************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
12-01-2010
Wie was de vijfde Beatle ?
Wie was de vijfde Beatle ?
Die vraag houdt menigeen bezig sinds ongeveer 45 jaar. Wie kan er allemaal aanspraak maken op die flatterende titel ? Laat ons even samen een lijstje overlopen.
Stu(art) Sutcliffe was hun eerste basgitarist. Hij was niet zozeer muzikaal aangelegd doch wel artistiek en was een goede vriend van John. In Hamburg leerde Stu Astrid Kirchherr kennen die kapster was en het Beatlekapsel uitvond. Daarvoor droegen alle jongens vetkuiven zoals hun idolen in de jaren vijftig. Stu verliet de band in 1962 en stierf kort daarop aan de gevolgen van een hersenbloeding.
De immer droef kijkende Pete Best.
Groot nieuws in de muziekwereld. Bij de opname van hun eerste officiële single "Love Me Do" in 1962 was George Martin, producer niet tevreden met het drumspel van Pete Best en verving hij hem door studiodrummer Andy White. Op de eerste LP "Please Please Me" verschijnt "Love Me Do" met Pete Best als drummer en Ringo op de tamboerijn. Er bestaat ook een versie van "Love Me Do" met Ringo als drummer en die is te horen op de Anthology CD. Er zijn dus 3 versies van die song in omloop.
Sommigen menen dat ook de vroegere leden van de Quarrymen aanspraak kunnen maken op de titel "Vijfde Beatle". De kandidaten zijn Pete Shotton, Colin Hanton, Len Gary, Eric Griffiths en Rod Davis.
Dit zijn de Quarrymen met in de achtergrond een zeer jonge George Harrison die zich vasthoudt aan een statief van een microfoon maar nog geen deel uitmaakt van de groep. Hij was een goede vriend van Paul en woonde bijna al hun optredens bij.
Soms werd een beroep gedaan op een tijdelijke drummer, zoals hier Tommy Moore.
http://nl.wikipedia.org/wiki/George_Martin_(producer) Hun producer zorgde ervoor dat hun aanvankelijk onverzorgd voorkomen gepolijst werd en dat hun muzikale horizonten uitgebreid werden. Hij was het die de geniale beslissing nam om het aftellen van Paul aan de intro van "I Saw Her Standing There" (One, two, three, FAH !) op de single te laten. Later zei een muziekjournalist dat die openingszin even belangrijk was als Elvis' "Well it's a-one for the money, two for the show, three to get ready, now go cat go" (uit "Blue Suede Shoes"). Hij schitterde ook in zijn productie van "Eleanor Rigby" en speelde ook piano op "In My Life". Hij had ook het idee om een baroktrompet toe te voegen aan "Penny Lane". Toch nam hij in 1967 een verkeerde beslissing door "Penny Lane"/"Strawberry Fields Forever" als single uit te brengen en niet op de LP "Sgt. Pepper" te plaatsen. Maar dat was de schuld eigenlijk van hun manager, Brian Epstein, die ongeduldig werd.
Uiterst links is Billy Preston te zien aan de klavieren. Hij is de enige muzikant die gecrediteerd werd op de hoezen. Op de single "Get Back"/"Don't Let Me Down" speelde hij op de toetsen en op het hoesje stond te lezen: The Beatles with Billy Preston. Ook op sommige songs van de LP "Let It Be" speelde hij mee. Om verwarring te vermijden spraken sommigen van de "Zwarte Beatle".
Tijdens hun tournee door Nederland en Zuid-Oost Azië in 1964 moesten The Beatles het een tijdje stellen zonder Ringo die aan zijn amandelen werd geopereerd. Hij werd vervangen door ene Jimmy Nicol die gretig gebruik maakte van de publiciteit en persconferenties gaf en zowaar meteen een fanclub had. George was de boezemvriend van Ringo en duidelijk niet opgezet met het gedrag van Jimmy, wat hier zeer goed te zien is op de foto. Uiteindelijk werd Jimmy terug vervangen door Ringo, tot groot jolijt van zijn aanhangers maar dit leidde ook tot boze reacties vanwege de aanhangers van Nicol.
Brian Epstein, hun manager die hen een afgeborsteld imago gaf en hun ruige imago van rockers deed afwerpen. Zijn aandacht werd getrokken door hun singletje "My Bonnie"/"The Saints" samen met Tony Sheridan. Naar verluidt zou hij honderden exemplaren zelf aangekocht hebben om zo de hitparadecijfers te beïnvloeden. Hij pleegde zelfmoord in 1967 (overdosis barbituraten).
Hun roadie, Neil Aspinall, wordt ook vaak getipt als Vijfde Beatle.
Neil Aspinall hier samen met Paul McCartney.
Een andere roadie en chauffeur, Alf Bicknell, schreef een boek over The Beatles.
Alf Bicknell hield er een dagboek op na dat hem geen windeieren legde.
Hier staat Alf op latere leeftijd en je ziet duidelijk dat het gezelschap van de Fab Four zijn uitzicht hipper hebben gemaakt. Vergelijk met de foto hierboven !
Mal Evans was nog een roadie die vooral te zien is bij de opname van "Strawberry Fields Forever". Hij is het die de zogenaamde metronoom bedient in het nummer "A Day In The Life" en in "Octopus's Garden" bespeelt hij een aambeeld ! Zijn leven eindigt in een tragedie: de politie schiet hem dood omdat hij zogezegd een poging deed om een revolver te trekken, die er niet was !
In 1968 werden de fans met verstomming geslagen toen bleek dat op het nummer "While My Guitar Gently Weeps", een compositie van George Harrison, Eric Clapton een prachtige gitaarsolo ten beste gaf.
De kunstenaar van dit meesterwerkje is een boezemvriend van The Beatles, m.n. Klaus Voormann, die ze hadden leren kennen in hun Hamburgperiode. Later zou Klaus deel uitmaken van Manfred Mann en de Plastic Ono Band. Hij zou ook meespelen met George op het Concert voor Bangla Desh.
Links zien we Klaus Voormann naast George Harrison.
Halfweg jaren negentig mocht Klaus nog eens zijn talenten zien voor de drie hoezen van de Anthology CD's. Hij zou er meer dan 1.000 tekenuren aan gespendeerd hebben !
Klaus Voormann zoals hij eruit zag in 2007.
Het demootje "Free As A Bird" opgenomen door John op een cassetterecorder eind jaren zeventig werd vrijgegeven door zijn weduwe, Yoko Ono, en de overige drie Beatles herwerkten dit nummer samen met Jeff Lynne (ex-Move, ex-Traveling Wilburys en ex-ELO).
Mag Tony Sheridan (uiterst links) aanspraak maken op de titel 5de Beatle ? Dan klopt het plaatje niet helemaal want John, Paul, George en Tony, dat zijn er maar vier !
Sommigen gaan zelfs zover te beweren dat Yoko Ono de vijfde Beatle zou zijn ! Terwijl de meningen vrijwel unaniem zijn om te zeggen dat zij zoniet de schuldige dan toch de aanleiding was tot de split. Vanaf 1968 was zij constant aanwezig bij elke opname tot grote ergernis van de drie overige Beatles.
John en Yoko hielden natuurlijk zielsveel van elkaar, niettegenstaande zij acht jaar ouder was.
Paul had al een tijdje geleden een punt gezet achter zijn relatie met Jane Asher en had Linda Eastman leren kennen, een fotografe die zich gespecialiseerd had in het nemen van foto's van rocklegendes (zoals Jim Morrison van The Doors). Zij was geen familie van het Eastman-Kodak bedrijf. Later zou ze een prominente rol vertolken in de groep Wings, die Paul oprichtte na de split van The Beatles. Ook zij kan, volgens mij, het epitheton ornans "5de Beatle" niet op haar conto schrijven.
Was het dan Pete Bennett, hun manager na Epstein ? Hij was erbij toen de allereerste single van het Apple-label "Hey Jude" werd gelanceerd in 1968. Ook bij viif LP's: "Magical Mystery Tour", "The White Album", "Yellow Submarine", "Abbey Road" en "Let It Be". Na de split zorgde hij voor de fanclub en werd hij manager van alle vier Beatles afzonderlijk !
Pete Bennett (links) met Phil Spector en George Harrison aan de knoppen bij "Let It Be". Mag Phil Spector zich de vijfde Beatle noemen ? Momenteel zit hij een lange gevangenisstraf uit voor moord.
En de immer sympathieke acteur Victor Spinetti die in drie films van The Beatles meespeelde ? Hij was te zien in "A Hard Day's Night", "Help!" en "Magical Mystery Tour".
(Peter Sellers – She Loves You – Dr. Strangelove) Peter Sellers was al langer bevriend met de vier Beatles, in het bijzonder met Ringo. Hier zien we hem in een scene van "The Magic Christian".
(Peter Sellers – A Hard Day’s Night – als Laurence Olivier) Peter Sellers was niet alleen acteur maar ook zanger. Zo nam hij verscheidene songs van The Beatles op, zoals "She Loves You", "A Hard Day's Night" en "Help!".
(Peter Sellers – Help!) Dit is de LP van Peter Sellers met parodieën van Beatlesongs. Zelfs de hoes is een parodie op de hoes van "A Hard Day's Night" van de Fab Four.
The Beatles in Hamburg met Pete Best op de drums en uiterst rechts Stu Sutcliffe. Hamburgperiode 1960-1961. Toen waren ze met vijf.
John, George, Paul en Pete. Toen waren ze nog met vier. 1962.
Ringo heeft Pete Best vervangen in 1962. LP uitgebracht alleen in de V.S.A. begin 1963.
De Fab Four in 1964.
De typische humor à la Marx Brothers is hier al te zien. 1965.
De vier kameraden in 1966. Het haar begint al flink te groeien !
In 1967 komt er meer stijl in de haren en groeien de snorren welig.
The Beatles in 1968. De eerste breuken waren al te bespeuren.
Het einde nadert. Hier poseren ze in 1969.
Laatste fotosessie voor "Let It Be", begin 1970. Het is verbazend hoe sterk de vier jongens veranderd zijn op amper 10 jaar tijd ! In die periode zijn de vier jongens mannen geworden.
Wie is dan die vijfde Beatle ? Is het de immer sympathieke Billy Preston ?
