Het weer.

Veel wolken en buien.

Vandaag was het wisselend tot soms zwaar bewolkt met buien, eerst vooral over het westen en later over het centrum en oosten van het land. In de namiddag kwamen er aan zee bredere opklaringen.

De maxima schommelden tussen zo'n 17 graden op de Ardense Hoogten en 21 à 22 graden in het centrum van het land. De wind waaide overwegend matig uit noordwest met rukwinden tot zo'n 40 km/h.

Actueel.

VRIJE TIJD

1,6 miljoen bezoekers op Gentse Feesten; de politie komt tussen bij veel vechtpartijen.

Na tien dagen zitten de Gentse Feesten er op. De stad is redelijk tevreden met het verloop van deze editie (nr. 182). Met zo’n 1,6 miljoen bezoekers trokken er dit jaar iets minder feestvierders naar Gent maar dat is volgens feestenburgemeester Joris Vandenbroucke (Voor Gent) geen slechte zaak. Het was gezellig, zegt hij. Mensen blijven wat langer plakken en kunnen gemakkelijker iets bestellen, wat dan weer voor inkomsten zorgt.

Een domper op de feestvreugde was het relatief hoge aantal vechtpartijen. Op vrijdag alleen al waren er zeventien incidenten waarbij de politie moest tussenkomen. Zo was er onder meer een grote vechtpartij op de Korenmarkt. Een Nederlander sloeg een man bewusteloos. Hij werd ter plekke verzorgd. De verdachten sloegen op de vlucht en zijn nog niet gevat.

Terug in de tijd: woensdag 28 juli 2010.

Niet gelopen. Vakantie! Of zeg maar uitstap. Naar het ‘vlakke land’ van ‘Bachten de kupe’ en de Westhoek. Verblijf in Lo-Reninge. Dit is een stadje gelegen in de provincie West-Vlaanderen met amper 3400 inwoners. Het is na Mesen de kleinste stad van België.

Lo-Reninge wordt gevormd door de deelgemeenten Lo, Reninge, Pollinkhove en Noordschote. De totale oppervlakte van deze stad bedraagt 6298 km. Lo-Reninge ligt in het midden van de driehoek Ieper, Diksmuide en Veurne. De buurgemeenten zijn Hoogstade, Alveringem, Lampernisse, Nieuwkapelle, Merkem, Blikschote, Zuidschote, Elverdingem, Woesten en Oostvleteren.

Lo-Reninge, luilekkerstad van Vlaanderen wordt beweerd, heeft een rijk historisch verleden. De gastronomie is er erg vermaard. De rust, midden het weidse polderlandschap, is er verzekerd. Het plaatsje is een oase van rust, te midden van een prachtige natuur.

Verblijfhotel: hotel-restaurant ‘Stadhuis’. Gelegen op de Markt van Lo. Het was vooral het wellness-westhoekarrangement dat daar aangeboden werd dat aanlokkelijk leek. Het bestond uit twee overnachtingen met ontbijt, een gastronomisch 5-gangenmenu met aperitief, wijnen en koffie inbegrepen. En bovendien mochten we ook één maal gedurende 2,5 uur gebruik maken van een privé-sauna, een Turks stoombad en een jacuzzi.

Dit hotel ligt centraal op de markt van het middeleeuwse stadje. Dit oude stadhuis anno 1566 is gebouwd in Vlaamse renaissancestijl. Het heeft vijf rustieke kamers, voorzien van toilet en douche. Het heeft een familiale sfeer.

Het hotel ligt naast de Sint-Pieterskerk. Dit is een kerk gebouwd in een neogotische stijl en ze maakte vroeger deel uit van de Augustijnerabdij. Het gebouw werd door de geuzen in 1578 geplunderd en in 1580 door brand verwoest. Het werd in de eerste helft van de 17^e eeuw in dezelfde stijl herbouwd. Vanaf 16 juni tot 16 september is de kerk elke dag open van 14 tot 18 uur. De rest van het jaar enkel op donderdagvoormiddag.

Vóór de kerk bevindt zich het monument van ‘de drie monseigneurs van Lo-Reninge’ met name mgr. A. Dondeyne, G. Bouve en U. Morlion. Mgr. Dondeyne stond bekend als een eminent theoloog en filosoof. Hij was de oprichter van het tijdschrift ‘Universitas’. Hij werd geboren in 1901 in Lo en overleed in 1985 in Leuven. Mgr. Bouve werd overste van de missie in Kongolo. Daar werd hij bisschop. Door zijn onvermoeibaar en geïnspireerd apostolisch werk ontpopte hij zich tot oprichter van nieuwe parochies en stimuleerde als bouwheer de oprichting van meerdere scholen. Ook hij werd geboren in Lo, in 1902, en hij overleed in Lier in 1989. Mgr. Morlion tenslotte was onder meer bisschop van Kalemie-Kirungu. De onlusten, de rebellie, de vernieling en de dood van missionarissen in de jaren 1960-1964 betekenden een waar kruis voor deze boisschop. Moedig herstelde hij alles en heropende hij verlaten posten om zijn bisdom te kunnen overdragen aan zijn Afrikaanse opvolger. Hij werd geboren in 1894 in Pollinkhove en overleed in 1985 in Kirungu.

Ook een interessant gebouw in de nabijheid van de markt is de ‘duiventoren’. Deze werd gebouwd in 1710 op het domein van de vroegere abdij. De legende verhaalt dat, toen aan pas gekozen abt naar Rome vertrok, zijn monniken hem vroegen om voor een verrassing te mogen zorgen bij zijn terugkomst. Toen hij terugkwam stond de duiventoren er met zijn 1132 hokjes. Zo ’n duiventoren was destijds een echt statussymbool. Alleen grootgrondbezitters of heren van een heerlijkheid hadden namelijk het recht duiven te houden.

We reden Lo binnen via de Westpoort. Dit is de enige overblijvende van de vier stadspoorten van Lo en het is zelfs een van de weinige nog bestaande stadspoorten en verdedigingstorens in West-Vlaanderen. De grachten, waarvan de loop nog duidelijk te volgen is, hebben als versterking en afbakening van de stadsgrenzen gediend. De Westpoort in zijn huidige vorm dateert uit de 14^e eeuw en werd in 1852 en 1991 gerestaureerd. Naast deze Westpoort staat de ‘caesarsboom’. Het is een taxus, een naaldboom met bladeren die gelijken op dennennaalden. Een taxus kan duizend jaar worden. Overeenkomstig de legende heeft Julius Caesar op zijn tocht naar Brittannië zijn paard vastgebonden aan deze boom en heeft hij gerust in de schaduw van de kruin.

We kwamen op woensdagvoormiddag in Lo aan. Omdat ik ’s morgens nog wat spullen had moeten samenrapen was er geen tijd geweest om een loopje te doen en ook de rest van de dag zou het er niet meer van komen. We gingen eerst ons licht opsteken in het toeristisch infobureel en bezoekerscentrum ‘Lauka’. Het is gevestigd in een voormalige brouwerij en wordt terecht één van de mooiste toeristische infokantoren van België genoemd. Je kan er trouwens ook reeds de sfeer opsnuiven van de nabij gelegen koekjesfabriek van Jules Destrooper.

In het infokantoor vernamen we dat, naast de reeds hiervoor genoemde bezienswaardigheden, ook het ‘damberd’, het klooster, het monument van de tweede genietroepen, het monument der gesneuvelden van Lo, de Vatevijver en het monument van Clem Schouwenaars trekpleisters waren. Dit laatste is een gedenksteen met een tekst van de hand van Clem Schouwenaars ‘wat je in leven houdt is de liefde waaraan je zult sterven’. Schouwenaars werd geboren in 1932 in Mortsel en overleed in 1993 in Lubbeek. Zijn oeuvre is omvangrijk en bestaat voor het grootste deel uit romans, waarvan een deel autobiografisch getint is. Verder zijn er ook enkele dichtbundels en een drietal boekjes met proza. Het grootste deel van zijn leven bracht deze schrijver door op het platteland te Lampernisse, Lo, Houtem, enzovoort. Zijn verblijf in Lo lag trouwens aan de oorsrpong van werken zoals ‘bougainvillea’, ‘winter in Reninge’, ‘IJzertijd’, enzovoort.

We wilden ons niet alleen cultureel een beetje uitleven maar toch ook wat sportief bezig zijn. We hoorden dat er in Lo en omgeving heel wat wandel- en fietsroutes waren. Er waren een achttal wandelpaden van ongeveer 3 tot 16 km lang die prima bewegwijzerd zijn. We schaften ons ook een wandelkaart aan omdat die ons een mooi beeld gaf van de onmiddellijke omgeving. Het dijkenpad, het fintelepad, het zavelpad, het matthijs de vischpad, het hooidrevenpad, het marchiennegoedpad, het kapellenpad en het poeselpad stonden er op vermeld. Andere wandelroutes waren dan ook nog eens het beverdijkpad (8 km) en de noordoverroute (2 km).

Bovendien waren er ook nog een tweetal fietsroutes, met name de ‘Klavertjevier-fietsroute’ over 25 km en de ‘IJzerbroekenroute’ over 41 km. Het was meteen duidelijk dat we, gezien onze beperkte verblijfsduur, een keuze zouden moeten maken uit deze talrijke mogelijkheden.

Nadat we een pastamaaltijd genuttigd hadden in de wijk ‘Fintele’ besloten we dat we het de eerste namiddag rustig zouden houden en beperkt de onmiddellijke omgeving wat verkennen door afwisselend wat te wandelen en te fietsen. ’s Avonds werden we immers nog verwacht in het hotel om gedurende een paar uren te genieten van de sauna, het stoombad en de jacuzzi.

De run vandaag.

TR224 – Finse piste – afstand 10km300 – chrono 0:54:11 – km-tijd 5.16 - calorieën 638 – temperatuur 17,8° - gewicht 62,1 kg – hartslag 113-124 – pasfrequentie 173 – weersomstandigheden: het viel best mee; zeker niet te warm; het had ook al wat geregend; dat heeft altijd als voordeel dat de lucht zuurstofrijk is – dus zijn we alweer in voorbereiding op een wedstrijd; neen, niet het Belgisch kampioenschap 10 km op de weg in Lokeren; dat laat ik over aan kleppers zoals Vierendeels, Deram en nog wel enkele andere topatleten uit al dan niet vervlogen tijden; ik wens hen alle succes toe; zelf hou ik het dit jaar bij de ACRHO wedstrijden; daar vijfentwintig wedstrijden trachten te lopen is al een hele opgave; daar kan echt niks meer bij; soms noopt mij dat tot moeilijke beslissingen; zeker als er wedstrijden dichtbij georganiseerd worden en ik die dan toch niet kan lopen; misschien lukt het wel in 2026 of nog later; maar wat we volgend jaar gaan doen staat nog lang niet vast; eerst maar dit jaar trachten af te werken; en dan maar hopen dat we gezond blijven; op deze ouderdom is te ver vooruit kijken uit den boze; dan kan een en ander wel eens lelijk tegenvallen