************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
24-07-2013
LP-muziek januari-maart 1975
LP-muziek januari-maart 1975
Vooraleer ik verder ga met het posten van muziek uit de tweede helft van 1975 laat ik de hitparademuziek even rusten en overloop ik vanaf nu de elpeemuziek uit het eerste semester van 1975. En die klinkt helemaal anders...
Het jaar 1975 begon al goed want in januari bracht de grootmeester zijn 15de elpee uit met als titel 'Blood On The Tracks'. Het hele album ademde een sfeer uit van droefheid, woede en eenzaamheid. Volgens Dylan was het niet autobiografisch alhoewel zijn zoon het tegendeel beweert. De prachtige openingstrack is deze 'Tangled Up In Blue', hier gebracht in een live uitvoering.
In februari 1975 was het de beurt aan Led Zeppelin om een elpee uit te brengen. Het werd een dubbele en het was meteen hun 6de album, getiteld 'Physical Graffiti'. De opnames vonden plaats op verschillende locaties tussen 1970 en 1974. Het begon te rommelen in de band want John Paul Jones dacht eraan de formatie te verlaten. Uiteindelijk kwam alles terug in orde. De hoes toont een appartementsgebouw in NY dat later weer zou opduiken in de videoclip van 'Waiting On A Friend' van de Rolling Stones. Mijn keuze viel vanmorgen op 'Trampled Under Foot'.
De Amerikaanse hardrockzanger Vincent Damon Furnier gooide in februari 1975 zijn 8ste LP op de markt en het werd meteen zijn eerste soloplaat getiteld 'Welcome To My Nightmare'. Het was een conceptalbum dat vertelt over de nachtmerries van een jongetje genaamd Steven. De prachtige hoes, waarop Alice Cooper netjes uitgedost staat, werd getekend door Drew Struzen. Hieruit draai ik 'Only Women Bleed'.
De opnames van de LP 'Rock 'n' Roll' (uitgebracht in februari 1975) begonnen zeer problematisch. Zowel Phil Spector als de ex-Beatle begonnen te werken in de studio, respectievelijk in oktober 1973 en oktober 1974. Tot overmaat van ramp kreeg John Lennon een proces aan zijn been omdat 'Come Together' uit 1969 te veel zou gelijken op onderstaande song van Chuck Berry. De zaak werd buiten de rechtbank afgehandeld maar als tegenprestatie moesten er op deze LP drie songs staan van de muziekuitgeverij die de eiseres was. Lennon zou pas een nieuwe langspeler opnemen in 1980 omdat hij 5 jaar thuis bleef om zijn zoontje Sean op te voeden.
Februari 1975 was een vruchtbare maand qua muziek. Alhoewel Emmylou Harris in 1970 al een obscure folkplaat uitbracht met als titel 'Gliding Bird' wordt de elpee 'Pieces Of The Sky' algemeen beschouwd als haar debuut. De plaat lanceerde trouwens haar carrière. Zij brengt hier een ontroerende ode aan The Beatles met een prachtige cover van 'For No One' (Lennon/McCartney).
En dat brengt ons in de maand maart 1975 want toen werd het 7de album van de Amerikaanse singer/songwriter Janis Ian uitgebracht en 'Between The Lines' werd meteen haar bekendste elpee. 'At Seventeen' zou in augustus 1975 als single uitgebracht worden en daarom kies ik vandaag voor het prachtige 'In The Winter', dat gelijk voor enige afkoeling zorgt na de afgelopen zwoele nachten.
De nieuwe single van Slade verscheen in de BRT Top 30 van de maand juni 1975, waarin het ook puffen was zoals nu. De song verscheen op geen enkele elpee (verzamelplaten niet te na gesproken) en de bijtitel tussen haakjes 'Wham Bam Thank You Mam' kende ik nog van de Small Faces, maar dat is een heel andere song. "An apple a day, keeps the doctor away"!
En de Amerikaanse discozangeres Gloria Gaynor kwam alweer met een cover op de proppen en scoorde zowaar opnieuw een hit in de maand juni 1975. Ditmaal was het een discobewerking van die classic van Burt Bacharach en Hal David waarmee Dionne Warwick al succes had in 1964. Dit schijfje kwam dan ook in onze hitlijsten terecht van juni 1975.
Vandaag zal het kwik stijgen naar een veelvoud van 3 graden. Waarschijnlijk wordt het 33 à 34 °C heet. Het is dus van levensbelang heel veel water te drinken, ook al heb je geen dorst. In juni 1975 was er ook een hittegolf en toen al vroeg dit Amerikaans meidentrio of we goed voor onszelf wilden zorgen. En dus beschermden we ons tegen de zon en dronken we genoeg water om niet uit te drogen!
Mouth en Maggie MacNeal gingen uit elkaar in 1974 en de Nederlandse zanger Willem Duyn kreeg nog een grotere mond (Big Mouth) èn een nieuwe sidekick, Little Eve genaamd. Samen zongen ze uit volle borst 'Uncle' en deze kreet ging niet onopgemerkt voorbij want het 45-toerenplaatje kwam meteen op zaterdag 21 juni 1975 binnen in de BRT Top 30 op nummer 6.
En op zaterdag 28 juni 1975 was het lachen geblazen want de pretpopgroep uit Zaandam rond Jacques Kloes scoorde alweer een dikke hit ditmaal met 'The Opera'. Het nummer kwam meteen binnen in de Top 10 van de BRT Top 30 en nestelde zich comfortabel op nummer 7. Wat een klok van een stem heeft die man. Goedemiddag, Jacques! En hij vond het zowaar leuk via Facebook: Jacques Kloes leuk ! ongeveer een uur geleden.
Ondertussen waren Chantal en ik teruggekeerd van onze huwelijksreis uit Tenerife en blijkbaar hadden we de zuiderse zon meegebracht in onze koffers, want vanaf eind mei 1975 ving de zomer aan die vier maanden zou duren met hier en daar een hittegolf. Ik herinner mij nog altijd het zalige gevoel toen ik op een ochtend wakker werd met dit prachtige liedje op mijn wekradio. Minnie Riperton kwam even piepen in onze hitlijsten van 24 mei.
En een week later, op zaterdag 31 mei 1975, kwam het origineel van 'If You Go' gezongen door het Frans duo Alain Barrière en Noëlle Cordier ook binnen in de BRT Top 30 want de platenfirma had vlug-vlug besloten het singletje uit 1973 terug uit te brengen. En het werd ook een hit!
Twang is the thang! Op 31 mei 1975 nestelde de Amerikaanse gitarist Duane Eddy -vergezeld van zijn zingende Rebelettes- zich stevig in onze hitlijsten met 'Play Me Like You Play Your Guitar'. Het was toen al een hele poos geleden dat we nog van hem gehoord hadden.
Ondertussen zijn we aanbeland op de 10de mei 1975 want toen kwam deze Nederlandse band binnen in onze BRT Top 30. De indringende zangpartij kwam van Margriet Eshuijs. Het is pas vele jaren later dat ik vernam dat de drummer Henny Huisman was, toen hij in Nederland de Soundmixshow op televisie presenteerde. Opmerkelijk dat het woord "huis" in beide familienamen voorkomt maar ook in de Engelse titel. In Brussel zou een 'House For Sale' nooit verkocht worden, vanwege "erg vuil"...
Nergens een originele versie uit 1975 op het internet gevonden, vandaar deze mooie liveversie van Margriet Eshuijs en haar band:
En wie stond er ook op 10 mei 1975 in onze hitlijsten? Deze Amerikaanse zangeres en het was geen disconummer. 'Shoorah Shoorah' is een geweldig soulnummer helemaal in de stijl van die geweldige muziek uit het einde van de sixties, met een hele blazerssectie en handgeklap er bovenop. Driewerf hoera... of is het slechts tweemaal?
Henk Bruijsten alias 'Hank The Knife' zat een tijdje voordien nog bij de groep 'Arnhem', samen met Arnie Treffers beter bekend als 'Long Tall Ernie' maar op 10 mei 1975 kwam hij als solo-artiest binnen in de BRT Top 30 met een geweldig gitaarnummer waarop je heerlijk kon meespelen met de luchtgitaar! Toepasselijk nummer op deze nationale feestdag...
Toentertijd was de Britse Kiki Dee zowat de enige blanke zangeres op het Motownlabel. Hier brengt zij een formidabele versie van een nummer van Nancy Wilson uit 1964, ook gecoverd door Aretha Franklin. Dit schijfje kwam nieuw binnen in onze hitlijsten op 17 mei 1975. Om Raymond te parafraseren: "Je moest eens weten hoe gelukkig ik ben"...
De laatste voor vandaag komt van Jim Gilstrap, een nieuwkomer uit de hitparade van zaterdag 24 mei 1975. Een zeer dansbaar nummer geschreven door Kenny Nolan en eenmaal gehoord is het moeilijk uit je hoofd te krijgen, een echte oorwurm dus. Het bleef bij deze eendagsvlieg maar hij verdiende ook zijn sporen als achtergrondzanger, o.a. voor Stevie Wonder, Joe Cocker, Keith Moon, Boz Scaggs, Leo Sayer en Starship. Hij zong tevens mee in de film 'Grease' uit 1978.
En op dezelfde dag, net iets lager in die hitlijst, kwam de Bruggeling Joe Harris zijn opwachting maken met een cover van datzelfde lied en hij had geen voorkeur of het nu Griekse of Spaanse wijn was. Voor zover hij maar rood was! Ik herinner mij vooral dat mijn kersverse schoonvader een grote fan was van de versie van Joe Harris. De productie lag in handen van Johnny Hoes en de single scoorde dan ook in Nederland.
Dit levenslied kwam uit de film 'Keetje Tippel', een Nederlandse film met o.a. Monique van de Ven, Rutger Hauer, Peter Faber en Dora van der Groen. Regisseur van dienst was Paul Verhoeven. Ook dit singletje kwam in onze hitparade te staan en wel op 3 mei 1975. Het publiek was dol op de film maar de critici keken er neerbuigend op neer en omdat er zovele naaktscènes te zien waren sprak men hier en daar zelfs oneerbiedig over "Kutje Tepel"...
Een Duits trio dat ook niet vies was van enig bloot op hun platenhoezen was Silver Convention, een discoformatie (opgericht in München door Sylvester Levay en Michael Kunze) die op 3 mei 1975 in de BRT Top 30 kwam binnengedanst op de tonen van 'Save Me'. Penny McLean was de roodharige, Ramona Wulf de zwarte met de Afrolook en Linda G. Thompson de derde. De groep had zelfs succes in het Verenigd Koninkrijk en in de Verenigde Staten.
Deze Nederlandse groep met de zeer lange naam maar ook met de boomlange zanger scoorde vanaf 3 mei 1975 een hit met 'Get Yourself Together. De band was geëvolueerd uit 'Moan' ('Health Of Freedom' - 1971 en daarvoor 'The Moans' met o.m. Herman Brood). Deze formatie zou in 1977 een wereldhit scoren. Erg leuk vond ik de intro (na de drums en de piano) die volgens mij lijkt op een kakelende kip.
En dat was dan weer de lievelingsmuziek van mijn vader want daar kon hij toch zo goed op walsen. Die muziek werd ook vaak gedraaid in een spiegelpaleis.
De elpeehoes. Het singlehoesje. Bij die LP stak zowaar een poster.
Op diezelfde derde dag van de maand mei uit het jaar 1975 kwam de single 'Lazy Lady' van Lester & Denwood, een Vlaams duo, binnen in de BRT Top 30. De song heb ik niet gevonden op YouTube noch ergens anders, vandaar deze latere versie van Lester, solo. Het origineel heb ik nooit gehoord want de single stond slechts twee weken in de hitparade.
Ook dit was een nieuwkomer in de hitlijsten van 3 mei 1975. Dit is het soort muziek dat we op de Canarische Eilanden niet te horen kregen. Ik kocht mij ginder meteen een musicassette met het beste uit de sound van Philadelphia: 'El sonido de Filadelfia'. Nico Haak en zijn 'Foxie Foxtrot' kreeg ik, toen wij terug thuis waren, bijna dagelijks op de radio te horen, tot ik er elastieken benen van kreeg...
Bijster origineel waren de jongens van Mud niet want bij gebrek aan inspiratie zongen ze een hele elpee vol met rockclassics. De single daaruit was een tragere bewerking van een juweel van Buddy Holly. Toch kwam het schijfje die 3de mei 1975 binnen in onze hitparade. "Oh, boy!"...
Nog een one-hit wonder uit april 1975. Over Marilyn Monroe werd veel gezongen want ze was nog lang niet vergeten. Norma Jean Baker was haar echte naam en haar tragisch leven werd hier samengebald in 3:37 minuten. Over de zanger is weinig geweten. Enkel dat zijn voornaam James is en dat het zijn enige single was die enkel in België en Nederland scoorde. Bijkomende informatie hieromtrent is altijd welkom!
Op zaterdag 12 april 1975, exact tien dagen na het burgerlijk huwelijk, vond ons kerkelijk bruiloftsfeest plaats. Die dag was er bewolking, zonneschijn en vielen er zelfs sneeuwvlokken! Het was net of de vier seizoenen hadden met elkaar afgesproken. Op het avondfeest waren een honderdtal familieleden en vrienden aanwezig. (zie foto links bovenaan)
Maar op diezelfde zaterdag 12 april 1975 weerklonken andere geluiden toen de openingsdans op ons huwelijksfeest werd ingezet. Het was een doo-wop uit 1955 en toen ik in Chantal haar oren 'Only You' fluisterde, voegde zij daar haastig 'And You Alone' aan toe... (Zie foto links bovenaan).
Ze hadden nog maar net geswingd op een ster of dit vrolijk duo verweet elkaar te veel te babbelen in april 1975 . De song was al een hit in de Verenigde Staten voor Joe Jones in 1960 en dit plaatje was een productie van de Nederlander Jaap Eggermont.
Vandaag eindig ik met alweer een one-hit wonder: op 26 april 1975 kwamen Roger Glover (ex-bassist van Deep Purple) met enkele gasten onder wie zanger Ronnie James Dio hun opwachting maken in de BRT Top 30 met een liedje dat ondersteund werd met een leuk tekenfilmpje van het "Butterfly Ball & Grasshopper's Feast", een muzikale bewerking van een kinderboek. Maar dat vernam ik pas later want toen zaten Chantal en ik al lang te genieten van onze wittebroodsweken op de Canarische Eilanden.
Een van die zeldzame foto's van James Cunningham.
De onvergetelijke Marilyn Monroe.
De Schotse band met hieronder hun bekend logo.
Uit 1955 maar nog altijd niet vergeten door mij.
Bassist Roger Glover.
Maar het was Ronnie James Dio die het nummer zong.
Op 5 april 1975 kwam deze modernere bewerking van die formidabele hit van de Four Tops nieuw binnen in de BRT Top 30. Voor haar wereldhit zouden we nog even moeten wachten. 'Reach out I'll be there, to love and to comfort you': die belofte hadden Chantal en ik drie dagen voordien in het gemeentehuis uitgesproken...
Op 2 april 1975 trouwden wij voor de wet (zie foto linksboven) en het regende die dag pijpestelen...
Ook deze nieuwste dansbare single van "The Walrus of Love" stond in het begin van april 1975 kersvers genoteerd in onze hitlijsten. De vraag stellen is ze beantwoorden... Hopla met de beentjes!
En de mannen van Queen bleven maar aan de weg timmeren. Ook deze single zou begin april 1975 enige bekendheid verwerven maar een echte wereldhit zou het niet worden. Daarvoor moesten we nog maanden wachten. Op het einde van het nummer brengen de Britten een hommage aan Chuck Berry wanneer ze "go, go, go, little queenie" zingen. Of was het een ode aan de Stones?
"Oh, ho, ho, it's magic!" zong dit Schots trio en nog geen maand na hun eerste hit ('January') kwam deze toffe single zijn opwachting maken in de hitparade van 5 april 1975. En het plaatje had inderdaad iets "magisch"...
Cliff Richard had het al twee keer geprobeerd zonder het Eurovisiesongfestival evenwel te kunnen winnen. Hank Marvin en de overige leden van zijn ex-begeleidingsgroep The Shadows moeten dan gedacht hebben: "laat ons dat ook eens proberen". Maar helaas, zij strandden op een verdiende tweede plaats in Zweden, die 22ste maart 1975. Op 5 april verscheen deze knappe single dan ook in onze hitparade. "Let me be the one" had Chantal enkele dagen voordien nog gevraagd en daarop had ik volmondig "ja" geantwoord...
De leukste single uit april 1975 vond ik deze song die door Johnny Rodrigues in het Portugees werd gezongen. Hij werd op 12 november 1951 (twee weken vóór mij) geboren op de Kaapverdische Eilanden, een vroegere Portugese kolonie. Peter Tetteroo van de Tee Set ontdekte hem en deze eendagsvlieg werd een grote hit in de Benelux.
En plots kwam die witte duif zich in onze hitlijsten van maart 1975 nestelen. Het was niet meteen zijn mooiste compositie maar wel de meest commerciële die Johannes Bouwens heus geen windeieren heeft gelegd. De covers en parodieën waren dan ook legio.
Dit is ook niet 's mans beste compositie maar wel de zoveelste song die in de maand maart 1975 genoteerd stond in de BRT Top 30. De keizer van het Vlaamse lied kreeg in die periode meer en meer concurrentie van Willy Sommers en slaagde er toch maar in jaarlijks een drietal hits te scoren.
"Is het lang geleden?"... Ja, natuurlijk! Op 29 maart 1975 schoot deze Nederlandse band meteen binnen in onze hitparade vanuit het niets rechtstreeks naar nummer 7. Onze Noorderburen hadden een week voordien het Eurovisiesongfestival in Zweden gewonnen met deze leuke meezinger.
En ze hadden meteen een Engelse versie klaar:
Onze eigen inzending voor het Eurovisiesongfestival van maart 1975 kwam eveneens die maand binnen in de BRT Top 30. Ann Christy werd slechts 15de in Zweden maar eigenlijk verdiende ze veel beter. Samen met 'Dag vreemde man' en 'De roos' werd dit een van de nummers die haar op het lijf geschreven zijn.
Zoals reeds eerder vermeld stonden Chantal en ik op trouwen. Oorspronkelijk had ik geopteerd voor 1 april 1975 maar dat vond mijn verloofde maar niks. Waarschijnlijk dacht ze aan "April fool's day" en dus werd het de dag nadien. Eind maart kwam de tweede single van Billy Swan onze hitlijsten binnen en de song werd in een heel andere stijl gezongen dan 'I Can Help'. Hilarisch vind ik de manier waarop de zanger op het einde van het nummer amechtig begint te zingen.
Deze vier Scandinaven hadden het Eurovisiesongfestival in 1974 gewonnen en een jaar nadien, in maart 1975, stond hun nieuwste single genoteerd in de BRT Top 30 en wel meteen op nummer 13. Het cijfer bracht hen geen ongeluk want in een mum van tijd stonden ze nagenoeg overal op nummer 1. En hoe konden ze weten dat Chantal en ik gingen trouwen? Ze spraken hun beloften wel vijfmaal na elkaar uit onder de tonen van die heerlijke saxofoon. Gelukkig moest ik maar eenmaal "ja" zeggen, maar dat is voor morgen als we in april 1975 beland zijn! Tot dan...
Ik vraag mij af of Elvis Presley, de enige echte King of Rock & Roll, op de hoogte was van de vele songs die Jack de Nijs, alias Jack Jersey, uit zijn mouw schudde in de jaren '70. Waarschijnlijk wel want zijn vroegere backing band, The Jordanaires, zorgden nu voor de achtergrondzang bij de Nederlandse artiest. Wat er ook van zij, 'I Wonder' stond in de maand maart 1975 nieuw genoteerd in de BRT Top 30.
Bij het horen van deze merkwaardige intro (precies een op hol geslagen UFO) weet je meteen dat dit de glamrockband Sweet uit Groot-Brittannië is. Niet te verwarren met de gelijknamige song van Manfred Mann uit de jaren '60 want dit was hun hitsingle uit maart 1975. De vossen uit het Zoniënwoud gaan hoe langer hoe minder op de vlucht en passen zich aan het stadsleven aan. Het gevolg is een hele rij opengebeten vuilniszakken...
Dit is nog zo'n song die nooit meer op de radio gespeeld wordt. Nochtans kwam deze single van Leo Sayer, de Britse singer/songwriter met het hoge stemmetje, nieuw binnen in de BRT Top 30 van de maand maart 1975. De trein is altijd een geliefkoosd onderwerp geweest in de muziekwereld.
De vijf Britten die goed op weg waren om de wereld te veroveren met hun aanstekelijke en zeer dansbare mengeling van doo-wop, rock-'n-roll uit de fifties en glamrock, schoten als een raket onze hitlijsten binnen in maart 1975. Met hun ingestudeerde pasjes en afgeborsteld imago vielen ze ook in de smaak van de oudere generatie.
Slim gezien van Wouter Otto Levenbach want onder het pseudoniem 'Dave' coverde deze Nederlander een oud nummer van Del Shannon ("Runaway') en veroverde hij vanuit Parijs heel Frankrijk èn de Benelux. Deze falsettogeluiden waren in maart 1975 dan ook niet van de lucht...
Na 10 jaar had Dave eindelijk een hit te pakken...
En de teletijdmachine blijft voorlopig in maart 1975 gestationneerd. In die periode waren er niet minder dan 26 nieuwkomers in de BRT Top 30 die de moeite van het vermelden waard zijn. Zoals deze Amerikaanse funk/discoband die toen onze hitlijsten kwam binnengeraasd. De oorspronkelijke groepsnaam was 'Brooklyn Trucking Express'.
In de periode rond maart 1975 deed de Nederlandse rockband Golden Earring (opgericht in 1961) het heel goed in de Verenigde Staten. Maar ook in West-Europa en voornamelijk in de Benelux. 'Ce Soir' (Kill Me) was de nieuwste single en hij schoot dan ook meteen binnen in onze hitlijsten ondanks de lugubere titel...
De leukste single uit maart 1975 waarop het heerlijk meebrullen was kwam van Steve Harley & Cockney Rebel. Het was ook de periode waarin de singles meestal een tweede songtitel tussen haakjes erbij kregen. Zoals deze 'Make Me Smile (Come Up And See Me). Harley zong niet altijd toonvast maar dat was juist zo leuk aan dat plaatje. ♫♫♫ Papapapapapapapa ooh, lalala ♫♫♫...
'Do It ('Til You're Satisfied)'
De b-kant was een ode aan Josephine Baker.
Josephine Baker met Jean Gabin in de Parijse revues.
De Amerikaanse zangeres/danseres zette het Parijs van de jaren '20 en '30 op zijn kop met haar uitdagende outfits.
Paul Michiels uiterst rechts (boven) en zoals hij er nu uitziet (onder).
Carl Douglas was samen met de films van Bruce Lee verantwoordelijk voor het ontketenen van een ware rage waardoor Oosterse krijgskunsten populair werden dankzij zijn twee vorige singles waarin hij Kung Fu bezong. In maart 1975 kwam zijn instrumentale 'Blue Eyed Soul' zich in de BRT Top 30 nestelen.
In het begin van dit jaar kocht ik een verzamelschijfje van de Britse groep Hot Chocolate. 'Alle 40 goed' heet de cd en in dit geval dekt de vlag de lading volkomen. Ongelooflijk hoeveel hits de groep Hot Chocolate de hitlijsten heeft ingestuurd over een periode van bijna 20 jaar. Erroll Brown uit Jamaica was de leadzanger en 'Cheri Babe' was de hitsingle uit maart 1975.
De opvolger van 'Sad Sweet Dreamer' uit maart 1975 had minder succes dan zijn voorganger en toch hoor je hier en daar flarden van die eerste hit terug in de melodie. Beide songs werden trouwens geschreven door David Parton en hij werkte samen met Tony Hatch voor het arrangement en de productie. De Britse "would-be" tegenhangers van de Jackson 5 zouden na hun twee debuutsingles geen enkele hit meer scoren...
De Schotse groep Pilot scoorde zowaar een hit met 'January' in de maand maart 1975. De uitstekende single was een productie van Alan Parsons. Het trio bestond uit David Paton (die het nummer schreef), William Lyall en Stuart Tosh. Als je enkele letters van hun familienamen door elkaar klutst krijg je de groepsnaam fonetisch: 'Pilot'! De mooie orkestratie was in handen van Andrew Powell.
Terwijl Randy Bachman succes oogstte met BTO geraakte zijn ex-kompaan Burton Cummings met de rest van de band ook in de BRT Top 30 terecht. In maart 1975 was 'Dancin' Fool' de hitsingle van deze Canadese band.
Van deze prachtige intro krijg ik steevast kippenvel. The Tymes is een soulband die actief is sinds 1956 en nog altijd optreedt! De Amerikanen uit Philadelphia met die knappe harmonieuze vocalen hadden in maart 1975 een dijk van een hit te pakken met 'Ms. Grace'.
Deze Britten hadden in 1968 nog enkele psychedelische hits maar vanaf 1970 gooiden ze hun gitaar over de andere schouder en speelden ze, rechttoe rechtaan, een ander soort rock: de boogie rock! De periode 1970-1974 overleefden ze zonder al te veel hits maar in maart 1975 was er geen houden meer aan. De fans vonden het heerlijk en terwijl ze stonden te headbangen speelden ze mee op de luchtgitaar. De single schoot meteen binnen op nummer 7.
De grootste verrassing uit maart 1975 kwam evenwel van deze Nederlandse zingende huisvrouw toen ze met haar eigen compositie vanuit het niets op nummer 6 terechtkwam in de BRT Top 30. Haar demo raakte per ongeluk in de handen van een platenmaatschappij en de rest is geschiedenis. Haar single werd voor het eerst genoteerd op 1 maart 1975 en zou 10 weken in onze hitlijsten vertoeven waarvan verschillende weken op nummer 1. Deze stunt zou zij nooit meer kunnen herhalen en dus bleef het helaas bij dit "one-hit wonder". Haar echte naam is Josje Duister-van Stelten, bijgenaamd 'de zingende huisvrouw'.
Johnny Hoes ontdekte deze Nederlandse Limburgers die met dit popdeuntje een plaats veroverden in de BRT Top 30 van februari 1975. De titel doet mij altijd denken aan Beppino, een echte Italiaan, die in mijn jeugdjaren rondreed met zijn ijskarretje en in de zomeravonden een typisch melodietje liet horen. In de winter bouwde hij zijn busje om en verkocht ie plots warme suikerwafels...
Vanuit Zweden kwamen hardere geluiden overgewaaid. Terwijl Benny & Björn geprezen werden voor hun componistentalent stalen Agnetha & Frida de show met hun lange benen en daardoor ook zeer korte jurkjes. 'So Long' stond in februari 1975 nieuw genoteerd in onze hitlijsten, maar toch zaten de grootste hits van ABBA nog in de pijplijn...
Hun kerstsingle lag nog vers in het geheugen toen de jongens van Mud alweer met een nieuwe single binnenkwamen in onze hitlijsten van februari 1975. De populariteit van de Britse glamrockers ging bergafwaarts en na 1976 zou het in ons land afgelopen zijn met hun succes.
"Voor een boogie woogie kom ik wèl uit mijn zetel!" zeg ik af en toe. In februari 1975 kon ik deze Nederlanders met hun nieuwe single dan ook smaken. Zo ook het platenkopend publiek want toen stond Livin' Blues genoteerd in onze BRT Top 30.
Diezelfde maand maakten we kennis met de excentrieke Disco Tex die met zijn Sex-O-Lettes een pseudo liveplaatje uitbracht dat iedereen aanzette tot dansen. Het nummer werd geschreven door Bob Crewe die bekend staat om zijn composities voor o.a. de Four Seasons. De bonte discobende kwam uit de Bronx, New York.
Maar het allermooiste deuntje uit die periode kwam op 22 februari 1975 binnen in de BRT Top 30. 'I'm Down' is een geweldige slow van een van mijn lievelingsgroepen uit de sixties. Zij hadden dat woelig decennium goed overleefd niettegenstaande enkele personeelswisselingen en zelfs in de jaren '70 boekten ze gelukkig nog successen.
De korte jurkjes zullen ook wel aan de basis van het succes gelegen hebben...
Tijd voor een curiosum uit februari 1975 want toen kwam dit plaatje van 'The Senators' binnen in de BRT Top 30. Het bleek een uit de hand gelopen carnavalsgrap te zijn die toch enkele weken in onze hitlijsten vertoefde. Gentenaar Walter Ertvelt bleek achter het project te zitten: een zogenaamde reporter interviewde politici (waarvan de meesten nu in de vergetelhoek zijn geraakt) en zij antwoordden dan met een fragment van een bekende Vlaamse, Nederlandse of Franstalige hit. Hoe zou SABAM uit dit kluwen zijn geraakt om de auteursrechten te verdelen?
De voormalige zingende drummer van The Beatles bracht een LP uit ('Goodnight Vienna') en deze bewerking van een oud doo-wop nummer uit de jaren '50 werd als single uitgegeven en behaalde zowaar een plaatsje in onze hitparade van februari 1975.
Het was blijkbaar "in" om oude nummers op te frissen moeten deze Britse glamrockjongens gedacht hebben. In februari 1975 kwamen zij in onze hitlijsten binnengestoven met een opgefokte versie van 'Tell Him', bekend van The Exciters uit 1963. De leadgitarist die ook de backing vocals verzorgde was Keith Marshall en die zou later nog van zich laten horen...
Broer en zus Kissoon hadden in februari 1975 zowaar een grote hit te pakken met een compositie van Wayne Bickerton en Tony Waddington, het Britse schrijversduo dat menige hit leverde voor o.a. The Rubettes. Mac ging later zingen bij het orkest van James Last, net zoals Katie en zij werd ook een gewaardeerde achtergrondzangeres bij artiesten als Van Morrison, Eric Clapton, George Harrison en Roger Waters.
Nog een curiosum: op 1 februari 1975 stond Joe Dassin met zijn single 'Vade Retro' nieuw in de BRT Top 30. Een week later, op 8 februari 1975, werd die plots omgedraaid en de b-kant kwam zich toen in de hitlijsten nestelen. Toen ik de piano bij de intro hoorde herkende ik meteen de melodie. Dit was een cover van 'Please Tell Her' van Shepstone & Dibbens uit 1974. Het nummer was toen ook een b-kant van de opvolger van 'Shady Lady' ('When The Band Starts To Play') maar de single flopte jammerlijk. Meer dan een jaar later werd het een geweldige hit voor de zoon van filmregisseur Jules Dassin.
Het origineel heet 'Please Tell Her' en niet 'Please Tell Me' zoals verkeerdelijk aangegeven bij de videoclip:
The Senators
Een slechte versie van 'Only You' en een lelijke hoes...
Deze single schoot op 15 februari 1975 vanuit het niets meteen binnen op nummer 4 in de BRT Top 30.
En in februari 1975 had de Nederlandse zangeres Ria Valk een ware carnavalshit te pakken met haar single 'De liefde van de man gaat door de maag'. Zou ik daarom een paar maanden later met een keukenprinses trouwen?
Overdaad schaadt en op voorschrift van de huisarts is het belangrijk veel te bewegen, veel water te drinken en gezond te eten! Die goede raad werd blijkbaar door velen opgevolgd in februari 1975 want het discoplaatje van Carol Douglas stormde toen naar de top van alle hitlijsten. Zij is de dochter van Minnie Newsome, een jazzzangeres die Cab Calloway inspireerde voor zijn 'Minnie The Moocher' en haar vader is niet Carl Douglas ('Kung Fu Fighting'). Haar neef daarentegen is wel bekend: het is de betreurde Sam Cooke!
En vanaf februari 1975 was er geen houden meer aan: de discorage tierde welig en de Amerikaanse platenmaatschappij Philadelphia International was hierin de pionier. The Trammps (let op de dubbele m) bewerkten een heel bekend nummer uit de jaren '50. 'Shout' is oorspronkelijk van The Isley Brothers (1959) en gecoverd door o.a. Johnny O'Keefe (1960), Joey Dee & The Starliters (1962), Dion (1962), Johnny Hallyday (1962), Danyel Gerard (1962) [als 'Improvisez le shout'], The Beatles (1964), Lulu & The Luvvers (1964), Kingsmen (1965), Question Mark & The Mysterians (1966), Chambers Brothers (1969), Joan Jett (1981) en Garland Jeffreys (1983). Met dank aan Arnold Rypens.
Mud had op Kerstmis 1974 bewezen over een goede timing te beschikken maar de voormalige Beatle, George Harrison, kwam met zijn kerst/nieuwjaarssingle pas op 11 januari 1975 in onze hitlijsten terecht. Vanuit het niets sprong deze "klokkenluider" rechtstreeks naar de 15de plaats. ♫♫♫ A-one, two: Ding Dong, Ding Dong. Ring out the old, ring in the new... ♫♫♫... (2x)
Bij deze single hoort een beetje uitleg: het origineel is van Claude François en de Franse zanger schreef het lied in 1970 voor zijn zoontje dat zijn vader heel weinig zag en daaronder leed. De Engelse cover werd oorspronkelijk gezongen door Richard Harris en het is op die versie dat The King zich baseerde toen hij dit lied in de STAX-studio zong op 13 december 1973. Elvis stond in december 1974 nog in onze hitparade met 'Promised Land' en toch kwam hij in januari 1975, amper een maand later, ook met 'My Boy' terecht in de BRT Top 30. Oh, ja! De Franse songtitel is heel wat langer en luidt als volgt: 'Parce que je t'aime, mon enfant' en Phil Coulter & Bill Martin zorgden voor de Engelse lyrics.
Een doorleefde versie van deze geweldige acteur:
Het origineel van Clo-Clo, getormenteerd door een echtscheiding:
De Spaanse zanger die in sommige kringen oneerbiedig 'Jules Essuie-glaces' wordt genoemd timmerde in januari 1975 verder aan zijn wereldcarrière. Zijn toenmalige Spaanstalige single heette simpelweg 'Manuela'. Hoeveel meisjes zouden er de maanden daarop die voornaam gekregen hebben?
Iwan Groeneveld en Sue Chaloner heette dit duo in het echte leven. Zij brachten een zeer leuke versie van 'Swingin' On A Star', een popsong uit 1944 geschreven door Jimmy Van Heusen en Johnny Burke. Bing Crosby zong het in de film 'Going My Way'. Deze Nederlandse productie (Spooky kwam uit Aruba en Sue is een Britse) stond al in onze hitlijsten eind 1974 maar sprong op 25 januari 1975 terug binnen van nergens naar nummer 8. In vaktermen noemen ze dat fenomeen een "re-entry".
Deze nieuwkomer in de BRT Top 30 van januari 1975 was de nieuwste single van Patti Labelle, Nona Hendryx en Sarah Dash. Zij zongen in het Engels en het Creools een niet mis te verstane boodschap de wereld in. De eigenlijke songtitel wordt steevast door de meeste deejays verkeerd uitgesproken. "Marmalade" dient op z'n Frans uitgesproken te worden en niet op z'n Engels! Toch een fijne dansplaat al kregen we toen bij het meezingen van 'Voulez-vous coucher avec moi, ce soir?' nog rode oortjes. Nu is de jeugd veel meer gewoon! En nu allemaal samen: ♫♫♫ "Gitchy gitchy ya ya da da, Gitchy gitchy ya ya here, Mocha Choca la ta ya ya, Creole Lady Marmalade" ♫♫♫...
1967
1969
1974
De zoon van Clo-Clo was door die echtscheiding natuurlijk het kind van de rekening...
Opnieuw in de hitlijsten na een korte onderbreking!
Zo zag mijn singletje eruit. 'Lady Marmalade' staat hier tussen haakjes.
Een alternatieve hoes en zeer eigenaardig: de hoofdtitel is veranderd van plaats. Waarschijnlijk een Amerikaanse hoes.
In de laatste maand van het jaar 1974 stond de Nederlander Johannes Bouwens met zijn uitgelezen groep muzikanten een aantal weken op het hoogste schavotje van de BRT Top 30. De overgrote meerderheid van alle songs gaan over de liefde. Liefdesliedjes...
Carl Douglas is dan weer de uitzondering die de regel bevestigt want enkele maanden na 'Kung Fu Fighting' kwam deze Amerikaanse zanger in december 1974 onze hitlijsten alweer onveilig maken met zijn tweede ode aan de Oosterse krijgskunsten.
Op zaterdag 28 december 1974 kwamen er splinternieuwe klanken uit mijn transistorradiootje. Een Britse groep waarvan de leden gehuld waren in matrozenoutfit kwamen hun verhaal vertellen over de evolutie van de mens en hoe hij zich verplaatst: eerst met paard en kar, dan per trein en tram en vervolgens met de automobiel en dat zou resulteren in een reusachtige, wereldwijde verkeersopstopping. En ze kregen later nog gelijk ook...
The King of Rock & Roll bracht eind 1974 een nieuwe elpee uit getiteld 'Promised Land' en daaruit koos de platenmaatschappij RCA het gelijknamig nummer dat in december van dat jaar nieuw stond genoteerd in de BRT Top 30. Elvis Presley was dus nog niet afgeschreven.
Ongeveer gelijktijdig kwam deze oudgediende van de rock & roll binnengestormd in de hitparade met zijn eigen compositie 'I Can Help'. Hij schreef een wereldhit in 1962 voor Clyde McPhatter ('Lover Please'), speelde bas op tournee met zijn boezemvriend Kris Kristofferson en producete andermans materiaal (o.m. voor Tony Joe White). Ook op deze boogie sloegen mijn verloofde en ik onze beentjes geregeld uit in december 1974 en de maanden nadien.
Vanaf de maand december 1974 kwam er een heuse revival van rock-'n-roll en jive uit de jaren '50 en '60 op gang en de jongens van The Rubettes maakten daar gretig gebruik van. Ze staken zich allen in hetzelfde witte maatpak met dito pet en een oranje hemd en verkochten plaatjes als zoete broodjes.
Een hele leuke single uit december 1974 vond ik, zonder overdrijven, deze 'You Ain't Seen Nothing Yet'. Randy Bachman zat voordien in de Canadese rockband Guess Who en sinds Pete Townshend (op 'My Generation') had niemand meer zó gestotterd in een rocksong, al deed Elton John ook zijn b-b-b-best op 'Bennie And The Jets'. De groepsnaam 'Bachman Turner Overdrive' was blijkbaar te lang want hij werd al snel ingekort tot BTO. Pete Townshend van The Who schreef het nummer 'My Generation' en zong de backing vocals (net als John Entwistle) maar het is natuurlijk Roger Daltrey die de lead vocals voor zijn rekening nam in 1965.
Maar de grootste verrassing kwam die zaterdag 21 december 1974 van de Britse groep Queen toen die met zijn nieuwste single in de BRT Top 30 verscheen en ik mij bijna verslikte in mijn soep. Na enkele vingerknippen hoorde ik flarden tekst waarin ik o.m. volgende sleutelwoorden meende te verstaan: Moët & Chandon, Marie Antoinette, Kroestjov en Kennedy, kaviaar en sigaretten, dynamite with a laser beam, een barones, enz. "And it surely blew my mind!"...
Deze beroemde foto van het Brits viertal werd later nog vaak gebruikt en vooral voor de videoclip van het nummer dat hen een jaar later wereldbekend zou maken!
Paul da Vinci is geen familie van Leonardo maar wel die Brit met de falsettostem die 'Sugar Baby Love' in de studio had ingezongen en die The Rubettes onmiddellijk daarna had verlaten voor een solocarrière. 'If You Get Hurt' was al zijn tweede solosingle en die schoot in december 1974 als een raket naar de hoogste regionen van de BRT Top 30.
Het antwoord op de Britse glamrock aangevoerd door Slade, Sweet en Mud liet niet lang op zich wachten en kwam uit Leiden, Nederland. De groep Catapult ("skietlap" in het West-Vlaams) had met zijn opvallende glitterkledij en lange haren veel succes in de Lage Landen. Vandaar dat de single 'Teeny Bopper Band' als nieuwkomer werd genoteerd in onze hitparades van december 1974.
Haar debuutsingle 'The Hostage' had het vrij aardig gedaan in de Lage Landen. En toen werd die tweede single van Donna Summer regelmatig gedraaid op de radio. Het was een compositie van Giorgio Moroder en Pete Bellotte en het werd het begin van een lange en vruchtbare samenwerking. De accordeon en de castagnettes passen perfect in dit nummer dat ook nieuw was in de BRT Top 30 van december 1974.
Deze single van de Amerikaanse zangeres Gloria Gaynor scoorde bij ons in december 1974 en stak in een kartonnen hoesje voorzien van het epitheton ornans "Discothèque Special", later afgekort tot gewoonweg "Disco". Het nummer 'Never Can Say Goodbye' groeide uit tot een echte classic van het genre en de covers waren dan ook legio. Clifton Davis schreef de song waarmee de Jackson 5 al in 1971 scoorden. Hetzelfde jaar namen Isaac Hayes, Impact Of Brass [instrumental], New Birth en Jr. Walker hun eigen versie op. In 1973 was het de beurt aan Smokey Robinson en na Gaynor volgden The O'Jays (1981), Communards (1987) en de Hermes House Band (1999). Met dank aan The Originals van Arnold Rypens.
De song waarop mijn verloofde en ik in december 1974 druk oefenden om onze danskunsten te tonen op ons aanstaand huwelijksfeest was deze 'You're The First, The Last, My Everything' van Barry White. Onze gezamenlijke danspasjes lukten vrij aardig en toch zou dit niet onze openingsdans worden, alhoewel de titel volledig bij ons past. Meer verklap ik nu niet. De rest is voor over een paar weken, als we in de maand april 1975 belanden.
Deze verzamelelpees doken omstreeks die periode op en Polydor verdiende er een aardige stuiver mee.
De titel van deze formidabele song wordt steevast verkeerd uitgesproken of afgedrukt (zie videoclip).
Juni 1975
Mei 1975 (3)
April 1975 (2)
Maart 1975 (5)
