************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
29-01-2017
Hits 24 januari 1998
Hits 24 januari 1998
"Classic goes pop", ook in 1998. Na Helmut Lotti Goes Classic en Prince Igor was het nu de beurt aan Sweetbox, een popmuziek-project uit Los Angeles dat vanuit Duitsland opereerde en in 1995 werd opgericht door de producers Heiko Schmidt en Roberto "Geo" Rosan. Zij vroegen aan de Amerikaanse zangeres Tina Harris, die toen in Frankfurt woonde, om 'Everything's Gonna Be Alright' in te zingen. Deze zeer herkenbare melodie is gebaseerd on 'Air on the G string' uit de 'Suite No. 3' van Johann Sebastian Bach uit 1717. De klassieke grootmeester ging zelf lenen bij Hans Sachs (1494-1576), terug te vinden als hoofdfiguur in Wagners "Die Meistersänger von Nürnberg". Nadien werd de prachtige melodie meermaals gecoverd door o.a. Fritz Kreisler (1904), Karol Gregorowicz (1909), Paul Payan (1912) [als 'Prière'], Pablo Casals (1915), Willem Mengelberg (1929) [met het New York Philharmonic Symphony Orchestra en in 1937 met het Concertgebouw Orkest], Doris Humphrey (1934), Wilhelm Kempff (1936), Modern Jazz Quartet (1966), Scorpions (1966) [als 'L'ombre du noir'], Procol Harum (1967) [in 'A Whiter Shade Of Pale'], Everly Brothers (1967), Nicoletta (1967) [als 'Les orgues d'antan'], César et les Romains (1967) [als 'Le jour du dernier jour'], Walter Carlos (1968) [op 'Switched-On Bach'], The Herd (1968) [als 'Sad'], Ekseption (1969), Colosseum (1969) [als 'Beware The Ides Of March'], Apollo 100 (1972), Justin Hayward (1989) [met het London Philharmonic Orchestra], Yo-Yo Ma (1992) [met Bobby McFerrin], Annie Lennox (1995), Sweetbox (1997) [in 'Everything's Gonna Be Alright', Brave Combo (2003) [als 'Fear']. Met dank aan Arnold Rypens. Deze moderne versie kwam op zaterdag 24 januari 1998 voor het eerst terecht in de Radio 2 Top 30 en zou er 10 weken in verblijven. Sweetbox bleef een onehitwonder en wist niet hoger te geraken dan nummer 9.
Een van mijn vele favorieten uit de klassieke muziek:
Enkele minuten later werden we bij het beluisteren van de Radio 2 Top 30 op zaterdag 24 januari 1998 krachtig door elkaar geschud door de geweldige stem van Anouk. Iets later vernam ik dat Anouk Teeuwe uit Nederland kwam en in 1995 bracht haar toenmalige manager haar in contact met Golden Earring-zanger Barry Hay. Vanaf toen ging de bal aan het rollen, zeker toen haar single 'Mood Indigo', geschreven en geproduceerd door Hay en Golden Earring-gitarist George Kooymans in 1996 werd uitgebracht. Stiekem hoopte ik dat 'Nobody's Wife' op nummer één zou terechtkomen. Helaas zou het schijfje blijven steken op een mooie vijfde plaats en veertien weken in onze hitlijsten vertoeven.
Enkele stevige gitaaraanslagen en ik herkende meteen 'Cose Della Vita' van Eros Ramazzotti. Groot was mijn verbazing dat na iets meer dan een minuut Tina Turner hem zou bijstaan in het Engels. Oorspronkelijk kwam het nummer uit 1993 en toen bereikte het de eerste plaats in de Radio 2 Top 30 (gedurende 14 weken genoteerd). Deze cover zou het helaas minder goed doen: 7 weken in onze lijsten vanaf 24 januari 1998 maar niet hoger dan plaats nummer 21. 'Cose Della Vita (Can't Stop Thinking Of You)'. Op deze tonen haal ik nochtans graag mijn luchtgitaar naar boven!
Ma che bella canzone!
In de Radio 2 Top 30 van zaterdag 24 januari 1998 gooide de elektronische danceschijf van de groep Absolom hoge ogen. Absolom is een Belgisch danceproject van producer Christophe Chantzis en Jimmy Goldschmitz, ook bekend van onder andere Astroline, Ian Van Dahl en zijn remixes voor Fiocco, Zohra, Future Breeze, en Ace of Base. De zang wordt verzorgd door Pascale Feront en bij liveoptredens maakten twee danseressen de act compleet. De single 'Secret' werd meteen hun grootste hit en zou 12 weken verblijven in onze hitparade met een 8ste plaats als hoogste notering.
De Levenslijn-actie in 1998 werd ondersteund door enorm veel Artiesten met een hart. Zij zongen 'De weg naar je hart', een aanpassing van het alombekende 'She Goes Nana' van The Radios. Die single kwam als de op één na hoogste nieuwkomer binnen in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 24 januari 1998 en op Tien Om Te Zien (VTM) was hij de supertip. Alle opbrengsten gingen naar het goede doel. Alle artiesten opsommen is onbegonnen werk; gelukkig was het podium groot genoeg!
Gevonden op Discogs: Bart Kaell, Bart Peeters, Dana Winner, Dominique, Doran, Enzo, Frank Galan, Frank Valentino, Garry Hagger, Get Ready!, Gunther Levi, Günther Neefs, Isabelle A, K.I.A., Koen Wauters, Kris Wauters, Liliane St Pierre, Lisa Del Bo, Luc Steeno, Mama's Jasje, Meredith, Petra, Raf Van Brussel, Robbie Crown, Ronny Mosuse, Sabien Tiels, Sandra Kim, Sanne, Schatteman & Couvreur, Sha Na, Touch Of Joy, VTM Soapband, Wendy Van Wanten, Will Tura, Willy Sommers, Yasmine.
Het prachtig origineel deed het in 1992 heel wat beter!
Tot mijn grote verbazing was Da Hool de hoogste nieuwkomer in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 24 januari 1998. Da Hool is het bekendste pseudoniem van de Duitse dj/producer Frank Tomiczek (geboren in Bottrop, op 30 december 1968). Hij is actief in het maken van rave, hardcore house en trance. Hij is het meest bekend van zijn instrumentale hit 'Meet Her At The Love Parade' (1997). Daarvoor opereerde hij onder de naam DJ Hooligan. Onder die naam had hij succes met tracks als 'B.O.T.T.R.O.P.' (1993) en 'Rave Nation'. Het zou bij deze eendagsvlieg blijven (7 weken - hoogste notering nummer 18)...
Morgen nog 5 nieuwkomers uit de Radio 2 Top 30 van zaterdag 31 januari 1998 en dan is die koude wintermaand ook alweer achter de rug. Alles is nog rustig na te lezen of opnieuw te beluisteren via deze muzikale blog. Altijd welkom, bedankt voor jullie interesse en tot later!
Het jongste zusje van Michael Jackson kwam op zaterdag 3 januari 1998 als eerste nieuwkomer terecht in de Radio 2 Top 30. 'Together Again' van Janet Jackson was een prima dancesingle die meteen goed in het gehoor lag. Het zou dan ook haar grootste hit in onze contreien worden. Jammer genoeg zou deze single uit 1997 op Valentijnsdag blijven steken op een tweede plaats maar hij zou wel 17 weken in onze hitlijsten vertoeven.
"Classic goes pop", ook in 1998. De single 'Prince Igor' van The Rapsody featuring Warren G & Sissel kwam uit 1997 en was een mengeling van klassieke muziek gecomponeerd door Aleksandr Borodin en hiphop. De Russische componist voorzag in zijn levensonderhoud als chemicus. Hij was lid van het "Machtige Hoopje", een groepje van vijf Russische componisten dat zich toelegde op specifiek Russische muziek. De Amerikaanse rapper Warren G en de Noorse zangeres Sissel Kyrkjebø zorgden voor de stemmen. Hoogste nieuwkomer in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 3 januari 1998.
Een opera uit 1869:
In de Radio 2 Top 30 van zaterdag 10 januari 1998 was er geen enkele nieuwkomer te bespeuren zodat we meteen kunnen overgaan tot de hitlijst van 17 januari 1998. De eerste nieuwkomer was geen single van André Brasseur maar de nieuwste plaat van de Natural Born Deejays uit het Luikse die ook met een ronkende motor startte. 'Deejays' Mind' viel in de smaak van de jongeren want de single bleef 12 weken in onze hitparade hangen en bereikte zelfs een 6de plaats!
Five (soms ook weergegeven als 5ive) was een Engelse boysband uit Londen die bestond uit Sean Conlon, Ritchie Neville, Abz Love, Jason "J" Brown, en Scott Robinson. De groep werd in 1997 opgericht door hetzelfde team dat de Spice Girls onder zijn vleugels had alvorens hun carrière werd gelanceerd. 'Slam Dunk Da Funk' was goed voor 11 weken in de Radio 2 Top 30 vanaf 17 januari 1998 en een 6de plaats als hoogste notering.
Op zaterdag 17 januari 1998 slaagde Natalie Imbruglia er eindelijk in met 'Torn' op nummer één te komen staan. Ze sprong van twee naar één en had daar 6 weken voor nodig. Op twee stond Aqua, de Scandinavische groep die al 18 weken genoteerd stond in onze hitlijsten met 'Barbie Girl'. Zij kwamen van een hele lange tijd op de eerste plaats en op drie stonden zij nogmaals maar nu met de opvolger 'Doctor Jones', volgens mij een unicum in de Radio 2 Top 30.
De gloednieuwe Top-3 uit de Radio 2 Top 30 van zaterdag 17 januari 1998: 1. Natalie Imbruglia - 'Torn' 2. Aqua - 'Barbie Girl' 3. Aqua - 'Doctor Jones'
Met deze vijf singles uit de Radio 2 Top 30 van 3, 10 en 17 januari 1998 is de spits afgebeten. Iets gemist? Geen nood, gewoon naar beneden scrollen op deze muzikale blog. Bedankt voor jullie reacties, altijd welkom en tot later!
Nieuwsberichten uit de maand januari 1998 (deel 2):
8/1/1998: Ontdekking van de chemische stof die ervoor zorgt dat nicotine verslavend werkt.
12/1/1998: Op de Wereldkampioenschappen zwemmen in Perth (Australië) wint de Belg Fred Deburghgraeve de titel op de 100 meter schoolslag. Zijn kaalgeschoren hoofd is zijn handelsmerk en "Fredje Raketje" zijn leuke bijnaam!
12/1/1998: Bij een gewelddadige overval op een geldtransport in Waremme (nabij Luik) komen twee geldkoeriers om het leven.
12/1/1998: 13 Europese landen gaan ermee akkoord om het klonen van mensen te verbieden.
14/1/1998: Antarctica wordt officieel beschermd natuurgebied. De eerstvolgende 50 jaar zijn er alleen nog maar wetenschappelijke en vreedzame acties toegestaan.
15/1/1998: Oost-Slavonië komt weer onder Kroatisch bestuur. De laatste VN-Blauwhelmen, onder wie ook een aantal Belgen, verlaten de streek.
17/1/1998: Paula Jones beschuldigt de Amerikaanse president Bill Clinton van seksuele intimidatie.
18/1/1998: De Belgische film 'Ma vie en rose' van Alain Berliner krijgt in Los Angeles de Golden Globe voor de beste niet-Engelstalige film die het verhaal vertelt van Ludovic, een kind dat geboren is als jongen maar sterk voelt dat ze eigenlijk een meisje had moeten zijn. Niettegenstaande die erkenning is de film in de Verenigde Staten controversieel vanwege het delicaat onderwerp.
19/1/1998: Honduras en El Salvador ondertekenen een vredesakkoord, waarmee de (voetbal)oorlog, die in 1969 uitbrak, formeel wordt beëindigd.
26/1/1998: President Bill Clinton ontkent met klem op de Amerikaanse televisie dat hij een seksuele relatie had met zijn stagiaire Monica Lewinsky.
Nieuwsberichten uit de maand januari 1998 (deel 1):
1/1/1998: De openbare omroep in België (Nederlandstalige uitzendingen op radio en televisie), worden omgedoopt tot VRT (vooheen N.I.R., BRT, en BRTN).
1/1/1998: Hutu-rebellen doden in Burundi 150 burgers in de buurt van de luchthaven van Bujumbura.
1/1/1998: Een rookverbod gaat in voor alle bars en restaurants in Californië.
2/1/1998: In Thailand levert de bevolking sieraden in om de financiële crisis in het land te bestrijden.
3/1/1998: Voor het eerst bereiken twee Belgen, Dixie Dansercoer en Alain Hubert, te voet en op ski's de Noordpool.
3/1/1998: De afgezette en eerder dood gewaande leider van de Rode Khmer, Pol Pot, ontvlucht Cambodja.
4/1/1998: In de archieven van de BBC worden een reeks verloren gewaande opnames van de Rolling Stones (1963-1965) teruggevonden.
5/1/1998: De werelberoemde kleine zeemeermin in de haven van Kopenhagen wordt voor de tweede keer onthoofd.
7/1/1998: Luc Van Lierde en Gella Vandecaveye worden uitgeroepen tot respectievelijk sportman en -vrouw van het jaar 1997.
7/1/1998: De Amerikaanse superproductie 'Titanic' begint in België aan een echte veroveringstocht. Zowel de film (op het witte doek en op videocassette) als de soundtrack op cd verkopen als zoete broodjes.
Een cd uit het jaar 1997 met een iconische hoes is beslist 'The Fat Of The Land' van The Prodigy. Het is via mijn zoon dat ik die Britse dance-act leerde kennen. Kuifje had zijn krab met de gulden scharen maar deze jongens hadden een vervaarlijke krab met opgestoken scharen op de hoes gezet. Het bekendste nummer uit die cd is natuurlijk 'Firestarter' maar vandaag kies ik voor 'Fuel My Fire'. Ik kocht deze cd pas in 2007. Beter laat dan nooit...
In 1997 kwam de cd 'Buena Vista Social Club' van de gelijknamige groep oude Cubaanse muzikanten op de markt. Ry Cooder had ze in 1996 ontdekt samen met de Cubaan Juan de Marcos González. Het bekendste nummer uit die plaat is natuurlijk 'Chan Chan' maar vandaag kies ik voor 'El Carretero'. Ik kreeg die cd pas in 2007 van Chantal en Jeroen. En blij dat ik was...
Daft Punk is een Frans house- en electroduo bestaande uit Thomas Bangalter (zoon van Daniel Vangarde, geboren als Daniel Bangalter en bekend van de Yamasukis, Ottawan en de Gibson Brothers) en Guy-Manuel de Homem-Christo. Ook deze cd uit 1997 leerde ik kennen via mijn zoon Jeroen. Het bekendste nummer uit die schijf is natuurlijk 'Around The World' maar vandaag kies ik voor 'Burnin''. Die cd staat niet in mijn verzameling want het is niet mijn genre muziek en ook niet van Chantal, want ik zie ze hier naast mij haar wenkbrauwen al optrekken...
Oef, dat waren lange minuten, vlug over naar muziek van Robbie Williams die, nu Take That gesplit was, resoluut voor een solocarrière had gekozen. In 1997 kwam zijn cd 'Life Thru A Lens' uit en daarop staat het nummer 'Old Before I Die'. Een beetje in dezelfde geest als The Who in 'My Generation': "Yeah, I hope I die before I get old". 'Angels' is natuurlijk het bekendste nummer op die cd maar ik kies vandaag voor 'Old Before I Die'. Ik kocht deze cd niet want op zijn 'Greatest Hits' album staan de vier belangrijkste nummers uit 'Life Thru A Lens'...
The Verve bracht in 1997 de cd 'Urban Hymns' op de markt en het bekendste nummer daaruit was natuurlijk 'Bitter Sweet Symphony', een bewerking van 'The Last Time' in een voortdurende sample (een loop) van de instrumentale versie van het Andrew Oldham Orchestra uit 1965. Tegen het eind van het jaar had ik die song al een aantal keren op diverse verzamelalbums staan zodat ik deze cd niet kocht. Vandaag kies ik voor het nummer 'The Drugs Don't Work', maar misschien heb jij een andere voorkeur...
Op 13 december 1997 kocht ik de cd 'Let's Talk About Love' van Celine Dion voor de prijs van 599 BEF. De bekendste nummers uit die cd zijn natuurlijk het duet tussen de Canadese zangeres en Barbra Streisand ('Tell Him'); 'Immortality', een duet met de Bee Gees; een cover van 'When I Need You' (een compositie van Albert Hammond en Carole Bayer Sager); en 'My Heart Will Go On", ook bekend als het 'Love Theme from Titanic'. Zowel Chantal als ik zijn fan van haar geweldige stem en vandaag kies ik voor 'The Reason', een nummer geschreven door Carole King, Mark Hudson, en Greg Wells. De producer van deze opname is een oude bekende: George Martin.
Een paar dagen later vertrokken we met z'n drietjes naar Roquetas de Mar (Spanje) om daar Kerstmis en Oudejaar te vieren bij een temperatuur van ongeveer 24 graden. Een zeer vreemde sensatie...
Ons vliegtuig landde in Almeria.
Hiermee sluit ik het jaar 1997 op muzikaal vlak helemaal af en ga ik nu op zoek naar nieuwsfeiten uit januari 1998 gevolgd door de eerste nieuwkomers uit de Radio 2 Top 30 van toen. Tot later!
Op 18 februari 1997 kon ik eindelijk de cd 'Rock And Roll Circus' van diverse artiesten op de kop tikken. De neerslag van een optreden dat plaatsvond op 11 december 1968 werd gefilmd onder de regie van Michael Lindsay-Hogg. The Rolling Stones organiseerden een concert in een circustent waar onder andere artiesten als The Who, Taj Mahal, Marianne Faithfull en Jethro Tull optraden. Het hoogtepunt werd gevormd door een optreden van supergroep The Dirty Mac, bestaande uit John Lennon (het boterde toen niet met de drie overige Beatles), Yoko Ono, vioolvirtuoos Ivry Gitlis, Mitch Mitchell (drummer van The Jimi Hendrix Experience), Eric Clapton, en Stones-gitarist Keith Richards. Oorspronkelijk zou de concertregistratie uitgezonden worden op de BBC, maar de Stones hielden de release om uiteenlopende redenen tegen. De band was niet tevreden over de eigen inbreng, deels veroorzaakt door de zwaar verslaafde Brian Jones, en deels omdat men zich overstemd voelde door het explosieve optreden van The Who. Pas bijna dertig jaar later, in 1996, gaven de Stones toestemming om de film uit te brengen. De cd werd uitgebracht op 14 oktober 1996 en ik kocht 'm in de Free Record Shop voor de prijs van 649 BEF. John Lennon was eind 1968 in de ban van Fleetwood Mac en hij noemde zijn gelegenheidsformatie dan maar The Dirty Mac. Let goed op het begin van deze videoclip waar John Lennon en Mick Jagger gezellig met elkaar keuvelen want in tegenstelling tot wat in de pers werd uitgesmeerd waren het geen aartsvijanden...
Op 19 november 1996 werd een verzamelalbum van Zucchero Fornaciari uitgebracht met daarop zijn grootste hits. Het kreeg de voor de hand liggende titel 'The Best Of Zucchero/Sugar Fornaciari's Greatest Hits' mee en daarop stonden effectief hele bekende nummers maar ook dit geweldige funky nummer 'X colpa di chi?', wat zoveel betekent als "Wiens schuld is het?". Urbanus zong er al over en tegenwoordig klinkt het als " 't es noar de wuppe "... Het nummer stamt uit 1995 en het viel toen zowat tussen de plooien maar Marco Borsato pikte het in 1997 op maar scoorde er ook niet mee in de Radio 2 Top 30. Let goed op want wie staan daar achter Zucchero op het podium? Jim Belushi en Dan Aykroyd, gekleed als The Blues Brothers. Ik kocht die cd op 11 maart 1997 voor de prijs van 779 BEF.
Uitstekende cover in het Nederlands:
Ook Liliane Saint-Pierre was bezorgd om ons milieu want zij bracht een vertaling van 'Earth Song' van Michael Jackson uit. Dat stond op haar cd 'Ik ben wie ik ben' en voor het bedrag van 599 BEF mocht ik dat album op 11 april 1997 meenemen naar huis. Liliane brengt hier 'Aardsong' samen met haar begeleidingsband Major Five tijdens het benefietconcert "Annick for Kenia" op 2 mei 2010 in Diest.
Het origineel komt uit 1995:
'Blood on the Dance Floor' wordt gezien als een vervolgalbum van 'HIStory', omdat het slechts vijf nieuwe nummers bevatte ('Blood on the Dance Floor', 'Morphine', 'Superfly Sister', 'Ghosts' en 'Is It Scary'). De rest van de cd bestond uit remixen van de successen van 'HIStory'. De "nieuwe" nummers van 'Blood on the Dance Floor' waren eigenlijk ook niet nieuw. De nummers zijn ongebruikt materiaal (outtakes) van de albums 'Dangerous' ('Blood On The Dance Floor' en 'Superfly Sister') en 'HIStory' ('Is It Scary', 'Ghosts' en 'Morphine'). Van het album werden wereldwijd zes miljoen exemplaren verkocht en het is daarmee het bestverkochte remixalbum aller tijden. In de Verenigde Staten sloeg het album echter nauwelijks aan. Ik kocht het op 9 juni 1997 in de platenwinkel Biggs voor 499 BEF. Mijn keuze voor vandaag is 'Scream Louder (Flyte Tyme Remix)'.
En hoorde ik daarin geen sample van dit geweldig funky nummer? Ja, toch!
'Just The Way You Are' is een lied van Billy Joel uit 1977 dat vaak gecoverd wordt. Het staat tussen andere heel bekende nummers op het verzamelalbum 'Special Request 2' van Günther Neefs. Het zijn zowat zijn eigen favorieten die hij brengt met zijn heerlijke diepe stem die hij van zijn vader erfde. Die cd lag in de Muziekdoos te pronken voor 599 BEF en op 8 november 1997 werd het schijfje aan mijn collectie toegevoegd.
Een bizarre elpeehoes maar wat een prachtig nummer!
In 1997 waren de meesten onder ons nog altijd in de ban van de 'Helmut Lotti Goes Classic' cd's en het derde volume (getiteld III) werd ook live opgenomen en uitgebracht in het najaar. Deze cd werd eveneens voor de prijs van 599 BEF aangeboden in de Muziekdoos en op 8 november 1997 voegde ik 'm toe aan mijn verzameling. 'Comme facette mammeta' is een oud Italiaans lied uit 1906 gecomponeerd door Salvatore Gambardella met tekst van Giuseppo Capaldo.
Waarschijnlijk niet het origineel maar wel een goede versie van Sergio Bruni:
Morgen bespreek ik nog 6 albums uit het jaar 1997 en dan begin ik al reikhalzend uit te kijken naar het wereldnieuws van januari 1998 gevolgd door de nieuwkomers uit de Radio 2 Top 30. En jullie?
Pink Martini is een muzikale groep die werd opgericht in 1994 door pianist Thomas Lauderdale in Portland, Oregon. De groep wordt vaak omschreven als "klein orkest" en speelt diverse muziek zoals klassiek, Latijns, jazz, en pop. De andere vocalisten zijn China Forbes en Storm Large. En bij het beluisteren van deze single uit 1997 die bij ons nooit scoorde roept iedereen meteen "Je ne veux pas travailler" maar de echte titel is 'Sympathique'.
In dezelfde geest als Pink Martini zingt Sabien Tiels 'Ik wil alleen maar zijn', een lied dat in 1997 op single uitkwam. En de Limburgse zangeres brengt dit op een jazzy manier, zoals zij dat zo goed kan met behulp van drie geweldige muzikanten.
Hilde Rens was zo broos als 'Porselein' en die single van Yasmine kwam technisch gezien al uit eind 1996 maar hij bleef doorzinderen in de Vlaamse Top-10 (BRTN) en Tien Om Te Zien (VTM) tot in het jaar 1997. Het pareltje werd geschreven door Stefaan Fernande en de producer van het plaatje was wederom Eric Melaerts. Yasmine hield er een gouden plaat aan over...
De studioversie:
Mijn Nederlandse bard bij uitstek is zonder enige twijfel Boudewijn de Groot. In 1997 bracht hij een cd-single uit waarop drie liedjes stonden. Naast 'Avond' en 'De Roos' stond 'De Grijze Dame' in een uitvoering van de 2 Meter Sessies. Deze mooie popballade ging dat jaar jammer genoeg volledig de mist in...
Het bekendste lied op die cd-single van Boudewijn de Groot uit 1997 is beslist 'Avond' dat door de meesten onder ons 'Ik geloof' wordt genoemd. Het prachtig lied was aanvankelijk ook nergens terug te vinden in de hitlijsten, behalve de laatste jaren in de eindejaarslijstjes op de Nederlandse radiozenders waar het steevast heel hoog eindigt.
Tot zover enkele singles uit 1997 die niet in onze Radio 2 Top 30 terechtkwamen maar wel in mijn Persoonlijke Top 3800 Aller Tijden. Vanaf morgen bespreek ik enkele full cd's die in 1997 liefdevol werden opgenomen in mijn verzameling. Tot later!
"Classic goes pop": voortgaande op het elan van gisteren toen Pavarotti en Zucchero nog samen 'Va, pensiero' zongen uit Nabucco van Verdi staat Helmut Lotti hier triomfantelijk ook te zingen uit hetzelfde oeuvre van de klassieke grootmeester Verdi (zie foto hieronder rechts). 'Helmut Lotti Goes Classic III' verkocht eind 1997 als zoete broodjes en daaruit komt deze 'You'll Win', uit de Triomfmars van Aïda.
En we blijven even in Italië hangen met Nek, echte naam: Filippo Neviani, (Sassuolo, 6 januari 1972), een Italiaans popzanger. Zijn single 'Laura non c'e' werd in 1997 een megahit in Europa en in Latijns-Amerika maar niet in België. Hij was wel regelmatig te horen op onze radio maar om een onverklaarbare reden wist hij nooit door te dringen tot in de Radio 2 Top 30.
Een van de meest bizarre namen uit de popgeschiedenis is beslist Buckshot LeFonque, de naam van een Amerikaanse muziekgroep (zie foto hieronder) die heeft bestaan vanaf 1990 tot en met 1997. Leider van de band was Branford Marsalis, een fan van de muziek van Cannonball Adderley. Marsalis had gespeeld met diverse artiesten zoals Sting en Miles Davis toen hij als gevolg daarvan muziek wilde spelen die een mengeling was van de muzikale stromingen, die hij eerder had gespeeld. De muziek van Buckshot LeFonque is een mengeling van jazz, rock, popmuziek, R&B, en hip-hop. En "Buckshot LeFonque" was het pseudoniem van Cannonball Adderley. 'Another Day' uit 1997 is één van mijn vele favorieten aller tijden!
'Altijd weer tikt de klok' werd geschreven door Elisabeth Eriksson en Eric Melaerts, die ook de productie van deze single op zich nam. Yasmine werd hiermee heel vaak op de radio gedraaid en raakte ook genoteerd in de Vlaamse Top-10 maar niet in de Radio 2 Top 30. Er staan slechts twee singles van haar in die hitparade: eentje uit 1995 en een ander uit het jaar 2001.
Noa is het pseudoniem van Achinoam Nini, een Israëlische zangeres die zich inzet voor vrede in het Midden-Oosten. Ze werd geboren op 23 juni 1969 in Tel Aviv in een Joods gezin van Jemenitische afkomst. Toen ze twee was, verhuisde het gezin naar New York. Op haar zeventiende keerde ze terug naar Israël. Daar ontmoette ze Gil Dor, die haar vaste partner zou worden. In 2009 zong ze samen met de Palestijnse Mira Awad 'There Must Be Another Way' op het Eurovisiesongfestival, een vredesliedje in drie verschillende talen: Engels, Hebreeuws en Arabisch. Ze haalden de finale, maar moesten het daarin met een teleurstellende zestiende plaats stellen. 'Beautiful That Way' komt uit de soundtrack van 'La vita è bella', een Italiaanse tragikomedie uit 1997, geregisseerd door Roberto Benigni. Zowel de film als dit lied wisten mij meteen te ontroeren.
Morgen nog één portie van vijf liedjes uit 1997 die nooit terechtkwamen in de Radio 2 Top 30 en die ik niet vergeten ben! Afspraak op deze muzikale blog. Altijd welkom, bedankt voor jullie reacties en waardering. Tot later!
Het is moeilijk te geloven maar de groep van de immer sympathieke Raf van Brussel wist nooit binnen te dringen in de Radio 2 Top 30. Het vrolijk uptempo nummer 'She Makes Me Happy' was nochtans een radiohit in 1997. Ik ben 'm natuurlijk niet vergeten en, oh ja, het begrip Sunny Side Up kennen ze in de Verenigde Staten als een spiegelei.
Toen wij met ons gezin Californië in het jaar 2002 gedurende drie weken bezochten woonden wij een voorstelling in openlucht bij van het gezelschap Cirque de la Mer. En de muziek was even adembenemend als deze 'Alegria' van Cirque du Soleil. Veel gedraaid op de radio in 1997 en ook de jaren daarna maar jammer genoeg nooit terechtgekomen in onze hitparade.
Zoals ik al eerder schreef op deze muzikale tijdlijn of in mijn blog waren we in 1997 met velen in de ban van klassieke muziek of popmuziek die daarbij aanleunde. Op zekere dag kwam ik thuis van een vermoeiende werkdag en Chantal zei mij enthousiast dat ze fantastische muziek op de radio had gehoord. Het was de geweldige stem van ene Emma Shapplin en ze vroeg mij om zo vlug mogelijk die cd te kopen. Wat dan ook gebeurde en het album 'Carmine Meo' heeft ons nooit ontgoocheld want daarop staat 'Spente Le Stelle'. De Franse sopraan werd in de Parijse voorstad Savigny-le-Temple geboren als Crystêle Madeleine Joliton.
In 1997 was de muziek van de Propellerheads waarschijnlijk voor de meesten ver vooruit op zijn tijd want de single 'History Repeating' wist nooit door te dringen in onze hitlijsten. Het Brits danceduo dat behoorde tot de bigbeatstroming bestond uit Alex Gifford (°1963) en Will White (°1973). Zij introduceerden een eigen geluid dat 'spybeat' werd genoemd. Dit vanwege een grote hoeveelheid samples en andere invloeden uit James Bondfilms. Gifford en White kozen dan ook voor de stem van Shirley Bassey om het nummer in te zingen. Het werd in dezelfde periode uitgebracht als de soundtrack van de film 'Tomorrow Never Dies' maar daarop wisten enkel Sheryl Crow, k.d. Lang, Moby en David Arnold & Alex Gifford (met het nummer 'Backseat Driver') een plaatsje te bemachtigen.
"Classic goes pop" met Zucchero Fornaciari die op het podium staat met Grootmeester Luciano Pavarotti en samen brengen ze een versie van 'Va, pensiero' uit het slavenkoor van 'Nabucco' gecomponeerd door Giuseppe Verdi (zie foto hieronder rechts). Deze live uitvoering komt misschien niet uit 1997 maar het klassiek lied werd toen toch veel op de radio gedraaid. De Duitse zanger Freddy Breck had in 1972 al een populaire versie uitgebracht als 'Überall auf der Welt'.
Morgen komt er nog een reeks van 5 liedjes aan de beurt die in 1997 de weg niet vonden naar de Radio 2 Top 30 maar wel naar mijn Persoonlijke Top 3800 Aller Tijden. Bedankt voor jullie reacties en tot later!
