Cadzand

Cadzand is de meest zuidelijke badplaats van Nederland. Het ligt in Zeeuws-Vlaanderen vlakbij de Belgische grens. Veel duinen en groen. Een aangename plek. Het strand behoort tot één van de mooiste van Nederland.

De kust van Zeeuws-Vlaanderen reikt van Breskens tot het natuurgebied het Zwin. Het strand heeft een lengte van elf kilometer.

Cadzand bestaat uit twee totaal verschillende delen. Het strand en de omgeving beschikken over de uitstraling van een moderne badplaats. Iets verder landinwaarts ligt Cadzand-Dorp met pittoreske huizen en een prachtige kleine kerk.

Als je Cadzand binnenkomt is het de windmolen die je aandacht trekt. Hij werd in 1977 gerenoveerd en kan worden bezocht.

Uitgebreide fiets- en wandelroutes stellen je in staat om het achterland van Zeeuws-Vlaanderen te verkennen.

Cadzand 'de halve' - algemeen

Deze 'winterklassieker' heeft traditiegetrouw plaats op de eerste zondag van februari. Men noemt hem 'klassieker' omwille van een jarenlange traditie en om het schitterende parcours, de omgeving en de altijd bijzondere weersomstandigheden. Dit maakt de wedstrijd tot een uitdaging voor elke loper.

Cadzand - lopen of niet

Dat was de vraag die mij al wekenlang bezighield. Na de wedstrijd in Berlare eind vorig jaar had ik immers pijn gekregen aan mijn toch wel gevoelige linkerenkel. Lang gedacht dat die wel vrij vlug ging overgaan maar uiteindelijk bleek dat niet het geval. Eerst geprobeerd met rust, dan wat overgeschakeld op intensief stappen, om dan uiteindelijk toch maar de draad terug op te nemen met aanvankelijk lichte looppas, gevolgd door wat duurlopen aan een gematigd tempo. Intervallen of andere bijzondere trainingen had ik achterwege gelaten.

De conditie was ik dus niet helemaal kwijtgespeeld maar top was die nu ook zeker niet. Uiteindelijk ben ik de vraag 'lopen of niet' maar beginnen te beantwoorden op zaterdagavond en slechts op zondagmorgen heb ik een definitieve beslissing genomen. We gaan ervoor. We nemen het risico. En hopelijk wordt de kwetsuur/ontsteking niet erger.

Cadzand - op weg naar

Vrij vroeg vertrokken. Heeft altijd mijn voorkeur. Op die manier kan je ter plaatse nog even rondkijken, nog even rondneuzen, en de sfeer al wat opsnuiven. Bovendien moest ik nog inschrijven ook. Parking en sporthal gemakkelijk gevonden. Ook de inschrijving verliep vlot. Top. We kregen zelfs direct een mooi shirt cadeau.

Cadzand - omkleden

In de sporthal was een vrij grote ruimte beschikbaar gesteld voor de atleten waar men zich kon omkleden. Duidelijk goed voorzien op heel wat alleten. Dit noem men ervaring zeker. Er waren natuurlijk ook al heel wat voorinschrijvingen.

Wat wel opviel was het beperkte aantal douches. Dit zou dan ook zowat het enige minpuntje kunnen genoemd worden van de organisatie. Het was na de wedstrijd aanschuiven om een douchestraal over je heen te krijgen. Maar misschien had ik vlugger moeten rennen zodat ik voor de grote drukte was. Maar dat zat er helaas niet in. Omwille van verscheidene omstandigheden.

Cadzand - weersverwachting

In het begin van de dag regent het overal. Later in de voormiddag wordt het meestal droog in het westen en rond de middag ook in het centrum. In de namiddag blijft het over het westen en het centrum meestal droog maar bewolkt. Over het oosten en het zuidoosten is het in de namiddag aanvankelijk nog regenachtig, daarna gevolgd door enkele buien. Het blijft zeer zacht met maxima van 9 graden in de Hoge Ardennen tot 13 graden in Vlaanderen. De matige wind wordt later vrij krachtig en aan de kust soms krachtig uit zuid, ruimend naar west-zuidwest. Rukwinden tot 65 km per uur zijn mogelijk.

Cadzand - start

Met al deze wijsheid stond ik dan toch maar netjes aan de start. Ontspannen. Niks moest, alles mocht. Nu ja, dat niks moest is eigenlijk ook niet waar. Ik wou zeker uitlopen, liefst zonder verergering van de pijn aan de enkel en omstreken, en als het effen kon toch ook in een tijd van 1.45 tot maximaal 2.00 uur. Ik stond zowat te denken dat het toch om geen wandeltocht ging en twee uur is toch al ruim gemeten vind ik zo. Maar later zou blijken dat ik echt alles uit de kast heb moeten halen om effectief niet te wandelen!

Cadzand - de lus en de heenweg

Ik wou al even schrijven 'de eerste ronde' zoals dat bij meerdere wedstrijden het geval is. Maar hier dus niet. Dit is een wedstrijd van de iets betere categorie zeg maar en het ging dus wel degelijk over maar één ronde. Altijd leuk vind ik zelf.

Wel begon de wedstrijd met een kleine lus zodat we na enkele kilometers terug aan de startomgeving kwamen. Het ging dus eerst tegenwind gedurende een paar kilometer maar dat voelde niet echt moeilijk aan. Toch ging die eerste kilometer behoorlijk traag (4.47) maar dat traag starten ben ik al gewoon, en bovendien wou ik geen risico's nemen met het oog op het verdere verloop van de wedstrijd. En het was nog een eind lopen! De volgende vier kilometer gingen vlot onder de voeten met respectievelijk 4.09 4.15 4.16 en 4.08. Dus zeer gelijkmatig.

Maar dan kwam stilaan het echte werk van de dag. We werden richting strand geleid. Wie strand zegt denkt aan zand. En wie zand zegt denkt aan het losse zand waarmee het mooi spelen is en aan het harde zand dat toch wel beter te belopen is. Het verschil in tempo's de volgende kilometers is dan ook in grote mate daaraan te wijten. Plus ook de af en toe opduikende palenrijen die je daar aantreft (geen golfbrekers zoals aan de Belgische kust). We hadden de wind in de rug en het was fijn toeven zo nabij het rustige zeewater. Terloops gezegd, het was al een tijdje geleden dat ik nog  zeewater gezien had. Ik zou toch eens vaker een trip richting zee moeten maken. Tot en met kilometer twaalf liep het dus heel vlot met tijden van respectievelijk 4.30 4.15 4.14 4.37 4.26 4.31 en 4.14. Maar dan... begon de ellende!

Cadzand - de terugweg

Nog negen kilometer. Nu begint bij elke halve marathon de wedstrijd vorm te krijgen. Nu kan je het maken of nu kan je beginnen kraken.

Veel deelnemers betekent veel groepjes. Zeker met het daar aanwezige deelnemersveld met toch heel wat degelijke runners. Echte beginnelingen lopen nog niet direct een halve marathon begin februari denk ik zo.

Ik zat fijn in zo'n groepje. Dat is een enorme meerwaarde, als je het tempo kan volgen tenminste. En dat lukte vrij goed tot kilometer vijftien. Kilometertijden waren 4.41 4.46 en 4.50.

Maar dan gebeurde het. Nog vijf kilometer en ik werd genadeloos 'uit de wielen' gelopen. De rukwinden (ik weet nu ook wat 65 km per uur betekent) bliezen mij bijna omver. Ik kwam nauwelijks nog vooruit. En dat was echt niet aan het gebrek aan conditie te wijten. Nee, daar kan ik het zeker niet aan wijten. Ik lijk gewoon niet geschikt voor dit werk. Te weinig kracht in armen en benen. Niks, of zeker weinig, aan te doen denk ik zo.

En dan is het vechten tegen jezelf. Elke meter gaan aftellen. Lastig als je nauwelijks nog vorderingen maakt. Mijn kilometertijden liegen dan ook niet: 5.25 5.09 5.18 5.35 5.49. Ik flirtte zowaar met de 11 km per uur grens.

Velen deden het daar beter dan mij. Maar was ik de enige die aan het vergaan was. Neen, toch niet. De laatste kilometer kon ik toch nog enkele 'lijken' oppikken. En de laatste vijfhonderd meter (met meewind!) kon ik er nog een net spurtje uitpersen waardoor ik al bij al toch nog eindigde in een mooie chrono met een goede laatste kilometer in 4.55.

Cadzand - conclusie

Storm en wind zijn niet echt mijn ding. Te weinig kracht. Dat heb ik zeker geleerd. Maar positief was wel dat ik, ondanks een toch niet honderd procent goede voorbereiding, toch een gevoel had dat ik nog even verder kon. Maar dan wel in de goede richting. Met de wind in de rug...