Raploperkesjogging - Brakel - 12 km - verslag - 09.07.17
gisteren niet gelopen; mezelf een rustdag opgelegd; neen, niet gemakkelijk; maar nood breekt wet; de planning vermelde een wedstrijd op zondag, in Brakel; de raploperkesjogging stond er geprogrammeerd; er al verschillende keren aan deelgenomen; meestal goed (of te goed) weer; zo ook vandaag; warm (zeg maar heet); FRANK DE BOOSERE, een van de nationale weermannen, had het voorspeld; en zijn voorspelling klopte; redelijk vroeg gearriveerd aan de sporthal; nog een parkeerplaatsje gevonden; dat is een van de voordelen; de accomodatie is er voortreffelijk; kleedkamers, douches, ... alles dichtbij; wat wil een mens nog meer; wat minder zon zeg je, een beetje wind, ja misschien zelfs een spatje regen; komaan, niet zeuren man; maar toch, veel opwarmen hoefde vandaag niet; toch niet voor mij; ik neem het wat dat betreft trouwens altijd wat gemakkelijk op; maar vandaag, neen, geen intense opwarming voor mij; voor een wedstrijd van 12 km is dat ook niet super belangrijk; voor de 5 en de 8 is dat belangrijker; maar ik kom wel langzaam onder stoom; en bij dit weer hoeft dit helemaal niet lang te duren; dus niet te vlug gestart; de vlugge starters netjes voor mij aan de startlijn laten staan; en natuurlijk ook de heertjes en dametjes die denken dat de eindmeet slechts een paar honderd meter verder ligt; die vertrekken dan als een pijl (nou, zoiets) en liggen enkele honderden meter verder reeds in de lappenmand; een beetje zielig toch; neen, niet met mij; geef mij maar een trage start en dan zien we verder wel; ronde 1 ging al bij al degelijk; helaas geen tussentijden omdat je de finish niet telkens voorbij rent; je slaat net daarvoor immers rechtsaf om de volgende ronde aan te vatten; maar het gevoel was goed... maar droog; daarom toch maar wat water aangenomen (wat ik hoogst zelden doe); de tweede ronde nagenoeg hetzelfde tempo; een iemand kwam me voorbij; die ging te vlug; maar nadien, neen niemand meer; dus dat geeft altijd een fijn gevoel; ook bij het begin van de laatste ronde nog een laatste slok water aangenomen; en ook die ronde ging nog goed; dus de conditie mag er best zijn; ik ben geëindigd in 51.17 en op het uitslagenblad dat daarna in de feesttent werd uitgehangen stond ik als 14e vermeld; geen podium natuurlijk; maar wel en dat sinds heel lang, nog eens een prijsje met de tombola; conclusie: de raploperkesjogging blijft een mooie organisatie; al was het maar omdat je daar ook steeds vader en zoon DE CROO treft; kan voor sommigen natuurlijk ook een reden zijn om niet te komen; ALEXANDER liep zelfs mee; niet meer dan vijf kilometer; maar toch, chapeau; het doet me het rustige BRAKEL steeds met een goed gemoed verlaten; neen, gelukkig hoef ik niet terug naar Antwerpen waar men te veel HANGJONGEREN aantreft; je hebt dat fenomeen trouwens ook in Aalst waar ik ook niet veel moet zijn; maar, neen, dus niet zo in Brakel; vooralsnog toch niet; laat ons alvast maar positief blijven denken; al is dat niet altijd gemakkelijk; maar dat is een hoogst persoonlijke mening
MARCEL KITTEL wint rit 7 van de Tour; de derde overwinning is binnen; de rit ging van Troyes naar Nuits-Saint-Georges; het was dit keer een zuivere spurt, zo zonder PETER SAGAN; en het was ook een millimeterspurt; was er wel een millimetertje verschil tussen de eerste en de tweede BOASSON HAGEN; met het blote oog in geen geval te zien; ongelooflijk na 213,5 km; kleiner kan het verschil echt niet zijn; ik liep vanavond samen met Jonas; ikzelf niet te lang omwille van enerzijds de warmte (toch wel een 26°) en anderzijds de toch al vrij drukke trainingsweek; eventjes wat stoom aflaten; Jonas deed wel nog dapper verder en legde de loopomloop twee maal af (11 km); we zochten vandaag ook nog wat de schaduw op want dat scheelde toch wel een slok op een borrel; ach ja, bijna vergeten, ik heb me wel degelijk gewogen deze morgen, maar liever zou ik deze cijfertjes willen wegcijferen; dat brengt helaas maar weinig op; de realiteit onder ogen zien ware beter en die was... en is nog steeds 68,7; moeten we dan toch terug marathons gaan lopen om aan 62 of 63 te komen; zou kunnen; maar dat heb ik er toch niet meer over; het zal dus anders moeten; alleen weet ik niet hoe dan wel
MARCEL KITTEL wint rit 6 in de ronde; aankomst vandaag in TROYES; het ging om een vlakke rit van 216 kilometer; dus dat het een massasprint ging worden stond al vast voor ze vertrokken; echt spannend is dat natuurlijk allemaal niet; eenieder mag aanvallen zoveel hij wil, op het eind komt het peloton toch aangestormd en loopt alles terug samen; wie eindigde vandaag nog mee vooraan; wel dat waren de andere snelle mannen op dit ogenblik te weten Démare, Greipel, Kristoff en Bouhanni; als ik me niet vergis is het morgen een beetje een analoge rit; dit wil dus zeggen dat er allicht weer een massasprint komt; tenzij men QUICK.STEP, de ploeg van Kittel, al het werk alleen laat opknappen; maar dan nog; ach ja, mijn run; gewoontjes, zeker niet snel, maar eigenlijk toch iets verder gelopen dan voorzien; dus toch wel redelijk tevreden; wat me wel wat tegenvalt is mijn gewicht; morgen vroeg nogeens een goede en juiste meting doen maar op het eerste gezicht zal daar toch dringend iets moeten aan gedaan worden; ben even teruggegaan in de tijd en mijn optimale gewicht (zeg maar mijn marathongewicht van een vijftal jaren terug - zo'n 62 à 63 kg) ben ik wel even kwijt; meer preciese gegevens dus allicht morgen (als ik me niet vergeet te wegen)
een run tussen heel wat heisa door; in de tour won vandaag FABIO ARU de vijfde rit; maar ook CHRIS FROOME deed het vanzelfsprekend goed; voor de rest was er natuurlijk veel sprake over 'het gat' van CAVENDISH (tijdens de ondertussen reeds beruchte spurt van gisteren); had de CAV een gat of niet; velen dachten van niet; maar ze dwalen; het gat werd evenwel 'vakkundig(?!)' dicht gedaan door PETER SAGAN die daarenboven ook nog wat ongeoorloofd elleboogwerk verrichtte in volle sprint; toch waren ondere andere de brt-commentaren MICHEL WUYTS en JOSE DE CAUWER niet overtuigd; ze gewaagden het zelfs te zeggen dat de wereldkampioen een rechtzaak zou kunnen inspannen tegen de tourderectie omwille van onterechte broodroof; ongelooflijk; goed maar dat CAVENDISH dit avontuur heeft overleefd; hij heeft wel de tour moeten verlaten door de opgelopen kwetsuren tijdens zijn valpartij; en... een ander heel opmerkelijk gegeven kwam er van ene MAYA DETIEGE van de SP.a die openlijk verklaarde het spijtig te vinden dat ze maar met een 'klein BMW'tje' rijdt maar eigenlijk ook wel een porche verdient (net zoals haar kennissen uit de privé-sector); je moet toch maar lef hebben zou ik zo zeggen; ach ja, mijn run van vandaag; die was inderdaad minimaal; en om eerlijk te zijn dat kwam niet alleen door vorenvermelde TOUR- en MAYA-gebeurtenissen; maar ze speelden natuurlijk wel een rol in mijn dagverloop
ARNAUD DEMARÉ wint de vierde rit; maar het feit van de dag is wel dat PETER SAGAN uit de tour wordt gezet; wegens onregelmatig spurten; wat mij betreft terecht; ellebogen gebruiken waardoor tegenstanders in de dranghekken terecht komen en zwaar ten val komen is uit den boze; men moet er bovendien alles aan doen vind ik om dit gekkenwerk wat zo'n eindspurt toch wel is, toch zo veilig mogelijk te laten plaatsvinden; valpartijen kan je niet uitsluiten maar dit is er toch ver over; ikzelf ben mij ondertussen aan het voorbereiden op een volgende wedstrijd (dit vooral) en tegelijkertijd natuurlijk ook op de nieuwe voetbalcompetitie die opnieuw voor de deur staat; heb er zelfs een intervaltraining van gemaakt; versnellingen van respectievelijk 100 - 200 - 300 - 400 - 500 - 400 - 300 - 200 - 100 meter maakten deze run behoorlijk zwaar; hopelijk kunnen we er de vruchten van plukken
PETER SAGAN wint rit 3 in de ronde; schitterende coureur toch wel; gewoon de sterkste; vandaag in een spurt bergop stond er eigenlijk weer geen maat op; GREG VAN AVERMAET eindigde dicht maar kwam kracht te kort om te kunnen winnen; tussen het gras maaien en een run even gekeken naar het spektakel; dus toch wel een drukke dag geweest vandaag
MARCEL KITTEL, de sympathieke, quasi perfect Nederlands sprekende Duitser, wint rit 2 van de Ronde van Frankrijk, een rit die eindigde op een massasprint in Luik; ik liep een gewone run van 13 km bij een echt aangename temperatuur; geen hoogzomer meer, maar prima runweer
Adelardusjogging - Huise - 13,5 km - verslag - 30.06.17
voor deze jogging kon men kiezen tussen 4,5 - 9 - 13,5 kilometer; alleen de langste afstand telt mee voor een nieuw georganiseerd 'criterium vlaamse ardennen'; dit is een criterium waarbij je telkens punten kan sprokkelen en waarbij, als ik het goed begrepen heb tenminste, de eerste drie uiteindelijk een prijs mogen verwachten; één voor de min 35 jarigen en één voor de plus 35 jarigen; en dit telkens zowel bij de dames als bij de heren; voor oude rakkers is hier dus wel niks weggelegd; neemt niet weg dat de organisatie van deze runs voortreffelijk is; vorige week kon ik reeds deelnemen aan de lierdeloop in hemelveerdegem (dit was de eerste run van het criterium) en gisteren ging de tweede jogging dus door in huise (zingem); dus drie ronden af te leggen van telkens 4,5 kilometer; prachtig parcours natuurlijk daar midden in de vlaamse ardennen; maar ook zwaar natuurlijk; persoonlijk vond ik het wel iets minder zwaar dan de eerste run; maar gemakkelijk was het natuurlijk niet, mede door de afstand; 10,5 kilometer in hemelveerdegem, nu dus drie kilometer meer; ik stond redelijk voorin geposteerd bij de start maar toen het sein werd gegeven dat we konden vertrekken (met enige vertraging omdat er vertragingen en opstoppingen waren in de toiletten) heb ik de ganse meute toch maar laten begaan en heb ik direct mijn eigen tempo gezocht; eens dat gevonden kan ik, met de huidige conditie, toch enige tijd doorgaan; dat lukte ook gisteren vrij goed; ik kon een vrij egaal tempo aanhouden; toch kwam er de laatste ronde nog een gozer opzetten die enige tijd in mijn zog bleef lopen, maar dan toch overnam (waarvoor dank) en mij in de slothectometers zelfs even deed afhaken; ik kon die laatste moeilijke strook naar de aankomst toe op een bepaald moment moeilijk verwerken; maar uiteindelijk toch gefinished in een vrij behoorlijke tijd vind ik van 58.45
ik had nog maar net gelezen dat er in het jaar 7 altijd wel iets speciaal gebeurd in de tour en dat dit dikwijls gepaard ging met vreugde, drama of schandalen of er gebeurt ook al iets in de tour van dit jaar; ALEJANDRO VALVERDE gaat in de beginnende tijdrit over een veertiental kilometer onderuit op het watergladde wegdek en moet de ronde reeds verlaten; wie weet wat er nog allemaal zal gebeuren dit jaar; ik ben benieuwd; ondertussen heb ik ook vandaag de loopwedstrijd van gisteren in HUISE wat uit de beentjes gelopen; samen met jonas; in het begin ging het nog wat stroef maar na een aantal kilometer begon het toch beter te vlotten; maar heb het toch maar kort gehouden; normaliter morgen een iets grotere inspanning leveren
Meisje van achttien verkracht na galabal in Oostende, terwijl vriend moet toekijken.
Actueel artikel. Maar willekeurig gekozen. Interessant. Maar nog interessanter zijn misschien nog wel de reacties: 18 jaar en reeds getekend voor het leven - hoe lang blijven we dit nog dulden - hoe lang moeten we dit nog slikken - dit maakt me erg kwaad - in wat voor wereld leven we vandaag - wat een rotte wereld - dit kan toch zo niet verder - de bom staat op barsten - als je in Oostende rondloopt zie je een verloederde boel waar criminaliteit getolereerd wordt en hoogtij viert - er zitten meer nieuwe Belgen in Oostende dan meeuwen, het ene is officieel geen probleem, het laatste wel - aan alle toeristen wens ik een prettig verblijf aan onze kust - de pamperpolitiek moet nu maar eindelijk eens gedaan zijn.
In deze hedendaagse context van wreedheden allerlei en van (islam)terreur is er nood aan een therapie. Lopen / hardlopen is voornamelijk, en meer nog dan een lichamelijke kwestie, een mentale aangelegenheid. Een ideale manier om even los te komen van de droefenis waar heel wat mensen heden ten dage mee geconfronteerd worden. Men noemt het vaak 'zinloos' geweld. Alsof er ook zinnig geweld bestaat.
Maar ik loop / hardloop toch reeds een aantal jaren. Toen de tijden toch nog iets minder hectisch waren. Het moet zowat begin van deze eeuw geweest zijn dat ik mijn vroegere sportactiviteiten (die toen evenwel voornamelijk bestonden uit voetballen) heb hernomen en dit dan vooral om de beginnende zwaarlijvigheid (een opdoemend buikje en dergelijke weet je wel) te bestrijden en de algehele fysieke conditie terug wat op punt te zetten. Het alsnog beginnen te arbitreren in de voetballerij was daar destijds trouwens ook niet vreemd aan.
