Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
14-04-2005
brabbes ? Hoe komt ge erbij.
Iets wat me steeds weer verwonderd zijn de namen van de blogs en websites. Cryptische omschrijvingen, verborgen boodschappen ... wat moeten we er allemaal niet achter zoeken?. Ik moet natuurlijk geen commentaar leveren als ik mijn eigenste blognaam niet verklaar: Vooruit dan: In 1956, ik was amper 10 jaar, werd ik op aanraden van onze dorpspastoor naar het Klein Seminarie in Hoogstraten gestuurd. Het stond schoon; ne pater in elke familie. Ik was niet de enigste van 't dorp. Velen waren me voorgegaan. De eerste dag na de grote vacantie werd ge in een grote bus geduwd en vandaar ging het linea recta naar het seminarie. Ge mocht pas terug naar huis komen met Allerheiligen. Voor ne jonge snotneus van 10 jaar was dat lang. En ze spraken ook allemaal een vreemde taal. Allé dat dacht ik toch. Ik kende niet veel meer dan mijn plat Arendonks dialect en alles wat die ander bij mij in de klas broebelden verstond ik niet. Het zal ook wel een soort dialect geweest zijn. Welke moeite de paters ook deden, het algemeen beschaafd nederlands wilde niet lukken. Ik brabbelde maar wat zei de studieprefect. Ge zijt een echte brabbes zie hij. Hij snapte natuurlijk niet dat "brabbes" ook geen beschaafd nederlands was. Met Pasen het jaar daarop heb ik tegen de paters gezegd dat ik niet meer terugkwam. Ik ging het dichter bij huis zoeken... in Turnhout, bij de Broeders. Alleen die hebben het probleem ook niet kunnen oplossen. Voor de bezorgden onder U: ik heb aan mijn verblijf in de twee internaten geen blijvende letsels overgehouden. Ik weet ook niet waarom ze mij overgeslagen hebben.