zaterdag in leuven een afspraak met een groepje oudleerlingen van een brusselse school waar ik bijna een jaar lang (van 10-10-69 tot 30-06-70, ik was toen 23, zalige leeftijd)...heb lesgegeven: het koninklijk atheneum van sint-pieters-woluwe. de eerste oudleerlingen die ik in de tiense straat ontmoette waren twee schattige tweelingzussen, de zusjes van keymeulen.

pittige verzorgde dametjes van midden in de vijftig, alletwee met hetzelfde kapsel en nog altijd dezelfde leuke manier van lachen en bewegen. terwijl we stonden te wachten op de anderen, kwamen de tongen los en de eerste verhalen wasemden door de lucht: wie van de school ze nog kenden, waar ze woonden, wat ze deden, of ze getrouwd waren of werkten of niet werkten en of ze allang dood waren...  oef!  zoveel oudleerlingen en collega's waren al echt dood, ik vond dit wel een beetje schokkend, heel eng. er was zelfs een verhaal over de moord op jacqueline, hun klasgenote die nota bene door haar eigen echtgenoot om het leven was gebracht en ook het verhaal over ines, die clocharde was geworden trof mij recht in het hart!

maar toen we allen (we waren met zevenen!) aan tafel zaten en genoten van ons koninckske werden nog meer namen genoemd en ach, ook succesverhalen werden uit de mouw geschud. zoals het verhaal van de schitterende claude perignon*, die de grote baas was geworden van thomas cook reizen en nu overgestapt was naar tui. geert was een keurige landmeter geworden en de vriendelijke en warmhartige ludo, was nu docent aan een hogeschool voor journalistiek in hasselt. hij had trouwens in de krant gestaan omdat hij nog elke dag naar zijn werk fietste...

en ach, in die tijden waren het nog echte winters, met heel veel sneeuw. getuige daarven de anekdotes van de guitige huguette van dormael, die van wal stak met een hilarisch verhaal van toen zij en nog enkele andere sloebers voor de grap een sneeuwman midden in de klas hadden gemaakt. ook was er het verhaal over de leerkracht, die net met een pak examens onder de arm van achter de hoek kwam aangedrenteld en die ze per abuis met sneeuwballen hadden bekogeld en alhoewel er sneeuw achter zijn bril zat was die niet afgevallen! huguette had trouwens iets met sneeuw, vond ik, want was haar zoon ivan niet naar de noordpool getrokken, heel stoer en avontuurlijk en op zijn eentje????

haha, de stemming zat er goed in, mijn oudleerlingen (die eigenlijk maar enkele jaren jonger waren dan ikzelf, ik gaf toen nederlands in laatste jaar middelbaar!) haalden herinneringen op en ik had het gevoel dat er iets moois aan het groeien was daar in dat cafeetje in leuven... ik moest jammer genoeg reeds om zeven uur weg, de dames en heren bestelden juist een lekkere steak en alhoewel ik zin had om mee te eten heb ik het maar niet gedaan: had al met n. die middag frietjes met stoofvlees gegeten. deze winter wil ik het absoluut sober houden, gedaan met het  bourgondische slempen, ik wil ayurvedische thee drinken en mijn yogaoefeningen doen....!   

ik wil hier besluiten en met een leuke opmerking van de zusjes van keymeulen én met een gedicht dat ik in die jaren geschreven heb*, ik weet niet meer of het omtrent dIe school in sint- pieters-woluwe ging of omtrent het atheneum van etterbeek, maar ik vind het toepasselijk voor hoe ik me toen voelde..

1. opmerking: naar het schijnt was ik toen te mager, ik droeg mini-rokjes en laarzen en gebreide mutsjes en vlechten, ik was de hippie-juf, waw....

2. gedicht

10 maart

ik heb vandaag

goede lessen gegeven

mijn kamer opgeruimd

afgestoft (de boekenrekken, het tuintafeltje, de plinten ..

gestofzuigerd (de matten)

een groene appel gegeten

gedichten gelezen van Henry Wadswordth Longfellow

(My last Youth: refrein: and the thoughts of youth are long, long thoughts...)

en van Ernest Dowson (1867-1900)

(Non sum qualis eram bonae regno cyranae...)

onbeschrijfelijke zevertitel.

strofe I.

then falls thy shadow, cyrana!

the night is thine: and I am sick and desolate of an old

passion, yea hungry for the lips of my desire:

I have been faithful to thee, cyrana! In my fashion.

wat aan mijn lessen geknoeid

wat in de brief van Jaak gelezen (ik zoek nu reeds

fragmenten voor ons boek)

een gedicht van Jan Emiel Daele ontdekt in Vlaanderen Vandaag.

een gedicht van Raymond Hereman ontdekt in het Declamatorium van de Nederlandse poëzie .

de naam Ebenezer Z. ontdekt in dezelfde dichbundel als hierboven, Oxford University Press.

met mijn zus de rosse buurt ontdekt in Etterbeek.

(we zochten een eethuisje, vonden het niet, probeerden een paar straten, een vrouw met wind in de haren toonde ons de weg, eindelijk vonden we de kazernen, sloegen linksaf, en eensklaps waren daar de rode en paarse lichten van de dancings, de eethuisjes en de kaberdoezen van de kazernebuurt, een klein soho voor eenzame soldaten, landdienaars of hoe je ze ook noemen wil. ook zagen we hoekige, verlegen diensters, anders de vriendelijkse meisjes ter wereld).

* Krantenbericht van 15 JANUARI 2009, Het Nieuwsblad: Claude Pérignon van Thomas Cook naar TUI

BRUSSEL - Claude Pérignon, kwaliteitsdirecteur en woordvoerder van Thomas Cook België, verlaat de touroperator. Hij maakt de overstap naar TUI Plc. Pérignon verlaat Thomas Cook Belgium per eind februari. Daarna start hij als director European Affairs bij TUI Plc, de internationale groep, zo bevestigt hij berichtgeving hierover van Info travel. Hij zal er instaan voor gesprekken met de Europese autoriteiten over toerismedossiers.

* nicole van overstraeten, de dagen van de winter, uitgeverij dilbeekse cahiers, 1989,  p.37

23-10-2009 om 19:17 geschreven door frankie

19-10-2009 om 10:27 geschreven door Ward