L'enfer des collines - Oeudeghien

1. Het weer.

Het was zonnig en warm met soms wat hoge wolkensluiers. De maxima lagen tussen 21° in de Hoge Ardennen, 23° vlak aan zee en 25 of 26° in het centrale deel van het land. De wind was matig uit oostelijke richtingen en ruimde in de loop van de namiddag naar het zuidoosten.

2. De voorbereiding.

Ik heb weinig problemen ondervonden. Veel beter kan je niet voorbereid zijn denk ik. Voldoende kilometers afgelegd, met wisselende tempo's, en ook voldoende rust ingebouwd.

3. De wedstrijd.

Het is de elfde wedstrijd van het acrho-criterium (de eerste wedstrijd ingericht door de organisatie en niet meetellende voor de eindafrekening niet meegerekend).  Hij vindt plaats in Oeudeghien.

Oeudeghien (Heidegem) is een dorp in de provincie Henegouwen, en een deelgemeente van de Waalse gemeente Frasnes-lez-Anvaing.

Alle formaliteiten, zoals inschrijving, kleedkamers, douches, prijsuitreiking, enzovoort, vinden plaats in de Ballodromes Damien Gorts.

Vanzelfsprekend was ik tijdig ter plaatse. Zoals steeds. Of dat probeer ik toch altijd. Alhoewel ik deze keer toch met een omleiding te maken had langs de route Geraardsbergen - Lessen. Omdat er geen omleidingsaanduidingen waren was het toch wat zoeken om ter plaatse te geraken. Maar uiteindelijk is het dus toch gelukt. Op de terugweg ben ik toch via Ronse gereden. Dat bleek toch een stuk vlotter te gaan.

Ik moest mij een nieuw borstnummer aanschaffen. Ik had immers vorig jaar geen enkele wedstrijd van het acrho-criterium gelopen. Door omstandigheden, te druk. Jammer genoeg. Maar nu lukte het dus wel en voor amper zes euro kreeg ik mijn nummer en mocht ik dus deelnemen aan de wedstrijd. Dat zijn prijzen die ze in onze contreien niet meer kennen.

Het was warm! Ik heb de 'opwarming' dus kort gehouden. Amper een kilometer. Dat moest volstaan.

En ik kreeg gelijk. Of beter: het parcours gaf mij gelijk. Nooit eerder heb ik het meegemaakt dat er zo 'n groot verschil was tussen mijn snelste en traagste kilometer. En dat was volledig aan het parcours te wijten.

De eerste twee kilometers verliepen vrij normaal. Alhoewel, ook hier al direct wat niveauverschillen. Maar km 1 ging in 4.19 en km 2 in 4.08.

Vanaf km 3 begon het spelletje evenwel. Die ging in 4.53 (!). Toen ik dacht dat het niet meer trager kon kwam km 4. Een regelrechte ramp wat tempo betreft 5.49. Veel trager kan eigenlijk niet in een wedstrijd veronderstel ik. Door het stijgingspercentage (tot 11%) kwam ik ook maar stapvoets vooruit. Een verschrikking dus.

Maar het kan natuurlijk niet blijven omhoog gaan. De resterende kilometers verliepen op een golvend parcours. Tempo's van 4.31 4.40 4.29 4.34 4.11 4.52 4.44 en 4.26 waren het resultaat. Dus allemaal trager dan wat ik normaal mag verwachten. Maar op dit traject ben ik daar uiteindelijk nog best tevreden mee.

Achteraf bleek ook quasi iedereen gemiddeld zo 'n twintig seconden per kilometer trager te hebben gelopen dan dat wat ze in meer normale omstandigheden halen.

Ik werd uiteindelijk ook tweede in mijn categorie (68e algemeen / op meer dan 400 deelnemers). En dat is best altijd leuk. Al moet ik toegeven dat er toch een paar kanjers ontbraken. Maar misschien hadden ze schrik van het zware labeurwerk in Oeudeghien!

Maar ik heb dus alles gegeven. Het was zweten, het was afzien, het was diep gaan. Maar toch genoten van deze hel, van de hellingen in Oeudeghien!

Details: 4.39/km - 771 c - 173 pasfrequentie - 23,9°.