Kerstrun Stekene

Het weer. 

's Morgens hingen er wat lage wolken in Vlaanderen. In het zuiden zorgde de mist op meerdere plaatsen voor een slecht zicht. In de loop van de namiddag verschenen er stilaan opklaringen in Laag- en Midden-België. De maxima lagen tussen 5 en 9 graden. De wind waaide meestal matig uit zuidzuidwest of zuidwest.

Kortom, in Stekene was het in de namiddag koel maar zonnig. Ideaal loopweer!

De voorbereiding.

Ze verliep moeilijk. Met horten en stoten. Met vallen en opstaan. Met ups maar vooral met downs. En vooral met veel twijfel. Reden: pijn in de liesstreek. Waarschijnlijk door iets te extreem te stretchen. De eerste vraag die ik mij de dagen vooraf stelde was of ik überhaupt wel zou lopen. De vrees dat de last groter zou worden was sterk aanwezig. En daarbij aansluitend kwam direct de tweede vraag: als we liepen, welke afstand zou het dan zijn.

Een laatste test op zaterdag had uitgewezen dat ik tot en met een kilometer of zeven tot acht vrij probleemloos een redelijk hoog tempo kon aanhouden. Ik had de keuze: ging ik voor de tien kilometer en liep ik de wedstrijd wat op reserve; of ging ik toch maar liever voluit en koos ik voor de vijf kilometer. Het werd uiteindelijk het laatste. Ook al is dat niet meteen mijn lievelingsafstand. Ik heb het graag wat verder. Maar een wedstrijd lopen en dan achteraf moeten communiceren dat ik niet voluit was gegaan vond ik ook maar flauwtjes.

De weg naar Stekene.

Ik had even de site van de organiserende club bekeken. Alle formaliteiten gingen door in de plaatselijke sporthal in de Nieuwstraat. Omdat het parcours volledig verkeersvrij was gemaakt was er een omleiding voorzien voor wie uit de richting Eksaarde - Moerbeke kwam. Daarom besloot ik de andere kant te nemen en via Belsele en St-Pauwels richting Stekene te rijden. Dat ging vlot. Rond 13 uur was ik reeds ter plaatse. Geen overbodige luxe want de nochtans ruime parking rond de sporthal was reeds goed aan het vollopen.

Formaliteiten voor de wedstrijd.

Een prachtige sporthal daar in Stekene. Ruim genoeg dus om alle formaliteiten in onder te brengen: inschrijving, kleedkamers, prijsuitreiking en dergelijke. Nog eventjes rustig wachten en dan werd het stilaan tijd om ons om te kleden. Ik besloot te lopen in een shirt met korte mouwen en een lichte lange broek. Zo deed ik ook mijn laatste trainingen. Met het oog op de liesstreek wou ik dat niet veranderen. Mijn chrono zou er allicht niet slechter door zijn dacht ik zo.

De wedstrijd.

Een korte wedstrijd levert ook een iets korter verslag. De start werd precies op tijd gegeven (14.40 uur). Altijd leuk. Veel jonge mensen voor mij. En er zouden er ook een aantal voor mij eindigen. Achteraf zie ik in de uitslagen leeftijden staan van 2005 tot en met 2012. Dus sommigen waren toch nog heel erg jong. Maar ze liepen goed. Elf- tot twaalfjarigen die op vijf kilometer een tempo halen van meer dan 15 km/uur! Helemaal niet slecht.

Ik heb mij gans de wedstrijd in het gezelschap gehouden van ene Gunther De Cock. Dat was helemaal niet voorzien. Het liep gewoon zo. Hij vertrok iets sneller dan mij maar ik kon hem in het vizier houden. We speelden dan gans de wedstrijd wat haasje over. Dan nam hij weer het commando dan ik. De laatste twee kilometer liep ik het meest vooraan. Maar hij bleef aanklampen. In de spurt was hij heel wat sneller. Hij eindigde als vijfde vijftig plusser. Ik als zesde. Alle twee buiten de prijzen dus. Die waren er enkel voor de eerste drie van elke categorie.

Na de wedstrijd.

Ik ben niet meer zo lang gebleven. De douches werkten jammer genoeg niet naar behoren en ik had geen zin om in die omstandigheden nog de winterse koelte te trotseren om naar de tien kilometer atleten te gaan kijken.

We kregen een vrij goed gevulde goodiebag en daar zijn we dan mee huiswaarts gekeerd. De prijsuitreiking begon immers ook maar om half zes. Dat vond ik vrij laat. Reken op een duur van ongeveer een uurtje en voor je het weet ben je pas terug thuis rond acht uur. En door het vroegere aanvangsuur van de vijf kilometer run was dat toch wel heel lang wachten.

Conclusie.

Na mijn eerste passage in Stekene in 2018, toen ik daar de tien kilometer liep tijdens de kerstloop in een chrono van 0:39:38, wist ik dat deze wedstrijd prima georganiseerd zou zijn. Wat dat betreft viel er zeker ook nu helemaal niks op aan te merken.

Over mijn wedstrijd zelf ben ik trouwens ook tevreden. Als ik die 4.00/km nog kan benaderen mag ik zeker niet klagen.

Het was mijn 180e wedstrijd. We kunnen terug uitkijken naar een volgende!