************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
10-03-2013
Muziek uit juli 1972 (2)
Muziek uit juli 1972 (2)
Deze Britse orkestleider en pianist had in 1965 al een hit gescoord met 'Cast Your Fate To The Wind' als onderdeel van Sounds Orchestral en in juli 1972 deed hij die prestatie solo nog eens over met het wondermooie 'Sleepy Shores'. Lasagna en pizza's waren toen schering en inslag op het slaperige lido aan het Gardameer in het Noorden van Italië. De vakantie zat er bijna op en het echte leven zou pas in augustus beginnen met mijn allereerste job.
In juli 1972 stond Louis Neefs met deze tranentrekker in de BRT Top-30. Muziek/tekst: Harry Van Hoof, Tom Bos, Mirjam Gispen, Toon Gispen. Orkest Harry Van Hoof. Productie: Peter Koelewijn.
Deze voormalige keeper van Real Madrid kreeg in 1968 een ongeval en toen hij maanden met zijn been in het gips lag kreeg hij een gitaar en won hij meteen het Internationaal Songfestival in Benidorm. In 1969 startte zijn carrière als charmezanger. Hij werd 4de op het Eurovisiesongfestival van 1970 en in juli 1972 had-ie meteen zijn eerste Europese hit te pakken met deze ode aan Galicië. Deze single stond dan ook maandenlang in onze hitlijsten genoteerd.
Raar maar waar: Procol Harum stond weer in de belangstelling. Niet alleen door het live album met het Edmonton Symphony Orchestra en daaruit de single 'Conquistador' maar ook door de heruitgave van de allereerste single uit die prachtige lange zomer van 1967. Ook dit was muziek die uit de luidsprekers schalde in juli 1972.
Maar terug thuis uit Italië spitste ik mijn oren toen deze klanken uit mijn transistor spatten. De platenindustrie had de song, die volgens de geldende normen te lang werd bevonden, in twee stukken geknipt. In de maand juli 1972 kwam de A-kant de BRT Top-30 binnengeschoten als een asteroïde en hier is de volledige versie van die glitterrock: Part 1 & 2.
Op het San Marcoplein in Venetië kostte een cola omgerekend 75 BEF in juli 1972, veel duurder dan een glas wijn. Al bij al was mijn vakantie aan het Gardameer geslaagd want vanuit Italië had ik gesolliciteerd en in augustus kon ik al voor een maand tijdelijk aan de slag in een reisbureau, in afwachting van mijn legerdienst. Deze Faces spatten toen regelmatig uit de radio want hun LP 'A Nod Is As Good As A Wink... To A Blind Horse' uit november 1971 stond nog altijd genoteerd bij de best verkochte platen. "Back to the basics of rock & roll" moeten Rod Stewart, Ron Wood en hun makkers gedacht hebben want zij plukten uit het repertoire van Chuck Berry: 'Memphis, Tennessee'.
Deze Amerikaanse singer/songwriter stond op een eenzame hoogte. Zijn composities waren stuk voor stuk pareltjes. Ik leerde ze kennen via o.a. The Alan Price Set, Three Dog Night, Dusty Springfield en Nilsson. Hier is de Grootmeester zelf uit zijn prachtige elpee 'Sail Away', uitgebracht in mei 1972. Ik kon hem pas op de kop tikken in het voorjaar van 1973 in Krefeld, West-Duitsland.
Het debuutalbum van Roxy Music verscheen in juni 1972 met daarop deze bizarre track. 'Bob' was niet de afkorting van 'Bijzondere Opsporingsbrigade' (een afdeling van de Rijkswacht) maar van 'the Battle of Britain'. Je kan trouwens in de bridge machinegeweer en ontploffingen horen. Een nieuwe muziekvorm was geboren: "artrock"!
Ze zagen eruit alsof ze van een andere planeet kwamen. Roxy Music was de nieuwste sensatie en hun debuutsingle werd in augustus 1972 uitgebracht. Langzaam maar zeker wijzigde hun muziek van artrock naar meer toegankelijke glamrock. Hier is een videoclip van 'Top Of The Pops' uit de maand september. De jongeren van toen stonden er toch maar ietwat onwennig bij.
"All hands on deck, we've run afloat, I heard the captain cry..." Normaal gezien hou ik niet erg van live uitvoeringen, maar voor deze uitvoering maak ik graag een uitzondering. Zoals eerder vermeld komt de LP uit november 1971 maar dankzij de single 'Conquistador' kwam deze geweldige song weer in de belangstelling in de zomer van 1972. Ik luister nogmaals met veel plezier en met een krop in de keel naar deze liveversie van de Britse band en het geweldig Edmonton Symphony Orchestra. Hoor ik daar enkele meeuwen in de achtergrond schreeuwen?
Deze poster met foto's van wilde braspartijen en naakte groupies stak alleen bij de eerste vinylpersing van de elpee en is dus een collector's item geworden.
In maart 1972 bracht de Britse heavy metalband Deep Purple zijn 6de album uit met als eerste single daaruit 'Never Before' maar het was vooral de b-kant die mij aansprak. 'When A Blind Man Cries' staat niet op de elpee 'Machine Head' en werd live bijna nooit gebracht. Reden daarvoor was dat Ritchie Blackmore het nummer niet graag hoorde.
In mei 1972 bracht de Amerikaanse singer/songwriter Randy Newman het album 'Sail Away' uit met daarop, naast de titeltrack, ook schitterende nummers zoals o.a. 'Lonely At The Top', 'Simon Smith And The Amazing Dancing Bear', 'Old Man', 'Political Science', 'You Can Leave Your Hat On' en 'God's Song (That's Why I Love Mankind)'. Luister vooral naar deze satire op de Amerikaanse slavenhandel.
Ondertussen waren Brian Eno en Bryan Ferry met hun maten met heel andere muziek bezig. In juni 1972 kwam het debuutalbum uit dat eveneens 'Roxy Music' als titel meekreeg. Het was in het begin wel wennen want die kerels waren hun tijd vèr vooruit. Vooral bij de saxofoonklanken van Andy Mackay moest ik mijn oren spitsen. In augustus kwam dan de eerste single uit, maar daarover later meer, want die stond niet eens op deze eerste elpee.
'Van the Man' had zijn dierbaar Belfast ingewisseld voor de VS en stak zijn bewondering voor zwarte artiesten en soulmuziek niet onder stoelen of banken. Hier is de zeer dansbare openingstrack van zijn fantastisch album 'Saint Dominic's Preview' uit juli 1972.
In oktober 1972 kwam de 8ste elpee van de Britse band 'Ten Years After' uit met hieruit de gelijknamige titeltrack. Als ode aan Alvin Lee, de razendsnelle gitarist, die ons enkele dagen geleden helaas veel te vroeg heeft verlaten. Rock and roll is here to stay!
Juli 1972: net afgestudeerd met nog uitstel van dienstplicht tot 1975. Dan maar een brief geschreven naar de gouverneur van Brabant (toen nog niet gesplitst) om vervroegd opgeroepen te worden. De uitnodiging naar het Klein Kasteeltje volgde spoedig. Maar eerst nog twee weken vakantie in Italië. En ondertussen stond, oh toeval, deze knappe single in de BRT Top-30.
In diezelfde periode (juli 1972) kwam deze Nederlandse zanger binnengeslopen in de Vlaamse hitlijsten met zijn ode aan alle roodharige meisjes. Deze draai ik dan ook speciaal voor mijn lief nichtje, Lisa.
Terwijl ik genoot van de Italiaanse zon kwam de uitnodiging voor het Klein Kasteeltje binnen. Ik mocht mij in september 1972 gedurende 3 dagen laten keuren. En alsof de duivel ermee gemoeid was stormde deze luitenant onze hitlijsten binnen in de maand juli. Voorwaarts, mars!!!
Welke muziek was toen populair in Italië? CCR met 'Pendulum' uit 1971 werd grijsgedraaid in het hotel maar ook 'Cosmo's Factory' uit 1970 en George Harrison met zijn single 'Bangla Desh' uit 1971 stond toen heel hoog in de Top-5. En Lucio Battisti natuurlijk. Maar thuis kwam deze single van Ezekiel Christopher Montanez de Top-30 binnen. Tijdens een tournee doorheen Engeland in 1963 samen met Tommy Roe en The Beatles sprak Montez deze legendarische woorden: "Who are these guys The Beatles?"...
De song 'Conquistador' stond reeds op de debuutelpee van Procol Harum uit september 1967 (!) maar het was de liveversie die in juli 1972 in onze hitparades stond genoteerd. De Britse band kreeg hier ondersteuning van het Edmonton Symphony Orchestra. In 1973 kocht ik de hele elpee in West-Duitsland voor slechts 5 DM. Een of andere onverlaat had toch wel een gaatje geknipt in de hoes, zeker? Gelukkig niet in het vinyl!
In de hoek van deze hoes werd een gaatje geknipt omdat deze elpee slechts 5 Deutsche Mark kostte.
In 1972 hing er ook niet-commerciële muziek in de ether en die kwam dan niet in de hitparades terecht. Toch kent bijna iedereen dit Keltisch deuntje uit Bretagne. De jongeren onder ons weten nu waar Manau voor zijn 'Tribu de Dana' de mosterd ging halen. Alan Cochevelou (Alan Stivell), meester van de Keltische harp, en gitarist Daniel Le Bras (Dan Ar Braz) verspreidden de volksmuziek van onze voorouders tot in Groot-Brittannië. Over het Kanaal droegen o.a. Fairport Convention, Lindisfarne en Pentangle ook hun steentje bij tot het bekendmaken van dit soort wereldmuziek.
Ook deze elpeetrack kwam niet in onze hitlijsten maar stond wel op 'Harvest' uit 1972. De song werd live opgenomen in de Royce Hall UCLA in 1971 en Young schreef hem speciaal voor zijn vrienden Danny Whitten (uit zijn vroegere begeleidingsgroep 'Crazy Horse') en Bruce Berry (zijn roadie) die hij tenonder zag gaan aan hun heroïneverslaving. Deze niet mis te verstane boodschap mocht helaas niet baten want hij verloor zijn twee beste vrienden. Na hun dood schreef de Canadese bard speciaal voor hen 'Tonight's The Night'.
Deze openingstrack van de elpee 'The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars' werd ook niet als single uitgebracht; die eer was weggelegd voor 'Starman'. Bowie had zijn lange haren vaarwel gezegd en liep in 1972 rond met een kortgeknipte en rechtopstaande rode haardos, want hij was 'Ziggy Stardust' geworden. Het personage 'Ziggy' was gebaseerd op de Britse rock-'n'-rollzanger Vince Taylor. Mick Ronson bediende de gitaren en de piano en zorgde voor de backing vocals en het vioolarrangement op dit conceptalbum. De song ging over de laatste vijf jaren vóór de vernietiging van de Aarde. Artrock of glamrock was nu de nieuwe muzikale richting van David Bowie geworden.
Van over de grote plas kwamen ook artrock-geluiden van deze Amerikaanse singer/songwriter die voorheen deel uitmaakte van de cultgroep 'The Nazz'. Hij schreef deze song als een hommage aan Laura Nyro en Carole King. In de VS werd Rundgren bij zijn derde soloplaat 'Something/Anything?' uit 1972 gelauwerd als de nieuwe popster maar toch heeft hij -bij mijn weten- nooit in onze hitlijsten gestaan. Als producer oogstte hij dan weer wel succes met o.a. Meat Loaf ('Bat Out Of Hell') en ook als songschrijver met 'Can We Still Be Friends' dat een grote hit werd voor Robert Palmer.
Deze instrumentale track stond in 1972 ook niet in onze hitparades maar werd wel grijsgedraaid in de Brusselse discotheken rondom de Beurs. Coffey was de enige blanke gitarist die bij de 'Funk Brothers' speelde en die dus te horen is op Motown-hitsingles van o.a. The Supremes, The Temptations, Edwin Starr en Freda Payne. Hier is Dennis Coffey met zijn 'Detroit Guitar Band' en met de formidabele Bob Babbitt op bas!
De meester van de Keltische harp.
Zou die song dan toch op de b-kant van een single gestaan hebben?
Het alterego van Bowie heette nu Ziggy Stardust.
Ziggy was gebaseerd op de Britse rocker Vince Taylor.
Dennis Coffey in 1971.
Dennis Coffey op veel latere leeftijd maar nog altijd met die schitterende gitaar!
1 juli 1972: grote veranderingen op til want ik was onlangs naar een andere gemeente verhuisd, met succes afgestudeerd en klaar om te vertrekken naar Italië voor een deugddoende vakantie. Wat hing er toen nog in de lucht? Een tweede golf van een rock & roll-revival (na die van 1968) en "The Killer" nam het voortouw met een nieuwe versie van J.P. Richardson's 'Chantilly Lace' uit 1958. The Big Bopper was zijn pseudoniem en hij kwam om het leven tijdens die fatale vliegtuigcrash in februari 1959. Maar genoeg met die treurige herinneringen: terug naar deze leuke rocker. ♫♫♫ 'Oh baby, that's what I like!' ♫♫♫...
Ik ben even de tel kwijt want dit was de zoveelste single van die ruige Britten die hun wortels in feite ook in de rock-'n-roll hadden steken, weliswaar met een snuifje glitter erbij. Slade kreeg concurrentie van andere glamrock-acts zoals o.a. Wizzard, Sweet, T. Rex, Suzi Quatro, Mud, Smokie, Gary Glitter, Roxy Music en David Bowie, maar niemand verkocht meer platen in de jaren '70. 'Take Me Bak'Ome' stond in onze hitlijsten in juli 1972.
In die periode hing er ook veel rook in de lucht. Deze overbekende song werd al in 1933 geschreven voor de musical 'Roberta' maar de bekendste versie is die van The Platters uit 1958. De Britse studiogroep 'Blue Haze' overgoot de song met een reggaesausje en een hit was geboren! Deze songtitel doet mij altijd denken aan 'Als de rook om je hoofd is verdwenen' van Boudewijn de Groot. "Uche, uche!"...
Die Ierse zanger met zijn rare pet en zijn piano kwam in juli 1972 weer eens de BRT Top-30 binnengewandeld met een zeer leuke popsong over het huwelijk. ♫♫♫ 'Marriage: join together two people, for better or for worse...' ♫♫♫ - That's matrimony!
De tijd vliegt snel, gebruik hem wel. Ondertussen is mijn teletijdmachine halverwege 1972 aangekomen en dit was nieuw in de BRT Top-30 van de maand juni: uit Groot-Brittannië de glam- of glitterrock van de groep Sweet. Met hun aanstekelijke meezingers geschreven door het duo Nicky Chinn en Mike Chapman kregen ze bijna iedereen aan het dansen.
Uit Amerika kwamen toen heel andere geluiden, zoals van deze singer/songwriter die midden jaren '60 hits schreef voor andere artiesten. Sinds 1970 brak hij in West-Europa door en begon zijn solocarrière als een trein te lopen. En dat was heus geen Fyra...
En op deze single van het Nederlands duo begin je spontaan mee te neuriën. Willem en Sjoukje braken met de hulp van producer en componist Hans van Hemert zowaar door in de Verenigde Staten. ♫♫♫ A-huma-huma-huma, huma-huma-huma-huma hey! ♫♫♫
Deze luchtgitaar uit juni 1972 klonk als een sitar en Buddy Joe uit Mexico wist niet meer wat hij met het goud had aangevangen. Deze Nederlandse rockband uit Den Haag werd opgericht in 1961 (!) en was goed op weg om door te breken in de VS. Een jaartje later was dat een feit en op deze pagina's is dat voor over een paar weken. Tot morgen voor meer muziek uit de maand juni 1972.
'Let's' is de samentrekking van 'let us' zodat 'Come Let Us Sing Us Hallelujah' een grammaticale fout is. Beter ware geweest: 'Come Let Us Sing Hallelujah' of 'Come Let's Sing Now Hallelujah'.
