|
Ons griet op wereldreis.
Ons Griet, een telg van Jef Koffie's trots, is samen met een chirovriendin bezig aan een fietstocht. Niet zo maar een fietstochtje rond de Arendonkse kerketoren; neen, ze toert voor het ogenblik ergens rond in Vietnam.
Vele mensen dromen ervan en kwijlen weg als ze de reportages en verhalen zien op teevee en in kranten van al die avontuurlijke wereldreizigers. Bij Griet en Liesbeth bleef het niet bij dromen: Ze planden op eigen houtje een "gecombineerde vlieg- trein- en fietstocht" naar Azië, kochten een goeie stevige velo merk JVSVN, een grote rugzak, liepen her en der een ambassade binnen voor een visum, gingen bij mijnheer doktoor wat spuitjes halen tegen kwaai ziektes en vertrokken zo rond eind augustus..
Gepakt en gezakt en met de velo in het laadruim vlogen zij naar Talinn, de hoofdstad van Estland, om vandaar, al fietsend, verder te trekken naar Sint-Petersburg. Omdat een paar geplande afspraakjes met Arendonkse vriendjes in Moskou geen vertraging dulden werd de afstand Sint-petersburg - Moskou overbrugd met een oude Antonov, zo eentje waar in de jaren '80 van de vorige eeuw de Russen hun soldaten mee naar Afghanistan vlogen.(levenden heen, dooi terug.)
Na wat jonge Russen de kop op hol gebracht te hebben, pakten de twee ondernemende meiden de Trans-Siberische trein richting Peking.
Ergens halverwege, in Mongolië, zijn ze allebei uitgestapt.
Drie weken hebben ze met hun fiets rondgetoerd door de Mongoolse steppen, van ger naar ger, van Mongool naar Mongool. Soms waren hun belevenissen bangelijk, soms weer hilarisch... Toen werd het tijd om weer te treinen...opnieuw richting Peking, want daar stond Mao op hen te wachten.
Het vervolg van hun reis leest u in een volgende bijdrage.
|
