Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
31-12-2005
Jarig.
Vandaag ben ik er eventjes niet.!!! Vandaag (31 dec.) ga ik even passen. Mijn eigenste lieveling is namelijk jarig. Ik ga natuurlijk niet uit de biecht klappen maar het is nog altijd koek en ei tussen ons. Daarom dat ik geen tijd heb om vandaag te bloggen. Ik plant mijn schat zo dadelijk in de zetel en van af dat ogenblik ga ik "maitre d'hotel" spelen. Volk binnen laten, als het te druk wordt weer volk buiten zetten, taarten doorsnijden, koffie, fris- en andere spirituozen aanslepen, de cadeautjes wegzetten, tussendoor afwassen, als 't er inzit het bed opmaken en de warmwaterblaas klaarleggen, de bloemen in 't water zetten, telefoons oppakken, met de kruimeldief de ronde maken, terug volk binnen en buiten laten, enz.... Nu ik het zo bedenkt: 't kan ook zijn dat ik me zo dadelijk in een zetel laat zakken en de dingen de dingen laat zijn. Ik moet er nog eens over denken. Bloggen doe ik vandaag in ieder geval niet meer. Ik ga nu alvast beginnen met kussen.
...Ze zijn geschokt.!!! Doktoor Van Krunkelsven en met hem de rest van de paarse gilde is kwaad op kardinaal Danneels. Wat verbeeldt die paapse rakker zich wel: foutieve informatie verspreiden over euthanasie. Foei, foei en nog eens foei, kardinaal. Krunkel en met hem de regeringspartijen willen de euthanasiewet uitbreiden tot dementerenden en alzheimerpatienten. Indien deze laatsten, bij hun volle verstand, een papierke ondertekenen waarin zij toestemming geven tot euthanasie bij dementie, moet dit bij wet mogelijk gemaakt worden. Een van de basisprincipes van de Kerk is respect voor elke vorm van leven: zowel het ongeborene als een leven dat zijn einde nadert. Daarin is de Kerk principieel. Het is dan ook niet meer dan normaal dat de vertegenwoordigers van diezelfde Kerk dat principe verdedigen en uitdragen. Als we met zijn allen toch zo tolerant zijn dat alles mag gezegd worden, waarom mag dan een kardinaal de standpunten van zijn kerk niet verwoorden? Als madame Leduc, dokter Van Krunkelsven, mijnheer Distelmans en met hen nog wat professors en politiekers euthanasie en abortus verdedigen en in wetten willen gieten dan is dat hun volste recht. Dat is democratie. Als de Kerk en de vertegenwoordigers ervan, op hun beurt verklaren dat dit niet strookt met de principes waar zij voor staan en die zij verdedigen, dan is het kot te klein. ...dan sprinten de voorstanders van levensbeëindiging naar de microfoons en de gazetten en wordt mijnheer de kardinaal een foute interpretatie en misleiding van de gewone mens verweten...Zouden die politiekers nu al dementeren?
Nadat mijn franse vriend van hogerhand werd gesommeerd om met zijn pornosite te stoppen (zie: La douce france) en om een inwonende maagd bij een andere vriend ter wille te zijn start vandaag een artikelenreeks over sex en voortplanting. We beginnen bij de beesten en de bijtjes, langs bronstige opas om te eindigen op de zwoele naaktstranden van Thailand die, behalve dooreen andere vriend van mij, ook bezocht worden door Duitsers met bierbuiken en bezopen Engelsen.
Ook uw verhalen en avonturen zijn welkom. We publiceren zonder commentaar. Vandaag gaat het over sex en voortplanting bij de beesten.
Vleermuizen brengen hun jongen ter wereld in kraamkolonies. Ongeveer vijf weken daarna willen de vrouwtjes weer paren.De paring vindt meestal plaats in de herfst of winter. Het vrouwtje bewaart het sperma in haar lichaam tot na de winterslaap. Pasna ongeveer vijf maanden vindt de eigenlijke bevruchting plaats.
Bij veel paddensoorten hebben de mannen, met name tijdens de paartijd een wratachtige verdikking aan de binnenkant van de voorpoten. Daarmee kunnen ze de vrouwtjes bij de paring beter in de houdgreep houden
Gerbilszijn geslachtsrijp als ze zo'n drie maanden oud zijn. Aan de paring gaat een heel spel vooraf, waarbij de dieren elkaar wederzijds achternazitten, en af en toe met hun poten roffelen. De dieren snuffelen aan elkaars genitaliën, en als het vrouwtje bereid is zal ze haar achterlichaam oplichten, zodat het mannetje haar kan beklimmen. Het mannetje moet een vrouwtje wel zo'n 10 keer penetreren voordat hij een zaadlozing krijgt.
Dolfijnenzijn polygaam, maar leven niet in harems. Tijdens de paartijd worden de vrouwtjes vaak door verschillende mannetjes bevrucht.. Vol overgave schuren de dolfijnen zich tegen de borstvinnen van hun partner. De paring zelf duurt niet langer dan 15-20 seconden en vindt onder water plaats.
Parende octopussen zien er uit alsof zij handjevrijen. In werkelijkheid pompt het mannetje zaadpakketjes door een speciaal gevormde arm in de mantelholte van het vrouwtje, om haar eitjes te bevruchten. Ongeveer een week daarna legt het vrouwtje in haar nest trossen eitjes die ze inbedt in een geleiachtige massa.
De superbasketter.!! Een kleine vriend van mij is basketter geworden. Een jonge gast moet natuurlijk iets met zijn leven. Tesamen met een paar van zijn klasmaten is hij destijds geronseld voor de plaatselijke basketbalclub. Hij had ook bij het judo, de volleybal, de voetbal of bij het korfballen kunnen gaan. Of gaan pingpongen, diepzeeduiken of base-jumpen. Hij is per slot van rekening al zeven jaar. 't Is basketten geworden; die waren er als eersten bij. Nu is mijne kleine vriend een crack: hij kan perfect velorijden, vissen voederen kan ie als de beste, hij is goed in bellen blazen en zijn zussen plagen beheerst hij als geen ander. Alleen basketten lukt niet echt; of toch niet echt genoeg. Hij doet het graag, maar hij zal nooit een Michael Jordan worden. Zodoende is hij met een paar van zijn maten - ook allemaal een beetje gebuisd - verhuisd naar de reserven van de microbenploeg. Samen vormen zij een ploegske met de overschot van het volk. Daarvoor betalen zij rond de honderd euro lidgeld per jaar. In ruil daarvoor mogen zij twee keer per week komen trainen, krijgen zij een sportzak met daarop reklame van de een of andere dubieuse staminee, een gesponsord shirtje maat XXL gekocht op de groei, en éénmaal per jaar gratis paaseieren. Als het meevalt mogen ze soms op een vroege zaterdagmorgen een competitiematchke spelen. Liefst ver weg op verplaatsing naar Puurs, Willebroek, Boom,...in vogelvlucht zo'n 50 kilometer van de thuisbasis. Ik zeg als het lukt: als er genoeg slechte spelerkes komen opdagen, als de "drukbezette" jeugdverantwoordelijke geen foutieve speeluren doorgeeft, als de coach de avond van tevoren geen stuk in zijn voeten heeft gedronken, of als de sporthal vrij is. Voor dat alles betalen pa en ma vlotjes zo'n honderd euro. Dat pa en ma eigenlijk betalen om het eerste elftal mee in leven te houden, of nikkelen om de hoofdtrainers te helpen betalen moeten zij er omwille van hun ouderliefde goedschiks kwaadschiks bijnemen. Ik zie mijne kleine vriend nooit basketter van het jaar worden.!!!
Ons familiewapen. Wij hebben ook een familiewapen. (zie mijn berichtjes van 6/11 14/11 23/11 en 10/12). 't Is niet goedgekeurd, het voldoet aan geen enkele eis van welke commissie dan ook, het is geschiedkundig niet verantwoord, in één woord er klopt nikske van. We hebben het zelf uitgevonden. Omdat we van het gedacht waren dat als Prins Laurent van Saksen Coburg Gotha en Jeanpol Dudekem d' Acos er eentje hebben, wij er ook recht op hebben. Het schild zelf bevat 5 onderdelen, een koffiepot, een orchidee, een horloge, een oorlelbolleke en een bij.
Vandaag gaan we het hebben over de Bij. De gade van ons vader (zo heet dat in sommige families !) heette De Bie, met twee hoofdletters. Haar voorouders kwamen van Begijnendijk, een dorp van messenvechters werd gezegd. Moeder De Bie was thuis degene die de zaakjes moest regelen. Toen we nog klein waren hadden we thuis wel eens een kalfje dat vetgemest moest worden. Dat was werk voor onze vader. Het beest verkopen dat deed ons moeder. De naam zegt het zelf: een bie. Van tijd tot tijd kon ze stekelig uit de hoek komen. Dat hebben we ook overgeërfd; sommigen worden daar ambetant van, wij hebben er mee leren leven. Omdat ons Moe zaliger de spilfiguur in de familie was hebben we als hommage een bie in 't wapenschild gezet. ...'t Is maar dat ge het weet.!
Ik heb kompassie met de facteurs. ...Niet alleen met de feestdagen die in aantocht zijn. Nu valt het nogal mee: als ze geluk hebben en ze wensen de mensen een gelukkig nieuwjaar zit er misschien nog een euro fooi in voor bewezen diensten. Neen, ik heb kompassie met die postbodes als ze voor al die overvolle brievenbussen staan: Wekelijks worden die dingen door loslopende gasten, geassisteerd door hun halve familie, volgepropt met pakken reklame; zo'n 5 centimeter dik die door een spleet van 4 centimeter gefrot worden, daarboven op nog een folderke van de plaatselijke middenstand met de aanbieding van hun gesoldeerde en gedemodeerde spullen, nog een aanbieding voor een karaoke-avond bij de Kaasboerin ... En dan komt de facteur met zijne post: Negen van de tien is de brievenbusmond volledig versperd, de reklamefolders zitten muurvast en kunnen niet meer voor noch achteruit. Ondertussen is het beginnen regenen, en de folders, half uit de bus hangend -en gedrukt op waardeloze rotzooi- zijn pulp en pap geworden. Daarboven op of tussenin moet hij zijn handel kwijt zien te geraken....Hoe hard hij ook duwt of plooit, nikske krijgt hij er nog bij. Om maar aan te tonen hoe een plichtsbewust en goedmenend ambtenaar over zijn toeren kan geraken.... En dan heb ik het nog niet gehad over die ambetante fox-terriërs of geföhnde showshowkes die aan zijn broekspijpen zitten te knauwen of tegen zijn benen staan op te rijden.
Jef Koffie's trots. Aan al die lieve lezers en lezeressen die in de loop van het voorbije jaar "Jef Koffie's trots" bezochten, een zalig Kerstfeest gewenst en voor het nieuwe jaar heel veel geluk en gezondheid.
J. Rekel en zijn maten; Jef, Renée, Eva, Kobe, Emiel en Lien
Het OCMW in 1612. Tegenwoordig zorgt het OCMW voor de armlastigen onder ons. Opvang van daklozen, wezen, huisvesting van bejaarden, enz... Vroeger was dat "de openbare onderstand" en nog vroeger, zo'n 400 jaar geleden "De tafels van de Heilige Geest". De Schepenenbank, ons huidig gemeentebestuur, plaatste weeskinderen en kinderen van armlastigen bij de boeren en de burgerij van het dorp. Hiervoor ontvingen dezen dan een geldelijke vergoeding. Ieder jaar werd het geplaatste kind bezocht en naargelang de omstandigheden werd het verblijf verlengd, de vergoeding omhoog of omlaag gebracht of werd het kindje op een ander geplaatst. Meestal waren het voor de opvang enkel goedkope arbeidskrachten.
Hieronder een uittreksel uit de lijst van de visitatie van 5 augustus 1612 in Arendonk met de commentaar van de visiteurs. 1. Anna Stoel, oud 1 jaar is besteed bij Jan van Janneken. Is wel bevonden, moet een paar kouskens hebben en boesemkens. 2. Bartel Stom, doof, oud 14 jaren, besteed bij Willem van de Venne. Wel bevonden, boven het vorzegde gebrek is het een zeer fraaie jongen. 3.Mariken St. Joris, oud 6 jaren, besteed bij Frans Vennen zijn vrouw Lisken. Wel bevonden voor 12 guldens anders terug te brengen. 4. Dingsken Simpel, oud 25 jaar, besteed bij Steven de groot. Wel bevonden. Is zeer slecht en ziekelijk. 5. Anneken Vissers, oud 7 jaar, besteed bij Peeter Thijs. Blijft op de oude prijs voor nog één jaar. 6.Hugo de Laat, is simpel, oud 40 jaar en woont bij Jan de Putter. Is kwaad van zinnen. 7.Hansken Bol, oud 12 jaar, bultachtig. Goed bevonden en terug te brengen. 8. Benedictus Coorenmert, oud 14 jaar. Voortaan voor de kost te houden en ook nog te kleden.
Dodijnen bij opa. Afgelopen maandag kreeg het "Groot dictee der Nederlandse taal" voor de 16de maal zijn beslag. Met groot overwicht ging de overwinning naar de Vlaamse taalkunstenaars. Zij versloegen met sprekend gemak hun Nederlandse collega's. De gouden, zilveren , bronzen medaille, de bollekes en de groene trui; 't was allemaal voorbehouden aan de Vlamingen. Ook de eerste prijs bij de "Bekende Koppen" en het jeugddictee waren voor Vlaamse cracks.
Dat komt er van als ge altijd "petat met kroket uit de muur" moet zeggen in plaats van een "krokante croque-monsieur uit het vuistje."
Met een lichte zweem van gelukzaligheid en een zeker superioriteitsgevoel ga ik nu mijn allerliefste dodijnen in mijn elleboogholte. Ik wil mijn Nederlandse vrienden met aandrang vragen zich daarvan te onthouden en zich verder te bekwamen in de "conste van de Nederlandse taal." Vermaak komt pas na gedane arbeid.!
Uw sexleven op het blog... Een vriend van mij is benaderd door een lokale mevrouw die net aan een maagdenwijding is ontsnapt. In vertrouwen vertelde zij hem dat belevenissen als actieve "lampedaire" (zoals men in La douce France sexuele uitspattingen plastisch omschrijft) aan haar nooit besteed waren. Zij had alleen een vage herinnering aan een ontmoeting met een motorbyker achter de spiegeltent van Van Bael met Vraai kermis(*). Die had ze kunnen afwimpelen met de belofte om een blikske Jupiler uit de automaat te halen bij de tegenover wonende middenstander. Toen zij met het blikske Jupiler terug kwam stond de byker al te tongzoenen met de kuisvrouw van de hoofdonderwijzer.....Haar bretellekes lagen al op 'r ellebogen!!!
De lokale mevrouw dus, totaal onwetend over de geneugtes des levens, vroeg aan mijn vriend om op mijn blog een reeks artikeltjes te starten over de bietjes en de bijtjes. Om na verloop van tijd te eindigen bij voke en moeke....en natuurlijk bij de "franse" Lampedaire(***) en de rest van de Kamasutra. Omdat ik mijn vriend nikske kan weigeren start vanaf volgende week een uitgebreide reeks(**) over het sexleven van beesten en ander levend personeel. Wilt U uw eigen verhaal kwijt, gelieve dan even contact op te nemen.
(*) Een lokale kermis waar ieder jaar een 100tal jonge meiden met volle instemming collectief worden ontmaagd.Voor de rest doen ze daar drie dagen aan vogelepik. (**) We starten met het paringsgedrag van vleermuizen. Niet te missen. (***) Lampedaire: Frans voor sex met hulpstukken.
Dit is niet mijn stijl...mensen om aandacht vragen...maar op dit ogenblik circuleert op het blog een racistische site
Het is het blog "Hardcore" in de categorie "Muziek".
Ik, en ik denk met mij nog vele anderen, wil dit blog dat poneert dat "vreemdelingen en ander gespuis" hier niet thuis horen van het seniorennet verwijdert wordt. Daarom vraag ik u om een emailtje te sturen naar blogabuse@seniorennet.be Die zullen dat varkentje met zijne vieze praat dan wel verder wassen. Ik hoop dat we met z'n allen en samen zulke blogs kunnen weren.
Bedankt.
De tekst is ondertussen van het blog verwijderd (ma. 19/12)
Lei en Willy. Zou het toeval zijn dat Lei van zijn vrouw is en Willy Claes zijn Suzanne heeft laten zitten? Zouden die twee iets innigs met elkaar hebben? Of in het vooruitzicht van het adoptierecht voor holebi's hun voorbereidingen aan het treffen zijn? 't Zou mooi zijn: een pianospelend voetballerke.!
Alle gekheid op een stokje natuurlijk: Een serieus mens wenst vooral hun twee vrouwen veel sterkte toe. Die twee gasten komen er wel.
Onze kerststal. Op de Voorheide (ge weet wel; die wijk waar het chique volk van Arendonk woont) staat de schoonste kerststal van de provincie Antwerpen. Een ploeg vrijwilligers werkt een ganse week aan de stal die wordt opgesteld in de kerk zelf. Versierd met herders, koningen, kamelen, schaapjes en allerlei andere opgezette vogels en beestjes ligt Jezuke te pronken in zijn kribbeke. Ieder jaar wordt de kerststal bezocht door honderden bezoekers, zelfs van over de grens. Als het goed en schoon is zeggen we het ook: Een aanrader om eventjes binnen te springen en stil te zijn.
lokatie:parochiekerk St.Jozef Arendonk-Voorheide. openingsuren:van zaterdag 18 december tot zaterdag 31 december dagelijks van 13.00 uur tot 17.00 uur.
En ge moogt verniet binnen!!!
Let wel op: Er is maar 1 kroeg in de buurt. En een restaurant of taverne al helemaal niet. U mag gerust uw boterhammekes meebrengen en ter plaatse opeten, als ge maar beloofd om geen weken te blijven...We hebben al last genoeg met ons eigen zelve.
Freya...de Hun. Liefste vriendjes bloggers; neem een voorbeeld aan onze vrienden de Nederlanders. Als onze vice-minister-president Freya Van den Bossche de Hollanders schoffeert en uitmaakt voor, ik citeer: "stijf, truttig, kleinburgerlijk", dan zeggen de hollandse excellenties in koor: "Heer, wij vergeven het haar: het is waarschijnlijk een lomp meiske met een heel slechte opvoeding, twee bloeikes van kindjes en als gevolg daarvan een post-natale depressie". Het wicht weet niet wat ze uitkraamt zeggen de Nederlandse minister-excellenties over ons Freyaake. Freya komt in de geschiedenisboeken, net zoals Attila de Hun en Kop van den Eynde. Dat waren ook een koppel barbaren. Ziet ge bloggers...die nederlanders accepteren als er iemand over hun de waarheid zegt. Zelfs over de manier waarop maken ze geen misbaar. We moeten daar een voorbeeld aan nemen: Als iemand onder ons ook eens de waarheid zegt wordt hij verketterd en vergruisd. Tolerantie, verdraagzaamheid en vrijheid van denken en spreken; dat kunnen wij nog leren van onze hollandse vrienden.....Alhoewel...daar worden er ook overhoop geschoten als ze iets zeggen dat niet in de kraam past.
Plop aan de gevel. In plaats van zich bezig te houden met waar het om draait, met de essentie: dat Ventje in de kersststal, in die kribbe. Neen, dan hangen ze zo een kabouter Plop aan hun raam. ...En dan verschieten ze dat er negers, zigeuners en ander derde wereldvolk ook langs daar binnen kruipt. Ze wijzen ze zelf de weg !!!
100 jaar socialisten in Arendonk. Een tijdje geleden vierden de Arendonkse socialisten hun honderdjarig bestaan als lokale partij. Een heus feest met heel wat prominenten en feestelingen. De Willy, gekend als vroegere baas van de Nato en verdienstelijk pianospeler bij de Kaasboerin, was er zelfs bij. De socialistische partij bestaat dus al lang in Arendonk. Dit in tegenstelling tot de ons omringende landelijke gemeentes zoals Ravels, Poppel en Retie. Neem nu Retie: daar is pas voor een paar jaar de eerste socialist opgedoken en heeft er een partijke opgericht. Ze proberen zich nu een weg te zoeken in het Retiese politieke landschap: voor de eerste jaren zal dat maar een karrenspoor zijn of "ne volleir" gelijk ze in Arendonk zeggen. In de voorbije eeuw waren ze meer gelijk de eerste Christenen in de Romeinse catacomben of doken ze eens sporadisch op gelijk het gewapend verzet in de tweede wereldoorlog.
In Arendonk is dat anders: Hier zijn de socialisten al van in 1905 verenigd in een partij. Dat komt omdat Arendonk, meer dan de ons omringende gemeentes, nijverheid en industrie had. In Ravels en Poppel reden ze met de mestkar rond; hier stonden sigarenfabrieken, dynamietfabrieken, en breiden ze kouskes. Hier was er beweging onder het volk. En de pastoor op de preekstoel kon nog zo tekeer gaan en tieren tegen "die ketters"; niemand hield ze tegen om ook "ne rooie" te worden. Na vele en lange decennia in de oppositie gezeten te hebben maken ze nu deel uit van een coalitie die "Arendonk, Stad en Vrijheid" geregeerd. En zjust is zjust: ze doen dat met verve.
Arendonk is van oudsher een gemeente waar de valkerij werd beoefend. Reeds in de late middeleeuwen zwermden de Arendonkse valkeniers uit naar de Europese vorstenhoven. Zelfs Jan Van Eyck, de Vlaamse primitief die ten onrechte door die van Maaseik wordt geadopteerd, maakte in zijn schilderijen gewag van de valkerij. Vandaag de dag zijn er in Arendonk nog verschillende valkeniers aktief. Als een mens geluk heeft en men krijgt ze aan de praat dan zijn de wilde verhalen niet meer te stoppen: De keren dat hun vogel een konijn te stekken had aan de verkeerde kant van de beek, en dan; broek uit en door het ijskoude water, tot aan de borstkas door de modder, op handen, voeten en op de buik door de koeienschitten, ...pure lyriek. Omdat de valkerij in de Arendonkse geschiedenis zo'n prominente plaats heeft ingenomen is er in het Heemmuseum "Als ice can" een speciale hoek voorzien met alles over roofvogels. Een gewaardeerd lid van de kring, de Carlo, zo kan ik hem wel noemen, is een delerium nabij als hij over zijn havik, een vrouwkesvogel, begint te vertellen. Binnen de kortste keren praat hij in wazige zinnen zoals: "Mijne vogel is....een chique wijveke, en ....ik ben met een grote vogel vertrokken en met een klein vogeltje thuisgekomen. (wat moet ik me daar bij voorstellen ???)... Verstaat ge nu waarom Arendonk met geen enkele buurgemeente is gefusioneerd.!!!
Het Arendonks heemmuseum is elke laatste zondag van de maand open voor het publiek. Ook te bezoeken op afspraak.
....Verhalen uit het asielcentrum van Arendonk. (zie mijn berichtjes van 29/6 en andere: asielcentrum)
Ahmed , zo'n 23 jaar, komt uit Irak. Uit een klein dorpke uit de buurt van Bagdad. Sarah, van dezelfde ouder, komt met haar moeder en broer uit Iran. Om precies te zijn uit Teheran. Het zijn om zo te zeggen geburen. Zo als wij geburen zijn met de nederlanders. Maar naast geburen zijn het ook aartsvijanden. Soennieten tegen Sjiieten, weet je wel. Ahmed is een christelijke Irakees die onder het regime van Saddam Hoessein - zolang hij in de pas bleef lopen - niet veel te vrezen had. Met de komst van de willekeur, na de val van Saddam, geraakte Ahmed als opgejaagd wild op de dool. Hij vluchtte over Koerdistan, via Turkije en nog wat Oost-europese landen naar België. Via Brussel is hij in het Asielcentrum van Arendonk terecht gekomen. Sarah, met moeder en broer, komen uit die andere schurkenstaat: Iran. Ook op de loop voor de willekeur en de Ajattollahs. Ook zij landen in Arendonk. ...En zoals dat wel meer gebeurt in een jong mensenleven worden Sarah en Ahmed verliefd op elkaar. Een Irakees met een Iranese. Water met vuur. Maar alles moet stiekem gebeuren: Broerlief van Sarah is als een gebeten hond als het over Irakezen gaat. Hij lust ze rauw. Enkele maanden hebben zij hun jonge relatie stil kunnen houden. Toen kwam Sarah's broer de liefde op het spoor. Na enkele bedreigingen en een klets tegen zijn oren is Ahmed vertrokken uit het centrum van Arendonk. Naar een ander centrum. Sarah heeft nog een tijdje de liefde kunnen onderhouden met de hulp van de pendeldienst van "de Lijn". Over en weer: van centrum naar centrum. Maar de druk werd te groot. Nu, zo'n twee jaar later, zijn Ahmed en Zarah niet meer samen. ..En deze keer was de onverdraagzaamheid en de haat van "hun eigen volk" de oorzaak...
![[ Picture of Willy Claes ]](http://www.nato.int/pictures/cv/secgen/claes.jpg)
