************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
05-05-2013
Meezingers uit november 1973
Meezingers uit november 1973
Dat mooie meisje uit Arcadië bleef mij achtervolgen want ik had er in West-Duitsland in de nazomer al mee kennisgemaakt. Zij kwam pas binnen in de BRT Top 30 samen met Demis Roussos in de maand november 1973. De klank van de bouzouki's was toen niet van de lucht.
Maar Gerard Cox maakte het in november 1973 heel duidelijk dat de zomer definitief voorbij was. Hij gebruikte daarvoor het nummer 'City Of New Orleans' van Steve Goodman uit 1970 dat in 1972 ook al gecoverd werd door Joe Dassin als 'Salut les amoureux'. Verder brachten John Denver (1971) en Arlo Guthrie (1972) ook een cover uit, net als zovele anderen daarna.
De zingende drummer van The Beatles kwam de BRT Top 30 in november 1973 binnengestoven met zijn nieuwe single. Hij kreeg hierbij de hulp van zijn boezemvriend George Harrison, die het lied grotendeels componeerde. Wist Ringo veel dat hij de song nog eens zou brengen op 29 november 2002 tijdens het "Concert For George". Het nummer kreeg toen plots een hele andere betekenis. Menig toeschouwer in de Royal Albert Hall in Londen pinkte toen een traan weg of kreeg de krop in de keel en ik ervoer hetzelfde toen ik de DVD bekeek...
Nieuw in de BRT Top 30 uit november 1973: deze single van The Hollies met de veel te lange titel (vaak gevraagd op een muziekquiz en dan is het belangrijk de twee namen niet door elkaar te haspelen). Niet slecht gedaan maar eigenlijk toch een doorslagje van 'Long Cool Woman (In A Black Dress)', de vorige single.
Boudewijn de Groot werd op 1 december 1973 in de BRT Top 30 genoteerd met de eerste hitsingle uit zijn comeback-elpee 'Hoe sterk is de eenzame fietser'. 'Jimmy' heb ik enkele dagen geleden al gepost, vandaar dat ik nu kies voor de prachtige b-kant: 'Onderweg'.
Vele jaren later zong de Nederlandse bard het lied in duet met zijn dochter Caya: een uniek document van de Nederlandse TV:
In de hitparade van november 1973 stond deze Nederlandse productie van Peter Koelewijn. Pretentieloze popmuziek voor de jongeren van toen. Left Side kwam net als The Cats uit Volendam en de singleverkoop ging vooruit als een... trein! In Nederland bleef het plaatje steken op een 17de plaats, in de BRT Top 30 klom het op naar een 4de stek maar in Frankrijk en in Brazilië belandde het op de 1ste plaats.
Ook deze Nederlandse zanger kwam onze hitlijsten binnen in november 1973 met een aanstekelijke country & western uit de Lage Landen. Net zoals 'Meester Prikkebeen' komt deze song (tekst: Lennaert Nijgh/muziek: Boudewijn de Groot) uit het allereerste Nederlands stripverhaal gepubliceerd in 1858: "Reizen en avonturen van mijnheer Prikkebeen". Exact 10 jaar na 'Ritme van de regen' (slechts een b-kant, nota bene) had Rob de Nijs weer een grote hit te pakken.
Ook deze compositie van Boudewijn de Groot/Lennaert Nijgh heb ik in de zomer van 1973 veel op de Nederlandse radio gehoord maar Rob de Nijs wist hiermee jammer genoeg niet in ons land scoren:
En de b-kant, een compositie van Astrid en Lennaert Nijgh, vond ik ook heel mooi:
De laatste keer dat we de afstammelingen van de Native Americans in ons land hadden gezien zaten ze in een tram van de M.I.V.B. Het was Jimi Hendrix die hen in 1969 aangemoedigd had een groep te vormen. In november 1973 bestormden ze onze hitparades met hun vierde single. ♫♫♫ Keep on dancin', keep on dancin' ♫♫♫...
Anna Mae Bullock, beter bekend als Tina Turner, schreef dit nummer over het landelijk dorp Nutbush Tennessee, waar ze opgroeide. De single werd in de VS uitgebracht in juni 1973, kort vóór ze haar man zou verlaten. Het was de laatste single die het duo zou uitbrengen. En het werd een verrassende hit, mede dankzij de klanken die Ike uit zijn fuzzbox wist te toveren. Nieuw in de BRT Top 30 van november 1973.
Ondertussen ben ik aanbeland in november 1973. Van de hitparademuziek naar de LP's die in die herfstmaand werden uitgegeven. Lennon begon toen aan een 18 maandenlange scheiding van zijn geliefde Yoko Ono.
Hij kon Yoko maar niet uit zijn gedachten zetten en voegde meteen een welgemeende Japanse sorry aan de LP 'Mind Games' toe voor zijn misstap:
In november 1973 bracht Roxy Music de eerste LP uit zonder Brian Eno. Als ik deze klanken hoor van de openingstrack van 'Stranded' krijg ik nog altijd kippenvel. Brian Ferry had een fijne neus voor vrouwelijk schoon en zijn toenmalige geliefde, Marilyn Cole, was Playmate of the Year 1973 en ze pronkte dan ook op de hoes als een pas aangespoelde.
Manfred Mann was ook zo'n geweldig musicus die een fijne neus had voor knappe composities, zoals deze van Bob Dylan. Hij maakte van deze song een muzikaal gebed dat bijna 10 minuten duurt. Het stond op de elpee 'Solar Fire' die in november 1973 werd uitgebracht. Het origineel van de grootmeester staat op zijn album 'New Morning' uit 1970, duurt slechts anderhalve minuut en heet simpelweg 'Father of Night'.
Dit instrumentaal liefdesthema stond eind 1973 op de elpee 'Under The Influence Of... Love Unlimited' van de vocale groep Love Unlimited, die bestond uit drie Afro-Amerikaanse zangeressen. Er bestaat ook een gezongen versie van. De song werd gespeeld door het orkest van Barry White, toen nog onbekend. De dirigent/producer met als bijnaam "The Walrus of Love" zette zijn compositie ook op zijn eigen LP uit begin 1974 en zo ging de bal aan het rollen. 'Love's Theme' was met zijn wah-wahgitaar van grote invloed op de ontwikkeling van discomuziek en werd vaak gebruikt als tune voor radioprogramma's, onder meer op de gewestelijke omroep van de toenmalige BRT.
John Lennon reed een scheve schaats met de Amerikaans/Chinese May Pan, de persoonlijke assistente van Yoko Ono.
Rogier van Otterloo producete en gaf het arrangement aan de elpee 'Introspection'.
Barry White was al langer bezig in de muziekindustrie want in 1963 producete hij de single 'Harlem Shuffle' van Bob & Earl. In 1969 werd deze Amerikaanse plaat alsnog een hit in het Verenigd Koninkrijk en de Benelux.
Ondertussen was de groep Two Man Sound uitgegroeid tot een driemansformatie. Naast Sylveer Vanholmen en Lou Deprijck was mijn grappige buurman Pipou Lacomblez er bijgekomen. Uit oktober 1973 komt deze iets minder bekende single met veel synthesizergeluiden.
In oktober 1973 kwam alweer een nieuwe hitsingle van Slade de BRT Top 30 binnengestormd. 'My Friend Stan' zou niet eens hun grootste succes van 1973 worden want amper twee maanden later scoorden de Britten een echte wereldhit die bijna jaarlijks zou terugkomen...
Een andere nieuwkomer in onze hitlijsten van oktober 1973 was deze melodieuze meezinger over ene 'Charly' van de Spaanse groep Santabarbara. Hiermee scoorde het trio een one-hit wonder. Buenos dias, amigos!
Ook een nieuwkomer uit oktober 1973 was deze onwaarschijnlijke hit van de Italiaanse rocker Adriano Celentano. Naar verluidt was dit de allereerste "Italo disco" gezongen in een grappig, onbestaand taaltje dat het midden houdt tussen Engels en zijn lokaal dialect. Zelfs in de VS lustte men er pap van. De songtitel is een echte tongbreker; herhaal dus driemaal vlug na elkaar: "Prisencolinensinainciusol... alright!"...
En alsof Albert Hammond op de hoogte was zwaaide ik op 31 oktober 1973 af, na een ongewapende legerdienst van 12 maanden. Al bij al was dat jaar een wijze levensles geweest, rijk aan allerhande ervaringen. De meeste van mijn kameraden waren aangekomen, ik was de enige die overtollige kilo's kwijt was. Mijn motto kon dan ook niet beter verwoord worden: 'The Peacemaker' (niet te verwarren met "pacemaker"!). Opgelet! De foto hieronder toont de zoon van Hammond die bij The Strokes speelt.
Dit is werkelijk een foto van Hammond met zijn lange bakkebaarden.
Deze Britse hardrockformatie werd in 1969 opgericht en de groepsnaam kwam uit "David Copperfield" van Charles Dickens. De song 'Easy Livin'' stond op de LP 'Demons And Wizards' uit 1972 en werd tweemaal op single uitgebracht. Een megahit in Nederland en West-Duitsland en dus heel vaak gehoord op de radio in oktober 1973.
In onze BRT Top 30 stond een heel andere soort muziek dan op de elpees uit oktober 1973. In diezelfde periode kwam de laatste hitsingle van Gilbert O'Sullivan uit dat jaar onze hitlijsten binnengewandeld.
In oktober 1973 was het nog eens de beurt aan een Belgische groep om hoge ogen te gooien in onze hitparade met een zeer leuke opvolger van 'I Can't Resist'. En deze parodie of is het een eerbetoon aan Louis Prima veel zodanig in de smaak dat het singletje werd grijsgedraaid en dat is te horen aan de krassen.
"Are you ready Steve? Uh-huh. Andy? Yeah. Mick? Okay. Alright fellas - let's go!". Met deze originele intro stormden de Britse glamrockers de BRT Top 30 binnen in oktober 1973 met hun zoveelste hit op rij.
The Rolling Stones zullen wellicht hetzelfde gedacht hebben want zij brachten voor de verandering eens een ballade uit. Er werd druk gespeculeerd wie 'Angie' nu eigenlijk was: was het de eerste vrouw van David Bowie, Angela, of de actrice Angie Dickinson, of Keith Richards zijn pasgeboren dochter, Dandelion Angela? Richards, die het grootste deel van de tekst en de muziek schreef, beweert in zijn autobiografie dat de naam een pseudoniem was voor heroïne en dat hij probeerde te ontwennen van die vreselijke drug in Zwitserland. Wat er ook van zij, de single werd in de maand oktober 1973 als nieuwkomer genoteerd in de BRT Top 30. Met een prachtige pianopartij van Nicky Hopkins. De violen kregen een arrangement van Nicky Harrison.
Op 5 oktober 1973 bracht Elton John een dubbel album uit met als titel 'Goodbye Yellow Brick Road'. Het bekendste nummer daaruit is deze ontroerende ode aan Marilyn Monroe. Niet te verwarren met hetzelfde nummer uit 1997 want toen gebruikte de Britse zanger een andere tekst op dezelfde melodie om Prinses Diana te gedenken.
Het titelnummer tijdens zijn optreden voor Top Of The Pops (november 1973):
In oktober 1973was het de beurt aan de Amerikaan Steve Miller om nog eens een elpee op de markt te brengen. Hij stond op de hoes met een geheimzinnig masker en hij kon zijn gitaar met bewondering doen fluiten net zoals een bouwvakker die zijn hormonen niet in bedwang kan houden. De single 'The Joker' stond toentertijd niet in de BRT Top 30 maar werd pas genoteerd op 6 oktober 1990 n.a.v. het opnieuw uitbrengen van deze classic. Hij bleef er toen 13 weken hangen.
Op 12 oktober 1973 verscheen de elpee 'Selling England By The Pound', progressieve rockmuziek met Peter Gabriel èn Phil Collins. De hoes toonde een mooi schilderij van Betty Swanwick genaamd "The Dream". De grasmaaier stond natuurlijk niet op het oorspronkelijk kunstwerk maar werd er op vraag van de band door de artieste bijgevoegd omdat die machine duidelijk te horen is in dit nummer. Laat het gras niet te lang worden!
De b-kant stond niet op de elpee maar is toch een interessant nummer:
Frank Sinatra was in oktober 1973 ook terug van (bijna nooit) weggeweest. De titel van zijn nieuwe elpee loog er niet om: 'Ol' Blue Eyes Is Back'. Paul Anka moet toen gedacht hebben het succes van 'My Way' over te doen want hij koos weer voor een Frans chanson ('Laisse-moi le temps' van Michel Jourdan) en schreef er samen met Sammy Cahn Engelse lyrics voor: 'Let Me Try Again'.
Op 19 oktober 1973 verscheen de 6de studioplaat van The Who en tevens hun 2de rockopera. De dubbelelpee vertelt het verhaal van jongeren uit Brighton en Londen in 1965 die in twee groepen verdeeld waren: de mods en de rockers. De titel van de LP was een allusie op de kersverse uitvinding in de muziekwereld: de quadrafonie die de stereofonie van haar voetstuk moest stoten. 'Quadrophenia' werd een groot succes en moest qua verkoop in het VK enkel de duimen leggen voor 'Pin Ups' van Bowie, waar nota bene twee covers van songs van The Who op stonden en in de VS werden de Britse rockers van de eerste plaats gehouden door Elton John met zijn 'Goodbye Yellow Brick Road'.
De tweede track uit die LP, die net als '5:15' ook op single verscheen, is deze 'Love, Reign O'er Me' in de plensende regen:
Dit is niet Norma Jean Baker alias Marilyn Monroe maar een dubbelgangster die gebruikt werd in een reclamefilmpje voor Chanel N°5.
Deze Nederlander met Griekse roots is al actief sinds 1963 want toen werd ie tweede in een liedjeswedstrijd. Deze leuke meezinger stond al op zijn debuutelpee uit 1966 maar het is pas sinds juni 1973 dat hij met deze single echt doorbrak in de Lage Landen.
En in oktober 1973 kwam deze prachtige single uit:
En dit is de derde consecutieve hit voor deze Amerikaanse singer/songwriter. Na 'Go Like Elijah', 'Thunder And Lightning' en 'You Were My Friend' (1973) bracht ze nog 'Who Ever Told You?' en 'Hallelujah' op single uit en dan werd het plots heel stil rondom haar. Ze was vooral in Nederland en West-Duitsland bijzonder populair want haar vader was een Duitse violist die met een Canadese trouwde.
De Britse soldaten die samen met ons gelegerd waren in de barracks in de bossen van Sankt Tönis kwamen met een nieuwe single van T. Rex naar onze kantine. Het was een grote zomerhit in 1973 in het Verenigd Koninkrijk en of we dat singletje wilden draaien. Natuurlijk! U vraagt, wij draaien...
Als je Tony Sheridan even buiten beschouwing laat is Billy Preston de enige artiest die op een single van The Beatles wordt vermeld ('Get Back/Don't Let Me Down' - 1969). Hij was heel goed bevriend met George Harrison en kreeg de eer 'My Sweet Lord' als eerste op een LP uit te brengen, maanden vóór de auteursversie. Hier is zijn grote Amerikaanse hit uit de herfst van 1973. Veel gehoord op de West-Europese radio's maar jammer genoeg geen echte hit in onze contreien.
Dit singletje komt uit september 1973. De titel komt geen enkele keer voor in de song en wordt uitgesproken als "D'ya make her" ("Heb je haar verplicht"), een woordspeling op het woord "Jamaica" in de grap "My wife's gone to the West Indies." "Jamaica?". "No, she went of her own accord". De critici vonden het maar niks en toch is dit een verdienstelijke poging van vier blanken om reggae te spelen.
Een song met een knoert van een gitaarriff uit juli 1973 die we toen vaak hoorden op de radio en die -geloof het of niet- nooit in de BRT Top 30 genoteerd stond. Tom Johnston schreef de song met een beetje hulp van Bill Payne uit de groep Little Feat. Grappig detail: er komt een Japanse samoerai in de tekst voor! In 1975 werd een zieke Johnston vervangen door Michael McDonald. Ik haal mijn luchtgitaar boven en speel de song voor een tweede maal. En jullie?
