volg onze podcasts OP: https://www.agapelifebelgium.be/nl/podcast1.html 300 podcasts die steeds vernieuwen!
10-12-2017
de handelingen deel 1
Beste mensen
We maakten voor u een reeks uitzendingen over de handelingen van de apostelen. Dit is de eerste uitzending. Het boek, de handelingen van de apostelen, wordt haast niet meer gelezen, maar wij vinden het een belangrijke boek zeker in onze tijd, want het gaat over de gemeenschap van de eerste christenen en hoe de apostelen zich verspreidde om het woord van Jezus te verkondigen. En God was in alles aanwezig met de kracht van zijn heilige Geest. Zo is de gemeenschap van de christenen steeds gegroeid door de jaren heen. Wij zijn er deel van.
Het boek de handelingen , is geschreven voor 62 na Christus, voor de sterfdatum van Paulus. Het boek handelingen , geschreven door Lukas eindigt in Rome toen Paulus gevangen werd in Rome , dat lezen we op het einde in de Handelingen. Er is niets geschreven over de vervolgingen van de christenen in 62 tijdens het bewind van keizer Nero, de vernietiging van de stad Jeruzalem in 70, dus het moet voordien geschreven zijn, voor 62 na Christus dus.
Het gaat in de handelingen over Petrus, Filippus, Paulus en Lukas zelf.
De gebeurtenissen, weergegeven in de Handelingen spelen zich af in
Jeruzalem, in het Joodse rijk Judea, in Samaria( het land van de heidenen) en in heel het Romeinse rijk, de actuele wereld van toen
Wij geloven als christen dat de geschriften in de bijbel waardevol zijn omdat ze geschreven zijn onder en met de kracht van de Heilige Geest
De kracht van de Heilige Geest is bij ons, vooral in belangrijke momenten en vooral op momenten dat er over Jezus gesproken wordt. Dat is nu en dat was vroeger ten tijde van de eerste christenen. Die periode wordt beschreven door Lukas in het boek ‘ de handelingen’ Met dit boek willen wij nadenken over wat de apostelen deden onder leiding van de H.Geest. Ze zouden Zijn kracht ontvangen om te kunnen getuigen over Jezus.
Eerste uitzending: (Hoofdstuk-1-2)
Lukas leidt ons van de stad Jeruzalem naar de streek rond de middellandse zee, , de streek van Syrie, klein Azië de eilanden Cyprus en Malta en uiteindelijk Rome.
Omdat Judas Jezus had verraden waren de apostelen nog met 11 , Lukas beschrijft de keuze van een nieuwe apostel zodat ze terug met 12 waren . zoals de 12 stammen van Israël die al eeuwen bestonden.
Lukas beschrijft in het eerste hoofdstuk de hemelvaart van Jezus
De dood is niet het einde, en het leven is meer dan geld, gezondheid, geluk of pech. Want de dood op aarde is de weg naar de eeuwigheid. Lukas herhaalt wat hij ook in zijn evangelie had geschreven: dat Jezus doorheen lijden en dood was gegaan, en dat Hij verrezen was en teruggekeerd naar de Vader in de hemel. Maar Hij had zijn Geest beloofd aan zijn apostelen, zo kunnen zij en ook wij leven in de kracht van Zijn Geest.
Dit is intens Gods verlangen. Op het moment van Jezus hemelvaart staan de apostelen Hem na te kijken, misschien hopen ze Hem nooit uit het oog te verliezen. Ineens staan er twee mannen in witte gewaden bij hen, en die zeggen: mannen, waarom staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus komt immers terug naar de aarde, op dezelfde wijze als Hij nu naar de hemel is gegaan.’ Met andere woorden: aarde en hemel zijn door Jezus direct met elkaar verbonden. En Hij is niet weg van de aarde, Hij zal voor eeuwig aanwezig blijven door zijn Geest. Dat verklaart wellicht de blijdschap van de apostelen, zoals die door Lukas in zijn evangelie wordt beschreven. Hij geeft de opdracht weer die Jezus aan zijn apostelen geeft: dat ze hem, Jezus, onder alle volkeren moeten verkondigen. Wanneer Jezus ten hemel wordt opgenomen, baden ze tot Hem en ze keerden met grote blijdschap naar Jeruzalem terug.’
Met grote blijdschap’: zijn ze dan blij dat Jezus weg is? Nee, natuurlijk niet, ze zijn blij omdat Hij bij hen blijft. Niet als menselijke persoon, maar als Geest, als aanwezig teken van God. En ze zijn ook blij omdat zijn hemelvaart hen de zekerheid geeft dat de aarde niet het enige, en de dood niet het einde is. Jezus is immers verrezen en ten hemel opgenomen. Dus zullen ook zij en zullen ook wij allen verrijzen. Het is de taak van de apostelen en onze taak om daarover te spreken met iedereen die ons lief is.
Lukas spreekt ook over het ontvangen van de Heilige Geest . I
Iedereen die bij Jezus hemelvaart aanwezig was begreep wat er gezegd werd in zijn eigen taal. Hier vinden we een verwijzing naar de toren van Babel, waar de mensen een stad wilden bouwen met een toren die tot aan de hemel rijkt, ze wilden gelijk zijn aan God, zij wilden een eenheid van taal, dan krijgen wij naam en worden we niet over de aardbodem verspreidt lezen we Genesis 11, 1-9
Maar God wil niet dan wij mensen, egocentrisch worden en denken om God niet nodig te hebben en onze luxe materiele wereld als meest belangrijke beschouwen. Daarom deed hij ‘toen’ de mensen vreemde talen spreken, ze begrepen elkaar niet meer en zo werden mensen over de hele wereld verspreid. Hier wordt verwezen naar het plan van God. Hij wil dat wij onszelf niet als de besten en de slimsten en de eersten beschouwen. Wij zien soms op neer op anderen, vooral op hen die vreemde talen spreken en hier bij ons wonen. We worden ongeduldig, staan niet open voor het anders zijn en dat wil God niet voor ons.
Met de neerdaling van de Heilige Geest wil God eenheid, om zo, in verbondenheid met God en met elkaar sterk te staan en Jezus woorden te kennen. Woorden die ons leren hoe wij moeten leven, zelfs al zijn de omstandigheden soms moeilijk. Maar juist daarom ontvangen we de kracht van Zijn Geest. In die kracht wil God ook dat de apostelen en ook wij vertellen over zijn zoon, Jezus, en wat die voor ons betekent.
God heeft ons als eerste lief deel 20 en einde van dit thema
Zonder de liefde van God is er meer kans op droogte en leegte in ons leven. Onze takken brengen dode bladeren voort.
Wakker worden en het wonder van Zijn liefde voor mij ontdekken is het grootste geschenk. Ik heb vaak meer het gevoel dat ik een onbeduidende termiet ben en toch weet ik dat God in mij mogelijkheden ziet die ikzelf niet zie. Hij houdt van mij.
Paulus schrijft: “nu zien wij nog door een spiegel, leven in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben. Zo blijven dan: geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde” (1 Corinthiërs 13:12,13).
Als ons begrijpen van God slechts een glimp is als door een beslagen spiegel, dan kijken we verlangend uit naar het volledige en ongehinderde uitzicht. God lovend en prijzend voor die dag die eens zal komen!
Voor het leven nu hebben wij al iets heel bijzonders toevertrouwd gekregen. Het is niet te vergelijken met wat ons in het eeuwige wacht, maar het is wel het meest bijzondere in deze wereld: de onbeschrijfelijke liefde van God.
Bijbelleessuggestie:
Openbaring 2:7 en 22:12-14
Jeremia 17:7,8
Johannes 15:1-8
Om over na te denken / gespreksvragen:
In hoeverre kent u dit verlangen naar God en deze eeuwige bestemming?
Gelooft u in de vrucht die Gods Geest nu al wil geven (Jeremia 17:7,8 en Johannes
15:5)?
Afsluitend gebed
[7] God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. [8] Schaam je er dus niet voor om van onze Heer te getuigen. schrijft Paulus in zijn 2 de brief aan Timotheüs
Daarom bidden wij tot u:
Lieve God, ik verlang er oprecht naar u lief te hebben met heel mijn hart, mijn ziel, mijn verstand en mijn kracht.
Ik wil ook graag mijn partner en kinderen, mijn familie, mijn buren en vrienden liefhebben. Ik wil zelfs proberen mensen te beminnen met wie ik het heel moeilijk heb.
Ik ben mij ervan bewust dat ik echter niet op eigen kracht kan liefhebben.
Ik weet dat u nu mijn gebed verhoort, Jezus heeft ons dat beloofd.
Mijn grootste probleem is de angst om over U te spreken.
Helpt mij alstublieft Heer en breng iemand op mijn weg zodat ik me hierin niet alleen voel.
Geef me de kracht van de Heilige Geest als ik iemand ontmoet die nood heeft aan een goed gesprek of hulp. Laat me voelen wat de andere nodig heeft, laat me spreken met de juiste woorden. Geef me de kracht te durven bidden met anderen als er iemand daar nood aan heeft.
We raden u aan het eerste hoofdstuk van de eerste brief van Johannes nog eens te lezen. Het is zeer kort.
God liefhebben heeft tot gevolg dat wij andere mensen beter kunnen liefhebben en anderen gaan ons ook meer beminnen.
“Als je jezelf in brand steekt komen de mensen graag kijken om je te zien branden”. Men voelt de passie, de eerste liefde voor God, de vreugde en de blijheid. Anderen worden er door gemotiveerd en geïnspireerd. Wij hebben zo enkele priesters in ons midden. Ze stralen de blijheid uit, Gods blijheid, ze zijn altijd positief, klaar voor een grapje, een bemoedigend woord.
Als echtpaar wordt onze huwelijksrelatie ook beïnvloed worden door die
eerste liefde voor God. Naar het voorbeeld van Christus kunnen we elkaar opofferend leren lief hebben, met meer verdraagzaamheid, ook de kinderen profiteren daarvan.
Als wij groeien in de nabijheid en liefde van God, dan zullen ook onze relaties met mensen om ons heen veranderen.
Het leven van veel mensen wordt gekenmerkt door onrust en verwarring.
Als wij proberen onze eigen weg te vinden, dan zullen wij uiteindelijk een innerlijke oorlog ervaren. Wij worden als de verloren zoon, levend van het afval van de wereld, terwijl wij hadden kunnen aanzitten aan het diner van onze Koning. Wij voelen dat er meer moet zijn en zijn op zoek naar het echte leven. Geld en bezittingen, beroemdheid, vermaak of andere goedkope vormen van zogenaamde levensvervulling geven geen blijvend geluk. Blijvend geluk is alleen te vinden als wij omhuld worden door de liefde van God die ons Zijn bovennatuurlijke vrede geeft.
Dan voelen we de tegenwoordigheid van God, wat er ook gebeurt en waar ik ook ben. Dan hebben we een veranderende invloed op de mensen om ons heen. De liefde van God geeft ons een intens gevoel van vrijheid en overvloedige leven zoals Jezus dat heeft beloofd aan iedereen die Hem liefheeft, vertrouwt en gehoorzaamt.
Het feest is begonnen! Laat ons tijd nemen om God te aanbidden, te loven en te prijzen. Misschien moeten we er wel een dag of meer voor vrijmaken, om in de stilte te zijn en te bidden, te zingen, te aanbidden en na te denken over de goedheid van God.
Bijbelleessuggestie:
Lucas 15:1-32
Om over na te denken / gespreksvragen:
1. Wat is uw beeld van God?
2. Wat betekent deze gelijkenis voor u persoonlijk?
Schep, o God, een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest, maak mij standvastig, verban mij niet uit uw nabijheid, neem uw heilige geest niet van mij weg, Red mij, geef mij de vreugde van vroeger, de kracht van een sterke geest.
Wanneer wij zo zouden bidden dan groeit onze verbondenheid met God, afstand zal verdwijnen, we zullen de warmte van Zijn liefde, en genade ervaren.
‘Die’ ervaring zal ons leven veranderen. De omgang met God zal met ons meegaan de hele dag door. Gods nabijheid hoort dan bij ons leven
We zullen daardoor kunnen weerstaan aan verleidingen en we zullen betere beslissingen kunnen nemen. God is onze leidraad, christus blijft in ons en wij in Hem.
Zo getuige een man die ik ontmoette, hij vertelde me hoe hij dank zij zijn verbondenheid met God alle verleidingen van drank en drugs kon weerstaan. Ik wil God niet 1 dag loslaten zei hij, want dan ben ik verloren. Hij ontmoette een vrouw en trouwde later met haar. De man stond vol tattoos, had een rot jeugd gehad en in het gevang gezeten. Slechter kon niet. Maar God nam het oude weg, de oude mens die voor zichzelf leefde en in rebellie met God was.
In de plaats kwam een mens met een zuiver hart, standvastigheid, verbondenheid, hij ervaart redding, kreeg vreugde en de kracht van een sterke geest.
Daardoor kon deze man veel betekenen voor andere mensen. Een voorbeeld voor velen. Hij was blij en dynamisch. Hij getuigde van een leven in de kracht van de geest en het licht van Jezus.
In zijn eerste brief schrijft Johannes [8] Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. [9] Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. (1 Johannes 1:7).
Vele mensen hebben een tegenovergesteld beeld van God. Wij stellen
ons voor dat Hij schittert achter de muren van de hemel, dat Hij de wenkbrauwen fronst als wij op de hemeldeur bonzen. Wij weten dat wij hebben gezondigd en wij zijn bang voor de confrontatie met Zijn boze teleurstelling. Wij stellen ons voor dat Hij op een ontoegankelijke manier bedenkt hoe Hij ons moet straffen. Met zo’n vertekend beeld van God is het geen wonder dat mensen bang zijn om naar Hem toe te gaan of bij Hem terug te komen.
Zo is God niet, Hij kijkt naar Zijn weggelopen kinderen met ogen van liefde en betrokkenheid. Hij tuurt naar de horizon, elke dag weer opnieuw. En dan – nog voordat wij naar Hem teruggaan – komt Hij ons al halverwege tegemoet en kan Zijn vreugde niet voor Zich houden, hij wil dat iedereen meeviert.
Er is wel eens gezegd dat als wij één stap in de richting van God zetten, dat Hij er meer zet dan er zandkorrels zijn op de stranden van deze wereld. Eerder in hetzelfde hoofdstuk van Lucas lezen we het verhaal van de herder die zelfs de kudde achterlaat om het ene verloren schaap te zoeken. Jezus zegt aan het eind van dat verhaal:
[7] Ik zeg u: zo zal er in de hemel meer vreugde zijn over één zondaar die tot inkeer komt dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen inkeer nodig hebben.
Jesaja zegt het nog anders: Zoals de bruidegom zich over de bruid verblijdt, zo zal uw God Zich over u verblijden. (Jesaja 62:5.)
Leven op grote voet is iets anders is dan leven volgens hoge normen
We beschouwen zovele dingen als iets vanzelfsprekends. Mooie kleren, lekker eten, volle supermarkten, fuiven, drank, drugs. Sommige uitspattingen brengen ons tot een lager niveau. Het doet ons denken aan het verhaal van de verloren zoon. Voor het eerst zag die zoon het slechte in zichzelf. De dwaze rebellie die hem ertoe had gebracht zijn erfdeel op te eisen en te vertrekken. Hoe had hij zijn vader zoveel verdriet kunnen bezorgen en dat alles om een zak geld. Nu weende hij bitter!
De jonge man stond op en besloot naar huis terug te gaan. Hij zou de lange weg terug gaan, hopend dat hij binnen mocht komen en weer een plek kon krijgen. Hij was bereid om het minste werk te doen dat hij zich kon voorstellen, als hij maar weer thuis was en bij zijn vader kon zijn. Maar hoe zou hij ontvangen worden? Zou zijn vader hem er niet uit smijten?
Na een lange reis kwam hij langzamerhand dichter bij de plek waar hij vroeger woonde. Het was al avond en hij keek onzeker rond. Aan het eind van de weg zag hij iemand die op zijn vader leek. Die persoon keek speurend naar de kruising van de weg en de horizon – zijn richting. De man kwam overeind en begon te rennen. Het was het hollen van een oudere man die in jaren niet zo hard had gelopen.
Het was de jonge man nu duidelijk! Die oudere man was zijn vader die hem meer dan halverwege tegemoet wilde komen. De heimwee van de zoon was niets vergeleken bij het verdriet dat de vader had over de afwezigheid van diens zoon. Vanavond zou er een feest zijn, zoals er nog nooit gefeest was in dat huis. (van Lucas 15:11-32)
Het verhaal van de verloren zoon is een illustratie van een terugkeer naar de liefde van God nadat iemand er afstand van heeft genomen. De
jonge man bedacht hij van welke hoogte hij gevallen was.Hij voelde spijt, wou vergiffenis vragen en ging naar huis terug.
Maar het meest opvallende element in het verhaal is niet de beschrijving van de gevoelens van de zoon, maar het adembenemende van de manier waarop de Vader naar de terugkeer
uitzag. Hij wacht geduldig op diens terugkeer en groet hem op een manier die tegengesteld is aan wat wij verwacht zouden hebben. Geen bitterheid of verwijt. En er was geen sprake van dat de zoon moest werken voor het terugwinnen van zijn positie als zoon.
We lezen verder bij Lukas hfdst 15 vers 20 . Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem
Dat vers ontroert. Het vertelt alles wat ik moet weten over het karakter van God.
Komt uw beeld van God overeen met de beschrijving van Lucas 15? Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem.
Jezus wil dat wij ontdekken dat God een Vader is, die overloopt van blijdschap en liefde om zijn kinderen . God wil ons ook omhelzen, ons in zijn armen sluiten, ook al hebben we verkeerde dingen gedaan,
Kan dit beeld van God de Vader ons helpen om ons naar God te richten of ons terug naar God te richten?
“Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad” (1 Johannes 4:19).
De houding van ons hart moet veranderen. God vergeeft ons alles uit het verleden als wij Hem dat vragen en spijt betuigen. Dan komt er een nieuwe inspiratie om Hem te dienen. Met nieuwe blijdschap en toewijding.
Voor een nieuwe start is het evangelie van Johannes een aanrader.
Ik lees slechts, 1 of 2 verzen en laat het bezinken, Ik wil begrijpen wat Jezus wil zeggen. Ik wil ook meer bewust zijn van kleine dingen die aan mij gebeuren en dank God voor kleine dingen.
De bestudering van Gods Woord is echt belangrijk, het wordt dan iets van onszelf. De woorden kunnen dan van de pagina’s afspringen en ons leven weer nieuwe energie geven.
Frisse nieuwe vreugde bepalen dan onze daden, waarbij we God moeten vragen dat hij ons leidt. Hij zal ons nieuwe energie geven. Door Jezus weten we dat we alleen maar de juiste dingen kunnen doen door de nabijheid en kracht van Gods Geest.
Het is ook belangrijk is om te vragen dat we iemand mogen ontmoeten die ons helpt in onze zoektocht naar Hem.
Iemand was eens op weg naar een belangrijk congres. Hij reed op een hoofdweg maar had geen idee waar hij moest zijn. Hij stopte zijn auto bij een bushalte en vroeg daar aan een oudere man hoe ver
het nog was naar het congrescentrum. De oude man glimlachte en zei: “Het hangt ervan af welke kant u opgaat. In de richting die u nu rijdt is het nog duizenden kilometers. Als u de auto omkeert is het maar een paar honderd meter rijden.”
Misschien voelt u zich duizenden kilometers van God
verwijderd, maar Hij als we ons naar Hem keren is Hij zo dichtbij.
Nooit laat hij Zijn oog van ons af gaan en nooit slaapt hij. Als we Hem niet langer zien, dan kan het zijn dat we eenvoudigweg de verkeerde kant opgaat. We moeten dan rechtsomkeer maken, naar Hem toe. Maar het vraagt een ommekeer van 180 graden.
Openbaring 2:5.
We zijn druk bezig met goede dingen. We gaan naar de kerk. We helpen mensen. Maar hebben wij ook nog vreugde en verbondenheid met Jezus Christus, zodat we blije en vreugdevolle gelovigen kunnen zijn?
In huwelijken waar de warmte verdwenen is zeggen beide echtgenoten heel vaak dat zij toch nog van elkaar houden. Zij proberen het huwelijk in stand te houden en dat is mooi.
Zij doen moeite om de juiste dingen te doen, maar de vreugde en de intimiteit zijn verdwenen. De dienst aan elkaar brengt hen geen echte vreugde.
Jezus wil dat wij ons van dat probleem bewust zijn. Hij wil dat wij onze aandacht verschuiven van de soms levenloze dingen die wij nu doen, naar de liefdevolle dingen die wij in het begin deden.
Jezus wil dat we vreugde beleven, hoe kan hij door ons werken als wij geen vreugdevolle mensen zijn? Bedenk dat leven voor Jezus niet afhangt van de dingen die wij voor Hem doen. Het gaat om de dingen die Hij in en door ons wil doen.
Bijbelleessuggestie:
Psalm 32 en 51
Om over na te denken / gespreksvragen:
1. Wat heeft u vooral in dit hoofdstuk aangesproken en waarom?
2. Wat betekent de omschrijving ‘geestelijk ademhalen’ voor u?
3. Probeer het begrip ‘bekeren’ op verschillende manieren te verwoorden.
Ik denk dat vele mensen zich afvragen waarom er zo weinig onderlinge liefde is onder gelovigen, vrede zei met u wordt dikwijls gezegd zonder warmte. Wanneer praten wij met mensen na de misviering. Wie zegt er aan de kerk eens tegen vreemden goede dag. Waarom hebben wij zo weinig vreugde en blijheid, vriendelijkheid en hartelijkheid, terwijl de Geest van God in ons woont.
Paulus zegt ons in zijn brief aan de Galaten 5:16,17
Laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. [17] Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf, dus u kunt niet doen wat u maar wilt. Tot daar Paulus.
Gods liefdevolle aanwezigheid kan vergeleken worden met de frisse lucht die wij inademen. We kunnen niet zonder! We moeten er ook op toezien wat er in onze ‘geestelijke longen’ komt. Wij leven in een vervuilde wereld en wij ademen dagelijks heel wat ongezonde zaken in.
Wij moeten de vuile lucht, onze fouten, uitademen en de goedheid van Gods vergeving en genade inademen.
Als wij een bewuste houding van ongehoorzaamheid voor de waarheid hebben, dan kan het geestelijk ademhalen ons helpen om de aanwezigheid van Gods Heilige Geest in ons leven herstellen. Het is een oefening van geloof, die ons in staat stelt om de aanwezigheid van Gods liefde en vergeving voortdurend in ons leven te ervaren.
Geestelijk ademhalen is het onjuiste uitademen en het zuivere inademen.
Uitademen: is toegeven aan God dat we fouten maakten en hem danken voor de vergeving ervan. Fouten erkennen houdt echter ook een levensverandering in.
Inademen: is ons leven aan Christus geven en in geloof toelaten dat de Heilige Geest ons leven leidt en kracht geeft
Johannes zegt [14] Wij kunnen ons vol vertrouwen tot God wenden, in de zekerheid dat hij naar ons luistert als we hem iets vragen dat in overeenstemming is met zijn wil.
Ik ontdekte dat ik door het kennen van het geestelijk ademhalen , beter in staat was sneller terug in vreugde en in verbondenheid met God te leven. Het uitademen, hielp mij om mijn zwakheden en fouten onmiddellijk aan God over te geven, het inademen hielp mij om me bewustzijn te zijn van het ontvangen van Gods geest elk moment opnieuw en opnieuw.
Laatst hoorde ik een echt gebeurt verhaal over een meisje van
twee jaar. Haar naam is Erika. Op een vrieskoude avond in februari klom zij uit bed, liep de voordeur uit, de koude nacht in en was de hele nacht buiten. Onbeschermd. Toen haar moeder haar vond, leek het of het kind helemaal bevroren was. De radeloze moeder dacht dat het kind niet meer leefde en bracht het toch direct naar een ziekenhuis. Als door een wonder werd Erika gered. Tot op heden is er niets gebleken van hersenbeschadiging of enig ander nadeel van die vriesnacht buiten. Ze lacht en speelt met andere kinderen en heeft geen herinnering meer van haar nachtelijke ervaring in de schaduw van de dood.
Als ik aan dat verhaal van Erika denk, moet ik eraan denken dat wijzelf misschien met dezelfde kinderlijke onachtzaamheid zijn weggelopen uit Gods warme, liefhebbende armen en we zijn beetje bij beetje verder en verder verdwaald. En dan ontdekken we dat we in een ijskoude vriesnacht zijn terechtgekomen. Wij horen thuis in de armen van God: in Zijn liefde en warmte. Maar alles wat wij voelen is kou en verwarring.
Ik denk ook aan wat Johannes schrijft: “Gedenk dan, van welke hoogte gij gevallen zijt_!”
En dan volgt : “Bekeer u_”. Kom terug! [Breek met het leven dat u nu leidt en doe weer als vroeger
Het bijbelse begrip ‘bekeren’ betekent een totale omkering, zowel innerlijk als uiterlijk. Niet alleen maar een terugkijken naar wat er eens was. Het betekent verandering, een transformatie. Het
betekent dat je je eigen, onafhankelijke, op jezelf gerichte weg verlaat en Gods wil voor je leven aanvaardt. Je zet een eerste voetstap op de weg terug en loopt daarna de hele weg terug naar God. Als je die weg gaat, dan verlicht Hij je pad. Jezus zegt ons: ‘Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft (Johannes 8:12).
Hebt u enige ervaring van vreugde door geloof in God. Denk even terug aan die herinneringen. Wanneer en waar werd u voor het eerst in uw hart geraakt ? Wat voelde u? Wat waren de eerste dingen die u deed?
Hoe was uw spreken, uw manier van doen en laten. Welke gewoonten had u toen? Kon u tot persoonlijk tot God spreken? Hoe was uw gebedsleven? Welke uitspraken van Jezus betekenden veel voor u? Raken deze woorden u nog?
Wat is er nu veranderd?
Misschien bent u nog trouw aan de kerk. Maar wees er niet verbaasd over als u ontdekt dat de kenmerken van de eerste toewijding langzaam aan vervaagd of verdwenen zijn.
We zijn zo vrij een gedeelte te lezen uit hoofdstuk 4 en 5 van de brief van Paulus aan de Efeziërs, want mensen van vroeger waren even sterk en zwak zoals wij.
Paulus schrijft aan hen en dus ook aan ons:
Door Jezus wordt duidelijk [22] dat u uw oude levenswandel moet opgeven en de oude mens, die te gronde gaat aan bedrieglijke begeerten, moet afleggen, [23] dat uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden [24] en dat u de nieuwe mens moet aantrekken, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid en heiligheid.
[30] Maak Gods heilige Geest niet bedroefd, want hij is het stempel waarmee u gemerkt bent voor de dag van de verlossing. [31] Laat alle wrok en drift en boosheid varen, alle geschreeuw en gevloek, en alle kwaadaardigheid. [32] Wees goed voor elkaar en vol medeleven; vergeef elkaar zoals God u in Christus vergeven heeft. [1] Volg dus het voorbeeld van God, als kinderen die hij liefheeft, [2] en ga de weg van de liefde, zoals Christus, die ons heeft liefgehad en zich voor ons gegeven heeft als offer, als een geurige gave voor God. [3] Laat er bij u geen sprake zijn van ontucht of zedeloosheid, of van hebzucht – deze dingen horen niet bij heiligen. [4] Ook dubbelzinnige, oppervlakkige en platvloerse taal is ongepast – spreek liever woorden van dank. [5] Want u moet goed weten dat iemand die in ontucht leeft, zedeloos of hebzuchtig is geen deel kan hebben aan het koninkrijk van Christus en van God. [6] Laat u door niemand met loze woorden misleiden, want wie God ongehoorzaam is, wordt getroffen door zijn toorn.
8] eens was u duisternis maar nu bent u licht, door uw bestaan in de Heer. Ga de weg van de kinderen van het licht. [9] Het licht brengt goedheid voort en gerechtigheid en waarheid. [10] Onderzoek wat de wil van de Heer is. [11] Neem geen deel aan de vruchteloze praktijken van de duisternis maar ontmasker die juist, [12] want wat daar in het verborgene gebeurt, is te schandelijk voor woorden. [13] Maar alles wat door het licht ontmaskerd wordt, wordt openbaar, en alles wat openbaar wordt, is zelf licht. Daarom staat er:14 ‘Ontwaak uit uw slaap, sta op uit de dood en Christus zal over u stralen [15] Let dus goed op welke weg u bewandelt, gedraag u niet als dwazen maar als verstandige mensen. [16] Gebruik uw dagen goed, want we leven in een slechte tijd. [17] Wees niet onverstandig, maar probeer te begrijpen wat de Heer wil. [18] Bedrink u niet, want dat leidt tot uitspattingen, maar laat de Geest u vervullen [19]. Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer [20] en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus. Tot daar Paulus
Een van de belangrijkste lessen is door geloof, liefhebben.
Als gelovigen hebben wij de opdracht gekregen God lief te hebben met heel ons hart, onze ziel, onze kracht en ons verstand en om onze naaste
als onszelf lief te hebben (Lucas 10:27). Wij hebben de opdracht medegelovigen lief te hebben (Johannes 13:34,35) en zelfs onze vijanden (Mattheüs 5:44).
Omdat het Gods opdracht is weten wij dat het Zijn wil is. Dus dan mogen wij in geloof Hem erom vragen ons te helpen anderen lief te hebben en wel op basis van Zijn belofte in 1 Johannes 5:14,15: [14] Wij kunnen ons vol vertrouwen tot God wenden, in de zekerheid dat hij naar ons luistert als we hem iets vragen dat in overeenstemming is met zijn wil. [15] En omdat we weten dat hij naar ons luistert, wat we hem ook vragen, weten we ook dat we alles al hebben gekregen wat we hem gevraagd hebben. Tot daar Johannes
Wij mogen, het is een gunst, wij mogen anderen liefhebben op dezelfde manier als wij God liefhebben. Wij mogen Gods opdracht gehoorzamen om Hem en de naaste lief te hebben. En wij mogen in zijn belofte rotsvast geloven. Wetende dat als wij Hem iets vragen naar Zijn wil, dat Hij dan hoort en antwoordt. We moeten alleen zeer aandachtig zijn.
Laat ons vandaag eens nadenken over de kwaliteit van onze verbondenheid met God. Misschien moeten we beslissen dingen radicaal te veranderen. Die kracht wensen wij u toe. Soms is het niet goed alleen te blijven en hebben we goede mensen nodig die daarbij kunnen helpen. Weet dat God ons nooit alleen laat wanneer we hem proberen te vinden of wanneer we proberen Hem terug te vinden
Bijbelleessuggestie: Romeinen 12:9-21
Om over na te denken / gespreksvragen:
1. Liefhebben door geloof: wat is uw ervaring?
2. Dat God wil voorzien in liefde blijkt ook uit Romeinen 5:5. Wat zegt dit gedeelte?
3. Waarom is het vaak moeilijk om te bidden voor mensen waarmee wij een
Als wij ons geestelijk droog en leeg voelen en wij de stem van God een langere periode niet meer hebben gehoord, dan kunnen we beslissen om terug te gaan naar goede herinneringen. Herinneringen van Gods goedheid zijn belangrijk en onvervangbaar. In Zijn Woord roept God Zijn volk zich vast te klemmen aan hun geschiedenis en er kracht uit te putten. Johannes schrijft in de Openbaring 2:5 zegt [5] Bedenk van welke hoogte u gevallen bent. Breek met het leven dat u nu leidt en doe weer als vroeger. Anders kom ik naar u toe en neem ik, als u geen berouw toont, uw lampenstandaard van zijn plaats.
Als wij eraan denken hoe onze eerste liefde was, dan botsen wij soms op een groot verschil tussen toen en nu, het raakt onze emoties, ons hart en kan ons doen beslissen tot inkeer te komen.
Als we ernaar verlangen om niets te doen wat God verdriet doet, als we verlangen naar Gods liefde en vergeving dan kunnen we er zeker van zijn dat Hij ons met open armen ontvangt om Hem zo te mogen kennen op een liefdevolle en persoonlijke manier.
In een huwelijk kan het goed aanvoelen terug te denken aan de eerste vonken van liefde, de zottigheden, de verdraagzaamheid, het ontdekken hoe verschillend wij de dingen zagen en beleefden en ons lachen daarover.
We moeten proberen iets van die eerste vonken te herbeleven en het is verbazingwekkend hoe het onze liefde verfrist.
Zo beslisten wij onlangs nog eens pitjesbak te spelen. We hadden het jaren niet meer gespeeld en hebben echt nog eens hartelijk kunnen lachen. Wij hadden er echt veel plezier in. Dat soort ervaringen hebben we te weinig. Onze relatie mag geen sleur worden. In de relatie met elkaar is er nood aan vernieuwing en verfrissing.
Maar dat is ook nodig in onze relatie met God.
Sleur…naar de kerk gaan zonder enige vreugde…, enkel bidden bij grote moeilijkheden… . God niet danken, want geloof in eigen werken en in het toeval is groter. … ik kan beter mezelf loven en prijzen.
Er is geen grotere kracht die de mens ter beschikking staat dan de liefde
We willen een derde maal stilstaan bij de kwaliteit van onze liefde en ons geloven.
Paulus verklaart in zijn brief aan de Corinthiërs 1 kor 13 hoe God ‘liefde’ intens belangrijk vindt.
[4] De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. [5] Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, [6] ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. [7] Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. Gods oneindige liefde iselk ogenblik van de dag beschikbaar. Hoe zou onze eerste liefde voor Hem kunnen afbrokkelen terwijl Zijn liefde zo volmaakt en trouw is? Maar er is een reëel gevaar voor elke christen.
Door allerlei oorzaken en zonder opzet doven de vlammen van ons geloven soms uit totdat wij alleen maar een beetje gloeiende kool zijn of zelfs wat rook en as.
Waarom verliezen wij onze passie voor God.
Een priester kiest voor het priesterschap, een jonge vrouw kiest voor het kloosterleven, een student kiest met enthousiasme voor de faculteit theologie. Allen zijn ze geraakt door God en men antwoordt met passie. De eerste ontmoeting met God kan ons in de wolken brengen. Een dergelijke eerste periode kan erg bijzonder zijn. Ik geloof dat de liefde voor God in veel opzichten vergeleken kan worden met de dynamiek aanwezig in een jong huwelijk.
Er is intense blijdschap met de wijding tot priester of zuster, de theologie student droomt van een zinvolle job, het lezen van de bijbel is intens boeiend. Je leeft in verbondenheid met God.
Maar door de jaren heen kan het allemaal routine worden. De aanvankelijke vreugde verdwijnt beetje bij beetje, tot het moment dat wij ontdekken dat wij onze eerste liefde volledig hebben verloren. En dat gebeurt in ons huwelijk, in onze keuze van het priesterschap of kloosterleven en dat gebeurt in ons geloven.
Als er sprake is van moeilijk relaties binnen onze familie, op het werk en in vriendschappen, dan is het allereerst van belang om na te gaan hoe het staat met onze relatie met God.
Toen Jezus met Zijn discipelen sprak tijdens die hele bijzondere, ontmoeting in de opperzaal, zei hij : [4] Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. [5] Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen. [6] Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand. Tot daar de tekst van Johannes 15:4.
Dit is de diepste betekenis van het onderhouden van de eerste liefde. Als wij in Hem blijven met alles wat in ons is, dan zijn we net zo verbonden met Hem als de wijnstok en de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.
Als wij in Hem blijven, dan worden wij geestelijk steeds gezonder en dragen wij vrucht.
Laten wij eens nadenken over een groep christenen die in de eerste eeuw leefden die ook die ervaring hadden. Zij waren op een overrompelende manier ‘gepassioneerd voor God’ geworden
en dat maakte een grote indruk op hun omgeving, een goddeloze stad. Maar later raakten zij toch die eerste liefde kwijt.
In het begin van het boek Openbaring treffen wij een opmerkelijke passage aan waarin God zich rechtstreeks richt tot zeven prominente kerken van de eerste eeuw. Het boek Openbaring van Johannes is een geschrift waarin God via visioenen aan mensen zijn geheimen onthuld.
Iedereen ontvangt een bemoedigend woord voor wat zij goed hebben gedaan. Maar dan komt waar het op aan komt, verandering voor dingen die niet goed zijn. De eerste gemeente is gevestigd in de stad Efeze, nu gelegen in Turkije. Als we lezen krijgen we de indruk dat er in die tijd in Efeze heel wat Marta’s waren – bezige, dienstbare mensen die voortdurend in de weer waren, maar hun hart kwijt waren.
We lezen u even voor uit Openbaring 2:2-5) [2] Ik weet wat u doet, hoe u zich inzet en standhoudt, en dat u boosdoeners niet verdraagt. Zo hebt u mensen die beweren dat ze apostelen zijn, op de proef gesteld en als leugenaars ontmaskerd. [3] U bent standvastig en hebt veel verdragen omwille van mijn naam, zonder te verslappen. [4] Maar dit heb ik tegen u: u hebt de liefde van weleer opgegeven. [5] Bedenk van welke hoogte u gevallen bent. Breek met het leven dat u nu leidt en doe weer als vroeger. Anders kom ik naar u toe en neem ik, als u geen berouw toont, uw lampenstandaard van zijn plaats. Tot daar de tekst.
Deze woorden zijn heel belangrijk voor ieder van ons. Voor iedereen die God kent en liefheeft. De Heer zegt dat wij Hem heel goed gediend
hebben en dat wij zelfs voor Zijn Naam hebben geleden. Hij maakt duidelijk dat het hele goede eigenschappen zijn. Maar ook dat er iets is wat Hem bijzonder dwars zit. Het gebrek aan toegewijde liefde voor Hem en voor elkaar. Hij zegt dat onze liefde niet meer is wat het geweest is.
Maar…. het kan weer worden zoals het was!
Kom terug – dat is de boodschap. Wij ‘verliezen’ onze liefde niet, We
verwaarlozen het. Als wij zeggen dat wij iets verloren hebben, dan lijkt het alsof het een ongelukkige samenloop van omstandigheden is. Niemand kan er iets aan doen – net zoals het gaat met een sleutelbos die je verliest. Maar God houdt ons verantwoordelijk om de liefde, die Hij over ons uitstort, te onderhouden. Het is onze verantwoordelijkheid het vast te houden en nooit los te laten. God nodigt ons uit om terug te komen. [5] Bedenk van welke hoogte u gevallen bent. Breek met het leven dat u nu leidt en doe weer als vroeger zegt Jezus ons.
Vele priesters en leken kennen de verleiding erg druk te zijn met de parochie of het gezin en het werk.
Positieve en negatieve zaken kunnen ons dan zó in beslag nemen, we worden dan zoals Martha.
Jezus wou absoluut niet zeggen dat wij onze dagelijkse verantwoordelijkheden moeten veronachtzamen. Maar het mag ons niet afbrengen van het allerbelangrijkste.
[33] Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden zegt Jezus ons. (Matteüs 6:33).
Jezus benadrukte dit heel vaak. Bijvoorbeeld in het verhaal van de zaaier en het zaad in Matteüs 13. De zaaier zaaide en het zaad viel op verschillende plaatsen. Een deel van het zaad viel zelfs tussen de dorens. Nadat Hij Zijn verhaal verteld had, legde Jezus uit dat dorens een illustratie zijn van de mensen die het goede nieuws wel horen en het aanvaarden, maar dat alles toch wel heel gauw laten overwoekeren door de zorgen van alle dag en de aantrekkingskracht van de rijkdom. Er volgt dan ook geen vrucht (Matteüs 13:22).
We rennen alle kanten op. We jagen succes na, bekendheid, waardering van anderen en ga zo maar door. Daardoor vergeten we het enige dat echt belangrijk is.
Overwoekering door zorgen en verlangen naar geld kunnen we vermijden. Wij kunnen aan de voeten van de Meester gaan zitten en zorgvuldig naar Hem luisteren. Dan houdt onze liefde voor Hem ons vast.
Mijn droom is de handen van Marta te hebben en het hart van Maria. Hard werken en tegelijkertijd liederen neuriën van dankbaarheid en lofprijzing aan God.
Maar hoe zit het met mij en u in de realiteit? Wat gebeurt er als wij het te druk krijgen met de rompslomp van het leven en onze passie onderweg kwijtraken?
Er is geen grotere kracht die de mens ter beschikking staat dan de liefde
We willen een tweede maal stilstaan bij de kwaliteit van onze liefde en ons geloven.
Paulus verklaart in zijn brief aan de Corinthiërs 1 kor 13 hoe God ‘liefde’ intens belangrijk vindt.
[4] De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. [5] Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, [6] ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. [7] Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. Gods oneindige liefde iselk ogenblik van de dag beschikbaar. Hoe zou onze eerste liefde voor Hem kunnen afbrokkelen terwijl Zijn liefde zo volmaakt en trouw is? Maar er is een reëel gevaar voor elke christen.
Door allerlei oorzaken en zonder opzet doven de vlammen van ons geloven soms uit totdat wij alleen maar een beetje gloeiende kool zijn of zelfs wat rook en as.
Waarom verliezen wij onze passie voor God.
Een van de redenen is misschien dat het zoveel gemakkelijker is om een Marta te zijn dan een Maria. Het verhaal van de twee zussen (Lucas 10:38-42) heeft mij altijd gefascineerd.
Op een dag kwam Jezus op bezoek. Hij kwam met een heel gevolg: discipelen en allerlei vrienden. Met haar hele huis vol gasten, viel Marta in de rol van gastvrouw, kokend en schoonmakend. Dit was de manier hoe een vrouw in die tijd haar toewijding toonde en niemand nam het haar kwalijk. Het was niet Marta maar zus Maria, wier gedrag vragen opriep. Maria zat aan de voeten van Jezus, waar een toegenegen discipel traditiegetrouw een plek zou hebben gevonden.
Marta, druk bezig met de maaltijd, deed iets heel normaals. Zij ging naar Jezus toe en zei: “Heer, lijkt het u niet vreemd dat mijn zus aan uw voeten zit terwijl ik al het werk kan doen? Kunt u haar niet zeggen dat ze mij moet komen helpen?”
Jezus reageerde toen op een manier die ons wel iets moet zeggen: “Maar beste Marta, waarom ben je daar zo boos over? Er is maar één zaak waar je je mee bezig moet houden. Maria heeft het ontdekt (het goede deel uitgekozen) en ik wil het niet van haar afnemen.”
In Johannes eerste brief hfdst 4 vers 10 lezen we: [10] Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden.
Ik lees het u nog eens voor omdat het zo intens belangrijk is: [10] Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons eerst heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden.
Deze informatie is voor mij de start geweest van mijn geloven. Dat God mij als eerste liefde gaf heeft mij overrompeld. Het was wel het laatste wat ik verwachtte. Ik moest zelf dus niet als eerste stappen zetten om zijn liefde te verdienen.
Ik zocht de stoffige bijbel op uit onze kast en ben ging af en toe lezen.
Hoewel ik uit een gelovig gezin kwam en ik regelmatig naar de kerk was blijven gaan en de nodige preken had gehoord, leken de woorden van de evangeliën totaal nieuw voor mij. Het was alsof ik ze nog nooit had gehoord. Die woorden raakte mij en namen beslag van mijn denken. Ik bleef lezen en werd me ervan bewust dat Jezus de meest opmerkelijke en bijzondere persoon was die ooit op deze aarde had rond gelopen.
God is liefde! . Geen andere woorden kunnen zo eenvoudig
zijn en tegelijkertijd zo indringend en krachtig: God is liefde!
De diepte van die uitspraak kunnen wij niet ten volle begrijpen als wij geen goed beeld hebben van het Gods volmaakte, oneindige, onvoorwaardelijke liefde voor ons mensen, mensen, zoals u en ik met fouten en zwakheden, groot en klein.
Johannes zegt dat het niet een kwestie is van een proberen van u of mij om God lief te hebben. Het is allemaal met Hem begonnen. Het kan ook niet anders, omdat wij niet in staat zijn lief te hebben zoals het zou moeten. Omdat Hij ons eerst heeft liefgehad, omdat Hij het initiatief nam, daarom kunnen wij Hem of een naaste liefhebben: Hij
heeft ons eerst liefgehad (1 Johannes 4:19). Hij had de mens lief vanaf de schepping. Gedreven door een liefde en een mededogen die wij niet kunnen begrijpen, kwam Hij zelf op aarde om ons door lijden en sterven eens voor altijd te redden.
‘‘God is liefde”, “en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in hem.”
Laat ons vandaag eens nadenken over de kwaliteit van onze verbondenheid met God. Misschien moeten we iets in ons leven radicaal te veranderen. Het vraagt kracht om te beslissen dingen te veranderen. Die kracht wensen zij u toe. Ga zo nodig naar goede mensen die daarbij kunnen helpen, weet dat God ons nooit alleen laat wanneer we Hem proberen te vinden of wanneer we proberen Hem ‘terug’ te vinden.
Er is geen grotere kracht die de mens ter beschikking staat dan de liefde
We willen een vierde maal stilstaan bij de kwaliteit van onze liefde en ons geloven.
Paulus verklaart in zijn brief aan de Corinthiërs 1 kor 13 hoe God ‘liefde’ intens belangrijk vindt.
[4] De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. [5] Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, [6] ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. [7] Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. Gods oneindige liefde iselk ogenblik van de dag beschikbaar. Hoe zou onze eerste liefde voor Hem kunnen afbrokkelen terwijl Zijn liefde zo volmaakt en trouw is? Maar er is een reëel gevaar voor elke christen.
Door allerlei oorzaken en zonder opzet doven de vlammen van ons geloven soms uit totdat wij alleen maar een beetje gloeiende kool zijn of zelfs wat rook en as.
