zei Joke. Hij kreeg nog een emmer water van Johan over zich heen en toen kwam er pas goed leven in. In een kruiwagen werd de nieuwe wereldburger afgevoerd naar het kalverhok op de deel. Iedereen mee natuurlijk en toen was het weer ouderwets lekker in het stro.....
Het is gisteravond een latertje geworden met neef Gerrit en Janneke.Dat was even wennen bij het wakker worden, want vandaag gaan we naar Henry's verjaardag. Dat kan eindekijk weer eens, want meestal zit hij in Canada of is op vakantie ergens in Europa. Maar dit is toch wel een bijzondere gelegenheid. Voorlopig is dit z'n laatste verjaardag in Nederland. Vier september gaan ze blijvend naar Canada. Gera zal het vast geweldig vinden. Het bespaart haar de komende winter heel wat ritjes met de kinderen naar ijshockey en schaatstrainingen. Ze hebben groot gelijk. We hebben al plannen om straks als Ben ook met de VUT is samen met Ben en Niesje hen en natuurlijk Gera en Fred op te zoeken. Oma van der Kolk en tante Geertje waren ook van de partij. Tonny had wat lekkers klaargemaakt. Dat is haar wel toevertrouwd. Over de Werverdijk zakken we wat later weer af naar de Achterhoek. Wat een prachtig tochtje. De airco is ook een uitvinding met dit weer. Heerlijk! Robin komt me net waarschuwen dat er straks een kalfje wordt geboren... Daar moeten we natuurlijk wel bij zijn. Dag!
Ik blijf wel bij Ziva, roept Gerhard wanneer we plannen maken om met Ben en Diny een tuin te gaan bekijken. En hij verheugt zich op een rustige leesmiddag. Robin heeft net een waterballet uitgevoerd met Hessel en nog een ander jongetje. Die heeft er ook geen belang bij. En stel je voor dat we niet op tijd voor het melken terug zouden zijn ! Met Judith en Wim ga ik dan op weg naar Eefde. Met Joska gaat het nog steeds uit de kunst. Het wordt een hele leuke middag. Judith maakt kennis met Vera, het enorme paard van Wouter en Ben. En dan gaan we de landschapstuin in Epse bekijken. Heel mooi! Maar Ben maakte terecht de opmerking dat een tuin ook afhankelijk is van zijn buren. Er was nu een lelijke schuur vlak achter neergezet en het uitzicht op de IJssel dat er normaal altijd is werd nu volledig geblokkeerd door de hoge mais. Maar de tuin . was prachtig. We maken nog even een omweggetje om Wouters onderkomen in een boerderij in de buurt te laten zien. Het is nog steeds heet als we weer bij Ben en Dinys huis zijn en we zitten in de schaduw nog even van een drankje te genieten voor we weer afzakken naar Camping De Boomgaard. De Achterhoek heeft opnieuw een goede beurt gemaakt bij Judith. Gerhard zit nog steeds met zn boek en Robin ? Die is in geen velden of wegen te bekennen ..
Yoery en Yelmer Groeten terug van Robin. Wat leuk om wat van jullie te horen. Veel plezier in de buurt. Als je nog eens wilt kijken hoe het hier is kun je het beste op www.hettysite.nl kijken. Groeten van ons allemaal, ook voorJohan en Woudy. Dag... Robin Wim Hetty Gerhard en Judith!
Doot die geite es in t hok. Wim zit ontspannen in zn luie stoel. Dicht bij ons staat een familie waarvan een kind zich aan het inzepen is en vader filmt dat. Moeder komt niet weer bij. En dat is te horen. We hebben ons hier helemaal geïnstalleerd. De caravan is nu afgeladen vol. Ik moet onwillekeurig weer aan Mark denken met zn ene koffertje. Maar ja wij zijn dan ook minstens drie weken op pad. Robin is al twee keer wezen melken. Hij had vannacht de wekker mee. Het schijnt behoorlijk geonweerd te hebben toen we al in bed lagen, maar Robin heeft niks gehoord en ik ook niet. Als ik twee glazen wijn heb gehad hoor ik sowieso niks meer. Wat kan dat zijn ? Bij mij uit de uitlaat van de auto komt een hele lange sliert. Waarschijnlijk komt die uit de demper beslissen Johan en Wim.Dr zit vaste een vos in .trek ém mor es an de stat. Er komt wel 10 meter sliert uit. De auto rijdt er wel om, maar er moet misschien wel wat aan gedaan worden deze week. Johan kijkt naar de auto van Gerhard met zn skikoffer op het dak. In Duutsland zollen ze zeggen.. Hej oe oma ok met ebracht? Neef Gerrit van der Kolk zit hier ook op de camping. Hij heeft drie kleinkinderen bij zich. Die kunnen punten verdienen bij goed gedrag. Bij tien punten krijgen ze een ijsje. Gisteravond zagen we het drietal in pyjama voorbij rennen achter de caravans langs terwijl Gerrit rustig binnen zat. Even later zegt Judith:Je kunt wel horen dat het familie van Wim is . . Gerrit had ineens geroepen Daar wordt ik niet goed van. En dat is nu net de standaard uitdrukking die Wim ook altijd gebruikt. Min vijf punten , roept Gerrit er achteraan. Toch gaat hij wat later even ijsjes halen.
Vandaag vertrekken we naar de caravan op camping De Boomgaard in de Achterhoek .Onderweg zullen we vast wel even oefenen op het lied van de Grolsche Hofzangers: Den Achterhook Achterhook is de streek van mien hart. Veur mien bu-j de parel van heel Gelderland.
Daarom voor jullie nog gauw een paar spreuken:
Wee s aovends t bedde neet kan vinden
Is s margens de klompe kwiet.
Uut n book leer i-j altied wat;
Al was t maor
Da-j better n ander hadden können kopen
Wee één jaor t onkruud löt staon
Mot zeuven jaor uut wieden gaon.
n Glimlach kost niks, maor is n hoop weerd.
De ene vult met de konte in ut geld,
En de ander in de brandnettels.
Veur geld verdeenen kö-j dom waen,
Maor veur t uutgeven he-j verstand neudig.
n Kalf wodt nog een kere koo, maor n ezel blif n ezel.
Zuuk toch in den vremden niet, Wat oe eigen land oe biedt.
En dat net nu we onze spullen aan het pakken zijn. Buurman Jans zou het hier helemaal mee eens zijn. Die gaat niet op vakantie. Het is nergens zo mooi as hier, zegt hij regelmatig. Nou vooruit één dagje dan. Bij Ommen begint hij al wat sip te kijken. De hele dag is hij voor zijn doen vrij stil, maar zodra hij dan dichter bij huis komt begint hij weer praatjes te krijgen. De ouwe Jans, die we kennen, is er weer. We willen met zn vieren nog een keer naar Hattem naar Ben en Niesje. Maar Hattem komt eerst hier. Vanavond dus. En wij gaan alvast in de studio slapen. Zo hebben we in elk geval nog één avond om bij te kletsen. Morgenvroeg doet Wim even de ronde met Ben langs de dieren en dan begint ook voor hen een ontspannen vakantie. Geen pups dit keer geen lammeren die je in de gaten moet houden. Alleen de katten Loedertje en Suze en Tessa natuurlijk. Wel komt 's morgens Queeny er bij. Die wordt gewoon achter het hek gezet en komt ze dan eerst enthousiast begroeten en racet vervolgens met Tessa een paar keer het erf rond. De pony's geven we zelf alleen een stukje brood om ze wat aanhaliger te krijgen. Verder mogen ze weinig extra hebben omdat Shetlandertjes gevoelig zijn voor hoefbevangenheid. Zelfs de kippen kunnen gewoon blijven lopen. Die zorgen voor zichzelf. 's Avonds gaan er drie in het hok plus een nieuwe kloek die op één ei en twee kalkeieren zit te broeden... twee hanen in de boom en de kloek met kuikens is aan het oefenen in de Viburnumstruiken. Ach we worden ook steeds makkelijker. Als ze nou liever in een struik of boom zitten. Ik weet zeker dat Ben en Niesje er ook dit keer weer van genieten.
Toen ik hiermee aan het schrijven was... zat ik in gedachten weer voorop de platte wagen bij pa op weg naar de mölle.
Vanmorgen zat ik in de stoel voor het grote achterraam en kwam een roodborstje heel dichtbij en keek me met een schuin koppie een hele tijd aan. Ik zat onbeweeglijk en dacht meteen aan opoes favoriete versje: Roodborstje tikt tegen t venstertje aan Laat mij er in Laat mij er in. Hebben jullie dat nu ook? Wanneer je naar iets kijkt of iets ruikt dat er gelijk een associatie met iets van vroeger boven komt drijven. Soms is dat heel prettig, maar het kan ook minder. Als ik in de schemering langs een sloot loop denk ik meteen aan de bollebak waarvoor we door opoe gewaarschuwd werden. Dat moest wel een verschrikkelijk monster zijn en opoe kon daar beeldend over vertellen. Opoe die, de eerste schooldag nadat mama en vader Hein getrouwd waren, me lopend tegemoet kwam omdat er nog geen stevig hekwerk voor de laoke( smal stroompje) zat. Ik had net in Monaco in het Museum van Jean Cousteau een sidderaal op sterk water gezien, Toen ik in de Middellandse zee bij Menton, de topper onder onze gezinsvakanties, een kronkelend iets onder me zag. Ik zwom voor mn leven, Anda verwonderd achterlatend en viel uitgeput op het strand. en durf na die tijd geen open water meer in. En is buurman Jans aan het hooien en ik ruik die lekkere lucht dan ik doe ik even mn ogen dicht en zie ik me weer boven op de hooiwagen liggen. Ik was een jaar of vier en ik had de mazelen gehad en bronchitis er achteraan. Tante Mien bracht beschuit met aardbeien en slagroom voor me mee, maar ik was zo ziek dat ik het niet lustte. Ik lag in bed en ik zie zo een muis de gordijnen inklimmen tot bovenaan. Wat heb ik geschreeuwd! Niemand wou me geloven. Ze zeiden :Dat he j vast en zeker edreumd. Mooi niet! Wanneer ik later de bekende trippelpootjes op het zeil van de slaapkamer hoorde schreeuwde ik net zo lang tot pa met zn pantoffel kwam en de muis doodsloeg. Ben had nog niet zo lang verkering met Diny en we zaten op de Boomgaard in de kamer en ineens .. zag ik een muis door de kamer racen. In paniek vluchtte ik boven op een stoel. Ik zie nog het verbaasde gezicht van Ben voor me. Een muusken . Wee is daor noe bange veur? .. ..Ikke!
Wim is vanavond naar Valerius, zn Mannenkoor. Hij is op mijn fiets. Ja . dat wonder op twee wielen -de E-bike. We waren vanmiddag er even op uit gegaan..tandarts, boodschapje, cappucinootje bij de Kamer. Dat is het einde. Wie Emmen bezoekt moet behalve in de Dierentuin ook eens gaan kijken bij de Kamer in het centrum van Emmen. Vroeger was het de Oudheidkamer, een soort museum waar je behalve een vleug nostalgie proeven ook een paar echte veenlijken kon bewonderen. Daar moet je nu voor naar het Drents Museum in Assen. Nee nu is de oude boerderij in gebruik als galerie-restaurant. Je krijgt er standaard bij je koffie niet alleen een lekker bakkerskoekje, maar ook een klein glaasje water en een chocoladecupje met slagroom bij. Daarna gaan we nog bij de fietsenmaker langs om mn fiets even te laten nakijken. Er kraakt wat. De ketting moet gelukkig alleen gesmeerd. Wim vraagt zo tussen neus en lippen of ze ook herenmodellen hebben in de E-bike uitvoering. Ze hadden er ooit één verkocht aan een meneer van 80 jaar die beslist een herenmodel wilde ondanks dat ze het hem afgeraden hadden. Een jaar later ruilde hij hem in voor één met een lage instap want hij kon zn been niet meer over het zadel krijgen. En Wim begint ook schouder en spierklachten te krijgen. Neem die van mij dan eens mee . Dan kun je zien of het je bevalt, zei ik vanavond. Ik zag hem zonet wegrijden. Het zadel had hij maar laag laten staan. Het was een komisch gezicht, maar ik denk .. dat hij binnen nu en een jaar ook zon apparaat onder zn gat heeft. Het is voor mij een uitkomst. Ik beweeg nu tenminste veel meer en misschien daardoor heb ik nog maar weinig klachten.
ps. Wim kwam terug en meldde dat hij 35 km per uur had gehaald op de terugweg. Hij gebruikt hem als racemonster!....
Het is lang geleden dat ik me zo in het zweet gewerkt heb. De boer die zn land naast ons grondstuk heeft is gaan snoeien aan de overhangende takken van onze bomen en heeft die toen aan onze kant weer neergegooid. We hebben ze in drie etappes met de aanhanger naar de takkenwal gebracht. Nu kun je ons vanaf de weg niet meer bij de wei zien zitten . Zo hoog is die wal al. Het houdt ook al lekker veel geluid tegen. De voorbijrijdende autos hoor je nu minder. Mooi! Daarna waren mn buxusheggetjes aan de beurt bij mn keetje. Er bleek nog veel meer werk te zitten in dat tuintje. Er zit overal hop tussen geslingerd. Hop is mooi als het hoog in de boom groeit met al die mooie hopbellen, maar tussen de planten is het een lelijke woekeraar. Mn handen tintelen en branden van de brandnetels. Daar heb ik een goed middeltje tegen: brandnetelzalf. Susan heeft die gemaakt van onze eigen brandnetels. Het helpt echt! Tussendoor drinken we even koffie en ik verzucht:"Ik kan me er nu al op verheugen.... straks lekker onderuit voor James Herriot". Ik had vanavond de snoeischaar nog in mn handen toen ik voorbij een taxus en een conifeer kwam. Die kregen gelijk een beurt. Wim haalde de trap er zelfs bij. Enigszins uitgeblust kijken we nu naar Tv makelaar. Wim had alle gras onder handen genomen en heeft zn zweet er al af gespoeld. Dat ga ik nu doen Lekker!
Dit stukje tuin bij het terras is opnieuw ingeplant. Er staan nu Rosa Queen Elisabeth met lavendel. Langs de rand wat sedum en kruiden.
Er moet nog heel wat gebeuren deze week. Vrijdag komen Ben en Niesje om zich hier voor bijna drie weken te installeren. Zaterdag zullen we vertrekken . Tussendoor nog even weer thuiskomen.. kleren ophalen voor de bruiloft naar Henrys verjaardag.. en dan naar de Achterhoek om na de bruiloft ons boeltje te pakken en twee weken naar zuidelijker streken af te zakken. Tussen de middag zien we ineens Gerald door de tuin rondstruinen. Die is benieuwd hoe het er bij staat en of er nog wat verpieterd is. Hij is behoorlijk enthousiast. De honden duiken gelijk op hem af. Net of ze hem nog kennen. We gaan aan de koffie en alle drie honden liggen aan zn voeten. Gerald ziet dat het water in de vijver niet optimaal is. Het water uit de bron waarmee we de vijver bijvullen is de boosdoener. Hij stelt voor om daarvoor regenwater te gebruiken. Dan komt er meer leven in. Wim legt meteen de tuinslang tussen regenton en vijver en ja .de ton loopt zo leeg. Gerald is ziek geweest, maar dat kon niet want hij was aan het oppassen bij Harald en daar moeten al die kalkoenen, kippen, uilen en honden gevoerd. Die grote Sint Bernards.. ja Bernard ook moesten ook uitgelaten. Hij belt dus de huisarts om een kuurtje. Eerst kon het niet, maar hij kreeg het uiteindelijk toch voor elkaar. Zo kon hij in elk geval voor de dieren zorgen. Hij hoestte anders nog raar. Zegt ie:Ja ik dacht dat het over was en toen ben ik met die kuur gestopt. Ik had hem toch verstandiger gedacht. Weet alles van dieren en planten . De rest van de dag klungel ik tussen de buien door wat verder in de tuin. Bonnie volgt me overal heel tevreden.
Het uitzicht vanuit de Church of the Good Shepherd over het Tekapo Lake in Nieuw Zeeland.
Er zijn veel zieken om ons heen. Ariëns moeder werd geopereerd net als Jennifers moeder. Haar vader is herstellend. Klaas in Hengelo is ernstig ziek. Toska's baas Siebrand is al niet meer bij ons en we denken veel aan zijn vrouw en kinderen. Mary Anne in Capelle a/d Ijssel heeft net de bestralingen achter de rug en begint gelukkig weer sterker te worden. Dit weekend kregen we weer een nieuw bericht van een vriendin die ongeneeslijk ziek blijkt te zijn. We leven met allemaal intens mee al zeg je dat niet elke dag. Daarom wens ik iedereen de zegen van de Ierse St Patrick toe:
De Heer zij voor u om de juiste weg te wijzen De Heer zij achter u om u in de armen te sluiten en om u te beschermen tegen gevaar. De Heer zij onder u om u op te vangen als u dreigt te vallen. De Heer zij in u, om u te troosten als u verdriet hebt. Hij omgeve u als een beschermende muur, wanneer anderen over u heen vallen. De Heer zij boven u om u te zegenen. Zo zegene u God, vandaag, morgen en in der eeuwigheid.
De ziekenhuis predikant Wim de Groot gebruikt hem altijd aan het eind van de dienst en het ontroert me iedere keer weer!
De hond doet niks hoor. Wat hoor je dat vaak! Ik zeg het zelf ook wanneer Tessa even komt snuffelen bij de nieuwkomers. Toen Anda vroeger als kind bij haar buren kwam.. zei de buurvrouw dat ook. Maar die hond heeft haar wel de schrik van haar leven bezorgd waardoor ze voor alle honden bang is. En altijd willen de honden juist bij haar zijn. Vandaag was Tessa ook in één streep bij haar. De schrik sprong er van af. Even later deed Bonnie ook een wat voorzichtiger poging. Nee o nee . Er is één hond waar ze niet bang voor is en dat is de Labrador van Ernst en Cora. Die heeft ze als pup meegemaakt . Nee ze past er niet op. Dat is net één straat te ver. Ernst en Cora hebben twee meisjes: Britt en Lynn. Anda vertelde over de verschillende karakters. Britt is voorzichtig en lief. Ze is wat terughoudend met dieren, zelfs met hun eigen hond. Lynn is pas 1,5 jaar, maar wat driester. Die loopt juist op alle dieren af en rollebolt met hun eigen hond. Ze zijn pas met de kinderen naar de Julianatoren geweest, een leuk pretpark voor jongere kinderen. Daar is ook een soort achtbaan. Nee Anda ging daar echt niet in, maar Britt durfde wèl met opa. Ze had het al goed bebeken. Als we dan naar beneden gaan moeten we gillen hè opa? We hebben weer heerlijk bijgepraat, zijn samen naar Mark en Jennifer geweest en hebben hun sfeervolle mooie huis bewonderd. Die hebben hun vakantie goed besteed en de puntjes zijn op de i gezet in en om het huis. Mark heeft de garage ontdaan van een laag klimop die daar minstens 40 jaar opgezeten heeft. Dat heeft heel wat tijd en zweetdruppeltjes gekost.De laatste kar met resten van de klimop staat nog op ons erf. Straks gaat Wim daar onze takkenwal mee ophogen. Hun vakantie zit erop en zo te zien kunnen ze er weer even tegen. En . eind september gaan Wim en ik logeren bij Dick en Anda in Les Issambres en kunnen we ook flaneren langs de haven van St Tropez.
Het is zaterdagmiddag en Rick komt net binnen. Door de week zien we hem niet, maar in het weekend staan we bij hem op het programma. Eerst naar de buurvrouw op de koffie en dan naar ons. En s avonds naar Jans en Geesje. Hij kijkt verbaasd naar Bonnie. Wat is dat, zegt ie. Is Snowball naar de kapper geweest?" Voor wie niet weet wie Snowball is Snowball is de hond van Fred en Gera in Canada. Rick heeft in zijn vakantie daar nog een prachtige foto van gemaakt. Snowball heeft zo'n dikke vacht dat hij zomer èn winter buiten blijft. En inderdaad . daar lijkt Bonnie op. Alleen is Snowball een witte Pyrenese Berghond met lang haar en Bonnie ja dat is een gladharige witte Retriever. En Bonnie is gek op Rick. Rick is er al een paar keer met haar uit geweest. Hij komt net terug en zegt:Die hond heeft wel een gehoorapparaat nodig. Tja Bonnie is doof, maar haar ogen zijn best. Er ontgaat haar niets. Wanneer je naar buiten wilt en je bent bij de deur staat ze al achter je. Als ze zelf graag naar buiten wil gaat ze met haar neus richting deur zitten en kijkt je doordringend aan. Als je het dan niet snapt .
Onder: Askrigg, het dorpje in het Wensleydale waar de serie "All Creatures Great and Small" werd opgenomen. Boven: Reeth in het Swaledale.
Het is weer zover Mn bibliotheekboeken . moesten verlengd. Ik dacht dat er nog tijd genoeg was. Ik zie het afschriftje nee hè veel te laat, wel 14 dagen. Ik weet dat de tijd snel gaat, maar zó snel ? En het regent ook al. En mn gebit zit ook nog niet lekker. En . Het huis is vergeven van die hele kleine fruitvliegjes. Waar die nou weer vandaan komen? Ik zoek en ontdek oude aardappels in de groentebak, oude vieze aardappels. Ze stinken. Weg met die troep. Die vliegjes vinden dat natuurlijk lekker. In de aanval. We hebben een heel stel vliegenmeppers. Spuiten wil ik niet. Een half uur later zitten alle ramen onder de dooie vliegjes. Bah.. Wim is hier de ramenwasser. Die heeft nl geen trapje nodig. Ik zet alles weg en maak het houtwerk weer fris en als hij klaar is zet ik alle planten en prullen weer op de plek. Dan krijgt de keuken een beurt met groene zeep. Wanneer ik ga stofzuigen hebben we nog wat extra de witte haren van Bonnie! Ik neem gelijk de hoezen van de bank maar mee. Hup.. in de wasmachine. Daarna probeer ik de site van de bibliotheek te krijgen webpagina verlopen of zoiets. Dan ga ik meteen de hele boel maar wegbrengen. Even later sta ik voor de dichte bibliotheekdeur: vakantietijd. Dan morgen maar .. Wim is even mee, want die wil even een kaartje voor de voetbal van morgenavond halen. We doen samen de wekelijkse boodschappen en als we thuis zijn ? Wim kookt en kijkt met één oogje naar de tour de France en ik ? Heerlijk voor All creatures great and small met James Herriot... Even later zitten we samen met het bord op schoot te genieten, want de Yorkshire Dales .. is wel één van onze geliefde vakantie bestemmingen. En . vanavond komt Daniel Rouwkema, de dirigent van Wims Mannenkoor Valerius, bij Mart Smeets in het programma van de Tour de France. Zo wordt het toch nog een goeie dag
De barbecue gisteravond was erg geslaagd. Judith heeft alle werk verricht. Dat kun je wel aan haar over laten. We waren met de hele Egginksclan van de Boomgaard.
Robin heeft de vakantie van zn leven. Hij heeft al heel wat bijgeleerd over het leven op een boerderij. Vanmorgen zijn ze kuilvoer aan het snijden, maar eerst moest de kuil vrij gemaakt worden. Joke gaat hem na die tijd een banaantje brengen. Daor is e dan wel an toe, zegt ze. 
Uitzicht bij Gera in Canada.
Ik blijf wel bij Ziva, roept Gerhard wanneer we plannen maken om met Ben en Diny een tuin te gaan bekijken. En hij verheugt zich op een rustige leesmiddag. Robin heeft net een waterballet uitgevoerd met Hessel en nog een ander jongetje. Die heeft er ook geen belang bij. En stel je voor dat we niet op tijd voor het melken terug zouden zijn
!
AJU
Kasteel Vorden-- tot voor drie jaar terug in gebruik als gemeentehuis.
Onze logeerhond is er weer: Bonnie. Bonnie is niet zomaar een hond. Ze is een witte retriever op leeftijd
. 13 jaar is niet niks. Ze heeft pilletjes tegen slijtage bij zich en een drankje als ze pijn mocht krijgen en zakken vol lekkere staafjes en hondenkoekjes voor alle honden. 
