Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

De Smedenstraat heeft een verblijfsfunctie met hoofdzakelijk lokaal verkeer en er is een schoolingang. Daarom wordt voorgesteld om de Smedenstraat te integreren in de bestaande zone 30 die goedgekeurd is op de gemeenteraad van 10 juni 2002. Deze maatregel wordt ter kennis gebracht aan de weggebruikers door de plaatsing van de verkeersborden F4a met erboven het verkeersbord A23 en met de verkeersborden F4b.

De octopus is uniek en uniform  en daar is nood aan bij de aanpak van verkeersveiligheid rond scholen. Uniformiteit zorgt er immers voor dat maatregelen op het ene vlak voor de ene doelgroep (vb. educatie), ook herkend worden op het andere vlak door andere doelgroepen (vb. aanpassing schoolomgeving). Hierdoor komt de gedeelde verantwoordelijkheid sterker naar voor. Er is nood aan een uniek beeld dat al de verschillende facetten omarmt.

Er werd gekozen voor de OCTOPUS: hij symboliseert met zijn hoofd de schoolomgeving, met zijn armen de -routes, ook symboliseert hij de vele partners die een verantwoordelijkheid hebben in de problematiek, hij symboliseert de vele invalshoeken waar we aan moeten werken. Met zijn vriendelijke lach is hij bovendien de vriend van elk kind! Met deze typologie wilde men bovendien nadrukkelijk afstappen van bestaande (strip)figuren omdat een uniek beeld ook op lange termijn een groter effect zal behouden (denken we maar aan de BOB-campagne).

03-10-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Langs de Gentseweg zijn er ter hoogte van de Kwadestraat en de Zilverbergstraat in Desselgem dagelijks veel scholieren die de Gentseweg dwarsen. Sinds enkele jaren staan er 2 gemachtigde opzichters die de scholieren ’s avonds en ’s morgens helpen oversteken. Maar momenteel zijn er geen oversteekvoorzieningen. Voor de verkeersveiligheid heeft het stadsbestuur aan het Agentschap Infrastructuur gevraagd om oversteekplaatsen aan te leggen voor voetgangers ter hoogte van de Zilverbergstraat en ter hoogte van de Kwadestraat. Het Agentschap Infrastructuur reageerde positief op de aanvraag. Zij zullen ter plaatste controleren of de wegverlichting het vereiste luminantie-niveau haalt en indien nodig bijkomende maatregelen nemen. Deze maatregel wordt ter kennis gebracht aan de weggebruikers door het markeren van de voetgangersoversteken.

Vorig jaar heeft het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap het kruispunt Gentseweg-Sprietestraat heringericht in het kader van de aanpak van de gevaarlijke wegvakken in Vlaanderen. Omdat de Meierie werd afgesloten van de Gentseweg en omdat De Lijn geen omweg meer wilde maken, heeft men de bushalte “Desselgem Toren” verplaatst naar het kruispunt Gentseweg-Waregemstraat. Op het hoekperceel heeft men een bushalte ingeplant met de nodige fietsenrekken.

Kinderen die nu van Desselgem-centrum naar Waregem met de bus reizen en hun fiets achterlaten langs de Gentseweg, moeten driemaal de Gentseweg dwarsen om hun fiets in de rekken te plaatsen en om hem ’s avonds terug op te halen. Voor de verkeersveiligheid tijdens deze oversteek heeft het stadsbestuur aan het Agentschap Infrastructuur gevraagd om een oversteekplaats voor voetgangers aan te leggen ter hoogte van de bushalte. Het Agentschap Infrastructuur heeft ook hier positief gereageerd op de aanvraag. Zij zullen ter plaatste controleren of de wegverlichting voldoende is en indien nodig bijkomende maatregelen nemen. Deze maatregel wordt ter kennis gebracht aan de weggebruikers door het markeren van de voetgangersoversteek.

De Lijn heeft vorig jaar de bushalte “Driekoningenstraat” verplaatst naar de Henri Lebbestraat ter hoogte van de ex-rijkswachtgebouwen. Hierdoor moeten de leerlingen de Henri Lebbestraat oversteken die school lopen op het Gaverke. De leerlingen van de basisschool “Gaverbeek” steken de Henri Lebbestraat over ter hoogte van de Driekoningenstraat om naar het zwembad te gaan. Door de toename van het verkeer is het niet meer eenvoudig om de Henri Lebbestraat te dwarsen. Daarom stelde het stadsbestuur voor om een oversteekplaats voor voetgangers aan te leggen in de Henri Lebbestraat ter hoogte van de Driekoningenstraat. Deze maatregel wordt ter kennis gebracht aan de weggebruikers door het markeren van de voetgangersoversteek.

03-10-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Ter hoogte van De Schakel zijn er 3 voorbehouden plaatsen voor personen met een handicap op de parking aan de overzijde. Voor rolstoelgebruikers is het niet gemakkelijk om de Schakelstraat te dwarsen. Bovendien is er behoefte aan bijkomende parkeerplaatsen voor bezoekers van de bibliotheek. Daarom wordt 1 aangepaste parkeerplaats ingericht  in de Schakelstraat aan Cultuurcentrum De Schakel. Deze maatregel wordt ter kennis gebracht aan de weggebruikers door de plaatsing van het verkeersbord E9a met het symbool van een rolstoelgebruiker.

De adviesraad voor personen met een handicap heeft aan het stadsbestuur gevraagd of er in de omgeving van het Pand enkele parkeerplaatsen voor mensen met een handicap kunnen bijkomen. De huidige plaatsen bevinden zich aan de ingang van het stadhuis, aan de Post en aan de vroegere Colruyt. Er wordt voorgesteld om 2 nieuwe parkeerplaatsen voor te behouden, één aan de lift ter hoogte van ’t Peerdeke en één ter hoogte van de lift aan residentie Regenboog. Deze maatregel wordt ook ter kennis gebracht aan de weggebruikers door de plaatsing van hetzelfde verkeersborden E9a met het symbool van een rolstoelgebruiker.

03-10-2007, 00:00 geschreven door wareber  

De gemeenteraad keurde vanavond twee aanvullende verkeersreglementen voor wegverkeer goed met blijvend karakter. Er wordt parkeerverbod ingevoerd in het doodlopend stuk Processiestraat tussen Vennestraat en Westerlaan in Waregem en aan het kruispunt van Sint-Jansstraat met Grote Heirweg in Beveren-Leie.  Deze maatregel wordt op het einde van de Processiestraat ter kennis gebracht aan de weggebruikers door de plaatsing van het verkeersbord E1 met onderbord type Xc met tekst “12 m”..

Het doodlopende stuk Processiestraat tussen de Vennestraat en de Westerlaan wordt veel gebruikt door fietsers omdat dit een kortere doorsteek is naar het kruispunt Westerlaan – Jozef Duthoystraat.  Sinds de bouw van het appartementencomplex op het terrein tussen de Processiestraat en de Jozef Duthoystraat is de parkeerdruk toegenomen. De wagens parkeren er op het einde van het doodlopend stuk Processiestraat en belemmeren de doorgang voor de fietsers. Daarom wordt een parkeerverbod ingevoerd over een afstand van 12 meter op het einde van de Processiestraat.

Het kruispunt Grote Heerweg – Sint-Jansstraat is in het kader van de ingrijpende collectorwerken in Beveren-Leie heraangelegd. Ter hoogte van ’t Leckerke is er een uitstulping aangebracht aan het voetpad om te beletten dat men tot op de hoek parkeert. Voor vrachtwagens is het moeilijk om de Sint-Jansstraat in of uit te rijden als er voertuigen aan de overzijde geparkeerd staan. Daarom wordt een parkeerverbod ingevoerd vanaf het kruispunt met de Grote Heerweg, richting Gentseweg, over een afstand van 16 meter langs de kant van de onpare huisnummers. Deze maatregel wordt ter kennis gebracht aan de weggebruikers door het markeren van onderbroken gele strepen.

03-10-2007, 00:00 geschreven door wareber  

De standplaatsen voor rolstoelgebruikers in de tribune worden uitgevoerd in metaal en waterbestendige antislipplaten. De plaats voor het vak van rolstoelgebruikers is zo gekozen dat deze supporters niet ver verwijderd zijn van de aangepaste sanitaire mogelijkheden van het stadion. Voor het tribunevak van de rolstoelgebruikers wordt een steward geleverd door de voetbalvereniging en het Rode Kruis zorgt voor begeleiding tijdens de match. Voor de installatie wordt niet gewacht op de werken aan een nieuwe tribune en de inrichting zal trouwens goed kunnen worden geïntegreerd in deze nieuwe tribune.

De gemeenteraad maakte daarvoor gisterenavond een budget vrij van 8591 euro.  Dat geraamd bedrag wordt besteed aan Douglas baddings, betonplex platen in antislip, metalen ballustrade en  plateau in antislip voor helling en gegalvaniseerde liggings.

02-10-2007, 21:51 geschreven door wareber  

e-Waregem kwam blijkbaar al eerder voor in andere lijstjes van stadsblogs, maar daar werden we niet over geïnformeerd. Het fenomeen van de stadsblogs is al enkele jaren actief in Vlaanderen, maar nu wenst deze Bruno Dillen  een beetje offline PR te creëren door samen als dé Vlaamse stadsblogs naar buiten te treden. Het zou de algemene bekendheid van deze internetinformatie over deze steden bevorderen en ook in andere regio’s internetgebruikers aanzetten om hierop in te spelen. Momenteel valt bijvoorbeeld nog de afwezigheid van stadsblogs op in grote regio’s in Vlaanderen.

Er zijn momenteel wel stadsblogs in

Kortrijk  op http://kortrijk.wordpress.com)

Antwerpen  Blog: http://www.antwerpenblogt.be

                    Photoblog: http://www.tweeduizend.be/

Gent  http://www.gentblogt.be

Brussel http://www.brusselblogt.be

Leuven http://www.leuvenblogt.be/

Turnhout  http://www.turnhoutblogt.be

Mechelen  http://mechelen.blogt.be/mechelen/blog/

Brugge  http://blog.seniorennet.be/bruggeblog/

Oostende  http://blog.oostende.be/

De Panne  http://www.depanneblogt.be/

Poperinge  http://www.poperingeblogt.be/

Beernem  http://beernem.skynetblogs.be/

Waregem  http://blog.seniorennet.be/wareber2/

Deinze  http://www.bloggen.be/deinze/

Dendermonde http://www.denderend.be/

Lier  Photos: http://www.lierinbeeld.com/

Tongeren  http://www.truineer.be/

Op deze lijst valt misschien al op dat het Waregemse stadsblog eerder amateuristisch is opgevat. Wareber werkt in tegenstelling met andere ook op volledig vrijwillige basis zonder enige ondersteuning van stad of ander orgaan. Ondergetekende heeft in tegenstelling met wat kan verwacht worden van een auteur van een stadsblog niets te maken met het stadsbestuur, noch met de stadsadministratie. Wel heeft hij onder eigen naam als gewezen redacteur van een plaatselijk Milac-maandblad, als persmedewerker sedert 1978 (Het Volk, Gazet van Antwerpen, Radio 2, WTV-telekrant,) en auteur van artikels over historisch en/of heemkundig geïnspireerde onderwerpen in De Gaverstreke, Leiesprokkels, de Gavergids, ea. wel enige ervaring over het gebeuren in de regio Waregem.   

We weten niet of het overschrijden van de kaap van 100.000 bezoeken iets te maken heeft met de opname van e-Waregem bij de Vlaamse stadsblogs. De teller van het oude internetkrant of e-gazette wareber bereikte ondertussen al 140.000 bezoekers en opvolger e-Waregem heeft onlangs dus ook de kaap van de 100.000 overschreden. Bedoeling was een digitaal archief aan te leggen over het huidige reilen en zeilen in Waregem. Meteen konden we hierin ook onze schaars geworden eigen bijdragen als persmedewerker voor Waregem uitwerken, archiveren en ten dienste stellen voor niet-commerciële doeleinden. De inhoud van onze eerste internetkrant, ondertussen archiefblog wareber, ligt trouwens nu al opgeslagen in het stadsarchief.

De internetkrant biedt het voordeel dat deze tegelijk omvangrijk, een goed geordend overzicht biedt en weinig schapruimte vereist. Dit archiefblog is voorlopig  nog altijd te raadplegen en biedt met de ingebouwde zoeker de mogelijkheid om gericht zoekwerk te verrichten naar de meest diverse Waregemse onderwerpen. Vorig jaar maakten we los van dit stadsblog ook een honderdtal bijdragen over het André Demedtsjaar 2006 op de website ‘adjaar’, die momenteel ruim 11.500 bezoekers telt. Het registreren van de historische link met verschillende onderwerpen blijft een belangrijke drijfsveer om dit stadsblog ondanks soms moeilijke omstandigheden verder te zetten.  

Op e-Waregem worden in de rechterkolom ook een aantal polls gehouden. In de peiling naar de visie over het project “Kunst in het straatbeeld” blijkt dat momenteel  81 % van de 41 deelnemers gewonnen is voor het project. 7 % heeft daar geen belangstelling voor, 10 % is tegen wegens last en kost en één deelnemer vindt de musea de aangewezen plaats voor kunst. Opmerkelijk is het resultaat van een andere peiling, waarbij juist de helft (13 van de 26 intekenaars) wareber liever ziet stoppen met e-Waregem om zijn tijd en inzet elders aan te wenden.

Bruno Dillen – bruno@artinthepicture.com

www.artinthepicture.com

02-10-2007, 16:06 geschreven door wareber  

Om dit na te streven werken zij dagelijks aan de brede persoonlijkheidsontwikkeling bij elk kind, rekening houdend met de verschillen in tempo, geaardheid, begaafdheid.  Ook gaat de aandacht naar de fysische en psychische mogelijkheden van het kind. Daarnaast hecht het team heel veel belang aan ‘het zich goed voelen’ op onze school.  Kinderen de nodige sociale vaardigheden bijbrengen zien zij als dé start om tot leren te komen, nieuwe uitdagingen te ontdekken en te ontwikkelen.  Op die manier leren zij hen omgaan met de steeds veranderende maatschappij. Regelmatig komt de school naar buiten met uiteenlopende projecten.

Bovenaan in de schoolvisie staat dat de BiestJagerschool een school is waar men luistert naar grote en kleine verdrietjes, en dat de kinderen er geen vergeet-mij-nietjes zijn! Men wil hen waarden bijbrengen, in groep leren omgaan, meevieren met / meewerken aan het parochiaal gebeuren, ... Kinderen kunnen hier ervaren, dat ze niet alleen punten moeten vergaren!

aandacht voor zelfontplooiing, creativiteit, persoonlijkheid, verscheidenheid,... Het schoolparlement past daar ook in. Het Schoolparlement werkt ondermeer aan de voorstellen, ideeën, tips die binnenkomen in de grote ideeënbus op de school.

Leerlingenparticipatie? Wat? Waarom?

*  mogelijkheden scheppen tot gefundeerde participatie

*  aanzetten geven om verantwoordelijkheden te nemen

*  leren samenwerken

*  opkomen voor zijn rechten, beseffen dat er ook plichten zijn

*  zich kunnen uiten in een persoonlijke, authentieke creatie

*  plezier beleven aan het 'zoeken' en 'vinden'

*  respect kunnen tonen voor uitingen van andere leerlingen van de school (al of niet     leeftijdsgenoten, behorend tot eigen of een andere cultuur)

*  kunnen samenwerken, afspraken kunnen naleven

*  eenvoudige problemen kunnen oplossen

*  verantwoordelijkheid kunnen nemen

*  verbondenheid - samenhorigheid versterken

*  inzien dat inspraak belangrijk is

*  inzien dat er in een samenleving nood is aan afspraken en wetten

*  keuzes kunnen maken

*  ...

Op maandag 1 oktober was het eindelijk zo ver. De uitslag van de verkiezingen 'Schoolparlement 2007 - 2008' werd bekend gemaakt. De aanstelling van de nieuwe schoolburgemeester en schepenen gebeurde op de Biest door onze echte burgemeester, Dhr. Vanryckeghem Kurt en door de schepen van onderwijs Dhr. Neirynck Jo.  Deze laatste heeft eerder al het schoolparlement geïnstalleerd op de Jager.

Schoolparlementen :

VBS Biest (foto):

Schepenen: Margo Dhondt (4de lj.), Sarah Deheldt (4de lj.), Yana Vander Rasieren (6de lj.), Margot Balcaen (6de lj.), Jasper Withouck (5de lj.) en Birger Decraene (5de lj.)

De persoon met het grootste aantal stemmen werd ook de nieuwe burgemeester. Zeer nipt ging dit naar Jasper Withouck. Jasper wordt dus het komende schooljaar de nieuwe burgemeester.

VBS De Jager

Hier is Ruben De Praetere burgemeester en zijn de schepenen Tom Loosveldt, Emma Dewaele, Charlot Doise, Marie Van Deynze en Irene Lambrecht.

www.biestjager.com

info@biestjager.com

02-10-2007, 10:24 geschreven door wareber  

De gemeente beschikt over beperkte middelen en de raad moet kiezen waaraan het geld wordt besteed. In de begroting is sprake van afstemming tussen beleid en de inzet van middelen. De raad kiest expliciet hoeveel geld er naar welk beleidsterrein gaat. De raad bepaalt zelf hoe groot de ruimte van het college is om het geld te besteden. De mate van vrijheid hangt vaak samen met het politieke belang van een onderwerp en het vertrouwen dat de raad in het college heeft. De gemeente moet de begroting inrichten overeenkomstig de regels en in dit verband wordt in het KB van 2 augustus 1990 art. 12 het Algemeen Reglement op de Gemeentelijke Comptabiliteit vermeld dat “Het college van burgemeester en schepenen maakt het begrotingsontwerp op na het advies te hebben ingewonnen van een commissie waarin tenmiste een daartoe aangeduid lid van het college, de gemeentesecretaris en de gemeenteontvanger zetelen.

In Waregem bepaalde de gemeenteraad van 5 december 1995 de samenstelling van de begrotingscommissie volgens het hier genoemde K.B. van 2 augustus 1990. In de omzendbrief van Binnenlandse Aangelegenheden van 17 juli 2007 mbt de instructies voor het opstellen van de budgetten en meerjarenplannen voor 2008 van de gemeenten en OCMW’s wordt het advies van de begrotingscommissie nog steeds vermeld in het besluit voor Begroting en Verantwoording (BBV). Als gevolg van de wisseling van bepaalde mandaten en gewijzigde administratieve functies sinds de vorige vaststelling van de begrotingscommissie, is het aangeraden om deze in Waregem opnieuw samen te stellen.

De begrotingscommissie zal bestaan uit de secretaris (Guido De Langhe),  de ontvanger (Geert Coussement), de schepen van Openbare Werken (schepen Henri Dewitte), de schepen van Financiën (Rik Soens), de Burgemeester (Kürt Vanryckeghem),  diensthoofd Personeel (Greet Vanrobaeys ?)), diensthoofd Openbare Werken (Rudy Vandenberghe ?) en de financieel adviseur (Frederik Verdonck ?). Zij worden verder genoemd: de leden. De begrotingscommissie heeft als algemeen doel het stadsbestuur bij te staan inzake het gemeentelijke financiële beleid. De begrotingscommissie moet advies uitbrengen bij de ontwerp-begrotingen en ontwerp-begrotingswijzigingen overeenkomstig art. 12 van het bedoelde K.B. van 2 augustus 1990.

Uit het huishoudelijk reglement van de begrotingscommissie blijkt dat de commissie wordt voorgezeten door schepen van financiën Rik Soens.  Bij diens afwezigheid wordt het voorzitterschap in onderling overleg geregeld. De ontvanger is secretaris van de begrotingscommissie. Bij diens afwezigheid wordt het secretariaat in onderling overleg geregeld. De begrotingscommissie vergadert zo vaak als ze zelf nodig acht. De begrotingscommissie vergadert voorafgaand aan de gemeenteraadsbesluiten ter goedkeuring van de begroting en de begrotingswijzigingen. Het worden dus in het vooruitzicht van het opstellen van de begroting, die volgens de gemeentewet normaal dient voorgelegd in oktober maar in de praktijk pas in december in de gemeenteraad komt. Belangrijke cijfers zoals het door de overheid opgelegde cijfer voor de raming voor de belastingsinkomsten, worden immers maar op  latere datum doorgegeven aan de gemeentebesturen.

Het is de voorzitter, die de leden van de begrotingscommissie uitnodigt en de agenda samenstelt. Deze uitnodiging gebeurt schriftelijk, minimum vijf werkdagen voor de vergadering. De uitnodiging bevat steeds een agenda van de vergadering met in de mate van het mogelijke de bijhorende documenten. In de praktijk zal dit dus gebeuren in samenspraak met de ontvanger en de dienst financiën. Alle leden kunnen agendapunten voorstellen aan de voorzitter die ze opneemt in de agenda. Eventuele bijkomende agendapunten kunnen op de vergadering zelf worden toegevoegd, na instemming van een meerderheid van de aanwezige leden.

Om geldig te kunnen vergaderen moet minimum de helft van de leden aanwezig zijn. De behandeling van het advies voor de begroting en de begrotingswijzigingen zoals bepaald in art. 12 van het bedoelde K.B. van 2 augustus 1990 is enkel mogelijk indien alle leden (in elk geval alle door art. 12 van het bedoelde K.B. van 2 augustus 1990 opgelegde leden) aanwezig zijn. De vergaderingen van de begrotingscommissie zijn niet openbaar en de ontvanger staat in voor de notulen van de vergaderingen. Deze notulen worden goedgekeurd op de eerstvolgende vergadering van de begrotingscommissie. Nadien liggen ze in de dienst Financiën van de stad ter inzage van de gemeenteraadsleden.

De begrotingscommissie brengt advies uit bij de ontwerp-begrotingen en ontwerp-begrotingswijzigingen vooraleer die aan de gemeenteraad worden voorgelegd. Dit advies slaat op de wettelijkheid en de te verwachten financiële weerslag. De begrotingscommissie streeft naar eenparigheid in het uitbrengen  van haar advies. Elk lid heeft het recht het eigen standpunt te laten opnemen in de notulen. De notulen met het bedoelde advies worden opgenomen in de bijlagen die aan de raadsleden worden bezorgd. Gezien de samenstelling van de begrotingscommissie is eenparigheid gebruikelijk.

De begrotingscommissie heeft te allen tijde het recht externe deskundigen (al dan niet behorend tot de gemeentelijke administratie of het stadsbestuur) uit te nodigen op haar vergadering. Hiervan wordt melding gemaakt in de notulen. De externe deskundigen hebben louter een raadgevende stem.

Bovenstaande huishoudelijk reglement en samenstelling van de begrotingscommissie liggen dinsdagavond voor in de gemeenteraad… Het valt te verwachten dat hier ook zal gevraagd worden om de samenstelling te verruimen met een of meer leden uit de gemeenteraad en/of de oppositie.

01-10-2007, 18:13 geschreven door wareber  

Deken Frans Verhelst

Als jonge man maak je plannen voor de toekomst. Een en ander wees voor hem wel in de richting van rechten of politiek, maar de inzet voor de mens binnen de kerk en een leven als priester kreeg de bovenhand en daar heeft hij nog altijd geen spijt van. De filosofische opleiding kreeg hij in Innsbruck, waar hij o.a. de grote theoloog Karel Rahner en een zekere professor Ratzinger (jawel, onze huidige paus) als gastdocenten te horen kreeg. Daarna studeerde hij in Leuven waar hij het diploma van licentiaat in de religieuze en morele wetenschappen behaalde.

De seminarietijd verliep in de euforische stemming die er heerste dankzij de merkwaardige paus Johannes XXIII en het toen aan de gang zijnde tweede Vaticaans concilie. De kerk werd toen als het ware door elkaar geschud en de moderne tijd binnengeloodst. Het waren toen nog niet ten volle de revolutionaire jaren maar her en der kwamen veranderingen los en groeiden er nieuwe inzichten rond kerkopbouw.

Hij werd gewijd in 1967 met ongeveer 19 medestudenten en droeg zijn eremis op in kerk te Nieuwenhove. Eerste werd hij benoemd tot priesterleraar aan het college in leper. Toen waren ze er met zeven priesters. Het was de tijd dat er binnen de school heel sterk kon gewerkt worden met gelovige kernen en waar de proost in de jeugdbeweging een belangrijke rol speelde. Het betekenden dan ook de mooiste jaren waar hij met dankbaarheid (en een tikkeltje heimwee?) naar terugkijkt.

Daarna werd hij gedurende 5 jaar rector bij de Grauwe Zusters Franciscanessen in Roeseiare, waar hij ook godsdienstles gaf. Hij begeleidde er ook de verschillende schoolbesturen. In 1994 zond de bisschop hem naar zijn geboortestreek. Hij kwam terug in Waregem maar dit keer als pastoor-deken.

De aard van het werk en de manier van aanpak werd helemaal anders. Waar je in het onderwijs werkt binnen omschreven structuren, moet je op een parochie heel vaak de structuren zelf ontwerpen. In het onderwijs worden je mensen gegeven terwijl je op een parochie mensen zelf moet zoeken en aanspreken. En dit maakt een zee van verschil.

En het takenpakket van de deken is niet niets. Op de eerste plaats is er de parochie: hij is pastoor van de grootste parochie van het bisdom Brugge en tevens moderator van de federatie Waregem, waartoe de St.-Amandsparochie behoort.

Op dekenaal vlak verzorgt hij de band met de priesters van het hele decanaat: dit houdt in: hen regelmatig bezoeken, begeleiden en bijstaan waar nodig en soms ook wel eens "een brandje blussen" waar nodig. Als deken is hij ook de tussenschakel tussen de parochies en het bisdom. Daarom wordt heel vaak het traject Waregem - Brugge afgelegd voor alle mogelijke vergaderingen en besprekingen op het bisdom. Tenslotte is er ook de zorg voor het onderwijs in Waregem. Als je ziet hoe sterk het onderwijs er is uitgebouwd , dan weet je dat dit een grote zorg is.

Voor deken Verhelst is het uitbouwen van structuren waarin mensen hun verantwoordelijkheid kunnen opnemen van het allergrootste belang. Ook de zorg voor een goede infrastructuur staat voorop. Een parochie moet niet alleen kunnen gebruik maken van een mooi en verzorgd kerkgebouw, maar ook van een goede accommodatie waarin het pastorale werk kan gebeuren. Daarom liggen de plannen al klaar voor een plaats van christelijke aanwezigheid en vorming binnen het complex van het jeugdcentrum en een ruim parochiehuis met comfortabele vergaderzalen en een aula bij de kapel van de Jager.

Maar de grootste zorg die hij deelt met iedereen die met pastoraal begaan is, is wel het dalen van het aantal medewerkers. Het priesteraantal daalt spectaculair en er is een sterke vergrijzing. Het zoeken en vinden van lekenmedewerkers is niet meer evident... Hoe zal onze kerk eruit zien binnen pakweg 10 jaar? Wie zal dan de kerk dragen? Het is een blijvende zorg om leken te vinden en te vormen die hun verantwoordelijkheid willen opnemen om in samenwerking met de ambtsdragers, elk zijn taak te vervullen op zijn niveau. 'Gelukkig ook', zo zegt hij, 'dat zijn zus er is tot steun in de huiselijke en parochiale zorg'.

Tenslotte is er de zorg om in de huidige tijd een geloofstaal te vinden die de moderne mens aanspreekt. Daarom is het jaarthema van dit jaar en de komende jaren een ware uitdaging: mensen helpen om te groeien in hun geloof.

Bij de vraag wat hij vanuit zijn ervaring ais belangrijkste geleerd heeft en ten allen prijze wil meegeven zegt onze deken dit  “Je kan slechts leven en werken als gemeenschap als er wederzijds vertrouwen is en een aanvaarden van elkaar. Niet wijsheid en verstand is bij deze het belangrijkste, wel het vertrouwen”.

Deken Frans Verhelst, proficiat   met  je   gevulde   priesterleven. En ad multos annos.
(foto eremis Nieuwenhove 1967)

29-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Ook hier komt de stad Waregem weer bijzonder positief in het nationale nieuws. Eerder wees een onderzoek van Test-Aankoop uit dat Waregem de klantvriendelijkste stadsadministratie heeft. Eerder deze maand werd Waregem nog bekroond met de titel van ‘eenvoudigste stad’ en gisteren ontving het OCMW van Waregem nog het kwaliteitscertificaat ISO 9001. Waregem komt dus zeker voor meer positief in het nieuws dan als sportgemeente met Waregem Koerse, Dwars door Vlaanderen, de start van de derde rit van de Ronde van Frankrijk of  met SV Zulte-Waregem.

De Vlaamse Stichting Verkeerskunde nodigde vandaag deze scholen uit op de labeluitreiking met een delegatie van maximum tien personen (waaronder ook leerlingen). Het schepencollege van de Stad Waregem heeft op voorstel van schepen van onderwijs Jo Neirynck en schepen van verkeer Kristof Chanterie, beslist om gezamenlijk voor de  vier ‘feestvierende’ basisscholen een bus naar Mechelen in te leggen. Zelf  bleven ze thuis en lieten de eer aan een 39-koppige delegatie van de betrokken scholen, aangevuld met verkeersdeskundige Jo Deprez. Het verkeer naar Mechelen kon deze morgen wel wat verkeersactieve impulsen gebruiken, want de delegatie kwam aan met ruime vertraging. De schepenen spraken bij de terugkomst in Waregem aan de eerste halte in de  G. Gezelleschool hun waardering uit voor het werk, dat in alle basisscholen rond dit thema geleverd wordt.

Het project Label Verkeersactieve School beloont lagere scholen met een kwaliteitslabel voor verkeer en mobiliteit. Scholen die verkeers- en mobiliteitseducatie op een gestructureerde, praktijkgerichte en duurzame manier aanpakken kunnen het label in de wacht slepen. Het project loopt op dit moment voor een traject van twee schooljaren (2006-2007 en 2007-2008) in tien Vlaamse gemeenten. Ook de gemeentebesturen van deze tien gemeenten engageren zich mee om het begeleidingstraject voor de scholen op te volgen.

Bij de start van het eerste begeleidingsjaar hebben alle lagere scholen uit de tien gemeenten de kans gekregen om in het project te stappen voor de duur van twee schooljaren. 84 lagere scholen gingen de uitdaging aan en kregen gedurende vijf begeleidingsvergaderingen van de VSV heel wat ideeën, tips, pedagogische achtergrond, voorstellingen van educatieve projecten, enzovoort. De vijf vergaderingen worden gespreid over de twee schooljaren en mee georganiseerd en opgevolgd door een contactpersoon van de gemeente.

Deelnemen aan het project Label Verkeersactieve School heeft heel wat voordelen voor de die school:

* Het is de ideale manier om verkeer en mobiliteit op een gestructureerde manier aan te pakken. Het project biedt je een 'kapstok’ om je verkeers- en mobiliteitsactiviteiten aan op te hangen en verder uit te breiden.

* Verkeers- en mobiliteitseducatie worden in de eerste plaats praktijkvakken. Je werkt zo aan alle eindtermen verkeer en mobiliteit voor de lagere school.

* Alle partners zijn actief betrokken: directie, leerkrachten, (verkeers)ouders, leerlingen, de gemeente/stad, de politie, enzovoort. Zo deel je de verantwoordelijkheid en draagt ieder zijn steentje bij.

* De gemeente/stad engageert zich om het draagvlak voor de scholen te vergroten. Ze brengt alle lagere scholen rond de tafel en volgt de begeleidingsvergaderingen mee op.

28-09-2007, 15:37 geschreven door wareber  

De derde editie van de kroegentocht die de Nieuwstraat en Liebaardstraat afschuimt is een feit. Op vrijdag 28 september kan iedereen die een kroegentochtkaart heeft van café tot café trekken en genieten van de gevarieerde activiteiten die ‘s avonds op de affiche staan. Enkele optredens, een flashing disco party, volksspelen, een versnapering, overal is entertainment voorzien. “Wie deelneemt betaalt voor een kaart met acht pils slechts acht euro in voorverkoop,” verduidelijkt Jeroen Callewaert.

“De deelnemers kunnen bovendien met een wedstrijd nog een aantal leuke waardebons winnen. Alle reden dus om een dergelijke kaart aan te schaffen. De voorbije jaren leerden ons dat de kroegentocht een heel sociaal gebeuren is, zowel voor jong als oud.” Piv Huvluv De dag er na, namelijk zaterdag 29 september, nodigt Jakkedoe dit jaar terug een bekende stand up comediant uit op de planken. Niemand minder dan Piv Huvluv komt in Jakkedoe om 20u de keet onveilig maken. Bekend van op radio en TV (De Raadkamer, Comedy Casino) is hij nu ook te zien in Desselgem! “De voorbije jaren was telkens een groot succes met een uitverkochte instuif. Met de naam van Piv op de affiche zal het dit jaar niet anders zijn,” vertrouwt Bart Neirynck ons toe.

“Wie dat wenst kan die avond combineren met een kaas- en wijnavond. Hiervoor dient echter wel vooraf ingeschreven te worden.” Combinatiekaarten kosten 15 euro, voor de stand up comedy alleen betaal je 5 euro. Loungebar Ook op de zondag van Straete Kermis valt aan jeugdhuis Jakkedoe heel wat te beleven. Tussen het stro kan je genieten van een pittige cocktail of een frisse pint of frisdrank. De kleinsten genieten van het springkasteel of van een suikerspin, en de groteren kunnen hun kunnen tonen op een rodeostier. Een striptekenaar leert de jongsten dat figuren tekenen echt niet zo moeilijk is, terwijl iedereen ondertussen kennis kan maken met de stripotheek van Jakkedoe.

 “Bezoekers van Straete Kermis hebben dus alle reden om ook langs te komen op het terras van ons jeugdhuis. Wij beloven een aangepaste sfeer al van in de voormiddag,” vertelt Klaas Lievens. “Wie er al eens bij was, weet dat blijven plakken hier geen uitzondering is,” vult Hilde Himpe aan, die de ambiance over de middag helpt verzorgen.

Bart Neirynck: “Niet alleen op Straete Kermis gaan de medewerkers van Jakkedoe voor een driedaagse, maar ook het eerste weekend van november staat vetjes omcirkeld in hun agenda. Want dan krijgen we drie dagen activiteiten waarop veel volk van binnen en buiten het jeugdhuis verwacht wordt. Met een jumpparty, een headbangersball, frituur Jakkedoe, een bingonamiddag en nog tal van andere activiteiten wordt ook dan drie dagen feest gevierd in Jakkedoe.”

(deze bijdrage werd hier aanvankelijk gepubliceerd op 20 september)
 

www.Desselgem.net

Email: bart@desselgem.be

27-09-2007, 18:52 geschreven door wareber  

Denis De Gloire is misschien niet meer zo bekend in Waregem, al mag hij als bokstrainer en organisator van vele geslaagde boksmeetings in het Jeugdcentrum gerust een bekende Waregemnaar genoemd worden. Hij kreeg trouwens terloops ook al op 1 december 2005 een vermelding in de oude stadskrant Wareber, voorloper van deze e-Waregem. Dat was dan in het kader van een nieuwe boksmeeting in Waregem, maar in verband met Degloire konden we toen zijn expositie Pollockaise aankondigen in het casino van Middelkerke. Denis Degloire wordt algemeen aanzien als de Waregemse incarnatie van de wereldberoemde Amerikaanse schilder Jackson Pollock.

Na deze succesvolle exposities in Casino Middelkerke eind 2005 en in galerie Vermeer Amsterdam maart 2007 is de aanwezigheid op GEAF de eerste deelname aan een kunstbeurs voor Denis De Gloire. Een 40 tal gereputeerde galerjen nemen er deel. De Waregemse kunstenaar krijgt er het volste vertrouwen van Galerie Vermeer Amsterdam want een volledige stand wordt voorbehouden voor de Waregemse "POLLOCK".

Galerie Vermeer in Amsterdam fungeert als platform voor opkomende kunstenaars. Kunstenaars met een “twist”, die iets bijzonders in zich hebben. Bovendien heeft “de meestervervalser van de twintigste eeuw”, Geert Jan Jansen zijn ongekend talent bij deze galerie ondergebracht, waarbij een aantal werken in zijn persoonlijke stijl tot de collectie behoren. Op de website van Galerie Vermeer treffen we Denis De Gloire bovenaan aan als de Waregemse Jackson Pollack naast meesterwerken in de stijl van Gustav Klimt, Springer, Fernando Botero, Pablo Picasso, Manet, Monet, Miró, Van Gogh, Chagall en Matisse, die zorgvuldig door jonge getalenteerde Franse kunstenaars nageschilderd zijn.

Over onze Waregemse kunstenaar lezen we :

“Belgisch talent Denis De Gloire - Jackson Pollock  

Deze getalenteerde Belgische kunstenaar is geboren op16.04.1959 in Waregem, België.

Hij is ‘tussen de verfpotten’ opgegroeid, en in zijn prille jeugd werd hij geïnspireerd door Jackson Pollock, maar ook de Cobratijd heeft hem geraakt.  Zijn legendarische uitspraak is :

‘Dear Jackson Pollock, why did you crash so early, now I have to work so hard to continue what you’ve started !’. De prijzen van zijn werk liggen afhankelijk van het formaat tussen de 800 en 2.900 euro. Zijn werken kunnen ook afgehuurd worden vanaf 50 euro per maand en de betaalde huurprijs is dan bij de koop te verrekenen.

Denis De Gloire staat trouwens voor een drukke kunstagenda. Na Hilversum staat nog een tentoonstelling rond Pasen 2008 gepland in het Franse Chaumont en eveneens in april 2008 een in het Casino van Amsterdam, deze laatste op uitnodiging van de Nederlandse Kunstcommissie. Er is ook nieuws voor de plaatselijke kunstbewonderaars. Allicht nog dit jaar of begin volgend jaar houdt Denis een expositie in Wielsbeke, de gemeente waar zijn mentor en kunstvriend Johan Pauwels woont.

www.galerievermeer.nl

http://www.cultuurnet.nl/berichten/inhoud.asp?show=15734

27-09-2007, 18:51 geschreven door wareber  

Albert Destoop (75 j.) werd kerkbaljuw in augustus 1957 en dit op verzoek van toenmalig deken Versele. Hij werkte aanvankelijk nog bij Valère Devos en moest telkens verlof vragen om een begrafenisdienst bij te wonen. Naderhand werd hij professioneel kerkbaljuw. Vroeger hadden de mensen het nog over "de Pijke". Vroeger was een kerkbaljuw of ‘suisse’ als ordehandhaver uitgedost met pandjas, bandelier, hellebaard en steekhoed om zijn gezag te beklemtonen. Hij kende op dat vlak trouwens in Waregem enkele legendarische voorgangers zoals Honoré Bogaert (°1889-1961), die met trots zijn lint droeg van 'Kerk police'.  Voor Albert was dat met nodig. Zijn kledij varieerde van eenvoudig werkmanstenue op sandalen voor de weekdagen tot het keurig habijt met schouderkapje voor de hoogdagen.

Gedurende de afgelopen periode van 50 jaar heeft kerkbaljuw Albert Destoop vier dekens, drie kosters, een vijftiental medepastoors en nog veel meer gelovigen gekend en zien voorbijgaan. Enige tijd geleden filosofeerde ere-burgemeester Guido Carron nog over hem in een bijdrage in “Kerk en Leven”, editie Federatie Waregem.  Hij had het geluk Albert te hebben mogen huldigen na 40 jaar dienst. Guido Carron stelt nu vast dat hij zo mogelijk de laatste 10 jaar zijn klantvriendelijkheid en kerkelijke dienstbaarheid nog is toegenomen. De ere-burgemeester is ervan overtuigd dat Albert Destoop op een of andere manier een speciale genade is bijgebracht en dit ondanks het ontbreken van aangepaste wijdingen zoals dat bij een diaken het geval is.

Ook ziet Guido Carron in zijn gefilosofeer voor de kerkbaljuw een niet onbelangrijke trap in de kerkhierarchie, want op gezette tijdstippen moet iedereen zich schikken naar zijn richtlijnen. Stel dat de Paus ooit naar Waregem kwam, denk dan niet dat hij zomaar gelijk waar de grond had mogen kussen. "Hier" zou Albert gezegd hebben "en nergens elders", aldus duidelijk makend dat alle gezag van God komt. Concreet heeft de kerkbaljuw de delicate taak de priesters bij de eredienst bij te staan. Hij is de ceremoniemeester, de duivel-doet-al en de man die alle tekorten moet verhelpen en in onvoorziene omstandigheden ogenblikkelijk een oplossing vindt en toch bescheiden op de achtergrond blijft.

Zo weet onze informant dat Albert eens deken Vannecke behoed heeft voor een vuurdood. Tijdens een Plechtige Communieviering had de deken iets te dicht bij een van de vele kaarsen gestaan, en zijn kazuifel had vuur gevat. De vurige tongen verschenen op de verkeerde plaats. Albert, aan wie geen kerkelijk detail ontgaat, griste vliegensvlug doek en wijwater en doofde de vlammen. Nog nooit heeft wijwater zo efficiënt gewerkt. Een andere keer snelde hij deken Quartier ter hulp in zijn profane bezigheden. In zijn wijnkelder was een opmerkelijke geur ontstaan. Albert werd er op af gestuurd. Tot zijn verbazing ontdekte hij naast een stukgebeten drankvaatje een muskusrat die hem duidelijk bedronken en bedwelmd zat aan te kijken. Moedig ging Albert het diertje met de drietander te lijf. Wie zich ongenodigd tegoed doet aan dekenale Armagnac moet dit met de dood bekopen.

Albert weet hoeveel kandelaars moeten branden, hoeveel niet, hoe de micro's moeten afgesteld, hoeveel en welke wijn moet ingeschonken worden, en welke parfum in het wierookvat moet geofferd. Allicht niet de loopbaan, maar toch het liturgisch optreden van dekens en medepastoors zal door Albert beïnvloed zijn. Hij kent ongetwijfeld hun grote en kleine kantjes, hun verheven inzet en goede inborst, want "Nul n'est grand pour son valet de chambre". De kerk is Alberts tweede thuis, het huis van God, en in dit huis moet eerbied heersen. De duivenmelkers, de voetbalsupporters, de wielerfanaten mogen over hun passie praten, maar dan buiten de kerk. En wee diegene die zich met enig elleboogwerk probeert op te dringen in de aanschuivende rij offerandegangers.

Ooit heeft de vrome Solange van De Gouden Leeuw - ge weet wel "De klanten zaten te wachten." - het geprobeerd. Met banbliksems en dreigend met de ergste straffen in de hel stuurde Albert haar terug naar af. Hoe vriendelijk hij de mensen buiten de kerk bejegende, in het huis van God golden onverbiddelijke wetten. Albert is meester na God. "L'église c'est moi." Hij kent alle plechtigheden door en door, alle gebeden en gezangen van buiten, en zou bij een huwelijk een laattijdig opduikende bruid of bruidegom met brio kunnen vervangen.

Gelouterd door het leven schuilt onder het habijt een gevoelig en meevoelend hart. Bij begrafenissen deelt hij -vaak onmerkbaar- in het verdriet, bij huwelijksinzegeningen moet hij zeldzame kerkgangers al eens behoeden voor al te grote uitbundigheid. Zijn sociale inzet, zijn ruime maatschappelijke belangstelling, zijn bakkerskwaliteiten zijn alom gekend. Mogelijks is het baljuwschap de geringste onder de kerkelijke ambten, maar in deze functie houdt Albert de lamp al 50 jaar brandend. Als historische figuren ais Alexander de Grote, Karel de Grote, Peter de Grote, zich "groot" mogen noemen, waarom dan niet onze Albert? Geen van hen heeft ooit zoveel gedaan voor de kerk als... Albert de Grote (dixit Guido Carron).

Wie wareber al een tijdje volgt, kon al over Albert Destoop lezen in de vorige stadskrant (nu archiefblog). In een bijdrage van 17 oktober 2005 hadden we het al over zijn hulpverlening bij het Rode Kruis. Hij ontving toen uit handen van prinses Astrid de speciale legpenning met beeltenis van koningin Elisabeth voor 40 jaar inzet voor het Rode Kruis.

27-09-2007, 00:13 geschreven door wareber  

Het OCMW van Waregem heeft als eerste openbaar bestuur in België het felbeheerde kwaliteitscertificaat ISO 9001 behaald. Het kwaliteitscertificaat staat voor een geïntegreerd kwaliteitssysteem. De kwaliteitsstandaard ISO 9001 beoogt het permanent verbeteren van een organisatie met het oog op een maximale tevredenheid van de klanten. De procedure werd in 2005 ingezet, nadat Dexia Bank het Waregemse OCMW als testproject uitkoos. Het certificaat werd vandaag donderdag 27 september 2007 officieel uitgereikt en is drie jaar geldig.

Om lokale besturen te helpen met de steeds complexer wordende regelgeving, kwaliteitsdecreten en klachtenbehandeling startte Dexia Bank onlangs een nieuwe dienstverlening: Dexia performance. Het OCMW Waregem werd daarbij als testproject geselecteerd om in België een geïntegreerd kwaliteitssysteem in te voeren. Er werd een uitvoerige doorlichting van de dienst gemaakt en op basis van een eindrapport werd beslist of het Waregemse OCMW in aanmerking kwam voor het label, wat het geval was. Dezelfde procedure werd ook gevolgd de intercommunale watermaatschappij IECBW, dat zorgt voor de drinkwatervoorziening van zowat 200.000 inwoners van Waals-Brabant. Ook de stad Waregem en de gemeente Paliseul werden geanalyseerd.

Deze bekroning wil zeggen dat het OCMW op alle vlakken aan uitstekende dienstverlening doet en dat intern alles volgens de regels van het spel verloopt. Het certificaat zelf is geldig voor een periode van drie jaar. Tot 2010, dus. Maar aan het eind van elk jaar volgt tot zolang een evaluerend onderzoek. Al de OCMW-diensten werden doorgelicht en geanalyseerd, idem dito voor de verschillende instellingen. Daarna werd op basis van een eindrapport geoordeeld of de openbare dienst aanspraak kon maken op dit veeleisend ISO 9001-label.

Secretaris Bruno De Backer is uiteraard opgetogen met de hoge waardering. “Het is gebaseerd op acht essentiële principes inzake management waarbij klantgerichtheid, personeelsbetrokkenheid, ondernemingsschap, procesmatige aanpak, systeemaanpak, feitelijke benadering bij beslissingsname, relatie met topleveranciers en continue verbetering van de diensten centraal staan. Uiteraard moesten we in november 2005 niet van nul beginnen. Het OCMW werkt met gemeenschapsgelden en probeerde die ook voorheen zo efficiënt mogelijk te besteden. Het onafhankelijke bureau Veritas Certification stelde nu in zijn onderzoek vast dat zowel de intra- als de extra-murale diensten, de administratie en de sociale dienst een kwaliteitssysteem invoerden dat aan de eisen van de ISO 9001-norm beantwoordt. Opvallend, volgens Veritas, was de klantvriendelijkheid en gedrevenheid van het personeel.”

Voorzitter Lionel Beheydt geeft toe dat de politici in de raad eerst een afwachtende houding aannamen. “Maar de personeelsgroep wilde duidelijk het certificaat halen. Dit is alleszins geen eindpunt, want in de procedures wordt voortdurend aangedrongen op het voorstellen van verbeteringen. Toch is in Waregem het 'digitaal sociaal huis' nog geen realiteit. We beraden ons vrijdag met alle sociale diensten in Waregem om bijvoorbeeld een gezamenlijk intake-formulier uit te werken, zodat de klanten maar een keer alle informatie in moeten brengen om van alle diensten te kunnen genieten”.

Projectbegeleider Ruud Bourmanne van Dexia beklemtoont dat het OCMW-personeel op de werkvloer erg gedreven is om kwaliteitsvolle diensten te leveren, die ook voldoen op het vlak van milieu en ethiek. “Het Waregemse OCMW kent een grote verscheidenheid aan diensten en telt 400 personeelsleden, zodat we hier een uitstekende case troffen.”

In de zorgsector behoort het OCMW van Waregem tot de koploper in deze regio. Met zijn 400 personeelsleden, 102 serviceflats, dienstencentra, een rusthuis met 250 bewoners,  administratieve gebouwen, eigen wagenpark en nog wat uitbreidingen in de toekomst heeft de technische dienst onder leiding van Luc Nuytens de handen vol om alles operationeel te houden. In het verleden werden werkzaamheden telefonisch of via werkbon gemeld. Na afhandeling van de werkzaamheden vond registratie plaats. Dit gebeurde in eerste instantie allemaal op papier. Dit leverde echter een aantal nadelige effecten op, zoals een omvangrijke administratie, gebrek aan overzichtelijkheid, veel zoekwerk etcetera. Behalve dat deze methode omslachtig werkte, liep men ook het risico over onjuiste of onvolledige informatie te beschikken. Dit risico werd waargenomen, waardoor men besloot een eigen database te creëren. Doch, door de toenemende infrastructuur kwam er meer en meer een behoefte om op een gestructureerde manier te werken en alles vast te leggen in één centraal Maintenance beheersysteem.

Lokale besturen worden in toenemende mate geconfronteerd met uiteenlopende en complexe regelgeving, rapporteringen, bewijslasten, kwaliteitsdecreten, klachtenbehandeling, externe audits, inspecties enz. Bovendien zoeken ze steeds meer naar manieren om de werking van hun diensten grondig en permanent te verbeteren, met als uiteindelijk doel een kwaliteitsvolle dienstverlening te kunnen garanderen aan hun cliënten, de burgers, die steeds veeleisender worden. De OCMW’s zijn onderhevig aan belangrijke wettelijke verplichtingen. Zo moet men voldoen aan de strenge normen op het gebied van brandveiligheid, men moet kunnen aantonen dat de infrastructuur voldoet voor de opvang van bejaarden, de elektrische bekabeling en diverse installaties moeten regelmatig worden gekeurd etcetera. Door de rapporten die in het softwareprogramma ter beschikking zijn, kan men snel en makkelijk bewijzen dat er regelmatig onderhoud plaatsgrijpt aan de liften, de brandblus- en verwarmingsinstallaties en de elektriciteit. Hierdoor stijgt ook het belang van preventief onderhoud.

27-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Openingstoespraak schepen Iacopucci

Als schepen van o.a. ‘Frans-Vlaamse cultuur’ heb ik de eer u allen hartelijk welkom te heten op deze Zestigste Frans-Vlaamse Cultuurdag van het Komitee voor Frans Vlaanderen, en meer bepaald op deze prachtige tentoonstelling “En Flandre”.  In deze tijden waarin de communautaire messen steeds grimmiger gewed worden tussen Franstaligen en Nederlandstaligen in ons eigen piepkleine land, is het eigenlijk best een aangename verpozing om samen met u te kunnen terugblikken op de realisatie van een doorgedreven samenwerking tussen Vlamingen en Fransen in de Frans-Vlaamse regio.  

De tentoonstelling En Flandre biedt ons een boeiende dialoog tussen enerzijds de letterlijk fantastische schilderijen en aquarellen van Marc Lequenne en anderzijds de kunstfoto’s van de foto- en diaclub WARO.

Kunstenaar Marc Lequenne werd geboren in 1948 in Lys-lez-Lannoy bij Rijsel, een paar kilometer stoomopwaarts van onze eigenste gouden rivier de Leie . Officiële slogan van het geboortedorp is blijkbaar "la ville comme ont aime", dat is een base line die misschien wel nog benijdenswaardiger is dan ons recent verkregen epitheton ‘eenvoudigste stad’.  U zal mij vergeven dat ik die titel liever niet vertaal aangezien de Westvlaamse connotatie van het Franse woord nogal wat leedvermaak creëert (overigens vooral bij diegenen die net nààst de titel grepen …)

Van iemand die niet van het noorden is en verplicht wordt te komen wonen in het noorden zegt men in Frankrijk wel eens lachend ‘il pleure deux fois : quand il arrive et quand il repart ‘ 

Welnu, van dergelijke tranen bleef schilder Marc Lequenne alleszins gespaard, want hij ging later maar een beetje verderop wonen, in het Frans Vlaamse grensdorpje Eecke. 

Van opleiding is hij ingenieur, maar op artistiek vlak koos hij de laatste dertig jaar misschien wel de beste leerschool die er bestaat: hij is namelijk autodidact.  Gaandeweg sprokkelde hij zijn kennis bij diverse grootmeesters:  de techniek en het oog voor detail nam hij over van de Vlaamse Primitieven en Breughel en de fantastische en  visionaire onderwerpen zijn geïnspireerd op Bosch.

De "glacistechniek” van de Vlaamse Primitieven werd in belangrijke mate verfijnd door Van Eyck en houdt in dat dunne en doorzichtige lagen olieverf op een gladde witte ondergrond over elkaar worden aangebracht.   Marc Lequenne gaat precies op dezelfde manier te werk en creëert zo kleurtinten die meer helderheid krijgen. 

In het voorjaar 2007 liep er trouwens zoals bekend een tentoonstelling over de Vlaamse Primitieven in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen waarbij infraroodonderzoek aan het licht bracht dat sommige bekende tweeluiken oorspronkelijk eigenlijk niet bij elkaar hoorden.  Infraroodonderzoek gisteren door het technisch personeel van De Schakel resulteerde in elk geval in de vaststelling dat alle schilderwerken hier aanwezig zeker allemaal van de hand van Marc Lequenne zijn!

Dames en Heren, vorige maand had ik de gelegenheid om met bestendig afgevaardigde Pertry en de werkgroep BEPART een studiebezoek te brengen aan DOCUMENTA te Kassel om er te proeven van hedendaagse kunst.  De confrontatie met actuele kunst was voor mij als leek in gezelschap van eminente Westvlaamse kunstkenners heel boeiend en deed niettegenstaande de lessen van het adagium de gustibus leuke discussies ontstaan over ‘wat is kunst’ en de criteria die bepalen wanneer een werk ‘mooi’ is.  Mijn criteria als ‘meesterlijk oog voor detail’, ‘humor’ en ‘quasi surrealistische fantasie’ bleken volgens mijn veel beter onderlegde reisgenoten helemaal niet de enige maatstaven te zijn.

Nochtans mag ik nu toch met genoegen vaststellen dat de werken van Marc Lequenne precies wel een droomwereld creëren met oog voor precisie, symboliek en humor.  Voorts haalt hij z’n inspiratie uit de middeleeuwen, Vlaamse legenden en Frans-Vlaamse tradities.  Hij laat graag z’n verbeelding spreken en hij ontwerpt op die manier een eigen universum met personages en decors die lijken te verrijzen uit het onderbewustzijn.

“Ik wil het onderbewustzijn kittelen van wie mijn schilderijen bekijkt.”

Zijn werk wordt omschreven als “koddig, bevreemdend, dromerig”.  Marc Lequenne is dus duidelijk een kunstenaar die grenzen overschrijdt …, maar dat is eigenlijk ook een must voor Frans-Vlaanderen, is het niet?

Dames en heren, wij zijn met het stadsbestuur ook vereerd dat deze fantastische schilderijen de dialoog aangaan met een reeks kunstfoto’s in verband met Frans-Vlaanderen, gepresenteerd door WARO.  Ere-Voorzitter en medestichter van WARO Etienne Deman, is trouwens huisfotograaf van het Komitee Frans-Vlaanderen en mede dankzij de decennialange inzet van Etienne beschikt het Komitee thans over een indrukwekkend archief.

Ter gelegenheid van de 60e Frans-Vlaamse Cultuurdag doorkruisten verschillende leden van WARO de hele regio en nu wordt een selectie uit de vele opnamen getoond.  Daarnaast komen ook recente foto’s van Waregem aan bod. De bezoekers uit Nederland en Frans-Vlaanderen krijgen zo een idee van wat er leeft in onze stad.

Er worden werken tentoongesteld van Dirk en Faber Liviau, Jacques Vandecasteele, Joachim Goeminne, Antoon Locquet, Michel Saveyn en Etienne Deman.  De jongste deelnemer is amper twaalf jaar zodat de werking van Waro en wie weet ook het archief van het Komitee ook op lange termijn verzekerd blijft.

Hiermee is Waro natuurlijk niet aan z’n proefstuk toe.  Eerder verscheen al het boek “WAREGEM meets the photographic WORLD”, met een selectie van werken uit verschillende tentoonstellingen.  Verschillende leden van WARO wonnen nationale en internationale medailles en prijzen met hun werk en de club staat dan ook bijzonder hoog aangeschreven.

Dames en heren, om af te sluiten keer ik even tien jaar terug in de tijd.

Luc Verbeke schreef toen bij de viering van een halve eeuw werking  voor en in Frans Vlaanderen dat de einddoelstelling van het Komitee Frans Vlaanderen was overbodig te worden.  Ik wil jullie allen dus zeker feliciteren met deze zestigste verjaardag, maar ik weet gewoon niet of ik jullie in die optiek ook nog vele jaren mag wensen.

26-09-2007, 14:08 geschreven door wareber  

Het zijn pijnlijke en onbegrijpelijke gebeurtenissen voor de parochiegemeenschap van St.-Eloois-Vijve. Pastoor Patrick Leenknecht: "De Lourdesgrot is een klein bedevaartsoord waar dagelijks heel wat mensen verwijlen bij Onze-Lieve-Vrouw. Zinloos en respectloos vandalisme heeft helaas dit mooie plekje bevuild. Is er iemand of zijn er meerderen die op ronde zijn om vernieling te zaaien aan grotjes en kapelletjes? We vernemen immers van mensen dat in de streek ook aan kleine kapelletjes aan huizen onlangs schade werd toegebracht."

De nog altijd drukbezochte Lourdesgrot is gelegen in de Grottelaan in een prachtig natuurkader. Een gedenksteen naast de nis met het Onze-Lieve-Vrouwbeeld herinnert eraan dat juffrouw Ursula Vandenbroeke de rots liet bouwen in 1895. Voor de bouw van de grot werden rotsblokken aangevoerd uit de Pyreneeën in de streek van Lourdes. Om de grot van verval te redden werden zowat twintig jaar geleden geslaagde restauratiewerken uitgevoerd, waardoor Sint-Eloois-Vijve mag bogen op één van de mooiste en stemmigste mariale bidplaatsen uit de streek.

Veel informatie over de Lourdesgrot in Sint-Eloois-Vijve vinden we in het blog Vijvenaarke van Maurice, waarnaar we een link hebben bij onze favorieten in de rechterkolom van dit stadsblog.  De Lourdesgrot van Sint-Eloois-Vijve is het levenswerk van Ursula Vandenbroucke en Maurice De Jonckere.  Laatstgenoemde was kerkbaljuw, kerststalbouwer, dorpsfilosoof en duivel-doet-al. Hij ontfermde zich later over de Lourdesgrot.

Aanleiding voor de bouw van de Lourdesgrot was de wonderlijke genezing van de ‘doofstomme’ Maria Vercruysse, na een bedevaart met juffrouw Ursula Vandenbroucke naar Lourdes. Met eigen centen en met de hulp van hoeveknecht Jules Waelkens en de landslieden van schoonbroer Leo Ide liet zij, waar nu de lindendreef van ' Vluchens hof ' eindigt, boven de bij de vlassers welbekende, aldaar opborrelende waterbron een immens grote grot bouwen. Voorwaar, een bijzonder goed geslaagde en natuurgtrouwe kopie van de grot van Massabiele. Drie wagons rotsblokken, waarvan sommige meer dan 200 kg wegen, werden uit de Pyreneeën per spoor naar het station van Waregem gevoerd en vandaar met paard en kar Vijvewaarts gereden.

De moeilijkheden waren legio : ' architecte ' Ursula moest zich behelpen met een afbeelding, de grond was bijzoder drassig, de stenen immers zwaar en als bindmiddel was er slechts Doornikse kalk en roggemeel en - aldus de legende - het zweed van juffrouw Ursula en de arbeiders. Het was een titanenwerk, dat maanden in beslag nam en lang  niet door iedereen met bewondering werd gadegeslagen, zoals blijkt uit een socialistisch geinspireerd krantenartikel van ' Vooruit ' gedateerd op 13.07.1896, dat onder de titel  “Vijve St - St-Eloi. ook een Lourdes” bijzonder venijnig uit de hoek kwam. We willen hier waarschuwen voor de eigentijdse subjectieve berichtgeving van de dagbladen uit die tijd…

"Wat geluk voor onze arme inwoners, zij zullen weldra van den honger verlost zijn, de pachten zullen gaan verminderen, de loonen gaan vermeerderen, het geluk lacht al wat arm is in Vijve St-Eloi tegen. Ge gelooft het niet maar wij gaan hier een Lourdes krijgen, zoals in Oostakker en daar ook is de armoede een ongekend iets tenminste voor diegene die door dit middel de lichtgeloovige allerhande offers kunnen afzetten. En dit alles hebben wij te danken aan eene vrouw Ursula. Voor zoo eene verstandige daad verdient zij gedekoreerd te worden".

Jaren later werd aan de grot een arduinen plaat gemetseld met de inscriptie : "Wees indachtig de ziel van juffrouw Ursula Vandenbroucke, overleden te Vyve St - Elooi den 6 januari 1901 in de ouderdom van 56 jaren, die deze rots stichtte in het jaar 1895". Met de jaren echter begon de tand des tijds aan de grot te knagen tot de kajotters in de loop van het jaar 1934 voor een eerste opknapbeurt zorgden. In 1966 pakte Maurice De Jonckere zelf de definitieve restauratie aan. Zeven kubieke meter beton werd gegoten ter versterking van de rots. Draineerbuizen leiden voortaan het overtollige water af naar de aangrenzende vijver. Voor de grot werd een geplaveide en feeëriek verlichte esplanade aangelegd. En telkens weer sprokkelde Maurice de nodige fondsen en handen bijeen om het bedevaartsoord te verfraaien tot wat het vandaag is : een oase van stilte en rust die de talrijke bedevaarders uitnodigt tot een vroom gebed.

http://www.rknieuws.net/

http://blog.seniorennet.be/maurice1949/archief.php?ID=45

26-09-2007, 00:58 geschreven door wareber  

Davy Depoorter houdt wel van een avontuur en zeker voor alles wat in de lucht beweegt. Als QMusic met een stunt afkomt om een luisteraar in 2010 een ruimtevlucht te gunnen, dan moet hij niet lang nadenken om daar op in te gaan. Die ruimtevlucht in 2010 moet wel fantastisch zijn. Je wordt naar 100 kilometer boven de aarde geloodst en verkeert een vijftal minuten in staat van gewichtloosheid. Hij wou er alles aan doen om die prijs te winnen en tot vandaag was hij ook goed op weg. Davy had immers al een aantal selecties overbrugd.

Al van bij de inschrijving voor de wedstrijd werd een eerste selectie doorgevoerd bij de kandidaten. Ze moesten dertig vragen beantwoorden over de ruimte en daarbij zoveel mogelijk antwoorden geven in zo weinig mogelijk tijd. En het bleek dat je eigenlijk alles juist moest hebben. Daar slaagde Davy in, want dankzij zijn kennis over de ruimte en alles wat ermee te maken heeft, kon hij ook op de moeilijkste vragen antwoorden. Per Vlaamse provincie bleef er uiteindelijk maar een deelnemer over. Voor West-Vlaanderen was dat Davy Depoorter uit Sint-Eloois-Vijve.

Deze week werd het tussen deze vijf dan een afvalwedstrijd met dagelijkse proef. Gisteren moest hij zoveel mogelijk personen vinden die Dirk als naam op hun paspoort staan hebben en bovendien moesten deze voorzien zijn van een snor, al of niet bijgekleurd. Vandaag moesten de overblijvende kandidaten zoveel mogelijk ronde wereldbollen bij elkaar krijgen waarop de continenten duidelijk zichtbaar zijn. Op vrijdag 28 september 2007 maakt de radiozender bekend wie gewonnen heeft en dus de ruimtevlucht mag meemaken.

26-09-2007, 00:05 geschreven door wareber  

Zondagnamiddag opende Kürt Vanryckeghem als ‘burgemeester van de hoofdstad van Frans-Vlaanderen’ het plenum op de 60^e Frans-Vlaamse Cultuurdag, die dit jaar doorging in het Cultuurcentrum De Schakel te Waregem. Hij richtte zich tot de geachte vergadering, dames en heren uit Vlaanderen, Frans-Vlaanderen, Nederland, Wallonië, … Voor deze jubileumuitgave geven we u hier de toespraak integraal mee, met dank aan onze burgemeester. Het toont meteen het belang van het bewaren van de toespraken, die onze bestuurders regelmatig plegen bij talrijke plechtigheden en activiteiten, voor latere historische en/of heemkundige studies over onze stad en organisaties. Meteen wensen we hier een oproep te doen om dergelijke toespraken en geschriften, die getuigen van heel wat historisch inzicht, door te spelen aan stadsarchief of Heemkundige Kring De Gaverstreke…  

Openingstoespraak burgemeester

Sta me toe te beginnen met een citaat uit het 4de nummer van de  16de  jaargang (uit 1989) van de KFV-Mededelingen. Dat is in z’n geheel een huldenummer aan Luc Verbeke. Luc Verbeke was in 1947 in Waregem samen met André Demedts, die onze eerste ‘ereburger’ van Waregem werd,  stichter van het KFV, het Komitee voor Frans-Vlaanderen. Luc Verbeke was bovendien 50 jaar lang secretaris en centrale figuur van de hele werking voor en in Frans-Vlaanderen vanuit Waregem, en gedurende 5 jaar voorzitter van het KFV en thans erevoorzitter.

Het stuk waaruit ik wil citeren werd geschreven door de Frans-Vlaming Patrick de Verrewaere, trouwens co-auteur van Histoire secrète de la Flandre française, dat in Parijs werd uitgegeven. Hij was o.m. jarenlang docent Nederlands voor het KFV in z’n vrije tijd en is beroepsmatig leraar Nederlands in het officieel onderwijs in Noord-Frankrijk. De Verrewaere schreef in het huldenummer aan Luc Verbeke een  artikel met als titel “Waregem, hoofdstad van Frans-Vlaanderen”  - weliswaar met een vraagteken!.... - want auteur de Verrewaere wou toch de staatsgrenzen respecteren. Voor het stadhuis van Rijsel (Lille in het Frans) staat namelijk een monument met het opschrift  “Lille, digne capitale des Flandres”. Waregem wil op dat vlak Rijsel zeker geen concurrentie aandoen…

Ik citeer de Verrewaere:

“Sinds 1947 heeft alles wat zich afgespeeld heeft in Frans-Vlaanderen zijn weg gevonden in Waregem, komt van Waregem, maakt een omweggetje via Waregem, wordt gesteund door Waregem, bemoedigd door Waregem. Waregem is eigenlijk het kloppende hartje van de Frans-Vlaamse gedachte. Misschien weten de meesten het niet, maar hoe zou iets hebben kunnen bestaan zonder dat schaduwkabinet, eerst in de Hugo Verrieststraat en later in Nieuwenhove.”

Dat schaduwkabinet bevindt ten huize van Luc Verbeke, de zetel van het KFV, een vereniging zonder winstoogmerk, een vereniging van vrijwilligers, met een veelomvattende werking in en voor Frans-Vlaanderen, la Flandre Française, nu al 60 jaar lang.

In het Jubileumboek van het KFV, dat in 1997 werd uitgegeven met als titel “Een halve eeuw werking voor en in Frans-Vlaanderen” en dat werd voorgesteld op de jubileumviering in het Waregemse stadhuis tien jaar geleden, schrijft Luc Verbeke:

“Geïntrigeerd vragen velen zich af hoe het te verklaren is dat uitgerekend in Waregem – toch niet een gemeente (n.v.d.r. ondertussen is Waregem stad geworden!) aan de Frans-Belgische rijksgrens – in de naoorlogse jaren die Frans-Vlaamse Cultuurdagen zijn kunnen ontstaan. Een bijkomende vraag: hoe is het mogelijk dat uit een bescheiden opzet van een paar plaatselijke verenigingen een zo veelvormige en efficiënte culturele actie is kunnen groeien voor Frans-Vlaanderen?” Het KFV-Jubileumboek geeft het antwoord in 337 bladzijden. Feit is dat het KFV gesticht werd door de Waregemnaren André Demedts en Luc Verbeke, respectievelijk voorzitter en secretaris, en dat in de beginjaren het Waregemse Kunstverbond en het Waregemse Davidsfonds de eerste medewerkende verenigingen waren. Het was dus aanvankelijk een puur Waregems gebeuren maar steeds met grensoverschrijdende oriëntatie.

Voor dat “Vlaanderen in Frankrijk” (trouwens de titel van het boek dat Luc Verbeke publiceerde over Frans-Vlaanderen)  is dus in Waregem, in 1947, een werking begonnen die tot op vandaag voortduurt, en deze jubileumdag bewijst dat ten gronde.  Ik wil beklemtonen dat de actie van het KFV niet vanuit professionele of officiële hoek kwam, maar het was een werking die gedragen werd door onbezoldigde vrijwilligers in hun vrije tijd. En dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. Er wordt wel eens gezegd dat de meeste vrijwilligersverenigingen het maar twee generaties volhouden, of zelfs minder…Het KFV is gelukkig één van de uitzonderingen.

Wat het KFV in die 60 jaar als vrijwilligersvereniging heeft gepresteerd is indrukwekkend te noemen:

Het KFV begint deze maand met het 50e cursusjaar Nederlands van Kales (Calais) en Duinkerke tot Rijsel. Per jaar volgen zowat 400 cursisten een lessenreeks Nederlands. Duizenden Frans-Vlamingen hebben ondertussen, door en met het KFV, Nederlands geleerd. Doordat deze cursussen bijna gratis zijn, is het KFV vooral ook een sociale beweging, maar om dat mogelijk te maken moet er heel wat geld bijeengeschooid worden. In het tijdschrift Neerlandia verscheen  enkele jaren geleden een verslag van de Frans-Vlaamse Cultuurdag in Waregem met de treffende titel: “De schooiers van het KFV en het succes van de KFV-cursussen Nederlands”. Ondertussen is in het Frans-Vlaamse Belle (Bailleul) uit de werking van het KFV het “Huis van het Nederlands” ontstaan, en dat “Maison du Néerlandais” wordt stilaan klaargemaakt om het cursusaanbod van het KFV over te nemen., met de financiële en logistieke steun van het KFV. “Overbodig worden” was de eerste doelstelling van het KFV in 1947, in die zin dat men ter plaatse de opdracht die het KFV voor ogen had waar moet maken.

Naast de organisatie van de Cultuurdagen, de laatste jaren afwisselend in Waregem en in het Frans-Vlaamse Belle (Bailleul) en ooit nog in Nederland, zijn er de KFV-Mededelingen, telkens in een oplage van, maar liefst, 5000 exemplaren, met objectieve informatie over Frans-Vlaanderen en de KFV-werking. Dit jaar begon de 35e jaargang van het tijdschrift, dat ook in de vrije tijd wordt samengesteld. En ten slotte mag ik de Taalprijsvraag Nederlands niet vergeten, dit jaar de 42e editie, en de reden waarom tal van deelnemers vandaag in Waregem aanwezig zijn. Sommigen komen uit de buurt van het verre Kales (Calais), en ik wil hen dan ook, bij deze, hartelijk verwelkomen.

Toch kan ik ook niet nalaten om Dirk Verbeke, duidelijk de opvolger van zijn vader als secretaris en spilfiguur van het KFV en als hoofdredacteur van de KFV-Mededelingen, te citeren. Ik neem uit z’n juryverslag van de 40e Taalprijsvraag Nederlands van het KFV, 2 jaar geleden, in deze schouwburg voorgelezen:

“We zijn ijverig, vrij, maar eigenlijk ook vrij arm. De hele luxueuze accommodatie hier, en de professionele logistieke ondersteuning – die laat vermoeden dat het KFV goed bij kas is - wordt ons gratis ter beschikking gesteld door het stadsbestuur van Waregem. En we kunnen genieten van de fantastische, professionele steun van mevrouw Ria Merlier, directeur van CC De Schakel en haar ploeg.” De directeur van De Schakel  is ondertussen mevrouw Esther Maes geworden, maar ik ben er zeker van dat er op dit vlak niets veranderd is.

Het KFV heeft altijd kunnen rekenen op de financiële en logistieke steun van Waregem, indertijd onder het burgemeesterschap van wijlen Marcel Coucke en mijn vader Jozef Vanryckeghem, later met de Ere-burgemeesters Guido Carron en mevrouw Yolande Dhondt. Dat Ere-Burgemeester Guido Carron in 2002 het voorzitterschap heeft aangenomen van het KFV, is trouwens vrij  betekenisvol.

Sommige bronnen beweren zelfs dat het bestaan van het KFV in Waregem en van de Frans-Vlaamse Cultuurdagen medebepalend is geweest om in Waregem dit Cultuurcentrum te bouwen. Het is inderdaad opvallend dat Waregem een van de eerste steden is geweest die voor een cultureel centrum het licht op groen kreeg van het toenmalige kabinet Cultuur o.l.v. de heer Fleerackers, die ooit als spreker op een Frans-Vlaamse Cultuurdag was uitgenodigd en geregeld op de Frans-Vlaamse Cultuurdag aanwezig was. Bij de eerste steenlegging stelde hij dat Waregem bekendheid had gekregen door de Frans-Vlaamse Cultuurdagen.

Het Waregemse stadsbestuur is trots dat mede door de grensoverschrijdende culturele werking van het KFV de stad Waregem in Vlaanderen, in Nederland en in Frans-Vlaanderen een stad is geworden met een culturele uitstraling over alle grenzen heen. Waregem is dus toch een beetje hoofdstad van Frans-Vlaanderen.

Voor de Franstalige toehoorders gaf Jacques Fermaut nog een Franstalige samenvatting van deze toespraak.

25-09-2007, 12:30 geschreven door wareber  

Vakantietoelagen voor personen met een handicap en langdurige zieken

Dit is een toelage aan langdurige zieken en personen met een handicap uit Waregem, die deelnemen aan een vakantieverblijf van minstens 5 opeenvolgende dagen en dit georganiseerd door een sociale vereniging of ziekenfonds. Deze toelage is vastgesteld op 30 euro per jaar. Voorwaarden zijn ondermeer dat de rechthebbende minimum 1 jaar ziek zijn of gehandicapt was (min. 66 %) op datum van het vakantieverblijf.

b) In Waregem wonen. Bewijsstukken moeten worden voorgelegd van deelname aan een vakantieverblijf ingevuld door de sociale vereniging of ziekenfonds en het bewijs van invaliditeit of van langdurige ziekte.

Sociaal-Pedagogische toelage

Het gaat over een toelage voor verzorger van kinderen met een handicap, waarvan die kinderen :

- op 1 januari van het refertejaar gerechtigd zijn op verhoogde kinderbijslag,

- op l januari de 21 jaar niet hebben bereikt,

- op hetzelfde adres wonen als de verzorger,

- en waarvan het netto-belastbaar inkomen van verzorger en partner de € 30.987 niet overschrijdt.

Het bedrag is bepaald op 250 euro voor kinderen met een handicap die geen school of instelling bezoeken en 155 euro voor de anderen (die een school of instelling bezoeken)

Toelage Thuiszorg personen met een handicap.

Het is een toelage aan personen met een handicap, van + 21 jaar, die thuis verblijven en een uitkering genieten van het Ministerie van Sociale Zaken en dit kunnen bewijzen aan de hand van een betalingsstrookje van de maand januari 2007 en hun attest van invaliditeit.

Hier is een bedrag beschikbaar van 200 euro per jaar voor zij die altijd thuis verblijven of dagelijks huiswaarts keren en 100 euro voor zij die tijdens de weekends en/of verlofperiodes thuis verblijven.

Nutsvoorzieningen.

Deze toelage van 65 euro per jaar staat beschikbaar voor gezinnen :

 - met 4 kinderen gerechtigd op kinderbijslag (op 1 januari) (kinderen met een handicap tellen dubbel)

- met een max. K.I.van € 1240

- met een netto-belastbaar inkomen dat recht geeft op een studietoelage voor het hoger onderwijs.

Premie Voorhuwelijkssparen.

Deze toelage wordt op aanvraag toegekend aan personen die op datum van hun huwelijk :

- minimum l jaar in Waregem wonen,

- aangesloten zijn bij erkende dienst van voorhuwelijkssparen,

- de rijkstoelage op de gespaarde gelden hebben ontvangen,

- nog geen 30 jaar oud zijn.

Het bedrag bedraagt 10 % van het gespaard bedrag.

Toelage Sociale Promotie.

Deze toelage wordt verleend aan werknemers en zelfstandigen, tussen de 16 en 40 jaar, die met goed gevolg cursussen hebben gevolgd in een inrichting van de staat of van een erkende gesubsidieerde inrichting in het avond- of zondagsonderwijs en daarvoor reeds een vergoeding "Sociale Promotie" ontvangen hebben van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. De Waregemse toelagde bedraagt 50% van de toelage van het Ministerie met een max. van 25 euro per cursusjaar. Na het behalen van het einddiploma bedraagt de toelage 50% van de staatstoelage.

Een andere sociale toelagen is deze op nutsvoorzieningen WIGW’s (vermindering op de jaarlijkse milieubelasting). De infogids vermeldt nog twee toelagen inzake burgerlijke stand (geboortepremie, premie bij overlijden oudstrijders), zes toelagen Milieudienst (op ondermeer gebruik van herbruikbare luiers, aanleg hemelwaterputten, plaatsen en aanwenden alternatieve energiebronnen, individuele behandeling afvalwater), twaalf mogelijke toelagen van jeugddienst (kadervorming, bivak, jeugdhuiswerking,…), huisvestingspremies en toelage op privatetoegangswegen. Ook de provincie en het Vlaams gewest voorziet een aantal premies.

www.waregem.be

24-09-2007, 23:18 geschreven door wareber  

Vandaag heeft in Waregem de 60e Frans-Vlaamse Cultuurdag plaats. Daarop werd de driejaarlijkse Vital Celenprijs, die dit jaar voor de tiende keer wordt uitgereikt en is toegekend  aan de docenten Nederlands van het Komitee voor Frans-Vlaanderen. Deze maand is KFV gestart met het 50e cursusjaar met meer dan dertig cursussen Nederlands in Frans-Vlaanderen, die doorgaan in de streek van Calais tot Duinkerke en Rijsel.

Het was een jubileumuitgave van de Frans-Vlaamse Cultuurdag, die jaarlijks doorgaat afwisselend in Waregem en het Frans-Vlaamse Belle. De Cultuurdag werd bijgewoond door een vierhonderdtal ingeschreven sympathisanten uit Frans-Vlaanderen (80-tal), Vlaanderen, Wallonië en Nederland (tiental). Het Komitee voor Frans-Vlaanderen werd in 1947 in Waregem opgericht door André Demedts en Luc Verbeke en het initiatief is opgestart met Frans-Vlaamse verbroederingsdagen, waarop ondermeer ook Stijn Streuvels aanwezig was. Een van de activiteiten van KFV zijn de cursussen Nederlands in Frans-Vlaanderen, waarvoor er dit jaar 381 inschrijvingen zijn voor 36 cursussen. 

Tot hier de korte nota, die al gisteren verscheen en ook zonder resultaat (?) werd overgemaakt aan andere Vlaamse media. Voor het vervolg richten we ons eens te meer naar het ‘poëzieblog’ van Luc Verbeke.  De openingstoespraken van burgemeester Vanryckeghem (plenum) en schepen Iacopucci (tentoonstelling En Flandre) kunnen we hier wellicht later nog publiceren...  

In de hal van het Cultuurcentrum was er vanaf 14 uur gelegenheid tot kennismaking, kon men de tentoonstelling al even bekijken en ook bij een toeristische stand van het Streekbezoekerscentrum van Frederik Vandenbroucke allerlei folders en brochures over Frans-Vlaanderen verkrijgen. Ook de echtgenote van Raymond Declerck ( Klerktje ) had er een kleine stand met plaatjes en CD's.  De Frans-Vlaamse Folkgroep Blootland zorgde tijdens de aangeboden koffie voor de muzikale achtergrond.

Om 14.30 uur werd de tentoonstelling " En Flandre " geopend door de Waregemse schepen van Cultuur Pietro Iacopucci. Op een welsprekende wijze gaf hij een mooie en originele toelichting bij het werk van de Frans-Vlaamse kunstenaar Marc Lequenne uit Eecke ( Eke ) en bij de kunstfoto's van de Waregemse foto-en diaclub WARO.

Om 15 uur werd de plenaire feestzitting in de nokvolle schouwburgzaal geopend met een welkom door voorzitter Guido Carron, die tal van verontschuldigingen had ontvangen maar enkel de naam kon noemen van mevrouw André Demedts en mevrouw Luc Verbeke. Tal van ministers (ex-ministers, huidige mininsters en toekomstige ministers ...) kon hij onmogelijk noemen en ook de gouverneur liet zich dit keer verontschuldigen. Hij verleende dan het woord aan burgemeester Kurt Vanryckeghem die aan de hand van het huldenummer van de KFV-Mededelingen, dat in 1989 voor Luc Verbeke werd uitgegeven een uitspraak citeerde van de Frans-Vlaming Patrick de Verrewaere, waarin Waregem als ...hoofdstad van Frans-Vlaanderen wordt bestempeld. (weliswaar met een vraagteken omdat hij Lille digne Capitale des Flandres - zoals het staat op een monument voor het Rijselse stadhuis geen concurrentie wou aandoen ...). De hele culturele werking voor Frans-Vlaanderen is immers vanaf 1947 met André Demedts en Luc Verbeke in Waregem begonnen.

Hij citeerde verder de Verrewaere: " Sinds 1947 heeft alles wat zich afgespeeld heeft in Frans-Vlaanderen zijn weg gevonden in Waregem, komt van Waregem, wordt gesteund en bemoedigd door Waregem.

Waregem is eigenlijk het kloppende hartje van de Frans-Vlaamse gedachte. Misschien weten de meesten het niet, maar hoe zou iets hebben kunnen bestaan zonder dat schaduwkabinet, eerst in de Hugo Verrieststraat en later in Nieuwenhove ". De burgemeester verduidelijkte: " Dat schaduwkabinet bevindt zich ten huize van Luc Verbeke, de zetel van het KFV. Hij verwees dan verder naar het Jubileumboek van het KFV, dat in 1997 o.l.v. Dirk Verbeke werd uitgegeven met de titel " Een halve eeuw werking in en voor Frans - Vlaanderen " ( 337 blz. ).

Wat het KFV in die 60 jaar heeft gepresteerd is indrukwekkend:

50 jaar cursussen Nederlands, 35 jaar KFV- Mededelingen, 42 jaar Nederlandse Taalprijsvragen.

Dit alles met de financiële en logistieke steun van het Waregemse stadsbestuur. Het is betekenisvol dat Guido Carron, de ere-burgemeester van Waregem, de huidige voorzitter is van het KFV, na André Demedts, Leo Vanackere, Daniël Merlevede, Cyriel Moeyaert en Luc Verbeke.

Na de burgemeester sprak de jonge Nederlander dr. Camiel van Woerkum de feestrede uit onder de titel  "60 jaar inspiratie voor Frans-Vlaanderen". Hij nam een verre aanloop voor die inspiratie die hijzelf opdeed via zijn leraar Frans in de middelbare school en die hem uiteindelijk leidde naar de befaamde Frans- Vlaamse schrijfster Marguerite Yourcenar, over wie hij heel wat heeft geschreven en ook meer dan eens op de Frans-Vlaamse Cultuurdagen over haar werken gesproken en waarover hij ook eerst een licentiaats-en daarna een doctorsthesis heeft gemaakt.

Dr van Woerkum gaf aan dat Luc Verbeke blijkbaar zijn inspiratie kreeg van André Demedts die hijzelf een " levenswekker heeft genoemd, in het spoor van Gezelle, Verriest en Rodenbach" (Jubileumboek 1995 blz. 28). Die bezieling heeft hem al zestig jaar gedreven en die ging over op zijn zoon Dirk. Hij citeerde dan de overtalrijke initiatieven die uit dat werk rechtstreeks of onrechtstreeks zijn gegroeid. Spreker greep dan terug naar Marguerite Yourcenar om de waarde van de complementariteit van de Vlaamse gewesttaal van Frans- Vlaanderen en de Nederlandse cultuurtaal aan te tonen. Van Woerkum weet dat er veel taaiheid nodig zal blijven om de Frans-Vlaamse mensen, instanties en verenigingen in Noord- Frankrijk duidelijk te maken dat Vlaams en Nederlands hetzelfde zijn zoals ook Elzässisch en Duits hetzelfde zijn. Hij besloot zijn warm toegejuichte feestrede met de wens dat het KFV nog vele jaren "de bloem" en "de pronk" van Frans- Vlaanderen zou mogen blijven om de mensen te inspireren.

De middagfeestzitting werd ook opgeluisterd door de Frans-Vlaamse folkgroep Blootland  met o.m. het traditioneel geworden Vlaamse zeemanslied "Douwe, jongens, douwe..." uit hun CD "Chants des Marins de Flandre" / Liedjes van de zeemans van Vlaenderen. Betekenis: " Duwen, jongens, duwen .." Een prachtig symbolisch lied voor 60 jaar KFV-werking. Ook het optreden van Edmonde Vanhille en Joël Devos met de Vlaamse liederen  van hun nieuwe CD "Op ze Vlaams"  oogstte veel bijval. Voorts vormden filmbeelden o.m. over de KFV-cursussen Nederlands in Frans- Vlaanderen een andere gedroomde afwisseling van de voordrachtenreeks. Dirk Verbeke toonde hierbij zijn organisatorisch talent.

Die voordrachten gingen verder met vooreerst een toelichting over wijlen prof. dr. Vital Celen ( ° Hulshout 9 februari 1887  - + Antwerpen 8 september 1956 ), de naamdrager van de dr. Vital Celenprijs die op de 60e Cultuurdag voor de 10e maal werd uitgereikt. Xavier Verhaeghe, lid van het bestuur van het KFV en juridisch adviseur, behandelde leven en werk van Vital Celen, die stamde uit een burgemeestersfamilie van Hulshout en die tijdens het interbellum de pionier was van de Zuidvlaamse gedachte in Vlaanderen o.m. door zijn kennis van de Frans-Vlaamse letterkunde, de Frans-Vlaamse geschiedenis en taal, waarover hij  publiceerde vanaf 1920 in een ononderbroken reeks van artikelen en boeken tot aan zijn dood. Hij noemde o.m. "Het Vlaamsch in Fransch- Vlaanderen", "Frans- Vlaanderen in Woord en Beeld" , "Het Nederlands te Duinkerke door de eeuwen heen", " Stemmen van trouw " en hij verwees ook naar zij uitgave van de volledige werken van Michiel de Swaen. Ook zijn bloemlezing over "Zoo schrijven de Fransch-Vlamingen" blijft belangriijk. De inzet van Celen voor de Franse Nederlanden begon vanaf 1912 toen hij voor het eerst in contact kwam met Prof.dr. Camiel Looten, toenmalig voorzitter van het Comité Flamand de France, die hem vertrouwd zou maken met de geschiedenis en de taalproblematiek van Frans-Vlaanderen en met de naoorlogse herleving van de Vlaamse taal o.m. bewerkt door het jongere Vlaams Verbond van Frankrijk.

Op de eerste Frans-Vlaamse Cultuurdag op 25 juli 1948 was Vital Celen dan ook al de spreker over de Frans-Vlaamse Letterkunde. Hij werd betrokken bij tal van initiatieven van het KFV en woonde tot 1955 alle cultuurdagen bij. Hij zou ook op de Cultuurdag in 1956 aanwezig ziijn geweest maar stierf enkele dagen voordien, na een laatste brief aan Luc Verbeke.

Alvorens de 10e Vital Celenprijs werd uitgereikt aan het collectief van de KFV-leraren Nederlands in Frans- Vlaanderen bracht de Frans-Vlaming Francis Persyn, ondervoorzitter van het KFV en vroegere inspecteur Nederlands in Frankrijk, een oprechte hulde aan de leraren Nederlands in Frans-Vlaanderen, die hun tijd en hun krachten als vrijwilligers besteden aan het onderwijs van het Nederlands in avond- en weekend-cursussen o.l.v. het KFV en nu ook van het Huis van het Nederlands in Belle. Hij haalde enkele mooie anecdotes aan o.m.gepikt uit een opstel van een cursist over zijn strenge en toch uitstekende lerares, die trouwens in de zaal aanwezig was. Daarna volgde de uitreiking van de Vital Celenprijs aan de Frans-Vlaamse KFV-leerkrachten door Godelieve Celen, dochter van Prof. Celen, aan de KFV- leerkrachten  Nederlands, die allen op het podium kwamen.

Tenslotte was er het ingekorte Juryverslag van de 42e KFV-Taalprijsvraag door Dirk Verbeke (met niet minder dan 125 inzendingen ) en de  overhandiging van de ereprijzen en de Prijs van de Stad  Nieuwpoort. De laureaten en de winnaars van de ereprijzen kwamen allemaal op het podium en de aanwezige deelnemers kregen een uitgebreid boekenpakket mee.

De voorzitter besloot met een dankwoord en de aankondiging van een Luc Verbeke- prijs voor journalistiek over Frans-Vlaanderen. Tenslotte volgde nog het slotoptreden van Blootland met de liederen "Nous sommes en Flandre" van Jacques Yvart en het vertaalde "Me zyn in Vlaenderen"  en "Nee'w me gaen nuus Vlaemsch nie laeten" ( tekst van Joris Declerck en muziek van Willem Vermandere ) : het lied dat ook vorige cultuurdagen als nationaal lied van de Frans-Vlamingen besloot tot aan het overlijden van Klerktje in 2005 en daarna door Blootland werd overgenomen..

Info: verbekedirk@skynet.be

http://blog.seniorennet.be/lucenmaria

24-09-2007, 00:00 geschreven door wareber