Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
24-09-2021
Nieuw Bedrijvenpark Bilkhage met 19 KMO-units
Vandaag vrijdag 24 september opende LCV Real Estate, de ontwikkelvennootschap van Willy Naessens Group, het gloednieuwe bedrijvenpark Bilkhage. De bedrijvensite is gelegen op de hoek van de Eikenlaan en de Lindelaan en omvat 19 KMO-units, bestemd voor bedrijven met uiteenlopende activiteiten. Het bedrijvencentrum is helemaal uitverkocht.
Bram De Paepe, commercieel verantwoordelijke van LVC, toonde bij de officiële opening dat het bedrijf zijn huiswerk goed heeft gemaakt. Elke unit is opgebouwd uit een kwalitatief afgewerkt bedrijfsruimte zonder tussenkolommen, geschikt voor productie of stockage, eventueel met bijhorende, afgescheiden handels- of bureauruimte. Telkens is de mogelijkheid om een tussenverdiep te voorzien, dit in samenspraak met de huurder/koper. Activiteiten als groot- of kleinhandel, opslag, productie en distributie zijn toegelaten. We krijgen hier ondermeer een elektricien, een dakwerker, een parketplaatser en autoverkoper en zelfs een kapperszaak.
Voor LCV is het bedrijvenpark Bilkhage pas hun eerste realisatie op Waregemse bodem. Willy Naessens bouw heeft anderzijds al lang een band met Waregem en niet alleen op Waregem Koerse, het belangrijkste evenement voor netwerking. Er waren ondermeer al realisaties bij TVH, het stadion van SV Waregem, enz.
“LCV Real Estate legt de focus op industriële ontwikkeling op toplocaties. Voor bedrijvencentrum Bilkhage gingen we een stapje verder in afwerking samen met architectenbureau Wastiau & Co. Dit leidde tot een aantrekkelijk eindresultaat. Aan de voorzijde van het park werd de gevel afgewerkt met een duurzame houten bekleding, wat het park een tijdloze, warme uitstraling geeft.” vertelt Dirk Deroose (CEO).
De realisatie van de site gebeurde in volle corona-pandemie, maar dit had volgens Bram De Paepe geen negatieve invloed op de verkoop. “We kenden eerder een toename in belangstelling. Waregem kent blijkbaar een economisch microklimaat met een grote vraag bij investeerders. We konden ook rekenen op een goede samenwerking met de diensten van de stad.”
LCV Real Estate plant nog twee andere bedrijvenzones in het Waregemse. Tussen de Expresweg en Stijn Streuvelsstraat komt een KMO-zone met 4 units en 10 kantoorunits. De werken starten daar eind 2022. Een verloederd stuk grond op de vroegere Lada-garage wordt daar omgetoverd tot een moderne bedrijfszone. Langs de E 17, vlakbij de piramide van Arseus, komen vier loodsen voor industrie, en ook nog enkele kantoorruimtes. Daar starten de werken in 2023. De vraag in de regio Waregem naar dit soort projecten met een uitstekende ligging blijft dan ook bijzonder groot.”
Geschiedenis
Het bedrijvenpark wordt vernoemd naar de Waregemse wijk Bilkhage vol geschiedenis. De wijk de Bilkhage werd aangelegd in de jaren 60 maar de plaatsnaam bestond zeker al in 1758. Toen was het perceel ‘Bilkhaeghe’, een onderdeel van de heerlijkheid Huise. Het was eigendom van de weduwe van Anthone Baert en werd na haar overlijden overgenomen door de toenmalige baljuw van de heerlijkheid, Frans Cardon. Later is de naam van het perceel overgegaan op de hele omgeving. Etymologisch is het toponiem ‘bilk-hage’ afgeleid van ‘bilk’ (omzoomd perceel) en dit door een haag of struik.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was er een Duits vliegveld op de wijk Bilkhage. Het lag parallel met de Lindestraat, tussen de Gentseweg en de Vansteenbruggestraat. De Bilkhage was bijzonder geschikt voor de aanleg van een vliegveld omdat de wijk hoog gelegen is en het terrein perfect vlak is. Aan de andere kant van de Lindestraat stonden de houten loodsen voor de dubbeldekvliegtuigen. Later werd het terrein gebruikt door het H.-Hartcollege voor voetbalpleinen.
Op de site werden voorafgaand archeologische opgravingen uitgevoerd. De in totaal 135 sporen, die werden opgegraven langsheen de Eikenlaan zijn afkomstig uit twee periodes. Enerzijds werden in het oostelijke deel een geconcentreerde cluster van paalkuilen aangetroffen die mogelijks wijzen op de aanwezigheid van 2 afzonderlijke gebouwplattegronden. De overige sporen kunnen zonder twijfel tot de volle middeleeuwen in verband gebracht worden. Vermoedelijk hebben we te maken met sporen die afkomstig zijn van een boerderij die er zou gestaan hebben in de volle middeleeuwen (9e – 10e eeuw) en omsloten werd door een smalle greppel, een zogenaamde erfafbakening. De kers op de taart van deze opgraving was een goed bewaarde boomstamwaterput die zich onder de permanente grondwatertafel bevond. Dit verklaart ook de goede bewaring. Uit analyses achteraf bleek de boomstam afkomstig van een eik.
Afgelopen vrijdag 17 september 2021 werd er in zaal Den Aert (Wielsbeke) een reünie georganiseerd van oud-studenten van de studentenclubs van de West-Vlaamse Gilde. Reeds voor de vierde keer verzamelden oud-studenten met pet en lint op ‘Omnes Commilitones’, een reünie die reeds voor de vierde keer georganiseerd was. Deze vierde editie werd door het bestuur van “Oud-leden Moeder Waregemse” georganiseerd. Er waren 120 aanwezigen.
De West-Vlaamse Gilde werd opgericht in 1882-1883. Oorspronkelijk was dit een vereniging van West-Vlaamse studenten in Leuven. Aanvankelijk was de Vlaamse strijd één van de doelstellingen, maar al snel concentreerde de Vlaamse Gilden zicht op het gezelligheidsleven. (zie bijlage) Nu is de West-Vlaamse gilde een overkoepeling van de West-Vlaamse Gildeclubs in Leuven. Op dit moment zijn er nog zes actieve hoogstudentenclubs in Leuven: De oudste zijn Moeder Kortrijkse (anno 1884) en Moeder Brugse (anno 1886). Moeder Meense (anno 1901), Moeder Oostendse (anno 1912), Moeder Izegemse (anno 1941) en Moeder Waregemse (anno 1947) werden in de volgende eeuw opgericht. Moeder Westland (anno 1890), Moeder Tieltse (anno 1902) en Moeder Mandel (anno 1922) zijn helaas inactief in Leuven, maar hebben ze nog steeds een oudledenwerking die soms nog bijeen komt.
Bovenal vriendschap
“Sinds de oprichting is er de vriendschap de rode draad binnen de West-Vlaamse clubs”, vertelt Karel Thurman, erevoorzitter van Oud-leden Moeder Waregemse. “De reünie van afgelopen vrijdag en de voorgaande reünies zij hier het bewijs van. In 2013 werd voor het eerst een oud-leden activiteit georganiseerd onder de naam Omnes Commilitones. Moeder Kortrijkse was hier toen de initiatiefnemer van. Na dit eerste initiatief nam Moeder Meense en Moeder Izegemse de fakkel over. Dit jaar was het de beurt aan Moeder Waregemse.”
“Ook een 5e editie staat nu reeds op de planning. Moeder Mandel beloofde hier werk van te maken tegen 2023 of 2024.”, licht Karel Thurman toe. “Ondanks de moeilijke en soms turbulente tijden, hopen we dat het clubleven in Leuven blijft bestaan. Het zou fantastisch zijn dat ook de inactieve clubs, Moeder Mandel, Moeder Westland en Moeder Tieltse, nieuwe oprichters kunnen vinden. Elk oud-lid heeft hele goede herinneringen aan zijn studententijd. Dat bleek uit de vele memorabele gesprekken die vorige week over de lippen gingen.”, onderstreept Karel Thurman.
Van het Io Vivat tot De Blauwvoet
“Het was heel fijn om afgelopen vrijdagavond nog eens samen te komen.”, gaat Michiel Vandewalle, oud-senior van Moeder Waregemse en bestuurslid van de Oudleden, verder. “Sinds de laatste editie van Omnes Commilitones in 2018, toen georganiseerd door Moeder Izegemse, beloofde Moeder Waregemse de editie van 2020 op zich te nemen. We hadden net de save-the-date uitgestuurd begin 2020, voor het najaar 2020 toen Corona los barste. Aanvankelijk dachten we -zoals iedereen in het begin- dat dit na de zomer wel voorbij zou zijn. Jammer. We moesten alles een jaar uitstellen. Een avond met de oud-studenten zoals we het willen, kan niet met afstandsregels en/of mondmaskers.”
“Ondanks een jaar uitstel, was het nog steeds bang afwachten naar de geldende maatregelen. We hebben geen risico’s genomen en dank zij het Covid Safe Ticket kon alles op een veilge manier georganiseerd worden. iedereen gevraagd zijn Covid Safe Attest te tonen.”
De avond startte met een receptie, waar de studentenfanfare uit Leuven op bezoek kwam. De sfeer zat er dus meteen in. Na een lekkere maaltijd volgde een korte cantus. Salamanders met speeches van de oud-ledenvoorzitters van elke studentenclubs, de clubliederen en enkele Vlaamse en Latijnse studentenliederen. Van het Io Vivat tot De Blauwvoet. Zelf was ik Cantor die de liederen voorzingt”, vertelt Michiel Vandewalle, “maar voor de gelegenheid had ik vooraf gevraagd aan de koster van Waregem, Brecht Crabeels, of hij ons op orgel zou kunnen begeleiden. Dit werd door alle aanwezigen enorm gesmaakt. Brecht studeerde vooraf alle clubliederen in, waardoor elke club met live-begeleiding hun clublied kon zingen.”
“De avond eindigde met vele herinneringen aan het mooie studentenleven in Leuven. Samen met iedereen, kijk ik nu al uit naar de volgende editie.”, besluit Michiel Vandewalle.
Be-Part toont hedendaagse kunstcollecties uit Zuidwest-Vlaanderen
Tot 28 november loopt in kunstenhuis Be-Part, Platform voor actuele kunst, Westerlaan 17, Waregem een bijzondere tentoonstelling met een ruime verzameling van hedendaagse kunstcollecties uit West-Vlaanderen. De expo 'Frequently the woods are pink' bij Be-Part in Waregem brengt het beste van de privéverzamelaar naar boven. Met de tentoonstelling wil Be-Part niet alleen duurzame relaties met de privéverzamelaars aanknopen, het wil met de indrukwekkende collecties ook afscheid nemen van de huidige locatie. 'De huur van het pand aan de Westerlaan wordt stopgezet. De expo is een afscheid in schoonheid.
Het is een veelgehoorde uitspraak dat België het land is met de meeste verzamelaars van hedendaagse kunst per vierkante kilometer. Een opmerkelijk aantal van die verzamelaars woont in West-Vlaanderen. Op vraag van het stadsbestuur Waregem organiseert Be-Part een tentoonstelling met private bruiklenen uit de regio Kortrijk en Waregem. Het betreft verzamelaars hedendaagse beeldende kunst die in de regio wonen of werkzaam zijn. Deze tentoonstelling biedt de bezoeker een unieke kans om een blik te werpen op deze buitengewone collecties. Zo’n zestig werken uit de periode 1970–2020 worden voor het voetlicht gebracht aan de hand van drie thema’s: de actuele condition humaine, meer bepaald alle botsende en verwarrende tegenstrijdigheden in onszelf en de wereld om ons heen, het voortschrijden van de ongrijpbare tijd en het verlangen naar alles wat vergeten is, en tot slot de spanning tussen natuur en cultuur in onze postindustriële wereld.
'Ode à l’Oubli' van Louise Bourgeois, een verzameling van 35 handgemaakte genaaide stoffen, is een esthetisch plezier. Het is een sleutelwerk in haar oeuvre.
Patrick Ronse, artistiek leider van het kunstenplatform Be-Part, praatte met 22 verzamelaars over hun collectie. Duizenden kunstwerken kreeg hij te zien, waarvan hij er vandaag een 60-tal tentoonstelt van 42 kunstenaars. Opvallend is dat bijna alle verzamelaars anoniem willen blijven. “Het is natuurlijk wat contradictorisch. De tentoonstelling draait rond de verzamelaar, maar in heel het concept blijft die anoniem. De meesten streven wel naar een vorm van erkenning, maar ze zijn ook erg op discretie gesteld. Vaak zijn het ondernemers of mensen met vrije beroepen die als verzamelaar liever uit de spotlights blijven.”
Een gepassioneerde Waregemse collectioneur opende in Waregem een galerie en leerde op die manier ook kunstenaars als Roger Raveel, René Heyvaert en Raoul De Keyser persoonlijk kennen. Luk Lambrecht verwoordt het als volgt : “De jaren 1960 en begin de jaren 1970 waren een tijd waarin er kwantitatief relatief weinig gebeurde, maar wel op een intense, contactrijke manier”.
Tracey Emin, Louise Bourgeois, Laure Prouvost, Sol LeWitt en On Kawara. De lijst indrukwekkende namen die ophangen in Waregem lijkt eindeloos. Zo staat Luc Tuymans' 'Intermission', geschilderd tijdens de coronapandemie, tegenover een klein zelfportret van Francis Alÿs waarop hij met mondmasker staat afgebeeld. Daarbovenop ligt een extra focus op enkele jonge kunstenaars zoals Rebecca Ackroyd, Ella Littwitz en Jonas Lund.
Naar aanleiding van de tentoonstelling zal ook een catalogus uitgebracht worden, uitgegeven door Hannibal Books. De catalogus omvat teksten van Patrick Ronse, Luk Lambrecht en Ive Stevenheydens, en foto’s van Tom Callemin. De verkoopprijs bedraagt 29,50 €.
Workshops
Aan de tentoonstelling zijn opnieuw enkele interessante workshops gekoppeld. Een alledaags voorwerp krijgt in de zalen van het museum vaak een heel bijzondere betekenis. Een verzameling stoflapjes aan de muur wordt zo een ode aan het verleden. In het atelier maken we verschillende kunstwerken en creëren we samen met de klas onze eigen collectie! We trekken op onderzoek en kijken naar wat texturen en kleuren ons kunnen vertellen. Onze ervaringen bundelen we in een podcast! Met deze podcast kan je genieten van een digitale rondleiding tijdens Vlieg Expeditie op zondag 21 november. In samenwerking met Gezinsbond Waregem en deelgemeenten.
Wat verbergt zich daar in deze spookachtige villa aan de rand van Waregem? Be-Part kreeg er enkele vreemde bewoners bij! De smoezelige poppen van Harald Thys en Jos De Gruyter, de warrige ledematen van Sarah Lucas en het lange meisje met de helm van Rebecca Ackroyd maken deel uit van de nieuwe tentoonstelling in Be-Part. In deze workshop maken we gekke halloweenpoppen met verschillende materialen. Ben je klaar om te klappertanden of anderen te laten klappertanden met jouw monsterlijke pop? Dit kan voor kinderen van 6 tot 12 jaar op zondag 31 oktober van 14 tot 17 u.
Een mooi afscheid van Be-Part in de Westerlaan. Bouwheer van het gebouw was kunstminnaar Bossuyt, die daar een privaat kunstgalerij Artbox inrichtte. In 2003 kocht de Provincie West-Vlaanderen het gebouwencomplex van de vroegere galerie Art Box. Het kreeg als nieuwe naam BE-PART. Toen de provincie haar culturele beleidsmogelijkheden verloor, werd het kunstproject overgenomen door de steden Waregem en Kortrijk. Het stadsbestuur wil nu de hoge huurprijs voor het verouderde pand niet meer ophoesten en eind dit jaar volgt de verhuis. Vanaf eind volgend jaar krijgt het platform voor hedendaagse kunst een nieuwe ruimte in dicht bij cultuurcentrum De Schakel (vroegere cinéstar?).
Van vrijdag 10 tot donderdag 30 september 2021 brengt Ballet Dommage op diverse locaties in de Leiestreek een uniek theaterproject onder de noemer ‘Mevius aan de Leie’. Het project gaat in samenwerking met CC De Steiger Menen & Schouwburg Kortrijk & CC het SPOOR Harelbeke & CC De Schakel Waregem & Leietheater Deinze. Het wordt ondersteund door Zuidwest & Cultuurregio Leie Schelde. Waregem komt aan bod op 24 september met interventies in de stad en op 25 september met een avondvoorstelling in de site Van Thuyne in Vijve.
De start van het nieuwe cultuurseizoen zal in de Leiestreek niet ongemerkt voorbijgaan! De cultuurcentra van Menen, Kortrijk, Harelbeke, Waregem en Deinze presenteren samen het bijzondere theaterproject MELVIUS van het Leuvense collectief Ballet Dommage.
Geïnspireerd door het wagenspel trekt het gezelschap van 10 tot 30 september 2021 door de regio. Met decors hangend aan fietsen en karren rijden ze van Menen, over Kortrijk, Harelbeke en Waregem, naar Deinze. Als een rijdend kunstwerk verbazen ze onderweg de voorbijgangers. Na het reizen, houdt de karavaan telkens halt in één van de vijf steden. Ze verblijven er twee dagen, verrassen de bewoners met interventies en spelen – samen met amateurspelers uit onze regio – een slotspektakel op een bijzondere locatie.
Uniek theatergezelschap
Ballet Dommage is het theatercollectief van Katrien Valckenaers en Maxim Storms. Hun repertoire is heel divers en omvat zowel projecten binnen als buiten de theaterzaal, de ene keer gericht naar kinderen, een andere keer naar volwassenen. Het werk van Ballet Dommage is absurd, bevreemdend en tegelijk herkenbaar en sober. Valckenaers en Storms bewijzen hoe experiment en toegankelijkheid perfect samen kunnen gaan. Ze streven telkens weer naar een eerlijke ontmoeting tussen acteur en toeschouwer en vertellen universele verhalen voor een breed publiek. Hun voorstellingen bieden vaak een moment van troost en hoop en zijn een ode aan de naïviteit.
Interventies in de stad en slotspektakel op locatie
Eens de karavaan aangekomen is, dwaalt de legende van MELVIUS door de straten van de stad. Help, we zijn getroffen door een ramp! Een volgestapelde parade doolt rond, een bode scandeert leuzen over hoop en een koor bezingt genade op de gekste plekken. MELVIUS is een absurdistisch locatieproject met bijzondere ontmoetingen. Of je nu buurtbewoner bent of toevallige passant, aan deze belevenis ontkom je niet.
In elke stad wordt de tweedaagse afgesloten met een slotspektakel op een bijzondere locatie. De spelers van Ballet Dommage brengen deze voorstelling samen met een dertienkoppig koor, bestaande uit amateurspelers uit de ruime regio tussen Menen en Deinze. Deze spelers werden geselecteerd uit meer dan 150 kandidaten die reageerden op de oproep die we in het voorjaar lanceerden. Ze werden tijdens de zomer klaargestoomd om hun rol met verve te vervullen.
Een van die amateurspelers in het koor is Xavier Roelens uit Waregem. Hij is zelf dichter en werkt als coördinator van Folio, het koepelnetwerk voor literaire, culturele en erfgoedtijdschriften. Meer info over hem en zijn boeken vind je op https://www.atlascontact.nl/auteur/xavier-roelens/ . Je kunt het netwerk ontdekken op https://www.foliomagazines.be/ .
Zijn ecologisch geïnspireerde bundel 'Stormen, olielekken, motetten' (2012) werd door de jury van de Herman de Coninckprijs tot de vijf beste Vlaamse bundels van dat jaar gerekend. Voor 'Onze kinderjaren' (2018) vroeg hij aan 365 mensen naar hun vroegste herinnering als kind en maakte daar 77 gedichten mee. De bundel is genomineerd voor de Grote Poëzieprijs 2019. Zijn werk is vertaald in het Engels, Frans, Russisch en Kroatisch.
“Ik heb meegedaan aan de audities voor Melvius, omdat ik graag zing en graag op een podium sta. Naast de vier acteurs zijn we met veertien mensen uit de audities gekomen. Samen vormen we 'het volkske' dat door de ramp Melvius geraakt wordt. Het stuk toont de reacties van het volkske op Melvius. Het mooie aan het stuk is, vind ik, dat we één grote familie vormen en dat iedereen even belangrijk is. We zingen, bewegen en spelen samen en iedereen wordt extra ingezet op zijn of haar sterktes. Bij mij is dat vooral het zingen geworden, waar ik een extra rol in gekregen heb. Maar het gaat om het geheel.”
Speellijst
Morgen gaat de avondvoorstelling in première in Menen Parking ’t Badhuis. Op 17 september volgt Kortrijk in het poortgebouw V-tex en 19 september in Harelbeke in de voormalige site RMS, Arendsstraat. Waregem krijgt het gezelschap op bezoek op vrijdag 24 september met interventies in de stad en op zaterdag 25 september met een avondvoorstelling om 19 u. op de site Van Thuyne, Emiel Clausstraat 98 te Sint-Eloois-Vijve. Info www.ccdeschakel.be Nadien volgt op 30 september nog Deinze in De Molens.
100 jaar geleden had Desselgem al zijn afdeling van de ‘Belgische bond der talrijke huisgezinnen’. In West-Vlaanderen stonden ze dan in select gezelschap met Brugge, Kortrijk, Oostende, Tielt en Zwevegem. In het najaar programmeert de gezinsbond een extraatje voor haar leden en, bij uitbreiding, voor alle gezinnen. Op zaterdagnamiddag 9 oktober 2021 heeft de officiële huldiging plaats. Huidig voorzitter Germain Courtens en zijn stuurgroep plaatsen op zaterdagvoormiddag 20 november 2021 een orgelpunt op het “100 jaar Desselgemse Gezinsbond”.
In hun eerste publicatie, april 1921, van het driemaandelijks bondsblad staan onder andere de 5 redenen tot noodzaak van een gezinsvereniging aangegeven. In de mooi bewoordingen van toen citeren wij die oprichtingsredenen :
1) de Talrijke Gezinnen verzekeren de veiligheid van het Land
2) de Talrijke Gezinnen verzekeren den voorspoed van het Land op nijverheidsgebied
3) de Talrijke Gezinnen zijn onontbeerlijk voor de handelsuitbreiding van België
4) De Talrijke Gezinnen zijn ook noodig voor de uitbreiding van België op koloniaal gebied
5) De Talrijke Gezinnen verheffen het verstandelijk en zedelijk peil van de bevolking; zij onderhouden de levenskracht der Natie.
In 100 jaar zijn de bestaansredenen en de doelstellingen van de huidige Gezinsbond met de flow der jaren mee geëvolueerd en geactualiseerd. Zie bijvoorbeeld de slogan op onze eerste vlag , anno 1932 : “aan ‘t roer staat vader” ! Wij gaan ervan uit dat vandaag ook moeder én de kinderen hun zegje hebben ! Dat de Gezinsbond in zijn 100-jarig bestaan een eigen zegje had en nu nog steeds een grote inbreng heeft in het huidige politieke en sociaal-culturele landschap, dat hoeft geen betoog. Als pluralistische vereniging en los van alle politiek en particratie, ijvert de Gezinsbond voor blijvende erkenning en waardering van het gezin als hoeksteen van onze samenleving. In zijn recent uitgegeven boek ‘Toen GELUK nog heel gewoon was’ geeft schrijver en journalist Dirk Muschoot met feiten, anekdoten en sprekende foto’s aan hoe het Vlaamse gezin in honderd jaar helemaal veranderde.
Doorheen de jaren veranderde ook de naam van de overkoepelende organisatie. In 1921 benoemden de stichters hun vereniging “Den Belgischen Bond der Talrijke Huisgezinnen”. Intussen evolueerde die benaming naar “Bond der Kroostrijke Gezinnen”, waarna “Bond van Grote en Jonge Gezinnen”. Vandaag luidt het kort en krachtig : “de Gezinsbond.”
De Desselgemse Gezinsbond … 100 jaar jong .
Over die vele ‘levensjaren’ moet toch heel wat te vertellen zijn. Maar het terugvallen op vroegere bestuursnotulen en het terugvinden van archiefmateriaal was niet evident. Toch geven wij hieronder een overzicht van belanghebbende feiten en gebeurtenissen die onze 100-jarige Desselgemse Gezinsvereniging vorm gaven. Tijdens de jaren tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog volgde het plaatselijk bestuur, onder voorzitterschap van respectievelijk Richard Bevernage en Alberic Callens , de centrale beleidslijnen. Met steun uit De Vergoedingskas voor Gezinsuitkeringen en Het Nationale Fonds voor Weduwen en Wezen , met kortingen op belastingen en op vervoer per spoorweg, kwam men de grootste noden tegemoet.
Ook de lokale activiteiten, met zorg voor de basisbehoeften (voedsel, kledij, woning), met info- en ontspanningsavonden, gaven de plaatselijke bevolking terug veerkracht. Derhalve zag het Desselgems ‘comiteit’ zijn ledental gestaag groeien.
Na WO 2 bouwde de nationale Gezinsbond de dienstverlening aan haar leden verder uit. Wij noteren o.a. de oprichting van Het Woningfonds, studieleningen, huwelijksleningen aan jonge gezinnen, de reductiekaart voor openbaar vervoer (trein, tram, bus)… Introductie ook van de gezinszegeltjes en het bonnenboekje. Onder het motto “gezinszegels sparen is geld vergaren” was dit kortingsaanbod van 5% op dagdagelijkse aankopen bij de aangesloten handelaars zeer succesvol. En bij het gebruik van het bonnenboekje kreeg de koper een extra korting van 10 % .
Met tal van plaatselijke initiatieven kon de Desselgemse Gezinsbond vereniging zich in de zestiger, zeventiger en tachtiger jaren verder ontplooien. Onder het voorzitterschap van apotheker Geert Vandendriessche en met Luc Deman als secretaris breidde het aanbod van diensten en activiteiten zich verder uit. Wij sommeren : cursus Bevalling zonder Angst (opstart 1962), de Verbruikersclub, Jeficlub
(jeugdfilm), Dinga Turn- en VolleyClub, Avanti Beleggingsclub, naailessen, zwemlessen, vakantiespeelplein (opstart 1970), kinderoppasdienst, gezinsvakantie, e.a. Ook de jaarlijkse Algemene Vergadering, met ‘s voormiddags de eucharistieviering en in de namiddag koffietafel met boterkoeken en tombola, noteerde bij de leden grote bijval.
In 1975 stelde dokter Jan Coornaert (°1932 - +2013) zich kandidaat tot het voorzitterschap van het Gewest Kortrijk, waartoe de Desselgemse afdeling behoorde. Met meerderheid van stemmen werd Jan tot voorzitter verkozen en vulde drie ambtstermijnen (1975 tot 1993) succesvol en met daadkracht in.
De eeuwwisseling en de daarop volgende jaren confronteerden onze samenleving met een nieuwe realiteit : de globalisering...een proces van politieke, economische en culturele integratie op mondiaal vlak. En intussen ontwikkelt de digitalisering zich steeds maar sneller. Ook de Desselgemse Gezinsbond pikte nieuwe mogelijkheden op. De aansluiting bij de Waregemse Cultuurraad , de samenwerking met de Beverse afdeling, het aanmaken van een eigen website met update van info, de toepassing van snelle communicatie … grote pluspunten voor het ‘sturen’ en besturen van de vereniging. Het aanbod van activiteiten als de Tweedehandsbeurs, het Ontbijt, de Paaseierenraap, de Pikkedonkertocht, het Geboortebos, een educatieve voordracht, e.a. kreeg de voorbije jaren steeds positieve respons.
Met het Gezinsfeest op zaterdagnamiddag 9 oktober 2021 en met de officiële huldiging op zaterdagvoormiddag 20 november 2021, plaatst onze vereniging een orgelpunt op het “100 jaar Desselgemse Gezinsbond”.
Open Monumentendag op 12 september, de tweede zondag van september, kunt u traditioneel verborgen erfgoed-parels ontdekken. Designregio Kortrijk brengt hierbij dit jaar de omwalde sites in Zuid-West-Vlaanderen in kaart. Deze ‘eilandjes’ waren in de late middeleeuwen bijzonder talrijk in onze contreien. Speciaal voor Open Monumentendag 2021 werd een overzicht en bijhorende brochure gemaakt en een fietsroute uitgetekend over en langs deze sites. De brochure is vanaf 9 september te krijgen in de stadswinkel, het stadsarchief, Bibliotheek Waregem en Goed te Nieuwenhove.
Elk jaar in september vinden in Europa één of meer Open Monumentendagen plaats. In diverse Europese landen worden dan gedurende een of enkele dagen monumenten opengesteld voor het publiek. De Europese Open Monumentendagen (European Heritage Days) vonden voor het eerst plaats in 1991. Daarvoor waren er al lokale initiatieven: in 1984 vond in Frankrijk de eerste Journée Portes Ouvertes plaats, en in 1987 vond in Nederland de eerste Open Monumentendag plaats. Naar aanleiding van het succes van de Franse en Nederlandse dagen, organiseerde het Comité voor Cultureel Erfgoed van de Raad van Europa in 1989 een internationale bijeenkomst, waarbij overleg plaatsvond over eventuele Europese Open Monumentendagen.
De plannen die tijdens deze bijeenkomst bedacht zijn, werden door de Raad van Europa en de Nederlandse Stichting Open Monumentendag verder uitgewerkt. Dit leidde tot de eerste European Heritage Days in 1991. In dat jaar deden er elf landen mee (waaronder België en Nederland), in 2005 waren het er 47. Inmiddels zijn er 50 ondertekenende staten van de Europese Culturele Conventie aangesloten bij de European Heritage Days, die samen 70.000 evenementen per jaar organiseren.
Op omwallingstocht in en rond Waregem
De 33ste editie van Open Monumentendag – de eerste Open Monumentendag in Vlaanderen ging door in 1989 - staat helemaal in het teken van inclusie. Meer dan 400 monumenten openen hun deuren en ook jij bent van harte welkom! Er zijn gratis activiteiten voor iedereen, want erfgoed is een zaak van ons allemaal.
De regio Zuidwest heeft een gezamenlijk programma opgesteld met ondermeer diverse fietstochten langs omwalde sites. Laat je verrassen door de leukste evenementen op wondermooie historische plekken. Ontdek welke verborgen parels er in Zuid-West-Vlaanderen te bezoeken zijn en stel je persoonlijke programma samen.
De regio telt uitzonderlijk veel omwalde sites. Hier en daar zijn de omwallingen (deels) verdwenen, maar blijven de landschappelijke kenmerken van de site overeind. Fiets doorheen de regio langs verschillende van deze mooie sites en ontvang heel wat informatie over de functie en relevantie ervan. In Waregem fiets je langs enkele prachtige (voormalige) omwalde sites, zoals het kasteel van Potegem, het park Baron Casier, de site Beaulieu aan de Leie, het Goed te Nieuwenhove, de Sint Jans hoeve en het Munkenhof. Mogen we aan herinneren dat het hier hoofdzakelijk om privaar domeinen gaat, die niet te bezoeken zijn.
Het statige Kasteel van Potegem, omringd door een mooi aangelegd park, bevindt zich rechtover de hippodroom. Het is één van de oudste en belangrijkste gebouwen van het Waregemse patrimonium en al vermeld in de tweede helft van de 10e eeuw. In 1644 beschrijft Sanderus in zijn Flandria Illustrata het kasteel als een bewoonbare, mooie en riante herenwoning.
Het stedelijk kasteelpark Baron Casier en de vijvers werden aangelegd rond 1840, ongeveer tien jaar vóór de bouw van het kasteel. De opdrachtgevers en eerste eigenaars waren Felix De Ruyck en Nathalie Storme. Na hun dood erfden baron Victor Casier en Marie-Victorine Storme het domein. Het 19de-eeuwse kasteelpark werd aangelegd in Engelse landschapsstijl met romantiserende invloed. Het is een openbare groene rustpunt in het centrum van Waregem.
De site Beaulieu in Beveren-Leie vlak bij de Leie is een merkwaardige hoeve met een zeer oude geschiedenis die teruggaat tot de 5e of 6e eeuw. Opvallend bij deze hoeve is de achtvormige watergracht die we vandaag nog steeds in het weiland kunnen zien. Door de historische, landschappelijke en ook wel architecturale kwaliteiten belandde het Goed te Beaulieu midden 2011 op de lijst van voor bescherming vatbare monumenten en/of stads- en dorpsgezichten.
Het Goed te Neuwenhove is één van de belangrijkste hoeves van Waregem. Het vormde het centrum van de gelijknamige Middeleeuwse heerlijkheid en gaf zijn naam aan de wijk tussen het centrum van Waregem en Deerlijk. De huidige hoevegebouwen gaan terug tot de 18de eeuw. De eerste schriftelijke vermelding van de heerlijkheid Nieuwenhove dateert van 1403. Olivier van der Vichten had toen de heerlijkheid in leen van de graaf van Wakken.
De Sint-Jans hoeve is een recent gerenoveerde, omwalde hoeve bestaande uit een woonhuis, twee bijgebouwen en twee 20ste-eeuwse loodsen. Voormalig foncier van de heerlijkheid van Sint-Jans. Het goed en de heerlijkheid van Sint-Jans behoren tot de oudste bezittingen van de Orde van Malta in onze gewesten. Ze zijn er al eigenaar van wanneer de orde in 1302 definitief wordt opgeheven. Eén van de oudste vermeldingen dateert van 1370, wanneer het door de ridders zelf wordt geëxploiteerd.
Het Munkenhof in Desselgem was eeuwenlang het centrum van macht en het grondbezit van de Gentse Sint-Pietersabdij. Door het rechttrekken van de Leie, kwam het Munkenhof op een eiland te liggen. In het jaar 964 kreeg de Gentse Sint-Pietersabdij van de Vlaamse Graaf Arnulf de Grote het grondgebied ‘Desselgem en omgeving' als geschenk aangeboden. De Benediktijnerpaters uit Gent kozen de Frankische hoeve van Thraswald bij de Leie als bestuurscentrum voor hun bezittingen in de streek. Tien eeuwen lang woonden er monniken op de hoeve, vandaar de naam Munkenhof.
Links aan de overkant van de Leie staat ook nog het omwalde kasteel van Ooigem en ook nog een huisje bij een veerpont (tussen kasteel van Ooigem en het Munkenhof). De Pontweg (in Ooigem) herinnert aan deze veerpont. Nu nog loopt (aan de achterkant van het kasteel van Ooigem) een pad van de Pontweg naar de oude Leiearm. Op de afbeelding loopt tussen de Leie en het Munkenhof (rechteroever) een dreef naar deze veerpont.
Dit weekend konden we opnieuw een buitengewone tentoonstelling bezoeken in het Koethuis. Renate Verbrugge staat voor Stone-Art en Christian Lauer kennen we al lang voor zijn X –Art. Het brengt in ‘t Koetshuis een unieke combinatie. De tentoonstelling kan je nog bezoeken tot 6 september, dagelijks van 10 tot 19 u.
Renate Verbrugge kennen we ondermeer nog van het internationale beeldhouwsymposium “van steen tot beeld’ in mei 2019, waarvan ze curator was. Wellicht komt er volgend jaar nog een tweede editie. Renate Verbrugge is afkomstig uit Tiegem en woont al 26 jaar in Nieuw-Zeeland. Haar stenen beeldhouwwerken zijn sensuele, vaak ludieke vrouwelijke vormen die de kijker uitnodigen hun ‘inner child’ te herontdekken met de glimlach.
Renate Verbrugge was al eerder te gast in ’t Koetshuis, in september 2016 met de fotografe Pascale Vandewalle en in september 2018 met Denis Degloire. De huidige expo was al vorig jaar gepland, maar kon om gekende redenen niet doorgaan. Renate Verbrugge toont in het Koetshuis kleinere beeldhouwwerken, maar houdt vooral van het grote werk. Grote beelden van haar zijn te bewonderen over gans de wereld, een tiental verspreid over Frankrijk maar ook in Teheran, Udaipur India, Pingtan China, Baku Azerbaijan, Makrana India, Turkije, Italie, Australië, Nieuw Zeeland, Albanië, Argentinië, enz. Voor meer info verwijzen naar eerdere bijdrage
Ook Christian Lauer is geen onbekende in de wereld. Hij is afkomstig van Berlijn en in Waregem ondermeer gekend voor zijn loopbaan als radioloog in het ziekenhuis. Maar hij verdiende zijn sporen ook als pionier van het Anti-Rokers-Initiatief en zoveel meer.
Het werk van Christian Lauer weerspiegelt de persoonlijke ervaring van meer dan 30 jaar radiologie. De bron van zijn inspiratie is de fascinerende anatomie van de mens die als uitgangsbasis dient om de mens op een nieuwe innovatieve wijze toegankelijk te maken voor de toeschouwer. Als radioloog is hij overtuigd dat de integratie van de kunst in de gezondheid een belangrijk bestanddeel is van het genezingsproces Gezondheid is een hoeksteen in onze maatschappij, de kunst kan mensen inspireren om anders te denken over gezondheid, medicijn en het leven. We worden door de X-Art van Christian Lauer uitgedaagd om nieuwe interacties tussen mens en anatomie te ontdekken … maar niet op het eerste zicht. Het is een zoektocht naar de verborgen realiteit.
Onze stadsgenote Michèle George, die op de terreinen van Sport.Vlaanderen in de Veldloopstraat traint, is ongetwijfeld de meest succesvolle Belgische atleet van de Paralympics in Tokio. De para-amazone pakte vorige week donderdag 26 augustus 2021 goud op de individuele dressuuroefening en maandag 30 augustus 2021 ging ze met een tweede gouden medaille op de vrije kür aan de haal. Gouden medailles winnen in het paardrijden als inwoonster van dé paardenstad bij uitstek en dat tijdens de Waregem Koerse Feesten: het (gouden) plaatje kan amper mooier zijn.
Burgemeester Kurt Vanryckeghem had in de gemeenteraadscommissie al gevraagd of hij Michèle George het ereburgerschap mocht voorleggen. Meteen nadat haar vliegtuig gisteren vanuit Tokio geland was, belde ze terug met het nieuws dat ze met plezier ereburger van Waregem zou willen worden. Nu wordt dat dus voorgelegd in de gemeenteraadszitting van oktober.
Sedert de gemeenteraad van Waregem op 1 juli 1986 de titel van ereburger invoerde n.a.v. de 80e verjaardag van auteur André Demedts dat jaar, werd de titel ook toegekend aan wielerkampioen Briek Schotte (gr 10 maart 1987), baron Jean Casier (4 oktober 1988), kardinaal Jan Schotte (3 mei 1994), mode-ontwerpster Ann Demeulemeester (7 maart 2000) , rechter Erik Derycke en prof. dr. Marc Waelkens (7 maart 2006), Johan Van Geluwe en Dick Norman (maart 2010), baron Piet Vanthemsche en Francky Dury (februari 2014).
Ereburger van Waregem
Michèle George raakte verlamd als gevolg van een ongeval met een paard, maar een ander paard haalde haar tegen de voorspellingen van de dokters in uit haar rolstoel. “De handdoek in de ring gooien was geen optie, dus besloot ik weer op te staan [met krukken] en wat stappen te zetten. Een paar weken later reed ik weer, en na ongeveer zes maanden deed ik mee aan een dressuurwedstrijd en won. Een van de juryleden verwees me vervolgens door naar de nationale Para dressuurcoach."
Sindsdien is Michèle George (47), dankzij haar geliefde dieren, uitgegroeid tot een van de meest succesvolle Belgische paralympiërs ooit: zes gouden medailles. In Tokio schitterde ze op haar nieuwe, onervaren merrie Best of 8. Naast atleet is Michèle George ook coach en paardentrainer. In 2014 was ze ook Paralympiër van het jaar, nadat haar overwinningen dressuur op de wereldruiterspelen.
Michèle George komt op de Paralympische Spelen uit in de individuele freestylecompetitie (graad V) van de paradressuur. Op de Spelen van 2012 in Londen pakte ze ook tweemaal goud (individueel en individueel freestyle), vier jaar later behaalde ze in Rio de Janeiro goud (individueel freestyle) en zilver (individueel), met haar vorige paard Rainman.
"Men droomt wel eens. Ik ben de eerste om te zeggen dat je moet durven te dromen en erin geloven. Maar zo mooi had ik het zelfs niet durven te dromen", zegt George. “Het is vrij onwaarschijnlijk, maar ik ben super tevreden. Mijn merrie heeft een ongelofelijke job geleverd. Ik mag niet zeggen boven verwachtingen, want ik weet wat voor een potentieel ze heeft. Maar op zo'n kampioenschap, met zoveel onvoorziene omstandigheden, is het een puike prestatie van haar. Ik ben zelfs een beetje sprakeloos. Ik ben vooral ook heel blij voor België, dat ik deze gouden medaille aan het land kan schenken. Het maakt me supergelukkig en heel warm vanbinnen.”
Michèle George droomt zelfs al van Parijs. "Het kan alleen maar beter worden, we blijven trainen. Ik ben ontzettend gelukkig dat mijn merrie zo goed op mijn lijn zat. Het was voor mij ook een belangrijke ‘check’ voor de toekomst en voor de africhting van mijn paard. Het is een eerste bouwsteen, waarop ik kan voortbouwen."
Samen met doelbalster Bruno Vanhove was ze tijdens de openingsceremonie van de Paralympische Spelen van 2020 in Tokio vlaggendrager voor België.
Sportfilosofie / motto : "De hemel is de limiet. Leef je leven en volg je dromen." (michele-george.be, 11 jan 2015; Atleet, 07 aug 2012)
Gaverbeek weer zichtbaar als groene poort tot hippodroom
Het project om de Gaverbeek opnieuw zichtbaar te maken, krijgt aan de vooravond van Waregem Koerse een eerste concrete invulling. De ‘poort tot de hippodroom’ wordt een groene, uitnodigende plek waar het aangenaam vertoeven is. Stad Waregem slaat voor dit project de handen in elkaar met de Vlaamse Milieumaatschappij en Intercommunale Leiedal. De werken starten na onze hoogdag van het jaar en moeten voltooid zijn voor Waregem Koerse van volgend jaar.
In Waregem krijgen enkele sites langs de Gaverbeek de komende jaren een fikse opknapbeurt: de ingang van en het traject langs de hippodroom, het Spei en het Jeugdeiland. Het is de bedoeling om de Gaverbeek opnieuw zichtbaar te maken en de belevingswaarde voor inwoners en passanten te verhogen.
Wat nu oogt als een schrale parkeerplek zal in de toekomst een groene ‘poort tot de hippodroom’ worden. Door de Gaverbeek op die beroemde locatie opnieuw zichtbaar te maken en in ere te herstellen, hoopt de stad niet alleen de verbinding tussen het centrum en de hippodroom te versterken, maar ook een nieuwe, kwalitatieve publieke ruimte te creëren.
Gewapend tegen klimaatveranderingen
Tegenwoordig zetten alle partijen stevig in op het herstel van waterlopen. Zo was Intercommunale Leiedal de jongste jaren druk bezig met het opstellen van een integrale visievorming voor het hele stroomgebied van de Gaverbeek. Dat gebeurde in samenwerking met de betrokken gemeenten en andere externe partijen zoals de Vlaamse Milieumaatschappij. Onder meer wonen, werken, ontspannen, en landgebruik kwamen aan bod. De achterliggende ambitie? De Gaverbeek uitbouwen tot een klimaatbestendige beekvallei om beter gewapend te zijn tegen toekomstige klimaatveranderingen.
De opmaak van een gebiedsvisie voor de Gaverbeekvallei is een van de strategische acties van het Europees interreg-project VALYS. De Gaverbeekvisie streeft naar de ontwikkeling van een klimaatbestendige vallei, waar ruimte is voor biodiversiviteit, kwalitatieve open ruimte, duurzame landbouw, zachte mobiliteit en robuuste watersystemen. VALYS legt hierbij de nadruk op het participatieproces, zodat bij de opmaak van de Gaverbeekvisie een dialoog ontstaat met burgers en actoren.
In Waregem gaven enkele concrete ruimtelijke situaties al aanleiding tot de vraag naar een breder kader: een boscompensatieproject aan de achterkant van het ziekenhuis, de oude spoorwegberm als toegang vanaf het station tot de vallei, Park Casier, het project Hippopolis (over het openleggen van de Gaverbeek aan de hippodroom), de uitbreidingen op het jeugdcentrum en het RUP Blauwpoort waar landschappelijke integratie noodzakelijk is.
Voor het traject van de Gaverbeekvisie werden ontwerpworkshops afgewisseld met participatiemomenten zodat een dialoog kon ontstaan tussen burgers en actoren. Bewoners, jeugdbewegingen, wandelverenigingen, landbouwers en iedereen die geïnteresseerd was in de Gaverbeekvisie werd uitgenodigd om de ontwerpers, politici en gemeenteambtenaren te inspireren. Via verschillende multimediakanalen werden geïnteresseerden opgeroepen om deel te nemen aan een drietal wandel- en fietstochten. Deze deelnemers werden later ook in het ontwerpproces betrokken en uitgenodigd om aan de ontwerpworkshops deel te nemen .
Een participatietraject met ondermeer wandelingen langs de gaverbeek werd afgelegd tussen april en december 2017 en resulteerde in een publicatie over de Gaverbeekvisie (172 blz). De publicatie heeft als doel om te inspireren en dient als referentiekader voor acties die in de vallei van de Gaverbeek ondernomen worden. De toekomstvisie wordt als leidraad genomen voor nieuwe ontwikkelingsinitiatieven in de vallei.
Er werd in overeenstemming met de stuurgroep een actielijst opgesteld met voorstellen voor onmiddellijke opstart, uitvoeren op korte termijn (5 j.) en lange termijn (10 j.). Er zijn voor Waregem concrete plannen voor de Gaverbeekse Meersen, de Monding, het Jeugdeiland, de hippodroom en het Publiek Domein Centrum. Gedacht wordt ondermeer aan de inrichting van een informatiecentrum in de oude baanwachterswoning nabij het voormalige station van Sint-Eloois-Vijve.
Van 15 tot 29 augustus is Kunstzomer te gast in Waregem. In het Koetshuis kunt u eerst kennismaken met Huguette Declercq en Annabel Bourgois, de week nadien met Anja Brugghe en Syvie Algoet. Brouwerij Gaverhopke (Goed te Nieuwenhove) toont werk van Johan Herman en Greta van Paemel. In Galerij Denis De Gloire vindt u ook beelden van Rudy Duyck. In het weekend van 21 en 22 augustus, van 14u – 18u, presenteert Atelier Offline creatievelingen met werk rond het thema “De Leie”. Op zondag om 11 u. is er het Atelier Apero Literair met Isolde Tack, Jan Decock, Margot Demeulemeester en muzikant Steffen Ron.
De Kunstzomer Leiestreek is dit jaar aan zijn 13de editie. Elk jaar stellen de meest beloftevolle kunstenaars uit de Leiestreek hun werk gratis tentoon. De Kunstzomer 2021 gaat door van 6 juni tot 26 september in Roeselare, Kuurne, Waregem en Meulebeke. In Waregem maakt u tussen 15 en 29 augustus kennis met kunstenaars op drie locaties:
Atelier/Galerij Denis de Gloire, Stormestraat 92. Open op zaterdag en zondag: 14 – 18 u. In de kunstgalerij van Denis De Gloire ontdek je de schilderijen van Denis en de bronzen beelden van Rudy Duyck.
Koetshuis, Stationsstraat 34 (Park Baron Casier). Open op zaterdag en zondag: 14 u – 18 u. 15/8: Huguette Declercq - Annabel Bourgois. 21/8 - 29/8: Sylvie Algoet - Anja Brugge.
Brouwerij ’t Gaverhopke, Platanendreef 16 (Goed te Nieuwenhove). Open op zaterdag en zondag: 14 u – 18 u. Goed te Nieuwenhove stelt de deuren van de authentieke schuur open voor het werk van Greta Van Paemel (schilderijen) en Johan Herman (keramiek en bronzen beelden) en Gudrun Vandoorne. 22/08: Hobbymarkt van 11 u. tot 18 u.
Extra tip :
Be-Part, Platform voor Hedendaagse Kunst, Westerlaan 17. Je kan er actuele beeldende kunst van hoogstaand internationaal niveau gaan bekijken. Maar blijkbaar geen activiteit voor kunstzomer…
Atelier Offline, Groene Wandeling 62. In het weekend van 21 en 22 augustus, van 14 u. tot 18 u. stelt Atelier Offline het werk van creatievelingen tentoon in de ruimtes van het Atelier. 24 lokale kunstenaars gingen aan de slag met verf, potloden, klei, naald en draad, hun fototoestel met als thema “De Leie”. Atelier Offline nodigt ook schilders, tekenaars, zeefdrukkers en keramisten uit om live in het Atelier aan de slag te gaan. De sfeer van een kunstmarkt in Waregem aan de Leie! Zondag 22/08 om 11 u. volgt Atelier Apero met Margot Demeulemeester, Steffen Ron en Jan Decock.
Wat is Atelier Offline? Een plek waar gezelligheid en creativiteit op een ongedwongen manier samenvallen. Naast een eigen keramiek- en zeefdrukatelier wordt er een breed aanbod creatieve workshops voor jong en oud aangeboden. Maandelijks kan je er genieten van leuke evenementen zoals het elpeekaffee, literaire avonden, concertjes, try-outs …
Vorige zondagnamiddag maakten we nog eens een aangename namiddag door op de hippodroom bij een gewone zondagse meeting van Waregem Draaft. Toeschouwers zijn weer toegelaten en Waregem Draaft doet er alles aan om opnieuw glans te geven aan de drafsport-activiteiten op de Waregemse hippodroom. Volgende wedstrijddagen zijn woensdag 4 augustus en zondag 15 augustus staat een spectaculaire slotmeeting op het programma.
foto Guy Tratsaert
Waregem heeft een rijke drafgeschiedenis. De eerste drafkoers werd verreden op de graspiste in 1920 ter gelegenheid van Waregem Koerse. In 1972 werd de graspiste vervangen door de huidige verharde renbaan, 1106m lang en 20m breed. Daarbij kwam een hindernissenparcours voor galoprennen van 1400m lengte. Zeven jaar later werd daar een tribune aan toegevoegd. De Gaverbeekhippodroom kreeg intussen al een update met een volledige nieuwe tribune die polyvalent kan gebruikt worden. Deze tribune is een van de mooiste in Europa en werd in gebruik genomen op Waregem Koerse van 2016.
Waregem Draaft is een viertal jaren geleden met de vernieuwing van de tribune-accommodatie ontstaan uit een groep drafliefhebbers, die het voortbestaan van de drafkoersen van Waregem wou garanderen. De rijke drafgeschiedenis in Waregem dreigde toen verloren te gaan, daar er reeds een jaar geen koers meer was geweest en de vooruitzichten er niet waren om nog te koersen, buiten de ene koersdag van Waregem Koerse. Na de moeilijke omstandigheden van Corona is het nieuwe bestuur goed op weg om die traditie terug meer glans te geven. Misschien mogen we terug dromen dat de Waregemnaar massaal terug naar het drafgebeuren op de hippodroom komt, zoals we ons nog herinneren uit de jaren 80. Toen was de jaarlijkse ‘Dag van Waregem’ dank zij een campagne van Waregem Winkelstad telkens een hoogvlieger met zowat vijfduizend toeschouwers, die kennismaakten met de drafwedstrijden op de hippodroom.
10 wedstrijden, 119 paarden
Er stonden vorige zondag 10 wedstrijden geprogrammeerd met telkens 6 tot 16 ingeschreven deelnemers of een totaal van 119 paarden. Van 1 mei tot half augustus worden 15 wedstrijddagen georganiseerd met enkele uitschieters zoals Den Opener met de Charles Cup op 1 mei, American Day de zondag van Memorial Day en Special Horse Day op 15 augustus met KUB KOERCHEVAL.
Ludo Maes gaf ons wat toelichting: “We proberen opnieuw spektakel en amusement te brengen op de koers, door maaltijden aan te bieden en ook animatie, buiten de drafkoersen. Daarom organiseren wij ook een 4-tal meetings in samenwerking met de galop, waarbij de helft draf en de helft galop verreden wordt. Er worden ook testwedstrijden gelopen, voor de koersen om jonge paarden te leren koersen.”
“15 augustus wordt een speciale dag, waarbij vier koersen voorbehouden worden aan liefhebberskoersen, samen met een dubbel sulky (waarbij iemand van het publiek plaats neemt naar een professionele jockey). Het ganse project wordt ondersteund door Koercheval, dat is een groep jongeren die voor muziek, drank en animatie zorgen op die dag. Er wordt een grote toevloed verwacht, men dient daarvoor op voorhand in te schrijven (zie website http://www.waregemdraaft.be/). Kub Koercheval zijn Laurent Van Parijs en Maxime Declercq. Zij zullen, samen met Waregem Draaft, instaan voor de organisatie van de jaarlijkse start van het seizoen die traditioneel op 1 mei zal doorgaan.
De website van de vereniging Waregem Draaft is trouwen bijzonder informatief.. Daarop vinden we niet alleen een ruim overzicht over het gebeuren op de hippodroom, maar ook alle informatie over de wedstrijden of events met deelnemers en hun vorige uitslagen. Na elke wedstrijddag vinden we er ook alle uitslagen in terug. Het uitgebreide wedstrijdblad is ook voor iedere toeschouwer beschikbaar, zodat het gebeuren met alle mogelijke informatie kan worden gevolgd. Een opsteker is zeker het boeiende commentaar van Nicky Defreyne, wellicht de beste commentator van paardenwedstrijden in Belgë. Nicky Defreyne was tot voor de corona-tijd ook de leverancier van deskundige bijdragen in het Gouden Blad over het gebeuren op de hippodroom. Hopelijk kan de regio daar verder worden over geïnformeerd.
Nog altijd onafscheidelijk verbonden met de paardenrennen zijn de weddingschappen. Voor nog meer spanning tijdens de koers, kun je een gokje wagen op één van jouw favorieten. Er kan op de hippodroom op twee manieren gewed worden: aan de PMH-loketten aan een wisselende quotering en bij de bookmakers met een vaste quotering. Er zijn tal van mogelijkheden : Winnend, geplaatst (eerste twee of drie), show (2de), koppel winnend, trio en triplet. Voor 3 € kunt u al een gokje wagen.
Voorzitter Lieven Lannoo verklaarde bij het seizoenbegin het volgende : “De afgelopen jaren is Waregem Draaft er met de steun van Stad Waregem en Sport Vlaanderen Waregem in geslaagd om de hippodroom infrastructureel te moderniseren. Er is nu een functioneel en prachtig stallencomplex, de drafpiste voldoet aan de Europese eisen en zowel de draf- en galoppiste liggen er uitstekend bij. Voor het onderhoud van de drafpiste en voor de aanpassingen en onderhoud van de galoppiste, kunnen wij rekenen op de steun van de Europese gemeenschap via het EQWOS-INTERREG programma. Om deze redenen kregen we naast 4 premium meetings draf (17 mei, 27 juni, 15 juli en 4 augustus), ook een premium meeting galop (12 mei) toebedeeld. De premiumrennen zijn wereldwijd live te volgen via Equidia.”
“We blijven het ganse seizoen ook investeren in randanimatie voor de jeugd want we geloven sterk in de familiale beleving op de hippodroom. De zogenaamde “mixte” koersdagen, waarop zowel draf- als galopwedstrijd doorgaan, blijven we als een meerwaarde zien en krijgen een vaste stek in de kalender (mei-juni). Zowel de mixte- als de Premium-koersdagen maken deel uit van het EQWOS-INTERREG programma. We willen ook onze samenwerking met de Koninklijke Waregemse Koersmaatschappij, organisator Waregem Koerse, versterken. Vorig jaar waren er in het Waregem Draaft programma reeds kwalificatiekoersen voor de Bingoal St-Leger op Waregem Koerse. Dit jaar waren er ook kwalificaties voor een drafkoers op Waregem Koerse.”
Draf-Galop
Bij de zgn. mixte koersdagen kunnen we uitgebreid kennismaken met het verschil tussen draf en galop. In de drafsport is het de bedoeling dat een paard zo snel mogelijk draaft. De bewegingen van de benen zijn diagonaal en alhoewel de draf een natuurlijke stapgang is van een paard, is draven op hoge snelheid niet zo vanzelfsprekend. Praktisch in elke wedstrijd worden paarden gedeclasseerd voor galoppade. De draf is een snellere gang dan de stap, maar langzamer dan de galop. Bij een galoppade komt een paard met beide voorbenen tegelijk naar voren. Tijdens de draf moeten linksvoor en rechtsachter tegelijk opgetild en neergezet afwisselend met rechtsvoor en linksachter. Er zijn twee soorten drafrennen: de aangespannen draverijen, die in ons land meer dan 90% van het programma innemen, en de bereden draverijen.
Men is al meer dan 150 jaar bezig om ‘de draver’ steeds meer te laten evolueren als een sportatleet met snelheid, uithouding en doorzettingsvermogen. De allereerste drafkoers in Europa werd geregistreerd in 1835 in het Franse Cherbourg. In ons land werden in de beginjaren van Waregem Koerse ook al drafkoersen georganiseerd. Het typische draverras zou pas in het begin van de 20ste eeuw een eerste grote bloei kennen. In Waregem draafde men op gras tot in 1972 een gloednieuwe sintelbaan werd aangelegd.De drafsport in Waregem floreerde en van mei tot september was de Gaverbeekhippodroom de vaste waarde in de Belgische koerskalender. Het lentegevoel en de zomerse sfeer zorgden ervoor dat de Waregemse hippodroom een van de populairste renbanen van ons land werd.
Bij de galoprennen maken we een onderscheid tussen vlakke rennen en hindernisrennen. Van 1965 tot en met 2017 bleven de galoprennen in Waregem beperkt tot de vier hindernisrennen van Waregem Koerse waaronder de Grote Steeple Chase van Vlaanderen, maar in 2018 kwam hier verandering in. Net zoals in Oostende en Mons, werden in Waregem ook vlakke rennen geprogrammeerd. Het was een geslaagde symbiose tussen de draf- en de galopsport, een formule die al decennia lang op Waregem Koerse een voltreffer is.
Renson & Quick-Step cycling team gaan opnieuw met elkaar in zee
Na een korte afwezigheid in het internationale wielerpeloton is Renson vanaf 2022 opnieuw als partner in de koers te zien. De trendsetter in ventilatie, zonwering en ‘outdoor living’ zette z’n handtekening onder een nieuwe deal voor de komende 4 jaar als ‘co-sponsor’ van het meest succesvolle team in het World Tour Peloton. Renson keert daarmee terug naar de stal waar het van 2013 tot 2015 zijn eerste stappen in de wielersponsoring zette.
Het Belgische Renson is fabrikant van en trendsetter in ventilatie, zonwering en ‘outdoor living’. Met de focus op innovatie en internationale ontwikkeling schopte het familiebedrijf onder leiding van CEO Paul Renson het tot één van de snelst groeiende ondernemingen in Europa. Maar ook daarbuiten krijgt Renson met z’n totaaloplossingen voor gezond en comfortabel wonen stilaan voet aan de grond. Met belangrijke afzetmarkten in UK, USA, Australië, China, India en het Midden-Oosten covert het nu zelfs elk van de 7 continenten wereldwijd.
Om die internationale groei én de ambitie die schuilt in de baseline ‘Creating Healthy Spaces’ wereldwijd kracht bij te zetten, keert Renson in 2022 in het internationale wielrennen terug als partner van het Deceuninck – Quick-Step wielerteam. Renson is ervan overtuigd dat zowel het team als de visie erachter het ideale platform is om z’n wereldwijde merk- en productbekendheid een extra boost te geven.
Paul Renson (CEO Renson): “Met deze nieuwe overeenkomst keren we in de wielersport terug langs de grote poort, als partner van het sterkste team ter wereld met een gezonde ambitie en de wil om elke koers te winnen. Renson is een op en top Belgisch bedrijf met een internationale uitstraling. Ook daarin vinden we ons perfect terug in dit Belgische team en de overtuigende stempel die het drukt op de stijgende internationale impact van het wielrennen. De wielersport heeft bovendien heel wat gemeen met de ingesteldheid bij Renson, waar de sterkte van het team net zo goed afhangt van de individuele engagement en een sterke samenwerking.”
Patrick Lefevere (teammanager Deceuninck – Quick-Step): “Ik ben uiteraard bijzonder opgetogen over deze overeenkomst met Renson als nieuwe partner. Met z’n hoofdkantoor in België is het in z’n domein een uiterst belangrijke speler. Ook met veel van onze andere sponsors delen we diezelfde ‘roots’. Net als hen willen we met onze aanwezigheid in het internationale wielerpeloton ook Renson dat extra duwtje in de rug geven om z’n merkbekendheid en marktaandeel nog te versterken.”
Gisteren is de Ronde van België van de KOERSbus op gang gevlagd aan het wielermuseum in Roeselare. Tijdens een 10-daagse rondreis gaan KOERSbus en -bemanning op zoek naar het WK-verleden van België. Op 20 juli komt het evenement ook naar Waregem. Afspraak vanaf 16 u. op de Zuiderpromenade. U kunt er ook uw eigen verhaal vertellen. Voor kinderen is er tevens een leuke zoektocht in de bus verwerkt en een doorlopende workshop biedt u de kans om van jouw tweewieler een rijdende kunst-creatie te maken.
KOERS, het Museum van de Wielersport in Roeselare kocht een tweedehands bus en bouwde die om tot wielermuseum-op-wielen. Naar aanleiding van het wereldkampioenschap wielrennen in september 2021 in Vlaanderen, is de inrichting van KOERSbus hier integraal op afgestemd.
In Waregem en elke andere gaststad doet KOERSbus gratis de deuren open. Diverse gaststeden grijpen het WK of de komst van KOERSbus aan om hun lokale wielergeschiedenis extra onder de aandacht te brengen door een workshop, tentoonstelling, recreatieve fietstocht of huldiging. Het maakt van de Ronde van België een mooi ploegenspel tussen gaststad en KOERS. Dagelijkse verslaggeving van de Ronde van België is er via www.serviceKOERS.be
Op dinsdag 20 juli houdt de bus halt in Ronse en Waregem, twee legendarische wielersteden waar het wereldkampioenschap doorging. Op 17-18 augustus 1957 kenden we hier in het Regenboogstadion de aankomst van een heroïsche strijd der kampioenen. Bij de amateurs, die 190,4 kilometer moesten rijden, ging de titel naar onze 22-jarige landgenoot Louis Proost. De wedstrijd voor de beroepsrenners was 285,6 kilometer lang, verdeeld over 12 ronden. Rik Van Steenbergen werd wereldkampioen, in aanwezigheid van koning Boudewijn. Hij was de snelste van een kopgroep van zes met ereplaatsen voor de Fransen Louison Bobet en André Darrigade, Rik Van Looy, Fred De Bruyne en Jacques Anquetil.
Waregem en Briek Schotte zijn twee handen op één buik. Net als in deelgemeentes Desselgem en Beveren-Leie vind je ook in Waregem diverse verwijzingen naar de tweevoudige wereldkampioen. Schotte kreeg er in 1987 de titel van ereburger terwijl in het stadhuis een zaal is gewijd aan Briek met objecten die hij zelf nog schonk aan de stad.
Vertel uw verhaal + animatie voor kinderen
Dit wielermuseum-op-wielen kan bezocht worden op de Zuisderboulevard van 16 u. tot 19.30 u. KOERSbus brengt de geschiedenis van het WK, de (Belgische) wereldkampioenen en de Belgische WK-gaststeden aan de hand van opvallende collectiestukken (koersfietsen, truien, memorabilia), tekst en video. Heb je zelf WK-anekdotes of zelfs memorabilia, laat dan zeker niet na om langs te komen. De KOERS(bus)medewerkers zijn benieuwd naar je verhaal! Voor kinderen is er tevens een leuke zoektocht in de bus verwerkt.
Kom dan met je (bak)fiets, driewieler of tandem samen met je gezin, vrienden of familie zeker af! Op 20 juli tussen 16.00u. en 19.00u. verzorgt KIP VAN TROJE een doorlopende Workshop Pimp je Fiets om van jouw tweewieler een rijdende verhaal-creatie te maken. Opa Fietsbel, Fifi Fiets en Bellafietsbella zijn drie kakelende kunstzinnige knutselaars. Ze gaan samen met je aan de slag met wasco’s, kwasten, vingerpotjes, grote vellen karton, bubbelplastiek, bloemen, buisjes, stokken, papier, kralen, draden en tal van ander versiermateriaal.
Eens klaar, kan je met jouw gepimpte fiets als een echte winnaar op de foto! Je krijgt ter plaatse jouw foto mee naar huis.
KOERSbus is voor een groot deel rolstoeltoegankelijk. Beide activiteiten zijn GRATIS
Net zoals vorig jaar kan er weer flink wat gestapt en gezocht worden in Waregem, want de dienst toerisme bokste opnieuw een leuke WandelFotoZoektocht in elkaar. Deze keer in Desselgem! Wandel en zoek de juiste foto's en wie weet win je een van de 25 mooie prijzen! De zoektocht loopt tot 31 augustus 2021.
De zoektocht loopt door Desselgem. Je wandelt langs heel wat mooie plekjes: van OC De Coorenaar, langs de Leie en de Leiekant richting verschillende wijken. De tocht is 6 kilometer lang en is perfect om met het hele gezin af te wandelen.
Tijdens de wandeling zoek je 40 foto’s die je tegenkomt op de route. Je onthoudt het huisnummer van het huis waar de foto is genomen. Op het einde tel je alle huisnummers op en kom je tot één cijfer: dit is je antwoord.
Deelnemen kan tot en met 31 augustus. Bezorg het antwoordformulier in de stadswinkel of mail deze, samen met je contactgegevens, naar zoektocht@waregem.be . Voor de winnaars zijn er 25 leuke prijzen, onder andere: een wellnesscheque van 150 euro, sportbonnen, Waregembonnen, restaurantbonnen of een activitytracker!
De WandelFotoZoektocht is volledig gratis! Het deelnameformulier met de route, reglement, foto's en antwoordstrook kan je afhalen in de stadswinkel of HIER downloaden.
Waregem fleurt in de nazomer elektriciteitskasten op via het kunstzinnig project Tour Elentrik. Twintig kasten in Waregem en deelgemeenten zullen een knappe kunstlaag krijgen. De stad is op zoek naar artistiek talent - lokale creatievelingen, schilders, tekenaars, illustratoren… - om tien dergelijke grijze nutskasten onder handen te nemen. De andere tien kasten worden aangepakt door professionals.
Tour Elentrik is een streetartproject opgestart door Treepack, waarbij oude en vuile nutsvoorzieningen worden opgewaardeerd met een laagje kunst. Dat is een unieke manier om het straatbeeld meer kleur te geven. Samen met lokale creatievelingen gaan professionele kunstenaars aan de slag en worden de kasten die een doorn in het oog zijn, omgetoverd tot kleurrijke ‘kunstbakken’. Als kers op de taart zal er ook een digitale route op Street Art Cities gemaakt worden, die je langs alle werken zal leiden.
Open oproep
De stad is op zoek naar artistiek talent - lokale creatievelingen, schilders, tekenaars, illustratoren… - om tien dergelijke grijze nutskasten onder handen te nemen. De andere tien kasten worden aangepakt door professionals. Heb je een passie voor kunst, tekenen of schilderen en wil je graag meehelpen om jouw omgeving op te fleuren? Stel je dan snel kandidaat. Veel goesting, maar weinig ervaring? Er wordt een workshop voorzien eind deze zomer waarin de verschillende technieken worden aangeleerd. Als er veel kandidaten zijn, wordt door een jury een selectie gemaakt.
Dit veelbelovend graffiti-project doet ons de link leggen naar de mogelijke opwaardering van de oude spoorwegtunnel op het Gaverke, waarbij gedacht wordt aan een kunstig graffiti project. Het voorstel kwam op de jongste gemeenteraad op 1 juni 2021 nog ter sprake bij een vraag van raadslid Jules Godefroid.
“Als ik de fietserstunnel neem aan de Tjollensstraat Gaverke moet ik steeds kijken naar de lelijke graffiti. Deze tunnel zal waarschijnlijk ook gebruikt worden voor de fietssnelweg F7 Kortrijk – Waregem – Gent. Is het mogelijk om dit te overschilderen met mooie, kunstzinnige graffiti? Ook in naburige gemeenten en steden heb ik hiervan mooie kunst gezien. Kan dit een opdracht zijn voor de Kunstacademie? Een wedstrijd onder graffiti-kunstenaars? Of door een andere oplossing. Ook de Statievrienden broeden trouwens al een hele tijd op een dergelijk initiatief en hebben al een streefdatum voor uitvoering, nl tijdens hun Stoatie Kermesse op 16-19 september 2022.
Het antwoord van Cultuurschepen Pietro Iacopucci in de gemeenteraad sluit de aanpak niet volledig uit, maar roept op om de evaluatie van huidige graffiti-projecten af te wachten vooraleer opdracht te geven voor een nieuw groot graffiti-gebeuren in de fietstunnel op het Gaverke. Hij herinnerde eraan dat de beschamende toestand van de spoorwegtunnel al eens eerder door zelfde raadslid werd aangeklaagd en in navolging actie werd ondernomen om de bekladding van de muren enigszins op te ruimen.
“Het is juist dat die tunnel in de toekomst aan belang gaat winnen. Wat graffiti projecten betreft is er momenteel wel een en ander op gang. Zo werkt de jeugddienst bezig met de voorbereiding van een graffiti project in de fietserstunnel aan de Biest. De academie is bezig met de afwerking van de graffiti-muur aan het OC Nieuwenhove. Sedertdien staat nu ook project Tour Electric op stapel samen met een firma, die ervaring heeft met dergelijke graffiti-projecten. Hun ervaring is ook dat ze de combinatie maken tussen eigen professionele kunstenaars, mensen die zij aanbrengen, met de betrokkenheid van lokale vrijwilligers en daar hoort ook de academie bij. We willen eerst al die projecten afwachten en evalueren nadien of het zinvol en haalbaar is om ook een groter project op te zetten in die tunnel, mits we daar dan de toestemming voor hebben van de NMBS. Dus een beetje geduld.”
Op de Vlaamse feestdag zondag 11 juli kan je van 15 u. tot 17.30 u. een uniek concertenparcours afleggen in hartje Waregem. De cultuurdienst & Cultuurraad kunnen hiervoor rekenen op de medewerking van de Kunstacademie, lokale artiesten en verenigingen. Vier mee en baan je een weg te voet of met de fiets langs exclusieve miniconcerten op drie unieke locaties in hartje Waregem. Alles is gratis, maar inschrijven vooraf is verplicht.
De organisatoren maken verrassende gelegenheidspodia helemaal vrij voor artiesten van bij ons en ook onderweg kan je een fantastische muziekervaring beleven. Het worden kleine intieme bubbelconcerten voor grote talenten. De organisatie voorziet zelf geen drank- of voedselverkoop. Neem zelf een drankje mee voor onderweg of ga langs bij onze lokale horeca! De podia staan in de tuin van Villa Gaverzicht - Churchilllaan 16, Het kasteelpark Baron Casier en de binnenplaats bij Glorieux Interiors recht over het station Noorderlaan 68. Daar worden zondag 11 juli tussen 15 u. tot 17 u. om het uur concerten gegeven. In de tuin van Villa Gaverzicht volgt nog een derde concert om 17 u.
Meesterlijke muzikanten verbonden aan de Stedelijke Kunstacademie brengen drie prachtige klarinetensembles om 15 u. en 16 u. Het wordt een hemels miniconcert in een uniek kader in de tuin van Villa Gaverzicht met Piet Vanhuyse, Phebe Gheldof, Jeroen en Joos Creteur. Om 17 u. zijn een 15-tal muzikanten van het Waregems Harmonieorkest of het Klein Muziekje de sfeermakers van dienst en verwennen je met een gezellig slotoptreden in de tuinen van Villa Gaverzicht.
In Glorieux Interiors kunt u terecht om 15 en 16 u. voor een performance van de stedelijke kunstacademie. Het virtuoze duo Mano Volkaert en Louis Servaes zijn erg gedreven in improviseren. Ze verwennen je met een superleuke performance op piano in de kunstige loods van Glorieux Interiors.
Mary & Jones staan om 15 u. en 16 u. geprogrammeerd op het podium in park Casier. Marie Bruyneel en Jonas Claerhout, tot voor kort zangeres en gitarist van de Waregemse rockgroep The Masquerade, gaan nu als duo voor een meer akoestisch geluid, met harmonische zanglijnen. Laat je verrassen in een intieme setting in Park Casier.
Onderweg tussen de podia omstreeks 15.30 u. en 16.30 u. zorgt fanfareorkest ‘De Leiezonen’ van Desselgem voor aanstekelijke fanfaremuziek in de straten. Je komt ze ongetwijfeld tegen in de buurt van Villa Gaverzicht en Park Casier.
De eigenaar van Villa Gaverzicht stelt zijn tuinen open voor het publiek. Dit unieke pand is één van de mooiste pakketbootvilla’s van ons land en is als monument beschermd. In Park Baron Casier (Stationsstraat 34) vormt het ‘eiland’ aan het metalen brugje in de groene long van onze stad de ideale setting voor een intiem concert. Interieurarchitectenbureau Glorieux Interiors (Noorderlaan 68), gelegen aan het station, stelt zijn kunstige loods ter beschikking voor deze gelegenheid.
Je reserveert een ticket per tijdsblok. De concerten zijn zittend. Voor het wandelend fanfareorkest hoef je niet te reserveren.
Gildas Cambia wordt tot priester gewijd en blijft Waregemnaar
Volgende dinsdag 29 juni 2021, het hoogfeest van Petrus en Paulus, wordt om 18 uur in de decanale Sint-Amandus en Sint-Blasiuskerk in Waregem onze diaken Gildas Cambia tot priester gewijd door Mgr. Lode Aerts, bisschop van Brugge. Wegens de coronamaatregelen is de viering enkel toegankelijk voor genodigden. Maar u hoeft zeker niks te missen, vanuit de huiskamer zit u mee op de eerste rij. De viering wordt integraal uitgezonden via volgende link: https://youtu.be/v4zBV7PoinY
Ook de priesterwijding van Gildas Cambia moest in deze coronatijd uitgesteld worden. ,,De eerste keer was mijn wijding gepland voor 7 juni 2020 en daarna voor november 2020. Derde keer goede keer en ik kijk zeer verlangend uit naar dinsdag 29 juni. De bisschop komt naar de decanale kerk hier in Waregem en de plechtigheid start om 18 uur’’, vertelt hij met de fonkel in zijn ogen.
Gildas is afkomstig van Benin, een land driemaal zo groot als ons land in het westen van Afrika. ,,Ik groeide er op in Boukombé, een dorp met zo’n 20.000 inwoners. Mijn vader is overleden en was verpleger en mijn moeder sociale assistente. Ik heb twee zussen en drie broers. Ons gezin is zeer christelijk, net als een meerderheid van de mensen in Benin. Ik was misdienaar, lid van het koor en actief in de jeugdbeweging die zowat te vergelijken is met de Chiro.’’
Gildas vertelde in de kerk tegen zijn moeder: ,,Jezus is mijn vriend’’. Hij herinnert zich nog dat hij ooit de wens uitsprak bisschop te willen worden… De opleiding op zijn lange weg naar het priesterschap (hij is thans 38 jaar) verliep via het klein, middelbaar en groot seminarie. Een ontmoeting van de provinciaal van de paters Augustijnen uit Gent deed hem naar België verhuizen. ,,Ik wilde pater worden en ging naar Gent. Het was dan in 2012, maar na anderhalf jaar ging ik naar het bisdom Brugge. Aan bisschop Jozef De Kesel vroeg ik om in het seminarie mijn opleiding tot priester te mogen starten. Een jaar Nederlands studeren aan de Universiteit van Gent was de aanzet en daarna de hele opleiding in het Nederlands in het Grootseminarie van Brugge. In mijn stagejaar kwam ik voor het eerst in contact met het zuiden van West-Vlaanderen. Ik werkte o.m. in het AZ Groeninge en op de parochies. Mijn wijding tot diaken was op 18 oktober 2019 in de kathedraal van Brugge. Daarna deed ik nog een stage in de pastorale eenheid Sint-Paulus in Waregem.’’
Als diaken leerde hij het parochieleven ten volle kennen. Hij woonde in een huis niet ver van het ziekenhuis, leerde Waregem kennen en verkende de stad met de fiets. ,,Ik kwam ook in contact met priesters, gelovigen en vrijwilligers uit de dekenij en ben hier gelukkig.’’
Als jonge priester voelt hij zich geroepen om positief ingesteld te zijn. ,,Het geloof staat misschien minder in de schijnwerper maar er zijn nog gelovige mensen. Trouwens, samenwerken met mensen is mijn uitgangspunt. Ik heb hier al veel bijgeleerd en zal blijven samenwerken met mensen en de teamleden. Ik voel mij een missionaris en houd van de mensen. Ik bezoek graag zieken en bejaarden. Ik breng hen de communie en krijg veel dankbaarheid terug. De Chiro en de jeugd in het algemeen, daar wil ik veel energie en tijd voor maken. Ik voel mij hier welkom. Ik sta graag ten dienste van mensen, ben nu negen jaar in Vlaanderen en heb mij stap voor stap aangepast. Integratie is belangrijk’’
Onze Vader
De nieuwe priester vindt het ‘Onze Vader’ het mooiste gebed. ,,Ik bid dit elke avond bij het slapengaan en daarna ook een wees gegroet. ’s Morgens zeg ik een dankgebed bij het begin van een nieuwe dag en vraag om Gods zegen. De eucharistische aanbidding is ook heel mooi als een speciale ontmoeting met Jezus.”
Het evangelie is de leidraad voor Gildas. ’’Bij de tekst ‘Ik heb jullie vrienden genoemd en geen knechten. Ik heb alles aan jullie toevertrouwd’ denk ik terug aan mijn jonge jaren toen ik tegen mijn moeder zei dat Jezus mijn vriend is. Veel mooie parabels en teksten in het evangelie spreken mij aan, zoals ook over de zondaar en de farizeeër in de tempel waarbij Jezus zei ‘Ik ben gekomen voor de zondaar…’’
Vlaamse keuken
In zijn living staat een gitaar. ,,Ik speel graag de gitaar en heb alles aan mezelf geleerd. Ik schreef ook al een eigen lied.’’ Hij nam de gitaar en zong enthousiast. ,,In mijn vrije tijd neem ik graag tijd om te lopen. Het mag zelfs een uurtje zijn.’’
Gildas kookt graag en af en toe is dit Afrikaans. ,,Maar de gewone Vlaamse keuken is ook de mijne geworden. Ik blijf trouwens na mijn wijding in Waregem en ga binnenkort in Nieuwenhove wonen. Pastoor Stefaan verhuist naar Deerlijk.’’
Dinsdag 29 juni wordt het dé grote dag. ,,Door de corona kan er geen familie naar Waregem komen. Ik ben daar eigenlijk triestig over maar niets aan te doen. Binnenkort reis ik zelf eens naar mijn geboortestreek. Daar draag ik een dankviering op. De familie en vrienden kijken er sterk naar uit.’’
Mensen die een kaartje willen sturen kunnen dit naar: Gildas Cambia, Roger Vansteenbruggestraat 8 8790 Waregem. Hij wordt de priester van Nieuwenhove en gaat ook daar gaan wonen.
De wijdingsviering is dinsdag 29 juni om 18 uur via streaming te volgen.
De Coillies van oud-Desselgemnaar Johan Vanderbrugghen
We kwamen op een verrassende manier terug in contact met Johan Vanderbrugghen, een oud-klasmakker van het jaar 1952 in Desselgem. Hij schreef een fictieboek over “De Coillies”, dat zich afspeelt in een dorp in de West-Vlaamse Leiestreek in de met verlaten roterijen bezaaide voormalige vlasstreek. Hij neemt ons bijwijlen mee in wat het Desselgem zou kunnen zijn van de vroege jaren zeventig. Het is al zijn tweede roman. Naast het schrijven van romans vindt hij ook plezier in het maken van columns ('En passant') en af en toe een kortverhaal waarin zijn alias 'Angelo Mattie' – dit is eveneens de naam van zijn literaire site – onwaarschijnlijke lotgevallen te beurt vallen. Op zijn site presenteert hij eveneens gedichten (in de tiende muze) en schilderkunst (in Galerie)
Johan Vanderbrugghen is een gewezen Desselgemnaar, die reeds op het einde van de basisschool verkaste naar een internaat ergens in Brabant. “Op mijn 18 jaar ben ik blijven plakken in Leuven, eerst voor studies aan de univ, daarna aan mijn lief, waarmee ik in 75 ben getrouwd en nog later ook aan mijn job”. Sedert 2015 woont hij nu gelukkig op een appartement in Vosseslag/De Haan.
“Al zijn er nauwelijks rechtstreekse verwijzingen in mijn boek ‘De Coillies’, er mag geen twijfel over bestaan dat het verhaal zich afspeelt aan de boorden van de Leie… waarmee ik wil zeggen dat de locatie in mijn hoofd autobiografisch is… Al leerde ik, als inwoner van de Leemput, ‘de Leikant’ enkel kennen via de tochten met de Chiro. Al de rest is pure fictie, mag ik hopen… 😉”
Herinneringen
Bij onze vernieuwde kennismaking bleek Johan alvast nog goede herinneringen over te houden aan zijn kindertijd in Desselgem. “Op de kleine koer (1e – 3e ljr) speelden we voetbal, soms meerdere ploegen door elkaar … meestal alleen maar vrijschoppen sjotten naar de goal. We speelden met de top ('tol', in goed Nederlands) … 'kappen' (met de pin ondersteboven, het touw strak in tegengestelde richting opgewonden) mocht niet, was heel gevaarlijk … dus risico op straf … maar meester Dolf kon het zelf niet laten en kwam al eens een demonstratie geven!”
“Op de grote koer (4e – 5e ljr) konden we 's winters glijden op het ijs … bij vorst, als er geen ijs lag, goten de meesters al eens enkele emmers water op de koer zodat we toch konden sleren. Op een dag stort een deel van het plafond in de traphal op de eerste verdieping in … veel stof en overal brokken … we zijn maar net aan een ramp ontsnapt … het was hoogtijd dat die nieuwe school op de balling klaar was. In de nieuwe school volgden we nog het zesde leerjaar bij meester Daniel Bossuyt”. Andere meesters waren achtereenvolgens Dolf Derammelaere (1eljr), Roger Vanderbauwheden, Robert Vanderjeugd, Aloïs Stofferis en Robert Deschilder (5eljr)..
“Wat ík er mij nog van herinner: voetbal … tikkertje … tak … knikkeren. We hebben úren geknikkerd, daar op dat muurtje achteraan de koer van de oude school; met een pot; gewone marbels, dikke toeties (telde voor 2 marbels?), zaadjes (halve marbel waard?))... bikkelen … kaarten … de klakkebos ... de hoelahoep (of was dat alleen voor de meisjes?) … skoebidoe … meikevers (en wedstrijd wiens beestje het eerst naar boven kwam uit een hoopje zand) … kaartjes sparen en met elkaar uitwisselen over de koers, het voetbal”.
“Dan was er ook nog de chiro met de vendelopstelling op het plein achter de kerk (met de Kroonwacht een beetje verderop). En dan naar het lof met pastoor Martens en onderpastoors Ollevier & De Jonge. Zoektochten langs de Leiekant met een ‘message in a bottle’, de dorst (drinken op het hof van Lambrecht), de vermoeidheid. Was ook in het koor in een van de chirolokalen op de eerste verdieping. Ik herinner mij nog het engelengeduld van Lucien Vandenhende, want niet iedereen had een vaste stem, kon noten lezen en had er echt goesting in. Ook de verslavende geur van vers gedrukte alcohol stencils, onze ademdamp ’s winters in het ijskoude lokaal. En Lucien die na de les met mij meereed in de richting van de Leemput … een fijne man”.
“We zijn in onze kindertijd in Desselgem en omstreken groot geworden tussen de vlaskapellen en roterijen, maar we maakten ook de gestage opgang mee van de weverijen, eerst van meubelstoffen, daarna van tapijten. In de Leemput en iets verder, voorbij de Knok, zaten we er middenin (Verstraete – Callens – Vandenbogaerde – Verbeken – Verbauwheede – zelfs mijn eigen familie is er een tijd actief in geweest; veel van die firmanamen eindigden met -ex, -tex, -dex, zo typisch voor de streek) ... en plots, in de plaats van de hoog geladen vlaswagens, waren daar de camions in onze anders zo rustige straat van Edmond Depaire, Fenaux en nog anderen.
Er waren ook ten allen kanten duivenmelkers … op zondagvoormiddag, na de laatste weerberichten, gingen de duivenmelker en liefhebbers uit de buurt ongeduldig buiten zitten wachten, stil pratend want de vogels konden elk ogenblik vallen...Een gelijkaardige stilte bij de vinkenzettingen en de hanenzettingen, eveneens op zondagvoormiddag, in mijn straat, voor mijn huis... Minder in stilte verliep het moment waarop een of andere wielerklassieker voorbijkwam …”
“Wie relatief ver van alles verwijderd woonde, verplaatste zich in die tijd met de fiets. Ik fietste graag en veel … wij hadden in onze straat wel een kruidenier (annex aan café de Bellevue) en in de andere richting een beenhouwer (gevestigd aan de statie in de Salle d'Attente), maar voor brood moesten we minstens naar Spriete … en dus waren we aangewezen op de winkels in de Libaertstraat, Nieuwstraat (Stroate) ... Ik heb in die tijd heel wat kilometers afgemaald... Als iets niet in Desselgem te vinden was, dan reed ik al eens met mijn fietsje naar Deerlijk … binnenweg langs verre meter, het kapelletje, het hof van Vermeulen … en veel veiliger dan de Gentsebaan te moeten oversteken.
Met de fiets, heel zelden, ging het zelden naar Waregem, ook dan altijd langs veilige binnenwegen (via de Meelstraat of de Evangelieboom en dan verder langs Nieuwenhove, grotendeels door de velden). Het bleef beperkt tot een winkelbezoek in de Stormestraat of hoogstens eens tot op de markt. Ik herinner mij nog vaag de aanleg van de stadionvijvers en die fameuze brug over het water ter gelegenheid van het wereldkampioenschap koers op de weg in 1957. Naar het einde van mijn scholierentijd, toen de reis naar en van het internaat niet langer per bus maar met de trein gebeurde, heb ik Waregem beter leren kennen … muziekwinkel Baert, waar ik mijn eerste LP's kocht... de eerste grootwarenhuizen. Zoals je ziet, me iets herinneren over Waregem lukt me nauwelijks. We hadden toen nog onze eigen kerktoren om onder te leven.”
Schrijver worden
“In mijn kindertijd durfde ik al eens stiekem een verhaaltje schrijven of liever de aanhef ervan, enkele regels. Ik weet met stelligheid dat ik er nooit eentje heb afgewerkt. Tijdens mijn actieve loopbaan heb ik veel geschreven, alhoewel vrijwel uitsluitend zakelijke teksten, en lezen heeft me steeds geboeid: wereldklassiekers, auteurs van eigen bodem.
Toen mijn pensionering in zicht kwam begon het, enigszins onverwacht, terug te kriebelen. Ik zou boeken schrijven, fictie. Hoe dat aanvankelijk verliep? Je begint eraan en je stelt tot je eigen verwondering vast dat er toch wel een aantal 'delicate' biografische elementen ingeslopen zijn. Misschien zijn ze te herkenbaar, ze zouden sommige personen kunnen kwetsen, vrees je dan... Die allereerste roman heb ik toch maar helemaal afgewerkt en aan een drukker aangeboden. Het boek ligt hier. Datum van niet-verschijnen: 2018. Er volgde meteen een tweede. Ook dat boek ligt hier. Datum van niet-verschijnen: voorjaar 2019. Wat ik er verder mee aanvang? De toekomst zal het uitwijzen.
En toch is deze manier van werken heel nuttig gebleken. Je bent en cours de route een deel ballast uit je eigen leven kwijtgeraakt... Tijdens het schrijven ondervind je de behoefte om enkele romans terug uit de boekenkast te halen en opnieuw te lezen, aandachtiger nu... Je leert de stiel... Eind 2019 wasNiets dan schervenklaar, een verhaal over hoe een arbeidersfamilie worstelt met een onverwacht opduikende gênante situatie: van verontwaardiging en beschuldiging, over ontkenning en verdringing tot de totale ontreddering, het onvermogen ook om met deze werkelijkheid om te gaan. Ik koos er toen voor om mijn eerste officiële roman uit te geven in eigen beheer. Het is immers niet gemakkelijk om als debuterend fictieauteur in het uitgeversbastion in te breken. Nu is erDe Coillies–kroniek van een vermissing–, uitgegeven via Brave New Books (mei 2021).”
“Hoe ik het liefst schrijf? Een ernstig thema wordt beter niet nog eens bezwaard met een zware schrijfstijl. Er moet plaats zijn voor een heel palet aan emoties, voor een lach en een traan, zoals in het echte leven. In een goed geschreven roman passen daar herkenbare karakters bij, typetjes die je meteen herkent. Het is niet anders in café De Rootput. En die caleidoscoop aan karakters laat zich best uitdiepen en ontdekken in de vele gekruide dialogen die protagonisten en figuranten (Vancoillie, Rigolle, Biebuyck, Rappoeye, Duyvetter, Vanrespaille...) met elkaar voeren. Die typische sfeer proberen neer te zetten 'ergens' in een West-Vlaamse dorpsgemeenschap leek mij minstens zo belangrijk als het bedenken en uitwerken van een spannend scenario. Misschien was mijn lange afwezigheid uit de streek, die toch ook de mijne was, wel de beste manier om vanop de nodige afstand ziel en typische gedachtekronkels van deze dorpsgemeenschap te kunnen vatten en weergeven. Op de vraag of er in De Coillies biografische elementen terug te vinden zijn, heb ik daarnet al onrechtstreeks het antwoord gegeven. En toch: geen enkele naam komt, althans in mijn hoofd, overeen met een échte persoon. Indien iemand zich in een van de personages zou herkennen, dan is dit louter toevallig. Hoe ik te werk ga bij de keuze van familienamen? In een gedateerde 'Witte Gids' (zones Brugge, Veurne en Oostende) ga ik op zoek naar sprekende familienamen.😉 Uiteraard heb ik veel en met graagte geput uit mijn herinneringen van hoe het was in de vroege jaren '70 en daarvoor. Het betreft sommige straten en locaties, de Leikant, de oude roterijen en al eens een situatie die me voor die tijd typisch en gepast leek om ze in het verhaal te verwerken. Voor wie nieuwsgierig is naar meer, geldt ook hier: the proof of the pudding is in the eating.
De Coillies
'De Coillies – kroniek van een vermissing –is een uitgave van Brave New Books (05/2021). Daarin beschrijft Johan de onrustwekkende verdwijning van een tiener, Beatrijs Van Coillie. De feiten, die zich afspelen tijdens een zomernacht in de vroege jaren '70 op en rond het erf van de familie Vancoillie, slaan de lokale gemeenschap van een dorp in de West-Vlaamse Leiestreek met verstomming. In café De Rootput wordt uitvoerig over de kwestie gedebatteerd en bij gebrek aan concrete aanwijzingen vooral gespeculeerd. Sommigen wijzen met een beschuldigende vinger in de richting van Adrien, oudste broer van de vermiste. Maar het speurwerk, waarbij naast de opsporingsdiensten de plaatselijke veldwachter de hoofdrol probeert op te eisen, leidt hoogstens tot enkele onbeduidende resultaten, tot het onderzoek helemaal doodbloedt.
Bijna 50 jaar na de feiten zullen een onverwacht opduikende oude brief, een belangwekkende ontdekking onder de voutekamer van het verwaarloosde hof van de Coillies en ten slotte de afbraak van een gewezen roterij voor de doorbraak zorgen in het heropende onderzoek. Voor de goegemeente, maar niet in het minst voor enkele intimi, worden oude wonden opengereten en vergeten gewaande emoties terug tot leven gewekt.
Johan Vanderbrugghen is psycholoog op rust, en dat weerspiegelt zich in zijn schrijfsels. Ook in z’n jongste roman De Coillies zijn de karakters uitgediept en de dialogen écht. “Het is maar dan dat een verhaal echt tot leven komt”, zegt hij. “Ik schuw geen onderwerpen uit de taboesfeer, integendeel, ik heb ze bewust opgezocht. Omdat het essentieel is dat thema's zoals huiselijk geweld en andere vormen van misbruik bespreekbaar worden gemaakt, ze zijn immers universeel en van alle tijden. Mechanismen zoals ontkenning en culpabilisering, niet zelden gehanteerd om de naam van het eigen instituut (vereniging, kerk, familie...) niet beschadigd te zien, zijn hierbij vaste ingrediënten, terwijl het slachtoffer geen stem krijgt, vaak verweesd in de kou blijft staan. En dan heb ik het nog niet over de onvoorstelbare psychische schade die is aangebracht.”
‘De Coillies – kroniek van een vermissing’ een uitgave van Brave New Books 202 blz
Hedendaags nieuwbouwproject in dorpskern Desselgem
Het centrum van Desselgem krijgt binnenkort een nieuwe, moderne invulling, met een knipoog naar het verleden. Het vroegere jeugdhuis Jakkedoe, zaal De Drie Sleutels, de vroegere jongensschool, de bibliotheek (deel oude jongensschool) en de vroegere woningen van de onderpastoors worden gesloopt en moeten plaats maken voor een modern en hedendaags gebouw met 21 appartementen en bijkomende handelsruimte. Stadsbestuur en ontwikkelaar Groep Huyzentruyt uit Beveren-Leie toonden gisteren de eerste beelden aan de buurt. Het project moet de dorpskern van Desselgem versterken: wonen, winkelen en meer beleving.
Een groot deel van de plaats van het voormalige jeugdhuis Jakkedoe blijft na de sloop onbebouwd, om zo de beleving voor de Desselgemnaars te vergroten. De parkeerplaatsen kunnen ook voor evenementen worden gebruikt. Daarnaast komen er 21 betaalbare appartementen, ondergrondse parkeerplaatsen en handelsruimtes bij. Dat blijkt uit de eerste plannen die het stadsbestuur van Waregem en de Waregemse ontwikkelaar Groep Huyzentruyt vandaag aan de buurt bekend maakten.
Buurtbewoners, kinderen en leerkrachten van de nabijgelegen school De Wegwijzer en andere geïnteresseerden kregen gisteren tekst en uitleg bij de nieuwe plannen voor het centrum van Desselgem. Voor het eerst kon de buurt ook zien hoe het nieuwe gebouw eruit zou zien: Waregems ontwikkelaar Groep Huyzentruyt toonde enkele 3D-beelden die meteen op veel aandacht konden rekenen.
Geschiedenis
Pas omstreeks 1930 kon de Christelijke Arbeidersbeweging in Desselgem met haar geledingen (ACV, ACW, KAJ en VKAJ) gebruik maken van een eigen lokaal in Desselgem. Onderpastoor Jan De Cuyper woonde naast de jongensschool (latere bibliotheek) en had de oude juffrouw Demarez weten te overhalen om haar verlaten vlasschuur ter beschikking te stellen voor het Desselgemse verenigingsleven. Die schuur was er gekomen in 1874, toen de familie Demarez naar Desselgem kwam om een vlashandel op te starten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was de schuur gekend als de Cinema omdat daar regelmatig filmvoorstellingen plaats vonden voor de Duitse soldaten.
De oude schuur werd ingericht als latere H. Hartzaal en stond een dertigtal meter van de straat. De herberg De Gilde kwam er pas in 1934 en werd gebouwd tussen de H.-Hartfeestzaal en de Nieuwstraat. Daarnaast kwam de coöperatieve winkel De Welvaart. In de feestzaal waren er toneel- en muziekopvoeringen, huwelijksfeesten.
Het bouwwerk van de huidige Gildezaal dateert van 1961. Ondanks een petitie van het verenigingsleven binnen het ACW en druk vanuit het bisdom, slaagde het ACW er toen niet in om de zaal nog een meter verder achteruit te bouwen op grond van parochiale werken. In 1974 werd het oostelijk gedeelte (vroegere welvaartwinkel) ingericht als spaarbank BAC. Naast de bibliotheek werden dan ook nieuwe lokalen gebouwd voor CM en ACV.
In 1994 verdween de benaming De Gilde en werden de lokalen door de Volksbond verhuurt aan jeugdhuis Jakkedoe. Een 15-tal jaren geleden werd de stad eigenaar van het gebouwencomplex. De verschillende verenigingen konden wel nog gebruik maken van de Gildezaal, die intussen al de benaming De Drie Sleutels had gekregen. Het herberggedeelte van De Gilde werd door jeugdhuis Jakkedoe ingericht als instuifruimte.
Groter plein
In een eerste fase, die volgende maand start, zal aannemer Devagro de bestaande gebouwen zorgvuldig afbreken en de site - goed voor een ruime 1.200 vierkante meter - klaarmaken voor de nieuwbouw. De ruwbouw zou van start gaan in november 2021, het volledige gebouw met handelsruimtes op de benedenverdieping, 21 betaalbare appartementen en 32 ondergrondse parkeerplaatsen is dan wellicht klaar midden 2023.
“Het gebouw wordt niet hoger dan drie verdiepingen, met appartementen en een handelsgelijkvloers die sterk verbonden zijn met de omgeving. Zo benadrukken we het dorpsgevoel én versterken we het bovendien, door in vergelijking met vandaag aan de kant van het plein een deel van het jeugdhuis Jakkedoe vrij van bebouwing te houden. Dat komt het plein ten goede, het ruimtegevoel vergroot. Het ontwerp is hedendaags, maar doet denken aan vroeger. Onze architect Geert Berkein heeft een duidelijke knipoog gemaakt naar de voormalige jongensschool. De nieuwe gevel zal letterlijk refereren naar de vroegere bestemming, door een duidelijke vermelding “JONGENSSCHOOL”. In de gevel komen ook vier centrale traveeën.” Kaat Decock, directeur projectontwikkeling van Groep Huyzentruyt
Dorpssfeer
Waregems schepen voor Woonbeleid Rik Soens kreeg de eer om de eerste spreekwoordelijke steen af te breken. In zijn toespraak benadrukte de schepen het belang van kwalitatieve en duurzame woningen in de dorpskern.
“Desselgem is en blijft een prachtig dorp op mensenmaat, waar mensen elkaar kennen, waar kinderen opgroeien en spelen. Onze visie als stadsbestuur is dat kwalitatieve en duurzame projecten onze dorpssfeer moeten versterken. Zo kunnen mensen opgegroeid in Desselgem hier tevreden blijven wonen zo kunnen jonge mensen zich hier vestigen en kunnen kinderen hier spelen en opgroeien. Het is bovendien prachtig om te zien dat de dorpskernvernieuwing gebeurt met een mooie knipoog naar het verleden.” Rik Soens, Waregems schepen van Woonbeleid
Made in Waregem
Behalve hoe het nieuwe gebouw er zal uitzien, waren de aanwezigen ook benieuwd naar hoe de werken zullen verlopen de komende maanden. Afbraakfirma Devagro - eveneens uit Waregem - lichtte de aanpak en de timing van de afbraakwerken toe – niet toevallig tijdens de schoolvakantie. Devagro benadrukte dat ze zoveel mogelijk rekening zullen houden met de mobiliteit.
“Dit project is helemaal made in Waregem. Het bestuur tekende een duurzame toekomstvisie uit voor de dorpskern van Desselgem. Wij ontworpen een hedendaags gebouw dat in die visie past en dat volgens ons positief is voor Desselgem. Dat ook onze partner voor de afbraakwerken van Waregem is, is voor dit project een meerwaarde.” Kaat Decock, directeur projectontwikkeling van Groep Huyzentruyt
Na afloop konden alle aanwezigen – corona-veilig – aanschuiven bij de ijskar die Groep Huyzentruyt had voorzien voor alle buurtbewoners.
De problematiek van vervuilende PFAS of ‘eeuwige chemicaliën’, waarvan de bekendste leden van die groep zijn PFOS (perfluor-octaansulfonaat) en PFOA (perfluoroctaanzuur), is sinds het grond-verzet voor de Oosterweelwerken in Antwerpen niet langer alleen maar een natuurprobleem, maar ook een bedreiging van onze gezondheid. Ook Waregem wordt genoemd voor onrustbarende metingen voor PFAS in drinkwaters. We hebben nog geen cijfers over aanwezigheid van PFAS bij ons in de Leie en de Gaverbeek, maar de meetresultaten stroomafwaarts de Leie ter hoogte van het Afleidingskanaal voorspellen weinig goeds. Maar geen paniek: Zelfs in Antwerpen en Zwijndrecht betekent PFAS on PFOS in tegenstelling met de dioxinecrisis in 1999 geen onmiddellijk gevaar voor de volksgezondheid.
De effecten op lange termijn zijn nog niet voldoende gekend, maar PFAS en PFOS worden door het Nederlandse Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) beschouwd als “zeer zorgwekkende stoffen”. Opname van te hoge concentraties aan PFOS/PFOA kan aanleiding geven tot geboorteafwijkingen, kanker van nieren, prostaat en testikels, verstoren cholesterolwaarden, leverschade en beïnvloeding van ons afweersysteem. Bijkomend probleem is dat PFOS/PFOA jarenlang in het lichaam blijft en in de natuur heel moeilijk afbreekbaar is. PFOS zijn chemische verbindingen die onverwoestbaar zijn en water, vet en vuil afstoten. Het zit bijvoorbeeld in pizzadozen, Tefalpannen en regenkleding. Hoge concentraties zitten in AFFF-brandweerschuim (Aqueous Film Forming Foam).
Alle alarmbellen gingen af als Zwijndrecht bekendmaakt dat uit een aantal recente stalen genomen in de buurt van de fabriek blijkt dat er sprake is van een ernstige verontreiniging. Uit Vlaams onderzoek, waarvoor bloedstalen geanalyseerd werden van honderden mensen, van pasgeborenen tot 65-jarigen, -blijkt iedereen PFOS en PFOA in het bloed te hebben. Nu lekt uit dat in 2014 had 77 procent van de volwassenen zelfs een zodanig hoge concentratie in het bloed had dat er gezondheidseffecten te verwachten zijn.
Het drinkwater in Zwijndrecht, Antwerpen en de streek van Zuid-West-Vlaanderen (Waregem) bevat meer PFAS dan in de waterwinningsgebieden in de rest van Vlaanderen. Maar de concentraties blijven wel ruim onder de Europese norm uit 2020 van maximaal 100 nanogram per liter (een nanogram is een miljardste van een gram). De gemeten waarden schommelen tussen de 30 en 60 nanogram per liter. Dat blijkt uit een beperkte staalname die het Agentschap Zorg en Gezondheid, samen met de Vlaamse Milieumaatschappij, in 2018 liet uitvoeren.
VMM en AZG drukken erop dat het nog maar om zeer beperkte staalnames gaat (zelf spreken ze over een "oriënterende meetcampagne"). Ze zijn overal één staaltje water gaan halen en hebben daarin gepeild naar 14 stoffen uit de groep van de PFAS, de zogenoemde ‘eeuwige chemicaliën’ waartoe ook het beruchte PFOS behoort. De meting omvat dus niet alle PFA-stoffen die Europa sinds 2020 wil laten controleren: dat zijn er 20 in totaal. Niet onlogisch: in 2018 was nog niet vastgelegd welke PFAS-chemicaliën Europa precies wilde laten peilen. In de ontwerpteksten was sprake van 14 stoffen. De Vlaamse onderzoekers gingen dan ook achter die 14 stoffen aan, maar daarbij zaten dus wel PFOS en PFOA, twee van de meest omstreden verbindingen uit de PFAS-groep.
VMM deed ook metingen in onze waterlopen en daar zit overal PFOS . Uit metingen op veertig plaatsen in Vlaanderen blijkt dat het gemiddelde PFOS-gehalte in beken, rivieren en kanalen zo goed als overal boven de milieunormen piekt. Als we de kaart bekijken blijken er geen resultaten te zijn uit onze regio, maar er zijn wel cijfers vanaf de Leie stroomafwaarts ter hoogte van het Afleidingskanaal in Deinze tot Antwerpen en die kleuren allemaal alarmerend rood.
Geen onmiddellijk gevaar voor volksgezondheid
In tegenstelling met de dioxinecrisis in 1999 betekent het huidig PFAS-schandaal geen onmiddellijk gevaar voor de volksgezondheid. In 1999 waren giftige dioxines in de voedselketen geraakt door de onachtzaamheid van vetsmelterij Verkest, omdat rond 18-19 januari transformatorolie bij de andere vetten in een opslagtank waren terechtgekomen en tot het einde van de maand met pcb's gecontamineerd veevoeder werd geleverd aan verschillende veevoederbedrijven. Verschillende kippenkwekers stelden niet alleen een verminderde eierproductie vast, maar vooral dat de kippen letterlijk met massa’s doodvielen. Pas toen het politiek schandaal eind mei in het vooruitzicht van verkiezingen uitlekte, werden grootschalige maatregelen genomen waarbij 7 miljoen kippen en 60.000 varkens werden vernietigd en bijna 2.000 landbouwbedrijven maanden geblokkeerd werden. Nu hoeven noch kippen, noch eieren of mayonaise worden vernietigd, zelfs niet in aanpalende tuinen van 3M of Oosterweel in Antwerpen.
Net als in 1999 kunnen we ook nu spreken van een politiek schandaal. Waar in 1999 de oppositie onmiskenbaar reeds vroeg en misschien wel als eerste via een kippekweker-partijmandataris op de hoogte was van het mogelijk schandaal en in het vooruitzicht van verkiezingen wachtte om dit uit te brengen, kon het schandaal dit keer na de vaststelling in 2017 door de kopstukken van de meerderheid in de doofpot blijven en over de gemeenteverkiezingen van 2018 en de Vlaamse verkiezingen van 2019 worden getild.
Mogelijke PFOS-vervuiling in Waregem
Het provinciebestuur van West-Vlaanderen heeft al een medewerker aangesteld om verder onderzoek te doen naar PFOS in de West-Vlaamse waterlopen en daarover een studie te maken tegen september. De provinciale deputatie reguleert via de omgevingsvergunning mogelijke schadelijke lozingen. Er zijn 26 West-Vlaamse bedrijven die een vergunning hebben voor het lozen van PFOS via het afvalwater. Deze zijn vooral gevestigd in de ruime Kortrijkse regio binnen het stromingsgebied van de Leie.
Zeer binnenkort krijgen alle West-Vlaamse steden en gemeenten vanuit de Vlaamse regering een mailing met informatie over locaties waar PFOS of PFAS werd gebruikt. De gemeenten wordt gevraagd het nodige te doen om deze sites verder te onderzoeken. Als we weten waarvoor deze ‘eeuwige chemicaliën’ werden gebruikt, kunnen we al vermoeden dat daar ook Waregemse sites voor in aanmerking komen.
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)
