Placido Domingo y Julio Iglesias – Sonadores de España / Placido Domingo – Sevilla
De Chester Ferari Mini Show – Tien minuten tijd / Weet je wat we gaan doen?
Hithouse – Move Your Feet To The Rhythm Of The Beat
Michael Jackson – Leave Me Alone / Human Nature
Plastic Bertrand – Plastiiic (Acid Mix) / Slave To The Beat
Eros Ramazzotti – Se bastasse una canzone
Rocco & De Micro's – De Mondiale
Samson & Gert – Het Samsonlied
Soul II Soul – Back To Life (However Do You Want Me)
Will Tura & De Rode Duivels – De Rode Duivels gaan naar Rome
Joelle Ursull – White And Black Blues
De gebroeders Mansion uit Wallonië.
festival. Toen hij uitzinnig van vreugde een fles champagne ontkurkte kreeg hij een deel van die drank over zich heen en zijn gitzwarte haar kleurde plots helemaal anders...
Sylvie, het dochtertje van een collega van mijn vrouw, zong in het achtergrondkoortje van Chester Ferari.
Deze single van de King Of Pop deed het niet zo goed in onze contreien.
Plastic liet zijn familienaam Bertrand vallen. Toch werd dit plaatje regelmatig gedraaid op de radio en in de discotheken.
Prachtige debuutsingle van deze jonge Italiaan. Ma che bella canzone!
van de sportdienst van de BRT. Uiterst rechts herkennen we Rik De Saedeleer.
De twee kindervrienden bij uitstek: Samson en Gert (Verhulst).
Prachtige compositie van Serge Gainsbourg en eigenlijk had deze song moeten winnen op het Eurovisiesongfestival, volgens mijn bescheiden mening.
Onze Ingeborg werd gesteund door de backing vocals van een jonge belofte uit Nederland: Stef Bos. In dat jaar begon Clouseaumania ernstige vormen aan te nemen. Ook in 1989 vond ik eindelijk een plaatje terug en deze keer was het “Let Me” van Paul Revere & The Raiders ft. Mark Lindsay. Het dateert van 1969. In die hete zomer waren de lambada en “Swing The Mood” (een medley van oude krakers) niet uit de ether te krijgen.
Het aanbod in populaire singles was iets groter in 1985 dan het jaar voordien. Een leuk duet was dat van Bowie en Jagger met een Motownkraker. De Commodores wisten nog eens te scoren ook zonder leadzanger Lionel Richie, Jim Diamond had Ph.D. verlaten en scoorde niettemin een dikke nummer 1-hit. Verrassingen waren er van Foreigner, Paul Hardcastle (19 was de gemiddelde leeftijd van de Amerikaanse soldaten in Vietnam), Whitney Houston had haar allereerste hit te pakken. Ivan was een knappe eendagsvlieg uit Spanje en Robert Palmer verstopte zich in The Power Station 45 met enkele knapen van Duran Duran die dan ook nog eens een hit te pakken kregen met een James Bond-song. Tina Turner speelde mee in de derde Mad Max-film en mocht het thema voor zich nemen. Verder waren er leuke niemendalletjes van Bobbysocks! (Eurovisiesongfestival), Double, Gerard Joling, Modern Talking, Nana Mouskouri (ook al een thema van een TV-reeks) en Billy Ocean. Grote nummer 1 hits kwamen er van Simple Minds en Tears For Fears. In totaal groeide mijn verzameling 45 toeren-plaatjes aan met 26 eenheden.
Ashford & Simpson – Solid / Solid Dub Version
Bobbysocks! - La det swinge / Let It Swing
David Bowie & Mick Jagger – Dancing In The Street / Dancing In The Street Instrumental
Century – Lover Why
Commodores – Nightshift
Jim Diamond – I Should Hve Known Better
Double – The Captain Of Her Heart
Duran Duran – A View To A Kill c/w John Barry – That Fatal Kiss (A View To A Kill)
Foreigner – I Want To Know What Love Is
Frankie Goes To Hollywood – Welcome To The Pleasuredome
Paul Hardcastle – 19
Whitney Houston – All At Once / The Greatest Love Of All
Hieronder staan nog 11 hoesjes van 45 rpm-plaatjes die bij het hoofdartikel horen maar bij gebrek aan plaats hier zijn terechtgekomen. Het betreft popdeuntjes zonder enige pretentie, dansplaatjes, eendagsvliegen en thema's uit soundtracks ("Mad Max" film en "Mistral's Daughter" TV-serie). Opvallend was dat Robert Palmer zich verschool in een project met enkele jongens van Duran Duran (The Power Station 45) en dat Duran Duran dan nog eens een vruchtbare samenwerking had met John Barry, de huiscomponist van de James Bond thema's.Hieronder staan ze dan van nummer 16 t.e.m. 26, in alfabetische volgorde.
Op zaterdag 19 november 2011 trokken mijn vrouw en ik naar Dendermonde om er met vier vrienden naar een optreden van Ruth Mc Kenny te gaan in de feestzaal van de brasserie Entrepôt. Eerst moest de innerlijke mens gesterkt worden en na een heerlijke maaltijd namen we plaats in de zaal. Als voorprogramma waren er twee zangeressen uit de Antwerpse Kempen: de blonde Nathalie en een donkerharige jonge zangeres waarvan ik de naam ben vergeten. Vooral Nathalie had een krachtige stem.
Om 21 uur was het de beurt aan de linkshandige bassist (Lefty is zijn bijnaam) die ik nog kende van in 1978 dankzij zijn monsterhit in de Benelux “Rocking In The Street”. Toen was hij nog met zijn Banny Bright Orchestra. Vóór zijn optreden had ik nog een leuke babbel met de zanger en hij signeerde mijn elpeehoes.
Ruth Mc Kenny stak meteen van wal met de kraker van Joe Dolan “You're Such A Good Looking Woman”. Zijn stem leent zich uitstekend tot dit soort repertoire. Hits van Tom Jones, Engelbert Humperdinck, Lee Lynch en Lee Towers volgden elkaar in snel tempo op. Uiteraard mocht zijn hit “Rocking In The Street” niet ontbreken. Ik mocht zelfs een verzoekje tot hem richten en dat werd dan “The Cops Are Coming”. Die waren niet nodig want iedereen bleef braaf op zijn stoel zitten, tot er enkele paartjes hun benen uitsloegen.
Jammer genoeg waren er amper 40 mensen in de zaal, zoniet was er nog veel meer ambiance geweest.
Omstreeks 23 uur sloot Ruth zijn show af en had ik nog een leuke babbel met hem.
Tot slot zijn we met z'n zessen nog even gaan bijpraten op de grote markt in Dendermonde in een bruine kroeg. Al bij al een geslaagde (maar koude en mistige) avond.
