Demis Roussos verkocht in september 1973 singles als zoete broodjes. Gejaagd door de wind op de tonen van de synthesizer en de bouzouki. Gelukkig vlogen de laatste dagen ook voorbij en kwam de ultieme datum van 31 oktober 1973, de dag waarop ik zou afzwaaien, in zicht.
 


Zeer leuke meezinger uit september 1973 die het leven draaglijker maakte. Onze groep kameraden, die hun legerdienst begonnen waren in Mechelen op 2 november 1972, snakten naar het thuisfront. Er was nog één grootscheeps manoeuvre van de NAVO nabij Osnabrück en daarna konden we beginnen denken aan het burgerleven. Prioriteit nummer één was werk vinden en dat zou geen makkie worden in volle economische crisis. Maar daarover later meer...
 


Iedereen was het erover eens dat alles wel terug op z'n pootjes zou vallen. Zo dachten Joe Egan en Gerry Rafferty er ook over toen ze met deze iets minder bekende single terechtkwamen in de BRT Top 30 van september 1973. Het kon met de economie alleen maar beter gaan en dat gebeurde ook effectief in het voorjaar van 1974.
 


Fier als een gieter waren we toen we deze elpee met daaruit deze hitsingle aan onze Britse en Canadese medesoldaten konden voorstellen. Want we voelden ons toch nauw verwant met onze Noorderburen. Onze liefde konden we niet betuigen via de radar of de satelliet want de GSM moest nog uitgevonden worden. Wij schreven in die periode minstens twee brieven per week naar onze geliefde. Golden Earring brak met deze fantastische single definitief door in de VS in 1974 en Mick Jagger verklaarde ooit dat dit zijn lievelingssong allertijden is!
 














Met Patricia Paay op de hoesfoto van de elpee.