************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
21-04-2013
Muziek uit september 1973
Muziek uit september 1973
Lang duurde het niet of Suzi Quatro stond weer in de belangstelling met een nieuwe hitsingle. '48 Crash' stormde dan ook in september 1973 de hitlijsten binnen. Door de oliecrisis en de verscherpte controles aan de grensposten (zowel in België als in Nederland) konden we de laatste maanden van onze legerdienst niet meer naar huis. Gelukkig kreeg ik nog bezoek van mijn zus die toen onderweg was naar een werkopdracht in Düsseldorf. Ik was toen van wacht maar mijn goede kameraad Cois was bereid mijn wachtdienst over te nemen.
Demis Roussos verkocht in september 1973 singles als zoete broodjes. Gejaagd door de wind op de tonen van de synthesizer en de bouzouki. Gelukkig vlogen de laatste dagen ook voorbij en kwam de ultieme datum van 31 oktober 1973, de dag waarop ik zou afzwaaien, in zicht.
Iedereen was het erover eens dat alles wel terug op z'n pootjes zou vallen. Zo dachten Joe Egan en Gerry Rafferty er ook over toen ze met deze iets minder bekende single terechtkwamen in de BRT Top 30 van september 1973. Het kon met de economie alleen maar beter gaan en dat gebeurde ook effectief in het voorjaar van 1974.
Fier als een gieter waren we toen we deze elpee met daaruit deze hitsingle aan onze Britse en Canadese medesoldaten konden voorstellen. Want we voelden ons toch nauw verwant met onze Noorderburen. Onze liefde konden we niet betuigen via de radar of de satelliet want de GSM moest nog uitgevonden worden. Wij schreven in die periode minstens twee brieven per week naar onze geliefde. Golden Earring brak met deze fantastische single definitief door in de VS in 1974 en Mick Jagger verklaarde ooit dat dit zijn lievelingssong allertijden is!
Rink Groeneveld & Peter Kok zongen in die zomer vaak op de Nederlandse radio's over de grote zondvloed. Eind augustus 1973 kwam het duo dan ook binnengestormd in de BRT Top 30 met deze dramatische song.
Een van mijn favoriete groepen uit het einde van de jaren '60 kwam eind augustus 1973 zowaar met een nieuwe hitsingle op de proppen. Zodra ik hem een paar keren op de radio had gehoord wou ik hem kopen doch hij was niet te vinden in Rheindahlen. Dan heb ik maar de elpee gekocht met als titel 'Only When I Laugh...' op een prachtige blauwe achtergrond en een leuke nerts met scherpe tandjes erop die een geurspoor volgt...
Ondertussen zijn we aanbeland in september 1973. Tijd voor een one-hit wonder van een Franse groep die bestond uit Mat Camison, Pierre-Alain Dahan en Tonio Rubio. Het was een aanstekelijk instrumentaaltje met veel synthesizers en handgeklap. Het werd nog bekender toen Carl Huybrechts en kornuiten het kozen als tune voor hun programma van de zondavond op de BRT-TV: 'Sportweekend'.
Het trio Los Angeles bestond uit straatmuzikanten die met deze Spaanse classic een hit hadden in september 1973 met muzikale ondersteuning van de Nederlandse popgroep Sandy Coast (luister maar eens naar die fantastische gitaar!). Geweldige productie van Hans Vermeulen. Prompt kreeg ik een rechtzetting van mijn Noorderbuur: "Dank je Michel. Kleine correctie. Het waren zeker geen straatmuzikanten. Ze speelden in de duurdere clubs aan de Spaanse Costas." Waarvan akte!
Altijd een favoriet op de autoradio in augustus 1973 als we voor een dag of voor een weekend heen en terug Krefeld-Brussel reden. Een bendeleider onder ons was er niet en we begroetten altijd heel beleefd de Duitse douaniers want onze bagage zat vaak vol met vinylelpees waarvan de B.T.W.-aanslagvoet in België veel hoger was. Een boete konden we missen als kiespijn...
Ray Dorset en zijn kompanen scoorden in augustus 1973 nog eens een hit. De melodie klonk ons toen bekend in de oren maar we konden het origineel niet thuisbrengen. Pas veel later vernamen we dat deze song gebaseerd was op 'Et moi, et moi, et moi' van Jacques Dutronc uit 1966. De Franse zanger/acteur en zijn echtgenote, Françoise Hardy, zijn inderdaad altijd cultfiguren geweest in het Verenigd Koninkrijk.
Dave Edmunds doet een "Phil Spectortje" in augustus 1973. Een heuse 'Wall of Sound' gecreëerd door de Welshman met veel castagnetten! In die periode droomden wij er allen van om zo vaak mogelijk bij onze geliefde te zijn maar dat was niet altijd mogelijk gezien de omstandigheden. De song werd geschreven door ene Don Robertson in 1956 en The Chordettes hadden er toen al een grote hit mee.
De laatste 100 dagen waren al ingezet en dat kon je hier en daar zien aan de lintmeters in de slaapkamers die door sommigen dagelijks werden bijgeknipt. Nochtans zat het er tijdens die laatste drie maanden niet in om 's zaterdags te gaan dansen. In augustus 1973 haalde Barry Blue zijn bouzouki boven voor deze uitstekende dansplaat.
Na 10 maanden legerdienst begon de klad er bij de meesten in te komen. Sommigen onder ons waren nooit naar huis kunnen keren of hadden nog geen bezoek gekregen. Telefoneren naar het thuisfront was onmogelijk. Het enige contact voor de meesten was de brief en gelukkig moesten we geen postzegel plakken. Als we dan deze remake van Timi Yuro's hit uit 1961 in augustus 1973 op de radiozenders hoorden was dat toch even slikken.
Vreemd genoeg is het hoesje van de single 'Hurt' van Bobby Vinton niet via Google te vinden. Vandaar deze elpeehoes.
De titel is niet pejoratief bedoeld maar hieronder volgen 6 songs uit die bewuste periode die de voorbode waren van veel terreur en onrust. Een eendagsvlieg uit juli 1973 en tevens een oorwurm, want eens je dit plaatje beluisterd hebt geraakt dat gefluit maar niet uit je hoofd. Peter Henn bracht het jaar voordien ook "Ballad Of Death Valley" op single uit, een soort gefloten westernmelodie à la Ennio Morricone die helaas geen hit werd. Beide songs bevinden zich in mijn platencollectie.
Albert Hammond is een buitenbeentje in de muziekbusiness. Hij werd geboren in Londen maar groeide op in Gibraltar en zocht zijn succes via Spanje. Mede-oprichter van The Family Dogg maar ook songschrijver voor o.a. Leapy Lee, Joe Dolan, The Hollies, Blue Mink en The Pipkins. In deze hit uit juli 1973 omschrijft hij zijn levensweg in het kort en waarom hij alles opgaf voor zijn liefde voor muziek. Blijkbaar hadden zijn ouders hem liever advocaat, ingenieur of arts zien worden maar hij koos resoluut voor de muziek. Vreemd genoeg scoorde hij enkel met deze song in het Verenigd Koninkrijk.
De jongste van The Beatles stond in juli 1973 weer genoteerd in de hitlijsten met zijn krachtige doch melancholische smeekbede voor wereldvrede. Allemaal tevergeefs want er zaten vreselijke gebeurtenissen aan te komen: de Black September-terreurgroep opent het vuur op de luchthaven van Athens, VS (5 augustus) - Staatsgreep in Chili (11 september) - Jomkipouroorlog, het 4de conflict tussen Israël en de Arabische wereld (6 oktober), allemaal schokkende feiten waardoor de NAVO genoodzaakt werd veiligheidsmaatregelen te treffen en de staat van paraatheid op te voeren. Er waren zelfs geruchten dat onze dienstplicht met 2 maanden zou verlengd worden...
Uit Detroit kwamen dan weer deze opgewekte soulgeluiden die ons een hart onder de riem staken. Deze geweldige dansplaat kwam dan ook binnengehuppeld in de BRT Top 30 van de maand juli 1973: ♫♫♫ Feel the need, ooh feel the need, feel the need in me! ♫♫♫...
In 1972 had de single "Stuck In The Middle With You" geen potten gebroken zodat Gerry Rafferty het schip vlug verliet. Pas toen de trein begon te lopen in 1973 haastte de Schot zich terug bij Joe Egan en zijn maten. Na het succes werd de si...ngle 'Late Again' opnieuw uitgebracht en kreeg hij de erkenning die hij verdiende want telkens ik deze prachtige ballade hoor, krijg ik kippenvel en het zijn vooral de tekst en de sound van de accordeon en de saxofoon die het hem doen. Een terechte nieuwkomer in de BRT Top 30 van juli 1973. ♫♫♫ Ooh la la! ♫♫♫...
Terreur van de "Black September"-beweging.
Staatsgreep in Chili door Generaal Pinochet waardoor President Salvador Allende zelfmoord pleegde. Minister-president Golda Meïr was gewaarschuwd door Koning Hoessein van Jordanië voor een militaire aanval van de Arabische landen rondom Israël. Toch waren zij en Moshe Dayan nog verrast. Zou zij hier al een plan aan het uitwerken zijn?
Suzie Q kreeg eindelijk een gezicht in juli 1973. Het bleek een Amerikaanse zangeres te zijn, geheel in het leder gehuld, die vanuit Engeland de wereld veroverde met aanstekelijke rock dankzij het producersduo met de gouden vingers: Chinn & Chapman. Zij was tevens de eerste basgitariste die een ster werd en een groot voorbeeld was voor vele vrouwelijke muzikanten.
De b-kant vond ik ook niet mis:
Voor het Eurovisiesongfestival van 1973 werd deze Zweedse inzending niet goed genoeg bevonden. Björn & Benny, Anna & Frieda werden slechts 3de in de preselecties alhoewel het publiek hen op handen droeg. Een vakjury besliste daar anders over. Toch werden zij de morele overwinnaars en de compositie van Björn, Benny en Stig Anderson met Engelse lyrics van Neil Sedaka en Phil Cody (!) werd een dikke hit in Scandinavië, West-Duitsland en de Benelux. De vier jonge Zweden namen weerwraak in 1974 op het ESF met een ingekorte naam: een letterwoord dat naar Zweedse haring rook.
Tijd voor enkele eigenaardigheden uit het jaar 1973. In november 1972 verscheen de elpee 'Transformer' in een productie van David Bowie en Mick Ronson. De bekendste single daaruit is 'Walk On The Wild Side' en vanwege het controversieel onderwerp werd een gecensureerde versie in de VS uitgebracht. Hij stond ook nooit genoteerd in de BRT Top 30 alhoewel de song niet uit de ether was weg te slaan. De bariton saxsolo werd gespeeld door Ronnie Ross, die Bowie ooit saxofoon leerde spelen.
Een van de meest legendarische elpees uit de jaren '70 is ongetwijfeld 'The Dark Side Of The Moon', uitgebracht in maart 1973. Het album stond 741 weken onafgebroken in de Amerikaanse hitlijsten tussen 1973 en 1988. De single 'Money' uit die langspeelplaat kwam op de markt in mei 1973 maar stond nooit genoteerd in de BRT Top 30. De maan was blijkbaar populair dat jaar want enkele maanden na deze "donkere kant" van onze satelliet kwam het album 'Moontan' van de Golden Earring.
In augustus 1973 werd nostalgisch teruggekeken naar de jaren '50 en '60: fantastische rock-'n-roll en doo-wop! Eerst was er de film 'American Graffiti' geregisseerd door George Lucas en vervolgens de geweldige soundtrack met 41 originele hits. Mijn eerste keuze valt op The Monotones met 'The Book Of Love' uit 1958, het jaar van de Expo in Brussel. De TV-serie 'Happy Days' was een gevolg van deze film en zij liep van 1974 t.e.m. 1984.
Mijn tweede keuze uit de soundtrack 'American Graffiti' (augustus 1973) viel op Buddy Knox met zijn hit uit 1957. Hij was niet alleen een generatiegenoot van Buddy Holly, maar hij droeg ook dezelfde voornaam en zelfs de sound van deze song herinnert aan de veel te vroeg overleden rasartiest.
Manfred Mann goes classic in 1973. De Zuid-Afrikaan startte toen dit project op om popsongs uit te brengen gebaseerd op de 'Planetensuite' van Gustav Holst. De single verscheen pas op de conceptelpee 'Masque' uit 1987 naast andere songs vanwege problemen met de nazaten van de klassieke componist. Ik bracht het plaatje mee uit West-Duitsland in een wit papieren hoesje en vreemd genoeg verscheen de single nooit in de BRT Top 30. 'Joybringer' is gebaseerd op de planeet Jupiter. De maan kreeg dus toen concurrentie in de popmuziek.
De prachtige hoes van de dubbelelpee die een 'drive-in' uit de VS voorstelt.
The Monotones tijdens een opvoering van die geweldige song.
Componist Gustav Holst.
Zo kocht ik het plaatje in West-Duitsland, enkel in een wit papieren hoesje gestoken.
Intussen is het weer tijd om enkele elpeetracks te laten horen alvorens ik verder ga met hitmuziek uit de tweede helft van het jaar 1973. Eumir Deodato brengt hier een geslaagde mix van jazz en funk en hij krijgt de hulp van het kruim van bekende sessiemuzikanten, met o.a. de onnavolgbare Billy Cobham aan de drums. De LP 'Deodato 2' werd uitgebracht in juni 1973.
De elpee 'Countdown To Ecstasy' leverde enkele pareltjes op en blijkbaar waren Walter Becker en Donald Fagen liefhebbers van exotische reizen naar China of Japan. Uit de maand juli 1973.
In welke maand de dubbelelpee 'Marjory Razorblade' werd uitgebracht weet ik niet meer, feit is dat Coyne een buitenbeentje was in de muziekbusiness. Hij had er ook een verleden opzitten van verzorger van psychiatrische patiënten. Sting was een grote fan en vóór hij The Police oprichtte maakte gitarist Andy Summers deel uit van de Kevin Coyne Band. Uit die LP van 1973 draai ik vandaag het redelijk bekende 'Marlene'.
'Aladdin Sane' is een woordspeling op 'a lad insane' en de wonderlamp van Aladdin kent iedereen. De LP waaruit deze cover komt werd uitgebracht in april 1973. Eigenlijk was dit een voorproefje van de elpee 'Pin Ups', een bonte verzameling van Bowie's favoriete songs, die in oktober van datzelfde jaar zou uitkomen. Onnodig te zeggen dat dit een Jagger/Richards-compositie is.
En eindelijk braken onze Noorderburen door in de VS met het album 'Moontan' uit juli 1973. Hieruit draai ik deze geweldige rocksong. De allerbekendste song uit die schijf bewaar ik voor iets later. Voor wie het nog niet wist: de coverfoto met de struisvogelveren toont een bleke Patricia Paay die hier en daar ook backing vocals zingt op de elpee.