************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
25-07-2009
De wortels van de Kevers
De roots van The Beatles
The Beatles waren in hun beginjaren (1957 – 1964) zeker en vast beïnvloed door Rock & Roll en Rhythm ‘n’ Blues. Het begon allemaal met een cover van "That'll Be The Day" van The Crickets uit februari 1957. Zij zouden hun naam van The Quarrymen veranderen in The Beatles (De Kevers) omdat de begeleidingsgroep van Buddy Holly The Crickets (De Krekels) was.
Maar zij hielden van veel muziekjes. Zo was John Lennon een fervent aanhanger van The Marx Brothers. Op een bepaald ogenblik geleek hij enorm op Groucho Marx, zeker toen hij zijn ziekenfondsbrilletje begon te dragen. Het idool van John was Chuck Berry. Zodanig dat hij "Come Together" schreef met Chuck in zijn achterhoofd. "You Can't Catch Me" leek verdacht een beetje veel op "Come Together" maar John kon het op een akkoordje gooien met Chuck en er kwam geen proces van voor plagiaat. John hield ook enorm van de dramatiek van Edith Piaf !
Paul McCartney was daarentegen dankzij een oudere neef en ook door zijn vader beïnvloed door Peggy Lee en music hall. Zijn idolen waren Little Richard, Buddy Holly en The EverlyBrothers, voor wie hij in de jaren '80 een prachtig nummer schreef: "On The Wings Of A Nightingale". Hij was het trouwens die ervoor zorgde dat de twee broers de strijdbijl begroeven. Zij hadden elkaar in jaren niet meer gesproken !
DJ Mico vertelt...
George Harrison, de jongste van de vier, was een fervent aanhanger van country music (Carl Perkins) en Oosterse muziek, vooral Indiase. Hij leerde trouwens in enkele weken tijd de sitar bespelen hierbij geholpen door grootmeester Ravi Shankar. George hield ook van cartoons zoals Batman. Luister maar eens naar "Taxman". Bij "My Sweet Lord" had hij minder geluk. Wegens een proces voor plagiaat verloor hij alle rechten op zijn grootste hit aan de nabestaanden van The Chiffons die meenden dat zijn nummer plagiaat was van "He's So Fine". Onterecht volgens mij !
Ringo Starr hield ook van country music (Buck Owens) en Amerikaanse standards uit de jaren dertig. Hij was trouwens de oudste van The Beatles. Hij was ook verzot op Monty PythonÂ’s Flying Circus en hun aparte humor.
Komt daarbij nog dat alle vier fan waren van Elvis Presley en de humor van Peter Sellers.
Deze mengelmoes van invloeden gaf een speciale mix waardoor zij niet te evenaren waren.
Alle onderstaande liedjes werden ooit door The Beatles gecoverd of inspireerden Lennon/McCartney tot het schrijven van songs. Hoe wisten zij van het bestaan van die muziek af ? Simpelweg omdat Liverpool en Hamburg havensteden zijn en de zeelui die daar aanmeerden brachten platen mee vanuit de V.S.A. !
Arthur Alexander: "Anna (Go To Him)".
The Cookies: "Chains".
The Shirelles: "Boys, Baby It's You".
Lenny Welch: "A Taste Of Honey".
The Isley Brothers: "Twist And Shout", "Shout".
Peggy Lee: "Till There Was You".
The Marvelettes: "Please Mr. Postman".
Chuck Berry: "Roll Over Beethoven", "Rock and Roll Music", "Too Much Monkey Business".
Smokey Robinson (& The Miracles): "You've Really Got A Hold On Me".
The Donays: "Devil In His Heart".
Barrett Strong: "Money (That's What I Want)".
Vier jonge Beatles met hun idool Little Richard: "Long Tall Sally", "(Medley) Kansas City/Hey-Hey-Hey-Hey!", "Ooh My Soul".
Larry Williams: "Slow Down", "Dizzy Miss Lizzy", "Bad Boy".
Carl Perkins: "Matchbox", "Honey Don't", "Everybody's Trying To Be My Baby", "Glad All Over".
Dr. Feelgood & The Interns: "Mr. Moonlight".
Buddy Holly: "That'll Be The Day", "Words Of Love", "Crying, Waiting, Hoping".
Buck Owens: "Act Naturally". Hij zou vele jaren later nog een duet opnemen met Ringo Starr, dankzij wie zijn nummer wereldbekend werd.
The Top Notes: "Twist & Shout". Kijk ook eens naar deze link: http://www.youtube.com/watch?v=LsDpc-8iR8g Iedereen denkt bij dit nummer meteen aan The Isley Brothers of The Beatles maar dit is het origineel ! Merkwaardig hoe John met zijn typische stem zich dit nummer toeëigende.
Hieronder het origineel singletje van The Top Notes bij Atlantic.
The Coasters: "Young Blood".
The Crickets (featuring Buddy Holly): "Don't Ever Change".
Ray Charles: "I've Got A Woman".
Roy Orbison: "Dream Baby (How Long Must I Dream)". Roy toerde met The Beatles doorheen Groot-Brittannië in 1963 als The Big-O en oogste meer succes dan de toen nog relatief onbekende jongens uit Liverpool ! In de jaren '80 zou hij in de supergroep The Traveling Wilburys stappen samen met zijn maat George Harrison.
Roy Hamilton: "I'm Gonna Sit Right Down & Cry (Over You)".
Arthur Crudup: "That's All Right". Dit is de orginele versie van een nummer dat Elvis wereldbekend maakte.
Elvis hier met zijn toenmalig lief: Ann-Margret ("I Just Don't Understand").
The Everly Brothers: "So How Come (No One Loves Me)".
Little Eva: "Keep Your Hands Off My Baby".
The Fab Four met Chris Montez (links) en Tommy Roe op hun eerste tournee doorheen Groot-Brittannië (9 maart 1963). Tommy Roe: "Sheila". Chris Montez: "Let's Dance".
Chan Romero: "Hippy Hippy Shake". Het origineel uiteraard. De cover is van The Swinging Blue Jeans.
The Beatles in 1962 (de periode van hun eerste officiële single "Love Me Do"), vier netjes afgeborstelde jongens. Een boysband "avant la lettre" versus de meidengroepen uit de V.S.A. zoals The Chiffons, The Marvelettes, The Cookies, The Shirelles en The Donays.
In de beginjaren brachten The Beatles covers uit van hun idolen. Een ware menselijke jukebox op de scene ! John Lennon met zijn idool Groucho Marx. Let op de treffende gelijkenis !
Ringo Starr met Peter Sellers in de film "The Magic Christian" uit 1969. De soundtrack was van de groep Badfinger die net door Apple was uitverkoren boven onze eigen Antwerpse Pebbles !
Ringo Starr met Raquel Welch uit dezelfde film. Kijk eens naar deze link met een scène uit de film met een piepjonge John Cleese ! http://www.youtube.com/watch?v=c54d2wHk4Oo
Met dank aan de samensteller(s) van deze formidable CD die in geen enkele collectie van een Beatlefan mag ontbreken. Ook zeer de moeite waard is de CD "Pre fab! The Rock & Roll and R'n'B that inspired Lennon & McCartney".
Yasmine heb ik leren kennen in 1989 toen zij meedeed aan de Soundmixshow (met "Don't Cry For Me Argentina" in de versie van Julie Covington) en toen zij nog geen Nederlands sprak maar een Vlaams streektaaltje met een zware Antwerpse tongval. Yasmine won de Soundmixshow niet maar viel wel op en sindsdien is het alleen maar bergop gegaan.
Haar eerste niemendalletjes waren dance-nummers waar zij zichzelf voor schaamde, maar haar tweede periode ("Ken je dat gevoel", "Alle meisjes aan de macht", "Porselein", "Kikkerkoel", "Da's een goeie vraag", enz.) was veel boeiender en die nummers mogen er zeker zijn !
Ik heb haar in haar vierde periode nog gezien begin februari 2009 in de Ancienne Belgique waar zij in opdracht van het Davidsfonds liedjes en gedichten ten gehore bracht. Misschien ligt het aan de slechte akoestiek van de AB maar dat optreden vond ik minder geslaagd. De volumeknoppen stonden volgens mij ook veel te veel open.
Yasmine met Willy Sommers toen ze gedurende een jaar "Tien om te Zien" mocht presenteren om Bea Van der Maat te vervangen.
Yasmine zong niet alleen, ze speelde ook voortreffelijk gitaar.
Dit was niet de "Famous Blue Raincoat" van Leonard Cohen !
Yasmine met haar boezemvriendin Martine Prenen, een ex-collega bij de VRT.
Yasmine was intussen een echte vrouw geworden...
Yasmine met de schalkse glimlach die wij van haar gewoon waren.
Deze foto zal altijd op mijn netvlies gebrand blijven want zo heb ik ze voor het laatst gezien in de Ancienne Belgique tijdens haar optreden, in opdracht van het Davidsfonds. De tournee heette "Yasmine houdt woord" en het optreden dateert van 1 februari 2009.
Live acts Part 12 - Bal national 21 juli 2009 - Vossenplein te Brussel
Na een lange werkdag besloten we, mijn vrouw, mijn zoon en ik, toch eens naar het Vossenplein in de Brusselse Marollen te gaan. Mijn zoon kwam net terug van een trip naar Londen (dus precies 40 jaar na zijn vader; zou dat toeval zijn ?).
De affiche klonk veelbelovend en het weer was zwoel. Hadden de Marollen (van Spaanse afkomst) of de zuiderse wind die uit Spanje kwam daar iets mee te maken ?
Ik was speciaal gekomen om Lange Jojo, de Brusselaar bij uitstek naast Toontje de Plekker, te zien. Eigenlijk was het geen live optreden maar playback. Jammer, maar ik kan begrijpen dat een prille zeventiger niet meer zingt als vijfendertig jaar geleden. Toch kregen we geen Lange Jojo te horen maar zijn alter ego "Le Grand Jojo". Het waren enkel de Franstalige versies van zijn hits die we te horen kregen en niet die sappige Brussels-Vlaamse meebrullers en meestampers. Toch was hij het die ambiance kon maken en de zowat 10.000 toeschouwers kon doen meezingen. De beste acts waren zijn Spaans getinte nummers (E viva Mexico, Valencia) en Angelina (Italiaans: Oh mama, zuma zuma, 't es on aa...). Ik had hem graag de "Chinuuzen Tango" horen zingen !
Vervolgens kwam DJ Sus Florent een potpourri draaien van Belgische klassiekers: "J'aime la vie" (Sandra Kim), "Ik wil je" (De Kreuners), "Onzen bok is dood" (Mama's Jasje !), "Ca plane pour moi" (Plastic Bertrand), "Born to be alive" (Patrick Hernandez), "Les Filles du bord de mer" (Arno), "Zeil je voor het eerst" (Bart Kaëll), enz.... Ook "Ik hou van u/Je t'aime tu sais" in de versie van Stijn Meuris (Noordkaap) en Marie Daulne (Zap Mama) werd door iedereen uit volle borst meegezongen en is eigenlijk een tweetalig Brussels volkslied geworden !
Tenslotte kwam Günther Neefs (een Maneblusser nota bene; zou dat iets te maken hebben met de maanlanding 40 jaar geleden ?) zijn hits brengen in het Nederlands ! Dat vond ik zeer moedig van de Mechelaar. Na een zestal nummers schakelde hij over naar zijn soulrepertoire in het Engels. Het moet gezegd: het publiek lustte er pap van.
Toch was de sfeer enigszins verslapt en na een geslaagde parodie op de maanlanding (op de tonen van "Also sprach Zarathustra" werd de Belgische driekleur op het podium geplant), kon de DJ van dienst weer ambiance onder het publiek brengen, met succes. De massa begon moeiteloos te dansen op de tonen van "Can You Feel It" van The Jacksons en andere discotheek-krakers.
Omstreeks middernacht moesten mijn vrouw en ik huiswaarts keren met de laatste metro.
Mijn zoon heeft mij 's anderendaags verteld dat de "Magical Flying Thunderbirds" met Miguel Wiels ook zeer de moeite waren.
De zoon van Louis Neefs getuigde van veel moed om in het Nederlands te komen zingen in het hartje van Brussel !
Ook zijn Engelstalig soulrepertoire mocht er zijn. We kregen schitterende versies te horen van "I Heard It Through The Grapevine", "Upside Down" en "Ain't No Mountain High Enough".
Een mijlpaal in de (muziek)geschiedenis : 20 & 21 juli 1969
Een mijlpaal in de (muziek)geschiedenis : 20 & 21 juli 1969
Op 20 juli 1969 won Eddy Merckx voor het eerst in 30 jaar als Belg de Ronde van Frankrijk. Op dat ogenblik woonde ik bij een Engels gezin, Mr. & Mrs. Farthing in Londen (Winchmore Hill), gedurende de hele maand juli. Ik studeerde er aan de London University for Foreigners om mijn Engels bij te schaven. Ik had ook de enorme kans om het Free Hyde Park Concert van The Rolling Stones bij te wonen in het begin van de maand, een paar dagen na de tragische dood van Brian Jones (zie een vorig artikel).
Op 20 juli 1969 zette Neil Armstrong als eerste mens een voet op de maan (dit was omstreeks 22 uur, Amerikaanse tijd), inmiddels was het al na middernacht in West-Europa en dus 21 juli ! Die maanlanding heb ik dus meegevolgd op televisie. David Bowie had een paar maanden eerder een single uitgebracht in Italië (in het Italiaans !) en dat was "Ragazzo solo, ragazza sola" (de Italiaanse versie van Space Oddity, een woordspeling op "2001: A Space Oddysey" een boek en vooral een film van Stanley Kubrick uit 1968). Die film kwam nu dank zij de echte landing op de maan terug in de belangstelling. De demoversie van Bowie was een akoestisch nummer maar door de nakende maanlanding haastte hij zich terug naar de studio om het nummer bij te werken met mellotron-geluiden (een moog synthesizer die een ruimteschip nabootste) versterkt met handgeklap en een hit was geboren: "Can you hear me, Major Tom ?"
De maan, raketten, satellieten en andere ruimtetuigen hebben altijd al in de (muzikale) belangstelling gestaan. Denk maar aan "Fly Me To The Moon (In Other Words)", "Telstar", "Early Bird Satellite", "Everyone's Gone To The Moon", "Rocket Man" en "Man On The Moon".
Toch moeten we met onze beide voeten op de grond (aarde) blijven staan. Getuige hiervan het schitterende "What A Wonderful World" van Louis Armstrong, een naamgenoot van Neil (doch geen familie).
Schitterend hoe klassieke muziek werd gebruikt voor de film "2001: A Space Odyssey". Bij het horen van "Also sprach Zarathustra" krijg ik telkens weer kippenvel ! Luister maar eens naar http://www.youtube.com/watch?v=SLuW-GBaJ8k
Na "Also sprach Zarathustra" ging het naadloos over tot "An der schönen blauen Donau" van Johann Strauss II. Onlosmakelijk verbonden met de film van Stanley Kubrick. Klik maar eens op http://www.youtube.com/watch?v=XJgxSw199QU
30 jaar na Sylveer Maes won weer een Belg de Tour de France. Voorwaar een huzarenstuk ! Eddy Merckx in de gele trui. Het hele land ging uit de bol ! Meer info op http://nl.wikipedia.org/wiki/Eddy_Merckx
De kannibaal in zijn bergbeklimming. Niemand kon hem volgen !!! Vele jaren later zou een Amerikaan, Lance Armstrong (geen familie van Neil, noch van Louis), het ook zeer goed doen in de Ronde van Frankrijk. Kijk eens op http://en.wikipedia.org/wiki/1969_Tour_de_France
Een Engelse krant op 9 augustus blokletterde dat het voor Eddy Merckx allemaal so eenvoudig was. Het was allerminst simpel : Eddy won de Tour, de gele trui uiteraard, maar ook de groene en de bolletjestrui. Een prestatie die niemand hem sindsdien heeft nagedaan ! In totaal won hij 5-maal de Tour de France.
"Fly Me To The Moon (In Other Words)" is een lied uit 1954 en Johnny Mathis coverde het in 1956. Luister hier naar zijn versie http://www.youtube.com/watch?v=I9qrpUiZCwY
Ook Frank Sinatra had "Fly Me To The Moon (In Other Words)" op zijn repertoire staan. Op bijgaande link lees je meer over de geschiedenis van het lied: http://en.wikipedia.org/wiki/Fly_Me_to_the_Moon
In het begin van de jaren zestig waren we allemaal in de ban van raketten en satellieten. Getuige daarvan "Telstar" van The Tornados. Het was de mode van de gitaargroepen met instrumentale nummers. Deze ode aan een satelliet was wel bijzonder origineel:http://www.youtube.com/watch?v=u2ybCjf6ras
Onze sympathieke Waalse landgenoot had ook een wereldhit met "Early Bird Satellite", een instrumentale hit die prompt werd overgenomen door de piratenstations. Als je luistert naar het nummer weet je meteen waarom: http://www.youtube.com/watch?v=m_E37hnXicI&feature=related
David Bowie haastte zich naar de studio om zijn demoversie van Space Oddity (een woordspeling op odyssey) te voorzien van ruimtegeluiden met een moog synthesizer. Goed gezien van David ! http://en.wikipedia.org/wiki/Space_Oddity
Voor de sceptici: de voetafdruk van Neil Armstrong op de maan.
Neil Armstrong plant de Amerikaanse vlag op de maan en laat berichten achter van 72 staatshoofden, die moeten getuigen van onze vredelievende bedoelingen in de ruimte.
