Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
24-02-2006
Mariakapelletjes.
Wie herinnert ze zich nog? ..de kapellekes tegen de gevels van de huizen, boven de voordeur, afgeschermd onder een dakgoot?... Als men door landelijke dorpen van de Kempen rijdt ziet men ze links en rechts nog hangen, maar het worden curiosa : de Mariakapelletjes. Toen in 1954 het kerkelijk dogma "Onze Lieve Vrouw Onbevlekt ontvangen" honderd jaar oud was werden in de verschillende Vlaamse bisdommen de gelovigen aangespoord om een gevelkapelletje op een goed zichtbare plaats aan hun huis te bevestigen.Tegelijkertijd deden de huishoudens de belofte iedere dag tesamen met de kinderen tenminste één tientje van een paternoster te bidden. Het waren de hoogdagen voor de vlaamse katholieke kerk. In landelijke parochies hingen de kapellekens deur naast deur, en het was als met de zondagsmis; wie er geen aan zijne gevel had hangen werd vies aangekeken. Nu meer dan 50 jaar later kom je ze nog sporadisch tegen: tegen de gevel van een oude boerderij, bij een bejaarde jonkman die niet meer op de ladder durft om het beeldje weg te halen of boven een oude staldeur, op enkelen na, allemaal vergaan en verweerd door wind en zon. Deze vorm van volksdevotie is verloren gegaan en vervangen door deze van de tuinkabouterkes in het voortuintje of heksenvrouwkes achter de ramen.....'t Is maar waar ge in gelooft.
Het zeusbeeld op Olympus. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We beginnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!!
1. de pyramides van Cheops.(20/01) 2. de Kolossos van Rhodos.(25/01) 3. de hangende tuinen van Babylon.(03/02) 4. het mausoleum van Halicarnassus.08/02) 5. de Pharos van Alexandrië.(16/02) 6. het Zeusbeeld op Olympia.(23/02) 7. de tempel van Artemis in Ephese
Het beeld van Zeus bevond zich binnen in de Dorische tempel van Olympia, op de GrieksePeloponnesus. Het beeld was 9 meter hoog (andere bronnen zeggen 12 meter) en stelde de Griekse oppergod voor, tronend op de Olympus. Het was een houten beeld, bekleed met goud en ivoor en met ogen van edelstenen. Het werd omstreeks 433 voor Christus gemaakt door de Atheense beeldhouwer Phidias. Deze maakte eerder al het Beeld van Athena te Athene. De tempel van Zeus was echter niet voorzien op zo'n groot beeld (het Parthenon was gebouwd rónd het beeld) en het beeld zat dus gekneld tussen de interne zuilen van de tempel.
Na de definitieve afsluiting van de "heidense" Olympische Spelen werd het beeld in 426 na Christus naar de hoofdstad Constantinopel overgebracht, waar het 50 jaar later (in het jaar 475) bij een paleisbrand verloren ging.
De Romeinse naam voor Zeus is Jupiter. (nog een geluk dat ze mij zo niet noemen).
Hoop op papieren.... Met de steun van de kardinaal, de bisschop op kop en gevolgd door een tachtigtal verenigingen en organisaties werd vorige week in Antwerpen betoogd om illegalen aan papieren te helpen.Opkomen voor mensen in de problemen is een lovenswaardig initiatief; dat is een vorm van naastenliefde. Maar meestappen voor regularisatie van de illegaliteit gaat me te ver. Zonder in te gaan op een terechte vraag van sommige individuele gevallen moeten mensen die in België illegaal zijn, verplicht worden het land te verlaten. Dat staat duidelijk en zonder franjes in de wet. En het is zoals minister Dewael zegt:" Als ik gehoor geef aan geroep, protestmarsen en optochten dan bevoordeel ik de roepers en hun actiecomités en benadeel ik diegenen die niet roepen en geen actiegroep achter zich hebben en het land wel verlaten.". Waar het hier om gaat, en ook in Nederland, zijn de honderden, duizenden asielzoekers die reeds jaren geleden het bericht kregen dat ze niet voldeden aan de status van vluchteling zoals deze beschreven staat in de "Conventie van Geneve". Met andere woorden: zij kregen van de overheid een negatieve beslissing en dienden het land te verlaten. Geholpen door goedmenende burgers, pro deo-advocaten, scholen, voetbalploegen en andere clubs werd er aan hun verblijf een rek gebreid die iedere keer werd uitgerokken. Procedures bij de Raad van State, brieven aan de Koning, handtekeningenacties....alles werd uit de kast gehaald. En eerlijk is eerlijk: ook de overheid had schuld: ze treuzelde te lang om sommige gevallen op te lossen. Daar wordt nu een einde aan gemaakt. ...En het zal zo wel zijn: De beslissingsverantwoordelijke zal noodgedwongen eelt op zijn ziel moeten kweken maar als hij dat niet doet en willekeurig gaat beslissen wie wel en wie niet in ons peperkoekenlandje mag blijven dan wordt hij oneerlijk en zet hij de deur wagenwijd open voor willekeur en misplaatste naastenliefde..... of heeft een uitgeprocedeerde alleenstaande Nepalees waar niemand naar omkijkt en zelfs het bestaan ervan niet kent, minder recht op regularisering dan een Macedonische familie waarvan de 3 jongens supervoetballerkes zijn, de meiskes primuskes op school, waarvan pa wijkmeester van de KWB is geworden en ma streektaartjes bakt voor de rest van de straat ??? en waarom zou een simpele Afrikaanse neger zonder pardon de vlieger op moeten en een koppeltje leuk uitziende zigeunervrouwtjes niet??? Zegt het maar.
Legkippen. Twee vrienden van mij bewegen zich in de middens van de grootdistributie. De ene heeft zich toegelegd op de verspreiding van toebak en sigarettenblaaikes - daar wil ik het verder niet meer over hebben -, de andere heeft zich gespecialiseerd in tuinbouw- en neerhofprodukten, en over die laatste wil ik het wel hebben. Zijn land- en tuinbouwproducten zijn seizoensgebonden: In de vroege lente, als het weer en zijne rug het toelaten, worden de eerste percelen aangestampte potaarde volgeplant met sla-, radijs-, kervel- en aardbeiplantjes. Enkele weken later kan de vrucht van "Gods bodem" en mijn vriends "noeste arbeid" te gelde gemaakt worden. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat de distributie van deze artikelen gratis is en gebeurt op een ogenblik dat enige groenigheid op uw teljoor welkom is. Anders is het met de producten van zijn neerhofdieren: Hierop is mijn vriend uiterst zuinig. De eieren van zijn legkippen zijn gegeerd bij de plaatselijke middenstanders. Zozeer zelfs dat hij er hardgekookte moet tussensteken om de gevraagde quota te halen. De legsels van zijn uit een natuurreservaat weggelokte ganzen zijn verkocht vóór de kuikens uit het ei zijn, en zelfs overjaarse en versleten legkippen vinden hun weg naar nietsvermoedende kopers.Drie en half jaar geleden heeft mijn vriend de verkoop van zijn leven gesloten: Aan een mens die hem vertrouwde verkocht hij een legkip van zeven jaar oud. Nu, zoveel jaren later, staat dat beest nog altijd te pruttelen in een ketel...niet gaar te krijgen. Mijn vriend heeft terecht een goede naam in de kringen van zijn beroepssector....
(de gans hierboven is overgevlogen van Vera's ganzenpage.)
De penitentie... Mijn vriend is terug van zijn bedevaart naar Postel. De drie dagen afzondering en boetedoening hebben van hem een gelouterd man gemaakt. Eentje waar de mensheid vanaf nu alleen nog maar plezier aan zal beleven. Wie daar mee voor verantwoordelijk is dat is de hoogwaardig Heer Prelaat, trouwens een goede bekende van mijn vriend. Ooit waren zij samen op internaat in het Klein Seminarie van Hoogstraten. Toen scheidden hun wegen. Hoe de hoogwaardig Heer prelaat mijn vriend terug op het rechte pad kreeg is een verhaal voor later...
Wat hij mijn vriend ook vertelde was de geschiedenis van de Abdij van Postel, en als gelouterd en zondenvrije christene wil deze U daaraan deelachtig te maken.
Postel is een deelgemeente van Mol en ligt in de Antwerpse Kempen op de grens met Nederland. Liefhebbers van Willy Claes en Margrietje Hermans moeten langs de Postelse Norbertijnerabdij passeren om bij de "Kaasboerin" te geraken.. De orde van de Norbertijnen werd gesticht in 1121 in Prémonstré nabij Laon in Frankrijk door Sint Norbertus van Gennep, vandaar de naam van de paters: Premonstratenzers of Norbertijnen. Kort daarna, rond 1130, schonk een plaatselijk landman een groot deel van Postel aan de abdij van Floreffe waar toen al norbertijnerpaters een klooster hadden. Tot het begin van de 17de eeuw bleef Postel afhankelijk van de abdij van Floreffe. Mede onder invloed van de aartshertogen werd in 1618 de gemeenschap van Postel een onafhankelijke abdij met Rombaut Collibrant als eerste abt. Door haar ligging werd de abdij van Postel in de 17de eeuw ook een twistappel tussen de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden en andere loslopende bendes: Dan weer werd Postel geplunderd door hongerige Arendonkenaars, dan weer kwamen de hollandse Calvinisten de boel aanslaan. Dat duurde tot 1785. Lang duurde de lol niet want in 1797 werd de complete abdij geplunderd door de mannen van de "Franse Revolutie". de 43 aanwezige paters werden uit hun klooster verdreven en verspreidden zich over de verschillende dorpen. Pas in 1847 kwamen ze terug. Onder de twee wereldoorlogen was Postel een toevluchtsoord voor honderden vluchtelingen.
Het dagelijkse leven in de Postelse abdij draait rond de "Liturgie", " de gastvrijheid", "de geloofsverkondiging" en allerlei vormen van "pastoraal leven" (parochies, scholen, ziekenhuizen). Op dit ogenblik verblijven er in de Postelse abdij nog een dertigtal paters, zijn er een 15tal actief in parochies in de omtrek van Postel en in onderwijsinstellingen en verblijven er twee in de priorij van Kinshasa, een priorij opgezet door de paters van Postel. Momenteel zijn er nog 1700 Norbertijnen en Norbertinessen verspreid over de ganse wereld, Vlaanderen telt 5 abdijen (Postel, Averbode, Grimbergen, Park van Heverlee en tongerlo) en Wallonië nog 2 (Leffe en Bois-seigneur-Isaac). ....Dus als er onder jullie nog zijn die "iets" voelen roepen...met z'n allen daarheen.
't Is godgeklaagd... ...zou Jean Pierre Van Rossem destijd gezegd hebben. In zijn goei dagen wel te verstaan. Een controlecommissie van de OIVO, een consumentenorganisatie of iets gelijkaardigs, heeft een bende jonge gasten van onder de zestien de baan opgestuurd en gevraagd om bij sigarettenwinkels en lottoboeren krasloten, lottoformulieren en ander gokmateriaal in te vullen en aan te kopen. Tegelijkertijd mochten die jongeren op kosten van die club proberen om sigaretten te kopen. En wat blijkt? 85% van die winkeliers zijn inderdaad scrapuleus en verkopen zonder blikken of blozen genoemde rotzooi aan die jonge gasten.Dat is in een modaal dorp 3 op de 4 middenstanders die de mogelijkheid geven om te krabben en te smoren en de wet aan hun laars lappen. Nu ben ik van het principe dat iedere ouder zorg moet dragen voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van zijn eigen kinderen - ik heb mijn kleinzoon van acht al uitgelegd hoe hij van 10 sigarettenpeuken een volwaardig exemplaar kan maken, en mijn kleindochter van elf is kind aan huis bij de chinese gokmaffia - maar je mag ze het natuurlijk niet te gemakkelijk maken. De wet is tenslotte nog altijd de wet. Het argument dat de middenstanders gebruiken - oncontroleerbaarheid - is natuurlijk een drogreden. Controle is niet moeilijk hoor : paspoort inruilen tegen 1 pakje sigaretten of 1 Win for Life; geen pas is geen peuk!!!. Maar een kruidenier die zichzelf iets of wat respecteert denkt aan zijn portemonnee en 25% van zijn omzet verliezen omdat hij aan die snotneuzen geen krassers of Marlbourough mag verkopen gaat hem ook te ver. Dus zolang er geen fikse geldboetes tegenover staan blijven die gerespecteerde stadsgenoten hun rotzooi verkopen. Van mij mag het hoor:..... ik leer mijn kleinzoon wel sigaretten maken van hooi en bunt.
Spreuken en spreekwoorden. Iemand die vandaag de dag op zijn blog geen spreuk of spreekwoord kan plaatsen is "een oen". Spreuken worden om het minste en meestal op een verkeerd moment gebruikt om iets te zeggen als men niets meer te zeggen heeft. Een gelukkige uitzondering daarop is de verontruste opa die geholpen door zijn Annie en de Pros spitant uit de hoek kan komen als hij op interview gaat bij onze lieve Heer. Voor de anderen die hun spreuken halen uit de Playboy, de Ché, sporadisch uit het parochieblad of gaan dieven zijn bij de collega's heb ik er nog een serie in voorraad die ze mogen gebruiken zonder te vragen of te betalen. Het copyright krijgen zij er gratis bij. - Beter een averechts karakter als geen karakter. - Ge kunt beter een put graven voor een ander dan lui op uw gat gaan liggen. - Beter een zak te zijn dan er gene te hebben. - Ge kunt beter half werkende kl..ten aan uw lijf hebben dan helemaal geen kl..ten. - Beter één mestkever in de hand dan tien in uw broekspijpen. - Liever één zondaar te vriend dan tien paternosterknauwers. - Liegen kan geen kwaad als ge het zelf maar gelooft. - Liever een kater van vijf blonde leffes dan koppijn van één fruitsapke. - Als het schoentje niet past moet ge sloefen aandoen. - Wat baten kaars en bril als er niks te lezen valt.
Doet er allen uw profijt mee, maar val me er niet meer mee lastig.
Bedevaart naar Postel. Een vriend van mij is op bedevaart naar Postel. Dat hij op bedevaart moet is zijn eigen schuld. Hij doet dit als boetedoening voor het feit dat "onverlaten" foto's van zijn blog hebben gepikt. Over het hoe en het waarom hij moet boeten als anderen zijn kunstwerken pikken leest u in een ander verhaal op dit blog.(zie 12 februari) En nu is hij dus onderweg naar Postel. In zak en lompen en getooid met pek en veren is hij onder hoongelach vertrokken bij een plaatselijk lid van de middenstand om vandaar langs enkele staminees en over de "varkensdijk" - de kortste weg tussen Arendonk en de Postelse abdij - het oord van boetedoening te bereiken. Hij wordt veronderstelt daar drie dagen te blijven... Volgens het heersende regime bij de Norbertijnen zal hij zich op de juiste uren aanbieden voor de acht gebedstijden te weten; de metten, de lauden, de priem, de terst, de sext, de noon, de vespers en de completen. Tussendoor zal hij verzocht worden om minstens anderhalf uur te brevieren. (ongelovige zielen onder jullie gelieve geen vieze gedachten te krijgen bij het 5de..) Omdat ook een kloostergemeenschap niet gefinancierd wordt om alleen maar te bidden zal mijn vriend ook een deel van de dag aanwezig dienen te zijn in de kaasmakerij en de kruidentuin om respectievelijk de kaasjes te pekelen en de ginzengplantjes te besproeien. Na het avondeten, samengesteld uit eigen gewin, wordt mijn vriend opgedragen om over zijn zonden na te denken. Hiervoor heeft hij de hem toegemeten 3 uur meer dan nodig. Om halftien uur s'avonds na "Thuis" en een kruisje van de prelaat gaat het licht uit en het nachthemdje aan...
Mijn vriend kennende kruipt hij vijf minuten later over de kloostermuren en gaat een trappist drinken bij een bevriende cafébaas naast de abdij... Hij zal terugkomen als een gelouterd man !!!.
De Pharos van Alexandrië. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We beginnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!! Vandaag zijn we aan nummerke 5.
1. de pyramides van Cheops.(20/01) 2. de Kolossos van Rhodos.(25/01) 3. de hangende tuinen van Babylon.(03/02) 4. het mausoleum van Halicarnassus.(08/02) 5. de Pharos van Alexandrië.(16/02) 6. het Zeusbeeld op Olympia. 7. de tempel van Artemis in Ephese
De Pharos van Alexandrië was voorzover bekend de eerste vuurtoren die ooit werd gebouwd en dit gebeurde in opdracht van de eerste hellenistische koning van Egypte Ptolemaeus I Soter. De toren kwam gereed tijdens de regering van zijn zoon Ptolemaeus II Philadelphus. De toren werd tussen 297 en 283 voor Christus gebouwd en heeft bijna 1500 jaar dienst gedaan voor achtereenvolgens de Grieken, Romeinen, Byzantijnen en Arabieren.
Hij stond op het eiland Pharos in de Middellandse Zee, net buiten de haven van het EgyptischeAlexandrië. Het bouwsel was 122 meter hoog (hoewel sommigen het op 180 meter houden) en had een spiraalvorm die omhoog leidde naar het lichtbaken. Overdag wierp een grote spiegel het weerkaatste zonlicht over de zee. 's Nachts was er een andere lichtbron nodig. Over de brandstof voor de lichtbron is al veel gespeculeerd. Er wordt gesproken over een houtvuur, olie of vet en zelfs elektriciteit. Waarschijnlijk werd er via een ingenieus pompsysteem gewone olijfolie omhooggebracht als brandstof voor een reeks grote olielampen. .
Volgens Arabische en Europese reisverhalen deed de vuurtoren dienst tot ongeveer de 14e eeuw toen een zware aardbeving de bovenste helft met de lichtinstallatie in zee liet storten. Daarna werd de toren niet meer gerepareerd en was tegen de 15e eeuw vervallen tot een ruïne. Ook was Pharos een schiereiland geworden door aanslibbing vanuit de Nijl. De resterende eerste etage werd in de 16e eeuw verwerkt in een fort dat nu nog altijd op Pharos staat.
...Een bloemlezing. De cupido's rond Valentijnsdag zijn hun pijl en boog aan het opkuizen. Op veel plaatsen waar hij langs kwam is het ondertussen al weer dikke ambras en vliegen de teljoren en borden rijzepap door de keuken. Tijd om even te grasduinen in de namen die mensen elkaar geven als ze gepakt zijn door een vlaag van verliefdheid. Zou U zo genoemd willen worden in nuchtere toestand? De ondergetekenden wel; zij schreven het zo in de gazet: Van: "je hondi", "je Poppytoes", "je prut", "je mokkamuisje", "van jouw slijmbal", "je beffertje", "hemelse bosbes", "uw snuitenbolke", "uw dotje", "bijtkusjes", "je courgetje", "uw snol", "de Pony van Zandvliet", "je koekie en broekie", "je patatje", "je onvoorstelbare", "je Vadderke", "jouw tepeltje", "van uw varkentje uit Schoten", "van stamperke", "Habibi Bin Laden", "uw tjoeske", "Jean-Pierre den Dekker", "je bloempot", "je zageventje", "jouw liefdesgrotje",".nemoomtje"..
....Jaloers? hoeftniet hoor, zeg maar gewoon "lieve Rekel".
Tot wat liefde leiden kan... Een bloemlezing van wat volwassen mensen elkaar aandoen naar aanleiding van Valentijn. Een mens graag zien, dat zeggen, dat laten voelen ....tot daar aan toe. Gelukkig dat het bestaat. Maar het in de gazet laten zetten en 's anderendaags voor schuppenzot gezet worden door heel de familie... Ge moet zwaar verliefd zijn. Gelukkig zijn de meesten onder schuilnaam en wordt men hoogstens belachelijk gemaakt in eigen familiekring. Leest U even mee: - "een dikke bees aan mijn liefste puthond" van je zoeteke. - "een dikke valentijnknuffel voor toeteke van tijgje....Zug" xxx - "dikke kussen voor een hardwerkende superpony". - "schatteke, als jij zorgt voor de sterilisatie, ben ik een volledig weekend je sexslaafje." van Nollie. - "Blacky loves Fishy" je honneponneke. - "liefste kwabernoot, knappe vent, I love you". - "mijn honinggatteke, jij verdient het geluk van de wereld" je courgetje. - "jensje pensje appelflap, een zalige valentijn kakkertje !! Ik zie je graag" je patatje....
....Vluchtelingen : gaan lopen voor de lol !!!. Hebt u zich al eens afgevraagd wat het is te leven met schrik? met angst om wat er boven uw hoofd hangt?, angst om uzelf en om uw kleinkindjes. Schrik voor bedreigingen en dreigementen. Hebt u zich al eens ingebeeld dat u in het holst van de nacht afscheid moet nemen van uw vrouw en twee slapende bengels van acht en zes jaar. Dat u, met alleen een paar turnsloefen aan uw voeten en een pull-over vol gaten, twee uren verder in een wachtende camion wordt geduwd met bestemming onbekend. Beeldt u eens in dat u na twee dagen ergens moet uitstappen en te voet, door de modder en de bijtende kou, een onbekende grens moet oversteken; in het geniep. Beeldt u eens in dat u na weken zwerven van grenspost naar grenspost op een vieze vrijdagmorgen in Brussel aankomt en te samen met nog drie à vierhonderd anderen moet smeken om gehoord te worden. Beeldt u eens in dat u in een asielcentrum terechtkomt. In een kamer van drie bij vier met daarop vier bedden en 4 stoelen. Beeldt u eens in dat ge daar probeert te slapen tussen een rus, een tsjetsjeen of een Afghaan die ge van haar noch pluim kent, dat de pakistaan boven jou ligt te snurken en te kreunen als een peloton huzaren, dat in de kamer naast de jouwe al dagenlang twee kleine peuters liggen te krijsen, dat ge de godganse dag de stank van zweetvoeten en andere lijfgeuren moet tolereren, dat ge niks anders dan vreemde talen hoort, dat ge met gene moyen iets te weten komt van uw achtergebleven familie, dat ge iedere dag dingen moet eten die u al na twee dagen de strot uitkwamen....Volgt U nog.... Beeldt U dat alles eens in als ge 's avonds zalig onder Uw dekentje op je tweezitsbankje zit, gezellig met een portootje, een bakje borrelnootjes en sakkerend dat er nikske op teevee is... Weet ge...Een mens gaat niet vluchten voor zijn plezier!!!
Beste Brabbes, nu moet ge eens goed naar me luisteren: ik ga me verontschuldigen; ik ja.!.. Op het blog van een vriendje van mij (den douwen) kwam ik vorige week een foto tegen die ik kende. Eentje van het concentratiekamp van Westerbork in Nederland. Het was een foto van het nationaal monument voor 109 .000 Joden die vandaar uit gedeporteerd werden naar Auschwitz. Een monument voor een gebeurtenis waar elk normaal denkend mens rillingen van krijgt. Die foto was door Mij met MIJN camera genomen en door MIJ op MIJN blog gezet, dat weet ge nog wel hé Brabbes, ge waart er zelf bij. Mijn vriend den douwen, dus - heeft deze foto overgenomen en op zijn blog geplaatst. Ik was extreem vereerd. Maar ik ben fout: mijn vriendje heeft de foto niet bij mij gejat, hij is hem gaan weghalen bij een andere blogger van seniorennet namelijk www.zone-antwerpen.be/arendonk die hem wel bij mij was komen halen. De mooiste foto uit mijn collectie twee keer gepikt. Weinige kunstenaars kunnen dat zeggen .ikke wel. Dus met andere woorden, heertje, ik verontschuldig mij ten aanzien van heel het seniorennet, van heel Arendonk en van heel Vlaanderen; jij hebt de foto van Westerbork NIET van mijn blog komen halen, dat hebben anderen gedaan en gij op Uw beurt hebt hem bij die anderen (weliswaar ongevraagd) scheef geslagen. maar pinanti is pinanti, hij is en blijft gepikt. Op zich maakt me dat alles natuurlijk geen fluit uit, iedereen gaat wel eens buurten bij een ander voor een afbeelding, maar om een foto van "het Nederlandse Nationaal monument voor gedeporteerden" klakkeloos over te nemen en te plaatsen op blogs die uitsluitend fotos publiceren van Arendonk moet ge ofwel lui zijn ofwel niks kennen van de plaatselijke, in dit geval Arendonkse, monumenten en wereldwonderen.
nawoord:de bewuste foto (zie hierboven) is ondertussen van de beide blogs verwijderd; een teken dat de makers hebben ingezien dat ze fout zaten. Het siert hen.Maar ik had beloofd om mijn excuses te maken en dat is met deze gebeurd....en nu ga ik op bedevaart naar Postel.Daarover later meer.
De gloriedag van Jean Marie. Vandaag beleefde Jean Marie De Decker zijn moment de gloire. Omringd door een koppel hollanders -spindoktors zeggen ze daartegen, eigenlijk zijn het ordinaire poenpakkers - presenteerde hij zijn nieuwste boekwerk: "Rechts voor de raap". In aanwezigheid van een hoop gasten die hem waarschijnlijk nog schatplichtig zijn, drie vlaamschen die het belang verdedigen, een paar serveuses voor het ronddelen van de drank en een horde journalisten. Die waren gekomen om de Jean Marie te horen afgeven op zijne maat uit Oostende, over nog een bus of drie socialisten en over de onzin van het cordon sanitaire. Wat er in dat boek staat is eigenlijk op dit ogenblik niet belangrijk. Wel belangrijk is dat alle liberalen, van licht-blauw tot diep-blauw zwegen als een gesloten en met hengsels verzegelde doodskist. De judoboer heeft het gepresteerd om een hele partij voor schuppenzot te zetten en het zwijgen op te leggen, de partij van het vrije woord moet zwijgen als een graf. Bartje Somers, Kareltje De Gucht, zelfs Herman De Croo zijn de gijzelaars van iemand die ze zelf als een paard van Troie hun stal hebben binnengehaald. Als de liberalen aan De Decker de sanctie willen opleggen die ze voorzien hebben voor diegenen die hun mond durven opendoen is De Decker binnen drie weken lid van de vlaamschen die voor het belang uitkomen en dat met alle catastrofale gevolgen vandien. Eens kijken wie er het eerste barst !!!
De tagvraagjes!!! Ik ben nu voldoende ingelicht om vol enthousiasme de 9 mij gestelde tagvraagjes naar eer en geweten in te vullen. Sommigen onder U, mijn vrienden de kruideniers op kop, zullen versteld staan over de openheid waarmee ik dit alles eruit tag. Hier gaan we. (Ik voel me nu al belachelijk.)
1.Welke 4 jobs hebt U in uw leven gehad? Ritueel schapen- en geitenslachter, omroeper in een circustent, koppelbaas, machinist op een kolentram. 2.Welke 4 films kun je niet genoeg gaan zien? De eerste vier van Dennis Back Magic. 3.Op welke 4 plaatsen hebt U gewoond? de verbeteringsschool, Leuven Centraal (alleen in voorarrest), 9 maanden bij mijn moeder, en sinds 2 jaar in het "Rust- en verzorgingshuis De Palmboom" in Borgloon. 4.Welke 4 televisieprogramma's zie je nog steeds graag? Baloe de bruine beer, Tik Tak, Pak de Poenshow, Sex in the city. 5.Op welke 6 plaatsen ging je op vacantie? Postel, Tongerloo, Westmalle, Westvleteren, Chimay en Grimbergen. 6.Welke 4 websites bezoek je dagelijks? die van "de paus in Rome", die van "Jeff Hoeyberghs",die van de "Happy Hooker" en die van "mijn eigen zelf". 7.Welke 4 dingen eet je graag? gestoofde cervela, russische zoetzure borsjt, gebakken hond en boterhammen met rauw eieren. 8.Op welke 4 plaatsen ben je graag? Staminee bij "Jeanne trul", bij de gazettenboer, ...daar waar mijn "Stella" staat, bij mijn eigenste vrouw, en op schoot bij den douwen. 9.Welke 4 blogs ga je nu taggen? Delphine Boël, Rik Daems, Margriet Hermans en Joske Harris zaliger.
Ik hoop hiermede u naar behoren te hebben getagged.
Het mausoleum van Halicarnassus. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We beginnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!! Vandaag zijn we aan nummerke 4.
1. de pyramides van Cheops.(20/01) 2. de Kolossos van Rhodos.(25/01) 3. de hangende tuinen van Babylon.(03/02) 4. het mausoleum van Halicarnassus.(08/02) 5. de Pharos van Alexandrië. 6. het Zeusbeeld op Olympia. 7. de tempel van Artemis in Ephese
Het Mausoleum van Halicarnassus was de graftombe van koning Mausolus, een Perzische stadsvorst van Halicarnassus (heet nu Bodrum in Turkije) uit de 4e eeuw voor Christus. Het werd na zijn dood in 353 voor Christus. gebouwd in opdracht van zijn weduwe, koningin Artemisa. Het had een rechthoekige vorm en bovenop het bouwsel stond een strijdwagen, getrokken door paarden die leken op te stijgen. In de wagen waren de koning en zijn echtgenote afgebeeld. Bekend is dat ten tijde van Columbus' ontdekking van Amerika het monument nog bestond. Niet veel later dan de 15e eeuw werd het bouwwerk door een aardbeving verwoest.
De fundamenten zijn nog te zien in de badplaats Bodrum (provincieMuğla) in Zuidwest-Turkije. Mijn toekomstige weduwe zoekt ook al een tijdje naar een lapke grond voor mijn mausoleumke.
Ik ben getagged... Ik voel me hulpeloos. Dat is me niet meer overkomen sinds onze trouwdag toen ik vaststelde dat de trouwring voor mijn lief twee maten te klein was. Daar stond ik...hulpeloos en wat voelde ik me dwaas. Dat gevoel overkomt me nu weer: Ik ben getagged: Ik heb een serie van negen vraagjes gekregen waarop ik telkens vier antwoorden moet geven. Mijn eerste reactie was: Zijn onze wakkere seniorenbloggers ten prooi gevallen aan een collectieve aanval van zinsverbijstering? Heeft de dolle koeienziekte alsnog toegeslagen? Zijn mijn vrienden ouderlingen onderhevig aan dementie en terugggekeerd naar hun kinderjaren? Mijn kleindochters hebben namelijk elke week een soort poezieboek bij, een tagboek zeg maar, van vriendinnetjes waarin allerlei vraagjes staan: Wie is je lievelingszanger: K3, Welke sport doe je graag? Kickboxen....enz. Zo'n soort boekjes met zo'n vragen. Onschuldig natuurlijk, maar moet opa en oma nu ook zonodig gaan antwoorden op vragen waar zelfs de staatsveiligheid geen bal aan heeft. Tot nader order ben ik ook niet geinteresseerd wat mijne vriend, de Rikkie of die andere, den douwen, het liefst eten of welke jobs zij hebben gehad. Voor al die jobs is zelfs het geheugen van deze computer te klein. Ik wil echter niet uitgemaakt worden voor spelbederver en daarom ga ik deze week nog mijn taglijstjes vrijgeven. Ge zult versteld staan van de ontboezemingen....Rik Daems en zijn waalse mie zullen er klein bier bij zijn.
Neen wij protesteren niet.... Tot spijt van wie het benijdt, ....wij protesteren niet. Toen eind november 2005 bekend geraakte dat het Arendonkse asielcentrum zou uitbreiden van 175 naar 300 bedden hingen de mannekes en vrouwkes van de pers aan de voordeuren en aan de telefoon. Op zoek naar sensatie, naar zwarte vlaggen en betogingen. Ze vonden niks van dat alles. De mensen in de buurt van het asielcentrum wisten al langer van deze geplande uitbreiding. Zij waren er zelf bij tijdens de vergaderingen en konden zelfs akkoord gaan. Dat dus, vonden de muskieten van de pers maar niks; ze hadden gehoopt op protest, blokkades en massabetogingen. Wat voor lolligs en sensationeel is er nu aan een "buurt" die akkoord gaat met een uitbreiding van een asielcentrum. Daar kan een fatsoenlijk journalist toch geen schokkend artikeltje over schrijven...
Tot spijt van wie het benijdt....onze buurt is akkoord gegaan met de uitbreiding van het asielcentrum. De plaatselijke kruideniers, Olga's en andere vlaamse volksdansers zullen hun gif dus nog eventjes tussen hun kiezen moeten houden. Tot in oktober bijvoorbeeld dan kunnen ze in het geniep op de verkeerde partij stemmen. ....Als protest tegen zo'n fatsoenlijke buurt.
..De plaatsvervanger. Zomaar willekeurig van het internet geplukt....Mijne vriend, de mohammed wou niet op de foto, onzen duitser wel......Moeten we nu boos worden en ook alles wat we tegenkomen in de fik steken?
Neen...We moeten niets in de fik steken; zulke cartoons of fotos van mohammetje of van Benedictusgetuigen vanslechte smaak, maar dat wil niet zeggen dat ge den boel af moet breken. Tolerantie en verdraagzaamheid moet van twee kanten komen en niet als het U uitkomt of toevallig in uw kraam past..
Het betere werk!!! Twee vrienden van mij, bedaarde kerels die van een staatsuitkering genieten - al of niet terecht eventjes buiten beschouwing gelaten -maken zich ook verdienstelijk in de wereld van het vrijwilligerswerk. Sedert een andere vriend, eentje van de jongere soort, volgens eigen zeggen op vrijwillige basis, half Vlaanderen veilig heeft leren vrijen zijn zij ook in gang geschoten. Omdat er in de sector van "de liefde" niemand meer op hun daden zit te wachten hebben zij hun diensten op de rest van de gemeenschap losgelaten. Met het risico op onvolledigheid geven we hieronder een opsomming van hun vrijwillige activiteiten: - gaan garconnen bij de Oxfam-kerstmarkt. - openhouden van de schietkraam bij de parochiefeesten. - bij de inkom gaan zitten op de motorcross. - boekskes ronddragen van de wereldwinkel - briefkes ronddragen van overleden gepensioneerden - opzij gaan zitten als moeder de vrouw aan 't schuren is. - gaan velorijden met asielzoekers en met een pint trakteren. - op regelmatige basis bij weduwevrouwkes gaan buurten. - de tenten gaan afbreken na een chirokamp - de plaatselijke kruideniers een beetje op de zenuwen werken - lector en acoliet spelen in de vroegmis. - chauffeur spelen voor de pupillekes van de basket. - etc...enz...u.s.w... Voorwaar een aanwinst voor de maatschappij. Dankzij een lieve mie van de SPa mogen zij binnenkort hun onkosten in rekening brengen. Met z'n tweëen overwegen ze nu om een kantoortje in te richten en werkvolk aan te nemen...op vrijwillige basis wel te verstaan.
andaag beleefde Jean Marie De Decker zijn moment de gloire. Omringd door een koppel hollanders -spindoktors zeggen ze daartegen, eigenlijk zijn het ordinaire poenpakkers - presenteerde hij zijn nieuwste boekwerk: "Rechts voor de raap". In aanwezigheid van een hoop gasten die hem waarschijnlijk nog schatplichtig zijn, drie vlaamschen die het belang verdedigen, een paar serveuses voor het ronddelen van de drank en een horde journalisten. Die waren gekomen om de Jean Marie te horen afgeven op zijne maat uit Oostende, over nog een bus of drie socialisten en over de onzin van het cordon sanitaire. Wat er in dat boek staat is eigenlijk op dit ogenblik niet belangrijk. Wel belangrijk is dat alle liberalen, van licht-blauw tot diep-blauw zwegen als een gesloten en met hengsels verzegelde doodskist. De judoboer heeft het gepresteerd om een hele partij voor schuppenzot te zetten en het zwijgen op te leggen, de partij van het vrije woord moet zwijgen als een graf. Bartje Somers, Kareltje De Gucht, zelfs Herman De Croo zijn de gijzelaars van iemand die ze zelf als een paard van Troie hun stal hebben binnengehaald.
