************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
28-07-2013
LP-muziek uit juni/juli 1975
LP-muziek uit juni/juli 1975
En in juni 1975 was het eindelijk zover. Sinds hun opname in 1967 hadden artiesten allerhande geplukt uit de verzameling wonderlijke composities van Bob Dylan zoals o.m. Peter, Paul & Mary; Ian & Sylvia; Manfred Mann; Julie Driscoll & The Brian Auger Trinity; The Byrds; Fairport Convention en zelfs Jonathan King. De versies van de grootmeester zelf circuleerden grotendeels op de bootleg 'Great White Wonder' maar in januari 1975 gaf Dylan zijn fiat voor het uitbrengen van een officieel album met zijn songs aangevuld met die van The Band. Het werd een schitterende dubbelelpee 'The Basement Tapes' die ik meteen via een Nederlands postorderbedrijf liet overbrengen. Geniet mee van de twee onderstaande songs: 'Yea Heavy' en 'Mrs. Henry'.
In dezelfde maand juni 1975 werd er ook een andere elpee uitgebracht met enkele jaren vertraging. 'Tonight's The Night' werd reeds opgenomen in augustus/september 1973. Op het 6de studio-album van Neil Young spelen o.a. volgende kleppers mee: Nils Lofgren (gitaar, piano, vocals), Danny Whitten (gitaar, vocals) en Jack Nitzsche (elektrische piano, piano). Sommige songs worden toegeschreven aan Neil Young & The Santa Monica Flyers of Neil Young & Crazy Horse of nog Neil Young with The Stray Gators. Hier volgt het titelnummer uit de elpee.
De maand juli 1975 was in vele opzichten opmerkelijk. Vanaf 1 juli ging ik aan de slag bij een Nationale Beroepsfederatie als directiesecretaris/vertaler en ik zou er zowaar 21 jaar lang mijn brood verdienen. Eind juli brak er een hittegolf uit die 18 dagen zou duren (tot en met 15 augustus)! En de leadzanger van The Who bracht zijn 2de solo-LP uit met als titel 'Ride A Rock Horse', waarop hij staat afgebeeld als een centaur of boogschutter, mijn sterrenbeeld. De bekendste song daaruit is 'Come And Get Your Love' geschreven door Russ Ballard die daar meespeelt op gitaar en keyboards. Maar ik wou vandaag nog eens luisteren naar deze schitterende versie van 'Walking The Dog' van Rufus Thomas. Koest, Bobbie!
De LP 'Fleetwood Mac' van Fleetwood Mac met een nieuwe line-up uit juli 1975 brak geen potten in de UK of bij ons. Nochtans werden er 4 singles uit het album op de markt gegooid: 'Warm Ways', 'Over My Head', 'Rhiannon' en 'Say You Love Me'. Gitarist Bob Welch had de groep verlaten in 1974 en dit is de eerste plaat waarop Lindsey Buckingham gitaar speelt en Stevie Nicks zingt. Om verwarring te vermijden met het gelijknamig album uit 1968 (met op de hoes een vuilnisbak) wordt deze plaat vaak 'The White Album' genoemd naar analogie met de befaamde LP van The Beatles. Op deze hoes is John McVie afgebeeld als een dwerg (geen trucage met Photoshop; hij zit gewoon op zijn knieën met daaronder zijn schoenen). Na het succes van de opvolger 'Rumours' (1977) werden deze LP en de single 'Rhiannon' heruitgebracht in 1978, met meer bijval als gevolg. Dankzij deze plaat kreeg de groep wel de status van supergroep in de Verenigde Staten omdat ze ginder een jaar lang niet uit de radiogolven weg te slaan waren. Warme dagen in het verschiet met 'Warm Ways'...
Niet lang na de Eagles werd ik ook fan van The Outlaws, een Amerikaanse southern rock band, met een ruiger geluid. Ze stonden ook bekend als "The Tampa Guitar Army" en uit hun debuutalbum 'Outlaws' (juli 1975) draai ik vandaag het bijna 10 minuten durende epos 'Green Grass & High Tides' met heerlijke gitaarklanken. Vanaf morgen post ik weer dagelijks hitparademuziek en ik ga verder, hoe kan het ook anders, met de maand juli 1975.
Schitterende hoes van 'The Basement Tapes'.
John McVie (rechts) wordt hier afgebeeld als een soort "Henri de Toulouse-Lautrec".
Op 6 juni 1975 gebeurde iets eigenaardigs: op die dag werden er twee elpees van de Stones tegelijk uitgebracht. De eerste compilatieplaat was 'Made In The Shade' met recente hits geproducet door Jimmy Miller/The Glimmer Twins op het Rolling Stones Records/Atlantic Records label en de andere verzamelplaat was 'Metamorphosis' geproducet door Andrew Loog Oldham/Jimmy Miller en uitgegeven door Allen Klein op het ABKCO Records label. Ze bevatte onuitgegeven nummers en zeldzame covers van muziek uit de periode 1964-1970. Hieruit pluk ik vandaag deze fantastische song van Stevie Wonder. Toen de Stones dit nummer aan het mixen waren in de studio vernamen ze de tragische dood van Brian Jones (3 juli 1969) en twee dagen later zag ik ze optreden in het Londens Hyde Park...
De elpee 'One Of These Nights' van de Eagles werd ook uitgebracht in juni 1975. Het album bevatte drie hitsingles: het titelnummer, 'Lyin' Eyes' en 'Take It To The Limit'. Mijn keuze viel vandaag op het mooie 'After The Thrill Is Gone' en deze plaat haalde mij definitief over de streep en zo werd ik fan van de Amerikaanse countryrockband.
We blijven nog altijd in de maand juni 1975 want toen werd de elpee 'Cut The Cake' van de Schotse Average White Band op de markt gegooid. En dit was ook spek voor mijn bek want op het titelnummer was het heerlijk dansen. 'Pick Up The Pieces' uit hun vorige plaat was nog maar net uit de hitlijsten verdwenen of de volgende hit diende zich al aan. Snij de taart maar alvast aan...
Van een carrièremove gesproken! In juni 1975 brachten de Bee Gees het album 'Main Course' uit met een nieuw logo getekend door Drew Struzan en met nummers die onder invloed van de disco stonden. Barry Gibb haalde zijn falsettostem naar boven en zong de pannen van het dak. De hitsingles zijn 'Nights On Broadway' en 'Jive Talkin'' maar ik kies nu voor 'Fanny (Be Tender With My Love)', een heerlijke slow.
De laatste voor vandaag is de elpee 'Why Can't We Be Friends' van de Amerikaanse funkband War eveneens uit de maand juni 1975. Het was inmiddels al hun 7de studioplaat. Naast de titelsong is 'Low Rider' zowat het bekendste nummer uit die plaat. Ook na het vertrek van Eric Burdon bleef ik die groep met belangstelling volgen. Met de aanstekelijke mondharmonica van de Deen Lee Oskar.
De hoes waarop een vetgemeste hond staat afgebeeld komt van de LP 'Pampered Menial' (letterlijk: 'volgepropte slaaf') naar een tekening van de Brit Edwin Landseer. Deze Amerikaanse band ontleende zijn naam aan de Russische fysioloog die het reflex (klassieke conditionering) ontdekte bij honden. In april 1975 werd de LP uitgebracht en het nummer 'Julia' werd een culthit, niet in het minst omwille van de stem van de zanger, of was het een zangeres? Uiteindelijk bleek het de falsettostem van David Surkamp uit St. Louis te zijn maar zijn nasaal geluid verveelde al snel en toen werd het plots heel stil rond de progressieve groep.
'The Kinks Present A Rock Opera', zo staat het op de hoes geschreven. Ray Davies had in mei 1975 nog niets ingeboet van zijn vakmanschap want toen legde hij zijn nieuw ei. Het was inmiddels al de derde conceptelpee van de Britse groep. Het verhaal gaat over een zanger die zichzelf 'Starmaker' noemt en die de plaats inneemt van Norman (een doodgewone kerel die van 9 tot 5 werkt) om zo het leven beter te snappen. De LP eindigt met dit lied en boodschap dat zelfs indien rocksterren vervagen hun muziek blijft voortleven.
In mei 1975 bracht Elton John ook een nieuwe elpee uit met de zeer lange titel 'Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy', inmiddels al zijn 9de langspeler. In die periode had zijn collectie brillen al buitengewone proporties aangenomen. In deze song vertelt de flamboyante zanger het verhaal over zijn mislukte zelfmoordpoging uit 1969. Die "Someone" uit de songtitel slaat op Long John Baldry, de Canadese reus, die toen zijn leven redde.
Zelfs rocksterren kunnen fan zijn van stripverhalen. Magneto en Titanium Man zijn twee bekende figuren uit de Marvel Comics. Deze song staat op de LP 'Venus And Mars' (mei 1975) van de ex-Beatle Paul McCartney, de 4de met zijn groep Wings. Een andere song uit die plaat 'Listen To What The Man Said' zou later dat jaar in de hitlijsten terechtkomen. De criticasters van het magazine 'Rolling Stone' vonden de plaat maar niks en toch schafte ik mij de elpee met de biljartballen op de hoes aan. Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus...
Vandaag eindig ik met de LP 'Nils Lofgren' (1975) van... Nils Lofgren, een zanger/gitarist met een indrukwekkende staat van dienst. Als jonge kerel (°1951) speelde hij samen met Neil Young in de groep Crazy Horse, met de E Street Band van Bruce Springsteen, in de cultgroep Grin en zelfs met Lou Reed. Hij bespeelt een groot aantal instrumenten. Deze elpee wordt ook vaak "The Fat Man Album" genoemd vanwege de tekening op de hoes achter de artiest. Hier brengt hij een ode aan de Glimmer Twin, Keith Richards (die het eventjes niet meer zag zitten), en smeekt hij hem de Rolling Stones niet te verlaten. De maand waarin de elpee werd uitgebracht heb ik niet kunnen achterhalen, maar ik schat zo halverwege het jaar. Hier is een prachtige akoestische versie die hij live brengt!
De 8ste elpee van David Bowie werd in maart 1975 uitgebracht en heette "Young Americans" en het bekendste nummer daaruit is 'Fame' dat op 15 november in de BRT Top 30 zou belanden. Tijdens de promotietournee rond deze LP zou Bowie zich als een kameleon een nieuw imago aanmeten. 'The Thin White Duke' onthulde in latere interviews dat hij in die periode teerde op rode pepers, cocaïne en melk. Geen wonder dat hij er zo slank uitzag...
Na het overweldigende succes van 'Moontan' en daaruit de wereldhit 'Radar Love' (1973) moest Golden Earring met iets anders op de proppen komen. Dat werd de LP 'Switch' die in maart 1975 werd uitgebracht. De hitsingle daaruit was 'Kill Me (Ce Soir)' maar de elpee was een internationale flop. Enkel in Nederland behaalde hij goud. Toetsenist Robert Jan Stips speelt hier voor het eerst mee. Van een koerswijziging gesproken...
De Britse bluesrocker Eric Clapton ging na het succes van de LP '461 Ocean Boulevard' en de single 'I Shot The Sheriff' naar Jamaïca om er 'There's One In Every Crowd' op te nemen (maart 1975). Dat liep niet altijd van een leien dakje vanwege zijn groeiende alcoholverslaving en problemen in de studio. Hij pakte deze traditional aan en overgoot hem met een reggaesausje en Yvonne Elliman zong -als naar gewoonte- met Clapton mee.
Een andere LP die al vrij snel in mijn verzameling terechtkwam is deze 'The Original Soundtrack' van de Britse 10cc. De derde langspeler van deze fantastische popgroep verscheen in maart 1975 en de hitsingles daaruit waren 'Life Is A Minestr...one' en 'I'm Not In Love' dat in juli 1975 in onze hitlijsten zou verschijnen. Een ander geweldig nummer uit die elpee is 'The Film Of My Love'. En als jong getrouwd koppel zongen Chantal en ik dan vaak "Forever and ever and ever, over and over and over" mee...
Vooraleer ik verder ga met het posten van muziek uit de tweede helft van 1975 laat ik de hitparademuziek even rusten en overloop ik vanaf nu de elpeemuziek uit het eerste semester van 1975. En die klinkt helemaal anders...
Het jaar 1975 begon al goed want in januari bracht de grootmeester zijn 15de elpee uit met als titel 'Blood On The Tracks'. Het hele album ademde een sfeer uit van droefheid, woede en eenzaamheid. Volgens Dylan was het niet autobiografisch alhoewel zijn zoon het tegendeel beweert. De prachtige openingstrack is deze 'Tangled Up In Blue', hier gebracht in een live uitvoering.
In februari 1975 was het de beurt aan Led Zeppelin om een elpee uit te brengen. Het werd een dubbele en het was meteen hun 6de album, getiteld 'Physical Graffiti'. De opnames vonden plaats op verschillende locaties tussen 1970 en 1974. Het begon te rommelen in de band want John Paul Jones dacht eraan de formatie te verlaten. Uiteindelijk kwam alles terug in orde. De hoes toont een appartementsgebouw in NY dat later weer zou opduiken in de videoclip van 'Waiting On A Friend' van de Rolling Stones. Mijn keuze viel vanmorgen op 'Trampled Under Foot'.
De Amerikaanse hardrockzanger Vincent Damon Furnier gooide in februari 1975 zijn 8ste LP op de markt en het werd meteen zijn eerste soloplaat getiteld 'Welcome To My Nightmare'. Het was een conceptalbum dat vertelt over de nachtmerries van een jongetje genaamd Steven. De prachtige hoes, waarop Alice Cooper netjes uitgedost staat, werd getekend door Drew Struzen. Hieruit draai ik 'Only Women Bleed'.
De opnames van de LP 'Rock 'n' Roll' (uitgebracht in februari 1975) begonnen zeer problematisch. Zowel Phil Spector als de ex-Beatle begonnen te werken in de studio, respectievelijk in oktober 1973 en oktober 1974. Tot overmaat van ramp kreeg John Lennon een proces aan zijn been omdat 'Come Together' uit 1969 te veel zou gelijken op onderstaande song van Chuck Berry. De zaak werd buiten de rechtbank afgehandeld maar als tegenprestatie moesten er op deze LP drie songs staan van de muziekuitgeverij die de eiseres was. Lennon zou pas een nieuwe langspeler opnemen in 1980 omdat hij 5 jaar thuis bleef om zijn zoontje Sean op te voeden.
Februari 1975 was een vruchtbare maand qua muziek. Alhoewel Emmylou Harris in 1970 al een obscure folkplaat uitbracht met als titel 'Gliding Bird' wordt de elpee 'Pieces Of The Sky' algemeen beschouwd als haar debuut. De plaat lanceerde trouwens haar carrière. Zij brengt hier een ontroerende ode aan The Beatles met een prachtige cover van 'For No One' (Lennon/McCartney).
En dat brengt ons in de maand maart 1975 want toen werd het 7de album van de Amerikaanse singer/songwriter Janis Ian uitgebracht en 'Between The Lines' werd meteen haar bekendste elpee. 'At Seventeen' zou in augustus 1975 als single uitgebracht worden en daarom kies ik vandaag voor het prachtige 'In The Winter', dat gelijk voor enige afkoeling zorgt na de afgelopen zwoele nachten.
De nieuwe single van Slade verscheen in de BRT Top 30 van de maand juni 1975, waarin het ook puffen was zoals nu. De song verscheen op geen enkele elpee (verzamelplaten niet te na gesproken) en de bijtitel tussen haakjes 'Wham Bam Thank You Mam' kende ik nog van de Small Faces, maar dat is een heel andere song. "An apple a day, keeps the doctor away"!
En de Amerikaanse discozangeres Gloria Gaynor kwam alweer met een cover op de proppen en scoorde zowaar opnieuw een hit in de maand juni 1975. Ditmaal was het een discobewerking van die classic van Burt Bacharach en Hal David waarmee Dionne Warwick al succes had in 1964. Dit schijfje kwam dan ook in onze hitlijsten terecht van juni 1975.
Vandaag zal het kwik stijgen naar een veelvoud van 3 graden. Waarschijnlijk wordt het 33 à 34 °C heet. Het is dus van levensbelang heel veel water te drinken, ook al heb je geen dorst. In juni 1975 was er ook een hittegolf en toen al vroeg dit Amerikaans meidentrio of we goed voor onszelf wilden zorgen. En dus beschermden we ons tegen de zon en dronken we genoeg water om niet uit te drogen!
Mouth en Maggie MacNeal gingen uit elkaar in 1974 en de Nederlandse zanger Willem Duyn kreeg nog een grotere mond (Big Mouth) èn een nieuwe sidekick, Little Eve genaamd. Samen zongen ze uit volle borst 'Uncle' en deze kreet ging niet onopgemerkt voorbij want het 45-toerenplaatje kwam meteen op zaterdag 21 juni 1975 binnen in de BRT Top 30 op nummer 6.
En op zaterdag 28 juni 1975 was het lachen geblazen want de pretpopgroep uit Zaandam rond Jacques Kloes scoorde alweer een dikke hit ditmaal met 'The Opera'. Het nummer kwam meteen binnen in de Top 10 van de BRT Top 30 en nestelde zich comfortabel op nummer 7. Wat een klok van een stem heeft die man. Goedemiddag, Jacques! En hij vond het zowaar leuk via Facebook: Jacques Kloes leuk ! ongeveer een uur geleden.
Ondertussen waren Chantal en ik teruggekeerd van onze huwelijksreis uit Tenerife en blijkbaar hadden we de zuiderse zon meegebracht in onze koffers, want vanaf eind mei 1975 ving de zomer aan die vier maanden zou duren met hier en daar een hittegolf. Ik herinner mij nog altijd het zalige gevoel toen ik op een ochtend wakker werd met dit prachtige liedje op mijn wekradio. Minnie Riperton kwam even piepen in onze hitlijsten van 24 mei.
En een week later, op zaterdag 31 mei 1975, kwam het origineel van 'If You Go' gezongen door het Frans duo Alain Barrière en Noëlle Cordier ook binnen in de BRT Top 30 want de platenfirma had vlug-vlug besloten het singletje uit 1973 terug uit te brengen. En het werd ook een hit!
Twang is the thang! Op 31 mei 1975 nestelde de Amerikaanse gitarist Duane Eddy -vergezeld van zijn zingende Rebelettes- zich stevig in onze hitlijsten met 'Play Me Like You Play Your Guitar'. Het was toen al een hele poos geleden dat we nog van hem gehoord hadden.
Juni 1975
