gisteren niet gelopen; mezelf een rustdag opgelegd; neen, niet gemakkelijk; maar nood breekt wet; de planning vermelde een wedstrijd op zondag, in Brakel; de raploperkesjogging stond er geprogrammeerd; er al verschillende keren aan deelgenomen; meestal goed (of te goed) weer; zo ook vandaag; warm (zeg maar heet); FRANK DE BOOSERE, een van de nationale weermannen, had het voorspeld; en zijn voorspelling klopte; redelijk vroeg gearriveerd aan de sporthal; nog een parkeerplaatsje gevonden; dat is een van de voordelen; de accomodatie is er voortreffelijk; kleedkamers, douches, ... alles dichtbij; wat wil een mens nog meer; wat minder zon zeg je, een beetje wind, ja misschien zelfs een spatje regen; komaan, niet zeuren man; maar toch, veel opwarmen hoefde vandaag niet; toch niet voor mij; ik neem het wat dat betreft trouwens altijd wat gemakkelijk op; maar vandaag, neen, geen intense opwarming voor mij; voor een wedstrijd van 12 km is dat ook niet super belangrijk; voor de 5 en de 8 is dat belangrijker; maar ik kom wel langzaam onder stoom; en bij dit weer hoeft dit helemaal niet lang te duren; dus niet te vlug gestart; de vlugge starters netjes voor mij aan de startlijn laten staan; en natuurlijk ook de heertjes en dametjes die denken dat de eindmeet slechts een paar honderd meter verder ligt; die vertrekken dan als een pijl (nou, zoiets) en liggen enkele honderden meter verder reeds in de lappenmand; een beetje zielig toch; neen, niet met mij; geef mij maar een trage start en dan zien we verder wel; ronde 1 ging al bij al degelijk; helaas geen tussentijden omdat je de finish niet telkens voorbij rent; je slaat net daarvoor immers rechtsaf om de volgende ronde aan te vatten; maar het gevoel was goed... maar droog; daarom toch maar wat water aangenomen (wat ik hoogst zelden doe); de tweede ronde nagenoeg hetzelfde tempo; een iemand kwam me voorbij; die ging te vlug; maar nadien, neen niemand meer; dus dat geeft altijd een fijn gevoel; ook bij het begin van de laatste ronde nog een laatste slok water aangenomen; en ook die ronde ging nog goed; dus de conditie mag er best zijn; ik ben geëindigd in 51.17 en op het uitslagenblad dat daarna in de feesttent werd uitgehangen stond ik als 14e vermeld; geen podium natuurlijk; maar wel en dat sinds heel lang, nog eens een prijsje met de tombola; conclusie: de raploperkesjogging blijft een mooie organisatie; al was het maar omdat je daar ook steeds vader en zoon DE CROO treft; kan voor sommigen natuurlijk ook een reden zijn om niet te komen;  ALEXANDER liep zelfs mee; niet meer dan vijf kilometer; maar toch, chapeau; het doet me het rustige BRAKEL steeds met een goed gemoed verlaten; neen, gelukkig hoef ik niet terug naar Antwerpen waar men te veel HANGJONGEREN aantreft; je hebt dat fenomeen trouwens ook in Aalst waar ik ook niet veel moet zijn; maar, neen, dus niet zo in Brakel; vooralsnog toch niet; laat ons alvast maar positief blijven denken; al is dat niet altijd gemakkelijk; maar dat is een hoogst persoonlijke mening