In onze BRT Top 30 stond een heel andere soort muziek dan op de elpees uit oktober 1973. In diezelfde periode kwam de laatste hitsingle van Gilbert O'Sullivan uit dat jaar onze hitlijsten binnengewandeld.
 


In oktober 1973 was het nog eens de beurt aan een Belgische groep om hoge ogen te gooien in onze hitparade met een zeer leuke opvolger van 'I Can't Resist'. En deze parodie of is het een eerbetoon aan Louis Prima veel zodanig in de smaak dat het singletje werd grijsgedraaid en dat is te horen aan de krassen.
 


"Are you ready Steve? Uh-huh. Andy? Yeah. Mick? Okay. Alright fellas - let's go!". Met deze originele intro stormden de Britse glamrockers de BRT Top 30 binnen in oktober 1973 met hun zoveelste hit op rij.
 


Na een opzwepend uptempo nummer volgde gewoonlijk een slow. Meestal een plakker van jewelste waarop je dan schaamteloos op één tegel kon dansen met je geliefde. Deze Italiaanse zanger kwam dan ook nieuw binnen in onze hitlijsten in oktober 1973 en schopte het zelfs tot in de Britse charts. Ma che bella canzone!
 


The Rolling Stones zullen wellicht hetzelfde gedacht hebben want zij brachten voor de verandering eens een ballade uit. Er werd druk gespeculeerd wie 'Angie' nu eigenlijk was: was het de eerste vrouw van David Bowie, Angela, of de actrice Angie Dickinson, of Keith Richards zijn pasgeboren dochter, Dandelion Angela? Richards, die het grootste deel van de tekst en de muziek schreef, beweert in zijn autobiografie dat de naam een pseudoniem was voor heroïne en dat hij probeerde te ontwennen van die vreselijke drug in Zwitserland. Wat er ook van zij, de single werd in de maand oktober 1973 als nieuwkomer genoteerd in de BRT Top 30. Met een prachtige pianopartij van Nicky Hopkins. De violen kregen een arrangement van Nicky Harrison.
 














Deze foto werd het handelsmerk van de Stones.