Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

Het moet volgens oppositieraadslid Guy Adams toch wel leuk zijn om een stad als Waregem te besturen. En dit bedoeld hij niet eens ironisch. De begrotingsrekening toont een financieel gezonde stad met heel wat financiële marge om te besturen. Dit is de belangrijkste conclusie die hij met zijn SPa-fractie kan trekken na analyse van de voorliggende rekeningen.

De begroting, die telkens in het najaar  wordt opgemaakt voor het volgende jaar, is misschien wel het belangrijkste bestuurselement die je als stad in handen hebt. Daarin teken je het beleid af dat je wilt voeren. Je bepaalt (maakt dus keuzes) waar je de centen wil vandaan halen en waar ze naar toe moeten gaan. Een soort herverdelingssysteem op het lokale niveau. Je kunt dit op velerlei wijze organiseren, minimalistisch, ambitieus, sociaal, enz… Maar soms zijn de keuzes beperkt. Je hebt ook steeds verplichte uitgaven en onverwachte inkomsten.

De rekeningen daarentegen zijn een controle-instrument op het voorzien budget. Aan de hand van de rekening kan je evalueren of alle goede intenties zijn gerealiseerd. Guy Adams prefereert deze concrete evaluatie van de werking.  

Eén woord om het resultaat van de gewone dienst te omschrijven. Een buitengewoon resultaat van meer dan 5,6 miljoen euro. Gecumuleerd met voorgaande jaren 7,15 miljoen euro. Deze bijzondere spaarpot doet bij raadslid Adams vragen oprijzen. Heeft men hier te wijd begroot? Was het nodig zo stringent (bindend) te ramen? Waren een aantal besparingsrondes onnodig? Iedereen herinnert zich de discussie rond het beperken van de uitgaven binnen de diverse stedelijke Vzw’s. Of ligt de klepel aan de inkomstenzijde? Is onze belastingdruk te hoog in Waregem?

In alle geval moeten we ook bij de inkomstenzijde vaststellen dat we niet kunnen klagen. De belastingen liggen, mede dank zij de spectaculaire stijging van de inkomsten van de onroerende voorheffing door de jaarlijkse indexering (cfr het aanslagbiljet dat alle eigenaars deze week in de bus kregen) en ondanks de afschaffing van de belasting op rechtspersonen, nog steeds in stijgende lijn. Uit de meerjarenplanning blijkt dat er in de toekomst nog meer geld binnenkomt via deze weg. Het kan ook niet anders als je ziet hoe de laatste jaren de bouwwoede in Waregem toeslaat, al moet gezegd dat ook hier het onevenwicht is tussen luxe-appartementen voor  betere verdieners en betaalbare woningen voor de lagere inkomens al maar groter wordt! En juist hieraan ging de meerderheid sinds haar aantreden in 2007 iets aan doen….!  

“Goed gewerkt… Als we de buitengewone dienst bekijken, kunnen we niet anders dan zeggen dat hier zeer goed gewerkt werd. Met een vastlegginggraad van meer dan 95% behalen jullie een grootste onderscheiding”, aldus nog de SPa-fractieleider. Dit zijn uiteraard de cijfers. Ook hier kan je de vraag stellen of het wel zo’n gezond financieel beleid was om niet te lenen en alles uit eigen middelen te gaan financieren.

Gezien de hoge inflatie (alles wordt duurder) kon volgens raadslid Adams het stadsbestuur hier ook wel een extra inspanning geleverd hebben en versneld een aantal projecten hebben doorgevoerd. Hij denkt maar aan het boothuis, mobiliteitsaanpak, bib, kleedhokjes zwembad,… kies maar uit.

Volgens Guy Adams was er zeker ruimte voor keuzes. Duidelijk is alvast het feit dat er genoeg budgettaire ruimte is om beleidskeuzes te maken. De 2 reservefondsen – een gewoon en één voor de bib – bedragen net geen 7 miljoen euro. Samen met een boekhoudkundig resultaat van niet minder dan 7,15 miljoen, creëert dit volgens de SPa voldoende ruimte. Onze uitgaven naar schuld zijn heel laag en de bijdrage naar het OCMW blijft stabiel in de toekomst. Misschien is er bij de OCMW toelage in absolute cijfers een stijging te verwachten, feit blijft dat het procentuele aandeel van deze uitgave in de totaliteit van het budget heel beheersbaar blijft.

Met andere woorden, daar kunnen we zeker een tandje bijsteken. En wat gaat er gebeuren na het verdwijnen van het ‘oude moederhuis’ waar vandaag niet allen meer asielzoekers zijn, maar ook meer en meer autochtone, alleenstaande vrouwen, eenoudergezinnen…? En misschien wordt het ook meer dan nodig ‘de koopkracht’ van de mindere verdieners op te krikken en ‘de koopkracht’ van de leefloners te waarborgen?  

Ook het project rond de BIB duurt volgens de SPa-fractie te lang. De toenemende inflatie zal er misschien straks voor zorgen dat we toch op een prijskaartje van 20 miljoen euro landen voor dit nieuwbouwproject. Hier moeten we krachtdadiger handelen en de zaken niet op de lange baan schuiven. Of denken we hier echt dat we zonder lening een nieuwe bib zullen bouwen?

Besluit

“De stad is geen spaarkas! Dat we als een goede huisvader moeten omspringen met de beschikbare middelen hebben de meeste politici al lang begrepen. Maar we moeten niet krenterig zijn en daar waar de noden zich het meest voordoen, deze proberen te lenigen.” Zo komt Guy Adems in zijn betoog bij de bijbegroting. Hier gaat men netjes gaan herverdelen. Men voegt iets toe aan het reservefonds en beslist opnieuw heel wat middelen extra te gaan overdragen naar de buitengewone dienst, waardoor heel wat zaken zelf kunnen gefinancierd worden.  Raadslid Adams vraagt zich hier af of wij als enige doelstelling hebben  de schuldenberg te laten dalen. “Lenen is nog steeds goedkoop en is niet altijd een hypotheek op de toekomst. Waarmee we hier geen pleidooi houden om ongebreideld te gaan spenderen en lenen. Financieel oogt het plaatje dus mooi. Er zitten een aantal zaken in de ‘pipeline’ maar ze komen er tergend traag uit.” Vandaar dat de SPa-fractie hier niet een volle ja-stem kunnen stemmen en SPa zich bij de stemming onthoudt op beide punten. “Veel goede dingen werden en worden gerealiseerd, maar mag het iets meer aub?”

02-07-2008, 00:00 geschreven door wareber  

Met de verkoop van het Karmeldomein en de overplaatsing van Karmelietessen verdwijnt eind juni 2008 ook de vrije basisschool Kleurenbos op de Karmeldreef 70. De zestig leerlingen, die er les kregen tot en met het vierde leerjaar, namen op dinsdag 24 juni met een positieve noot afscheid van de kleine en familiale school op het prachtige domein door te smullen van frietjes tijdens een frietjesdag en zich uit te leven op onder andere een springkasteel.

"Het betrof de laatste activiteit van de ouderraad en het is allemaal heel goed verlopen", vertelt directrice Martina Desmet. "De frietjes van 'mobiele frituren snacks Bude' werden gesmaakt door de kinderen. Een hele belevenis ook voor de leerlingen, want met uitzondering van het schoolfeest worden nooit frietjes gegeten op school. Door het mooie weer konden we ook buiten eten. Iedereen was in de stemming.”

De vijf leerkrachten, vier fulltime en één halftime, worden overgeplaatst naar andere vestigingen binnen de vrije scholengemeenschap in Waregem. Dat is ook het geval voor de leerlingen met uitzondering van de kinderen uit Wortegem en Nokere. De betrokken ouders brengen die liever onder in een school in eigen streek. Het was voor zowel leerlingen als personeel met pijn in het hart dat afscheid moet genomen worden van deze kleine, groene en familiale school sluiten.

Strikt genomen was de school nog levensvatbaar. Wellicht kon de inrichtende macht de deuren nog een paar jaar open houden, maar de onzekerheid op lange termijn was te groot. “De meeste ouders kozen heel bewust voor onze school vanwege de kleinschaligheid”, zegt leerkracht tweede en derde klas Jan Speleers. “Het is niet zeker dat ze die kleinschaligheid in een andere school vinden. Bij ons konden ouders zonder problemen nog meekomen tot in de klas. Dat zal elders niet het geval zijn.”

Echt veel leerlingen telde de school nooit. In de topjaren waren er een negentig. Nu waren er nog bijna de helft minder, al zaten de kleuterafdelingen duidelijk weer in de lift.  Er waren inmiddels weer 29 kleuters. De 21overige kinderen waren verdeeld over de eerste drie leerjaren. Een vierde leerjaar was er niet meer. Het sluiten van de vrije basisschool Kleurenbos betekent ook een aderlating voor de Waregemse scholengemeenschap. Minstens twintig leerlingen zullen dan voortaan les volgen in de Oost-Vlaamse gemeenten Nokere en Wortegem. Ook voor de leerkrachten van de school wordt het wennen. Ze zijn allemaal vast benoemd en verliezen dus hun job niet. Maar eind juni weten ze ook nog altijd niet waar ze straks terechtkomen.

Leerling Florian Taelman zegt vooral het digitale bord te zullen missen. De school kwam er vorig jaar nog mee in het nieuws met Josefien Jowé als winnaar van een tekenwedstrijd van Klasse (zie ook bijdrage 24 mei 2007). De vijftien leerlingen van het derde en vierde kregen van  meester Jan de opdracht de (of hun) klas te tekenen zoals die er in de toekomst kan uitzien. Als prijs ontving de school een electronisch bord, dat verbonden is met een computer. Het electronisch schoolbord laat toe om er met een speciale pen op te schrijven, bestanden uit de computer meteen op het bord te projecteren en zodoende in de klas gebruik te maken van de electronische mogelijkheden. “Ook kon je hier van die plezante spelletjes spelen op de computer. En er was hier ook een leuke bibliotheek. Het is onduidelijk wat het volgend schooljaar voor hem zal brengen. Hij denkt dat hij naar de vrije basisschool op de Keukeldam gaat. Misschien komt dat digitaal bord dan ook daar terecht”.

Alexander De Brabandere (10 jaar) vindt het vooral heel spijtig dat hij voortaan het bos bij de school zal moeten missen. “We gingen daar vaak samen naartoe na de lessen, in afwachting dat onze ouders ons kwamen ophalen. Waar ik volgend schooljaar les volg, weet ik nog niet. Ik woon in Zwevegem maar kom in Waregem naar school omdat mijn ouders een bedrijf hebben in De Biest.

Marie Van Den Hende (10 jaar) ziet dan weer het verlies van haar huidige klasmakkers. “Wat ik spijtig vind, is dat we volgend schooljaar nu niet met deze groep op boerderijklas kunnen gaan. Ook het bos zal ik missen. We gingen er soms fietsen. Het is best mogelijk dat ik volgend schooljaar in Nokere naar school ga. Ik woon wel in Waregem, maar bijna op de grens en mijn buurmeisje besliste ook om daar naar school te gaan.”

De vijftien leerlingen van het derde en vierde kregen van  meester Jan de opdracht de (of hun) klas te tekenen zoals die er in de toekomst kan uitzien. De tekeningen werden opgestuurd en vielen bijzonder in de smaak van de wedstrijdjury. Meester Jan Speleers kan zich dank zij de tekeningen van zijn klas meteen al beginnen oefenen op dit krijtvrij ‘intelligent schoolbord’.

Foto Florian Taelman, Marie Van Den Hende en Alexander De Brabandere, alledrie uit de derde klas

www.kleurenbos.be

30-06-2008, 00:00 geschreven door wareber  

Zaterdag 28 juni 2008 is brand uitgebroken in een vlashangaar aan de Moerbosstraat 44 in Sint-Eloois-Vijve. De loods werd gebruikt door de firma Lambrecht met spinnerij en als constructeur van rieten daken. Er lagen grote hoeveelheden vlas en riet. Het was buur Wim Adams die de felle rookontwikkeling opmerkte en de brandweer verwittigde omstreeks kwart na elf. Hij had zelf nog tevergeefs gepoogd om de brand te blussen met een tuinslang.

Toen de brandweer met voorpost Liebaardstraat ter plaatse kwam, sloegen de vlammen al door het dak. Ook ontploften enkele gasflessen en één kwam in een tuin terecht. Er was instortingsgevaar aan de voorkant van de loods. Het gebouw was niet meer te redden en stortte bijna volledig in.  Ook de achterzijde van het gebouw werd geteisterd en kwam grotendeels naar beneden. Veel bleek er uiteindelijk niet te redden. De brandweer kon wel verhinderen dat brand uitbreiding nam. Niemand raakte gewond, maar de schade is aanzienlijk.

Over de oorzaak van de brand is nog geen duidelijkheid. Een deskundige van het parket had het na onderzoek over een accidentele brand.

Een paar maand geleden maakten we nog onderstaande beelden van de spinnerij Lambrecht in dezelfde Moerbosstraat maar nr 33, naar aanleiding van een tentoonstelling (zie bijdrage 19 april 2008). 

29-06-2008, 00:00 geschreven door wareber  

Per 1 september 2008 wordt de onderwijsbevoegdheid voor de specifieke lerarenopleiding van het CVO Moeskroen overgedragen aan het CVO “De Vlaamse Ardennen”. De administratieve zetel van dit centrum voor gemeenschapsonderwijs is gevestigd te Oudenaarde, Fortstraat nr. 47. Het CVO “Vlaamse Ardennen” heeft vestigingsplaatsen in Oudenaarde, Ronse, Kruishoutem en Waregem. Door deze overheveling wordt het aanbod van de specifieke lerarenopleiding in de regio gewaarborgd. De huidige personeelsleden van het CVO Moeskroen zullen per 1 september 2008 hun onderwijsopdracht uitoefenen aan het CVO “De Vlaamse Ardennen”.

“De lerarenopleiding in Moeskroen kent een aparte geschiedenis”, vertelt coördinator Koen Cousaert. “Bij de nieuwe taalwetgeving in 1963 werden de West-Vlaamse steden Moeskroen en Komen  overgeheveld naar de provincie Henegouwen. Op dat ogenblik bestond er in Moeskroen een bloeiende Nederlandstalige afdeling secundair technisch dagonderwijs. In het avondonderwijs  waren er een zestal Nederlandstalige opleidingen, waaronder de pas opgerichte ‘D-cursus’. Op grond van de taalwetgeving konden die Nederlandstalige opleidingen in een stukje Wallonië blijven bestaan.’

In de jaren ’60 en ’70 liep in het Nederlandstalig dagonderwijs het leerlingenaantal sterk terug. “Eind de jaren ’80 besliste de overheid dan ook de Nederlandstalige afdeling af te bouwen”, pikt lector Koen De Praeter daarop in. “Ook de overige opleidingen voor sociale promotie werden wegens gebrek aan belangstelling afgebouwd. Enkel de GPB-opleiding (Getuigschrift voor Pedagogische Bekwaamheid) trok steeds meer cursisten aan.” 

Laatste vertegenwoordiger

De lerarenopleiding in Moeskroen trok zowel studenten uit West- als Oost-Vlaanderen aan en leverde leerkrachten af voor Vlaanderen. “Door de taalwetgeving konden cursisten die in Wallonië wonen, zich niet  inschrijven. Het was dus niet toegelaten dat Vlamingen die in Moeskroen woonden of zich net over de taalgrens hadden gevestigd, de lerarenopleiding  volgden”, vertelt Koen De Praeter.

“Bovendien dienden onze studenten hun vooropleiding in het Nederlandstalig onderwijs genoten te hebben. Met de lerarenopleiding in Moeskroen verdwijnt meteen de laatste Nederlandstalige afdeling binnen een onderwijsinstelling van de Franstalige gemeenschap. We bedanken alvast de Franstalige directeur en de secretariaatsmedewerkers voor de fijne samenwerking in de afgelopen decennia. Ook met de Waalse collega’s deden zich nooit problemen voor.”    

Vernieuwde lerarenopleiding   

Vanaf 1 september 2007 is de lerarenopleiding grondig hervormd. In plaats van de GPB-opleiding spreken we vanaf nu van de specifieke lerarenopleiding (SLO). De opleiding leidt tot het diploma van leraar. In de vernieuwde lerarenopleiding doen beginnende leerkrachten meer praktijkervaring op. Zowel de theorie als de praktijk krijgt 30 studiepunten. Dat moet beginnende leerkrachten voorbereiden op een loopbaan in het onderwijs en een praktijkschok vermijden.

De specifieke lerarenopleiding biedt de cursisten een pedagogische en onderwijskundige vorming. Zij richt zich voornamelijk op het secundair onderwijs, maar ook op het hoger en het volwassenenonderwijs. Bovendien worden de cursisten voorbereid op leidinggevende functies in het bedrijfsleven of in openbare diensten.

Waregem

“In Waregem beschikken we over een uitstekende infrastructuur”, vertelt Koen Cousaert. “De lokalen zijn uitgerust met de modernste technologieën. Zo staan er Smartboards – multimediale schoolborden - tot onze beschikking. Op die manier kunnen we als lerarenopleider onze voorbeeldfunctie maximaal uitspelen. Onze pedagogische visie blijft ongewijzigd: in een open klimaat en op een volwassen manier onze cursisten voorbereiden op de uitdagingen van het leraarschap.”

Een stevige theoretische basis mag daarbij niet ontbreken, maar steeds is die in de praktijk toepasbaar. De lerarenopleiding blijft overigens lid van het expertisenetwerk associatie universiteit Gent. Een tweede troef is de gemakkelijke bereikbaarheid. Vanaf de E17 is het nauwelijks 5’ tot het opleidingscentrum. Ook met de trein is de school makkelijk te bereiken.

Op 6 september 2008 vanaf 9u30 is er een informatievergadering over de vernieuwde lerarenopleiding met mogelijkheid tot inschrijving. U bent van harte welkom op de campus KA De Zeswegen, Westerlaan 69 in Waregem. Meer informatie kan u verkrijgen via www.cvodevlaamseardennen.be

http://www.cvomoeskroen.be/

27-06-2008, 15:05 geschreven door wareber  

De verhuizing van de activiteiten van Waregem heeft geen ontslagen tot gevolg. De staalkoordactiviteiten van Bekaert in België zullen vooral worden geconcentreerd in Aalter. Die vestiging zal zich verder toespitsen op de productie en ontwikkeling van geavanceerde staalkoordproducten. De weverij-activiteiten in Waregem verhuizen naar Zwevegem. De fijnkoord-activiteiten met hoge toegevoegde waarde worden geïntegreerd in de vestiging in Aalter. "Het betrokken personeel zal tewerkgesteld worden in nabijgelegen vestigingen", luidt het.

De vestiging in Aalter zal zich door de integratie van de producten uit Waregem verder toespitsen op de productie van hoogwaardige staalkoordproducten. "Aalter blijft zich profileren als het technologisch platform voor de Europese staalkoordactiviteiten, in nauwe samenwerking met het technologiecentrum in Deerlijk", aldus nog het persbericht.

De herschikking van de staalkoordactiviteiten van Bekaert in België zal, ondanks het feit dat er in de West-Vlaamse vestigingen geen naakte ontslagen vallen, toch een negatieve impact hebben op de totale West-Vlaamse tewerkstelling. Dat zeggen vakbondsafgevaardigden Patrick Naessens (ABVV) en John Vanwetteren (ACV).  

In Waregem werken volgens de vakbonden 25 arbeiders bij de weverij-activiteiten en 84 bij de fijne koordactiviteiten. Zij krijgen, net als de 29 bedienden, de kans om naar de vestigingen in Zwevegem of Aalter te verhuizen.

"Toch zal het totale personeelsbestand na de operatie in West-Vlaanderen met meer dan honderd eenheden zijn gedaald", aldus Patrick Naessens. "De Waregemse personeelsleden komen immers in de plaats van werknemers in Zwevegem die, onder meer door brugpensioen afvloeien, of in de plaats van openstaande vacatures. Die plaatsen konden anders door andere werknemers worden ingevuld."

Dat er in West-Vlaanderen geen naakte ontslagen vallen, noemen de vakbonden positief, maar ze houden er toch een dubbel gevoel aan over. Ze kijken met een bang hart naar de toekomst.

In februari dit jaar bleek al dat de arbeidsrelaties in de vestiging in Waregem tussen leidinggevenden en arbeiders heel moeilijk lagen. De arbeiders bleven de staking daar op 4 februari aanhouden, ondanks men in andere afdelingen wel terug aan het werk ging.

Geschiedenis

Leo Leander Bekaert is in 1880 in Zwevegem gestart met de productie van prikkeldraad als antwoord op de vraag van veel boeren die een omheining voor hun weiden zochten. Het productgamma werd geleidelijk aan uitgebreid. Op vandaag is Bekaert een wereldwijde onderneming met hoofdzetel in België. De onderneming produceert en commercialiseert een brede waaier van producten op basis van haar twee kerncompetenties: geavanceerde metaaltransformatie en geavanceerde materialen en deklagen.

De huidige activiteiten van het bedrijf zijn opgebouwd rond drie segmenten: geavanceerde draadproducten, geavanceerde materialen, geavanceerde deklagen. De sterke internationalisatie begon rond 1920 in West-Europa, gevolgd door Latijns-Amerika, en later vanaf de jaren '70 in Noord-Amerika en Azië. De internationalisatie van Bekaert kwam nog sneller op dreef in dejaren '90. Bekaert heeft zijn wereldwijd leiderschap bereikt door maximaal voordeel te halen uit groeikansen in specifieke snelgroeiende marktniches.

Als wereldwijd marktleider breidt Bekaert haar internationale activiteiten voortdurend uit. In de maturemarkten verdedigt Bekaert de belangrijke positie die ze al jarenlang inneemt. Verder verstevigt de onderneming haar aanwezigheid in de diverse groeimarkten. In Azië en in Centraal- en Oost-Europa werdende laatste jaren belangrijke doorbraken gerealiseerd. Ook na het stopzetten van de overnamegesprekken met ZAO Uralkord, worden in Rusland nieuwe groeiopportuniteiten bestudeerd. De onderneming blijft versneld investeren om haar markt- en technologisch leiderschap te versterken en optimaal in te spelen op de groei in de BRIC-landen (Brazilië, Rusland, India, China).

De locatie in de Brabantstraat werd pas in 1997 geopend.

26-06-2008, 20:50 geschreven door wareber  

In tien jaar tijd zijn er zeven zaken verdwenen. Zaterdagavond zetten José Decaluwé en Betty Vermeulen van Natuurslagerij José er een punt achter. 'Na zeventien jaar en met pijn in het hart', zegt Betty Vermeulen. Ze klinkt enigszins bitter. 'De stad had de handel op het Kerkplein best af en toe wat meer een duwtje in de rug mogen geven. Een overnemer is er voorlopig niet.

Het nieuws komt amper tien maanden na het verdwijnen van de krantenwinkel van drukkerij Baert in augustus vorig jaar. Het is bijna niet te geloven dat er een kleine tien jaar geleden aan het Kerkplein nog veel meer winkels waren. Behalve fotograaf Denoulet was dat hondentoilettage Woefie, een fruitwinkel, een koude bakker en huis Vanneste (ritsen, garen, kousen). Allen zijn ze weg. Het blijft een beetje vreemd in het hart van de gemeente. Vorig jaar werd het Kerkplein nog heraangelegd, maar dat mocht niet baten.

“Mogelijk verplaatsten alle activiteiten zich geleidelijk aan toch wat meer naar de bijzonder drukke rijksweg Gent-Kortrijk”, zegt Nathalie Dejonghe van de drukkerij Baert die zelf ook aan die rijksweg gevestigd is. Marleen Deman van Bloemen Guirlande aan het Kerkplein 1 ziet de evolutie alleszins met lede ogen aan. Zij is daar zelf gestart in november 1996 en heeft sedertdien alle winkels een na een zien verdwijnen. Dat is geen goede zaak. Hoe meer winkels in dezelfde buurt zijn, hoe beter voor de verkoop van elk van die winkels afzonderlijk is.

“Zeker voor een winkel als de mijne. Bloemen en planten worden hoe langer hoe meer als een luxeproduct ervaren en dan was het toch wel meegenomen dat er een krantenwinkel in de buurt was. Een klein deel van die klanten kwam ook al eens bij mij langs en kocht al eens een plant of een bloem. Of hij had tenminste mijn winkel opgemerkt. Wat blijft, is natuurlijk alles wat met gelegenheden te maken heeft: doopplechtigheden, feesten allerlei.”

Het wordt alleszins een beetje eenzamer op het Kerkplein. “Dat kan je wel zeggen”, aldus Marleen Deman. 'Vroeger ging ik al eens tussendoor een praatje maken met een collega en dat is dus gedaan. Maar goed, het zal me niet beletten om door te gaan.”

Het ziet er voorlopig niet naar uit dat er snel weer een winkel bijkomt op het Kerkplein. Betty Vermeulen van Natuurslagerij José ziet niet snel een overnemer opdoemen voor de zaak van haar en haar man. Het is een knelpuntberoep geworden.  Bovendien zie je er nog weinig met een slagerij starten. Toch blijft de slagerij over te nemen. Beveren-Leie verdient met zijn ruim 5300 inwoners alvast meer. Ook op een nieuwe zaak in het voormalige gebouw van de krantenhandel Baert zal het nog wel even wachten zijn.

Voor de stad is het niet eenvoudig om initiatieven te nemen.Rik Soens heeft met lede ogen de evolutie op het Kerkplein gade geslagen. Toch maakt hij zich sterk dat de stad erop moet toezien dat het Kerkplein niet doodbloedt.

Bijdrage en foto NB : Marleen Deman (Bloemen Guirlande) hier in de Kerkdreef met op de achtergrond haar winkel en het Kerkplein. (met dank Freddy Vermoere)

24-06-2008, 18:18 geschreven door wareber  

Leraar Marc Crabeels ondervroeg 65 leerlingen uit de afdeling handel aan het Heilig Hartcollege te Waregem over het voorstel van Unizo om de kleinste eurocentjes af te ronden tot op 5 eurocent. De meeste jongeren zien de afronding wel zitten, maar er zijn toch ook enkele fervente tegenstanders. Op 65 ondervraagde leerlingen uit het eerste jaar handel, waren er 42 uitgesproken voor de afrondingt, 10 waren tegen.

Marc Crabeels wachtte niet op de uiteindelijke startdatum om de problematiek voor te leggen aan zijn leerlingen Handel. Van zodra het Unizo-experiment ter sprake kwam in januari 2008, bracht hij het in de lessen handel ter sprake. De betaalmiddelen vormen een onderdeel van het vak. Hij probeerde de leerlingen zo objectief mogelijk voor te lichten over de bedoelingen en de spelregels, die nu al door tweehonderd groot-Waregemse handelaars worden gevolgd.

Met Pasen werd zelfs al een toepassing van de afrondingsregels gevraagd tijdens het examen. Toen Unizo recent meedeelde dat de testperiode inging op 16 juni, organiseerde hij een schriftelijke bevraging van de 65 dertienjarigen uit het eerste jaar handel. De leerlingen dienden duidelijk te argumenteren waarom ze voor of tegen het Unizoproject zijn. Dat leidde tot enkele mooie commentaren…

* “ We leerden dat het meer kost om die centjes te maken dan dat ze waard zijn. Misschien gaan, door ze af te schaffen, de belastingen wel naar omlaag” (MVC)

*  “ Schaf ze maar af, betalen en terugkrijgen is nu al zo ingewikkeld” (AH)

* “ Ik gebruik ze nooit om te betalen. Als ik ernaar moet zoeken terwijl er nog mensen in de winkel staan, is dat ambetant” (JV)

* “ Ze zijn onhandig. Ze kunnen overal door rollen en men heeft niet graag dat je met die kleine rostjes betaalt.” (AVT)

* “Bij ons op school kan je die kleine centjes in automaten gebruiken. En dat doe ik ook altijd. Ik vind het dus niet goed dat ze misschien worden afgeschaft” (MD)

* “Neen, niet afschaffen. Het leven is al zo duur, hoor ik overal zeggen. En wat met kinderen die hun spaarvarken vol zit met die kleine centjes? Zijn die dan alles kwijt? (SV)

“Daaruit merk je dat nogal wat jongeren verkeerdelijk denken dat de eurocentjes op termijn worden afgeschaft”, stelt de leraar. “De kleinste centjes zullen altijd een wettig betaalmiddel blijven. Het komt erop aan ze zo weinig mogelijk te gebruiken. Ik aarzelde of ik zou spreken over de goodwill-actie voor Somival, die aan het project verbonden is. Ik deed het uiteindelijk niet, met spijt in het hart, maar ik wilde de leerlingen zo weinig mogelijk beïnvloeden.”

Resultaat bevraging :

De jongeren tonen zich voorstander van het experiment. Op 65 ondervraagde leerlingen waren er 42 uitgesproken voor de afronding. Dertien twijfelden en tien jongeren waren tegen het afronden omdat ze prijsstijgingen vrezen. “We toonden nochtans aan dat de prijs, na de afronding, evenveel keer stijgt als daalt. Maar daar zal de beïnvloeding van ouders en grootouders wel meespelen”, aldus nog handelsleraar Marc Crabeels.

(uit NB di 240608 foto 4de handelsklas met leraar Marc Crabeels achteraan)

24-06-2008, 17:49 geschreven door wareber  

    Hersteloord Karmel 1959

We vernemen de overname van het hersteloord op het Karmeldomein door ziekenhuis OLV van Lourdes.  Patienten blijven welkom in het hersteloord in het open groene kader aan de grens met Wortegem. Op die manier kan het ziekenhuis zijn herstellende patiënten hier blijven naar doorverwijzen. De laatste maanden was het Waregemse ziekenhuis nog de enige partij waarmee werd onderhandeld.

Het mag als een prima zaak beschouwd worden voor de regio dat het hersteloord kan blijven bestaan. Dit soort instellingen is niet dik gezaaid in Vlaanderen en voor een alternatief moeten inwoners uit deze regio al naar de kuststreek rijden. Het ziekenhuis verwijst trouwens zelf ook heel vaak herstellende patiënten door en wil dat graag blijven doen. “Het zou onze patiënten zeker voor problemen stellen als ze niet meer in de buurt terecht zouden kunnen om verder te herstellen”, zegt Richard Neirynck, directeur van het O.L.V. van Lourdesziekenhuis. “Komt er bij dat er ook steeds meer een tendens bestaat om patiënten sneller uit het ziekenhuis te laten vertrekken en er dus veel nood is aan zo'n hersteloord.”

Het ziekenhuis aarzelde aanvankelijk nog omdat eerst meer duidelijkheid moest komen over de beperkingen die verbonden zijn aan een parkzone waarin het hersteloord zich bevindt. Dat is van belang bij verbouwingen. Nu wil het ziekenhuis er alles aan doen om het hersteloord open te houden na 31 december 2008, datum die als sluitingsdatum voor de Karmeldomein werd vooropgesteld. Op die datum voldoet het hersteloord in zijn huidige indeling niet meer aan de vereisten, die het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (Riziv) vooropstelt.

Directeur Neirynck: “We hopen dat te kunnen vermijden. Hoedanook zijn er forse investeringen nodig. De werken zouden we eventueel in fasen laten verlopen.” De personeelsleden van het hersteloord - op dit ogenblik zijn er nog tientallen aan de slag - hoeft zich ondertussen geen al te grote zorgen te maken. Het ziekenhuis lijkt bereid om er zoveel mogelijk aan het werk te houden en nam ook al enkele personeelsleden over. De zeven zusters Karmelietessen verblijven er nog het hele jaar en zullen pas in het voorjaar van 2009 verhuizen naar hun nieuwe stek, het vernieuwde diocesaan centrum in het domein Groenhove in Torhout.

Op de foto zuster-overste Thérèse Verbanck met medezuster Marleen Goudsmedt voor het Hersteloord Karmel (met dank Patrick Holderbeke NB)

24-06-2008, 16:30 geschreven door wareber  

10 jaar geleden kwam organisator/sponsor Geert Dewitte, gerant van AD Delhaize te Deinze én fervent clublid van de Waregemse Duikersklub, met het voorstel om de duikers eens ‘beestig goed’ te verwennen. Hij plande een duik naar de waterplas van het provinciedomein De Gavers te Harelbeke-Deerlijk en gaf er tezelfdertijd een ludieke noot aan: alle duikers gaan op hetzelfde moment te water en proberen in maximaal 40’ zo veel als mogelijk zwijntjes (spaarvarkentjes die eerder op de avond te water gelaten zijn) terug boven te brengen.

Het buddyteam (buddy = je duikpartner onder water, je duikt immers nooit alleen !) dat het meeste zwijntjes terug boven brengt in een zo kort mogelijke tijd is de winnaar. Na afloop van de duik werden alle deelnemers door Geert Dewitte nog eens culinair verwend met ribbetjes ! De geboorte van ‘Diving Pigs’ was een feit...

Sindsdien wordt deze traditie jaarlijks verder gezet en staat deze duik alsook de daaropvolgende culinaire toets steevast geprogrammeerd op de uitgebreide duikkalender van de Waregemse Duikersklub vzw. Jaarlijks zijn er zo’n 50-tal georganiseerde clubduiken gepland. Het hoeft geen betoog dat deze duik bij alle clubleden met stip aangeduid staat in hun persoonlijke duikkalender: vorig jaar nog tekenden niet minder dan 28 duikers present !

De Waregemse Duikersklub vzw (afgekort: WDK) bestaat sinds 1 juli 1976 en heeft als doel de duiksport te bevorderen. Daarom verzorgt de WDK doorlopend opleidingen. Ook wordt de mogelijkheid geboden om tijdens een aantal initiatielessen kennis te maken met de duiksport.  De opleiding bestaat uit 3 onderdelen: zwembadtraining, theorielessen en openwaterproeven.

Elke donderdagavond wordt er getraind in het Stedelijk Zwembad "De Treffer" te Waregem.

De openwaterduiken vinden meestal plaats tijdens het weekend, maar voor wie dit moeilijk gaat zijn er voldoende mogelijkheden tijdens de week.  De theorielessen worden op maandag- en/of dinsdagavond in het leslokaal aan het stedelijk zwembad gegeven. Via het clubblad "WDK-Nieuwsbrief" word je geïnformeerd over de activiteiten van de club. En die zijn er genoeg: clubfeest, barbecue, rafting, wijnavond, verrassingsreis, ... Hoogtepunt elk jaar is de clubduikreis (Nederland, Spanje, Kroatië, Frankrijk, ... ).  Als je de opleiding met vrucht doorlopen hebt, ontvang je een internationaal erkend duikbrevet. De Waregemse Duikersklub vzw is aangesloten bij het Verbond van Vlaamse Watersportverenigingen (VVW) en deze is weer aangesloten bij de internationale bond CEDIP (European Commitee of Professional Diving Instructors).

De Waregemse Duikersklub vzw maakt deel uit van de Waregemse Sportraad. Het bestuur bestaat uit voorzitter Denis Hosdez, ondervoorzitter Raoul De Vos, penningmeester Bart Drecq, secretaris Stijn Capan, schoolhoofd Koen Waelkens, ombudsman Philippe Depoorter,

Public Relations Etienne Deman, duikcoördinator Jan Quequin, materiaalmeester Steven Desmet, beheerder Rudy Pannecoucke.

Voor wie de sfeer daar eens wil opsnuiven kan op donderdag 26 juni 2008 gerust een kijkje gaan nemen naar De Gavers. Alle familie, vrienden en sympathisanten zijn van harte welkom. Naar aanleiding van deze jubileumeditie is er om 20 u. een korte toespraak en krijgen de deelnemende duikers hun briefing. Het startschot wordt gegeven om 20.30 u.

Interesse om zelf te leren duiken? Er zullen op die dag voldoende ervaren instructeurs & lesgevers aanwezig zijn om al jullie duikvragen te beantwoorden terwijl de sportievelingen op zoek zijn naar de spaarvarkentjes.

Locatie: duiksite provinciaal domein De Gavers (= strandgebouw vlakbij de zwemzone). Niet-duikers dienen hun wagen te parkeren op parking Oost.

Info: Waregemse Duikersklub vzw, Olmstraat 96/1, 8790 Waregem, 0495/21.11.54,
info@wdk-diving.be

http://www.wdk-diving.be

23-06-2008, 00:00 geschreven door wareber  

De Rode Kruis afdeling Waregem bestaat dit jaar 85 jaar. In 1923 stond een handvol vrijwilligers aan de wieg van de plaatselijke Rode Kruis-afdeling Waregem, met als doel mensen te helpen. 85 jaar later houden een 40-tal vrijwilligers de afdeling in stand met nog steeds hetzelfde doel. Preventieve hulpacties, ziekenvervoer, bloedinzamelingen en EHBO opleidingen zijn de huidige voornaamste activiteiten van de afdeling. Efficiëntie wordt gewaarborgd door degelijke opleiding en bijscholing.

85 jarig bestaan, een hele prestatie, die niet onopgemerkt mag voorbijgaan. Daarom organiseert Rode Kruis-Waregem, voor het grote publiek op zaterdag 5 juli 2008 een barbecue. Deze wordt gevolgd door een retroparty met muziek uit de jaren ’70-’80-’90, gepresenteerd door niemand minder dan Pop Rock Radio Be One DJ Peter Martens.

“Voor onze vrijwilligers en onze werking zou uw aanwezigheid een grote steun en blijk van waardering betekenen”, aldus voorzitter Frans Bouckaert. Een prettige, ontspannen avond wordt gegarandeerd voor jong en oud. De vrijwilligers zien er al naar uit om u massaal te mogen verwelkomen. Met de tombola maakt u bovendien veel kans om een schitterende prijs te winnen.

De hulpdienst van het Rode Kruis Waregem telt momenteel een vijftigtal leden.  Naast een aantal verpleegkundigen bestaat de Waregemse afdeling voornamelijk uit goed opgeleide en gemotiveerde hulpverleners, met een gemiddelde leeftijd van ca 27 jaar, die in allerlei situaties kunnen optreden.  Rode Kruis  Waregem heeft als werkgebied niet alleen Waregem maar ook St.-Eloois-Vijve, Desselgem en Beveren-Leie.  Je komt hen tegen op sportmanifestaties, festivals of andere (massa)evenementen waar een verhoogd risico op ongevallen bestaat.  De hulpverleners staan ook klaar om snel op te treden in rampsituaties. Met hun ziekenwagen maken ze eveneens deel uit van de grootste ziekenwagendienst van Vlaanderen.

Het bestuur bestaat uit voorzitter Frans Bouckaert, ondervoorzitter Veerle Desimpelaere, secretaris  Isabelle Bouckaert, afdelingsarts Virginie Hoornaert, afdelingsapotheker Johan T’ Jollyn, verantwoordelijke bloedgiften Nicole Devriendt, economaat  Eric Dobbelaere, leergangen  Kelly Morel, adj. leergangen Mieke Mervylde, hulpdienst Lieven Nuyttens, adj. Hulpdienst John Callewaert en PR Tim Dewyn.

Prijs: BBQ + Party 15 euro voor volwassene, 8 euro voor kinderen (< 12 jaar); Party alleen: 5 euro VVK, 7 euro ADD.

21-06-2008, 00:00 geschreven door wareber  

De Stedelijke Camping is eind 2009 het volgende slachtoffer van de plannen voor een vernieuwd Regenboogstadion. Alles moet blijkbaar wijken voor Koning Voetbal. De camping werd opgericht in 1969 door de toenmalige Raad van Beheer voor het sportstadion. Sinds 1971 werd de camping ingericht op de driehoek achter de hoofdtribune van het toemalige SV Waregem. Het is het enige terrein, op de as Breda Antwerpen, Gent, Kortrijk, Rijsel, dat uitsluitend voor trekkers wordt voorbehouden. De oppervlakte was destijds nog geschikt voor een 25-tal standplaatsen en goed voor jaarlijks 4500 tot 5000 overnachtingen.

Wegens zijn bereikbaarheid, zijn rustige ligging, zijn sociale prijzen en op amper 200 m van: het centrum, het zwembad, visvijvers, sporthal, minigolf, stadspark, ... komt het regelmatig voor dat campeerders zich voor meerdere dagen te Waregem installeren. Uit informatie in campingbrochures blijkt dat de camping omstreeks 1990 kon beschikken over een uitgebreide en verzorgde sanitaire uitrusting, namelijk: 4 stortbaden, 12 wastafels, 6 toiletten, 5 vaat- en wasbekkens. De camping was open van 1 april tot 30 oktober. Gedurende deze zes maanden werd een gemiddeld aantal overnachtingen van 4.500 tot 5.000 genoteerd, verspreid over een 20-tal nationaliteiten. De piekmaanden waren uiteraard juli en augustus.

De camping aan het Regenboogstadion bleef tot vorig jaar een publiekstrekker. Met de Amerikaanse begraafplaats en de hippodroom is het één van de toeristische trekpleisters van de stad. Nu Waregem nog meer aandacht wil geven aan zijn toeristische troeven is het opgeven van de succesvolle camping een pijnlijke aderlating. We hebben de cijfers niet van vorig jaar maar in 2005 waren er nog 3.724 overnachtingen, waarvan slechts 372 Belgen. De camping is vooral bekend als doortrekcamping bij mensen uit het noorden van Nederland.  Maar er waren dat jaar ook 57 Duitsers, 51 Britten, 35 Amerikanen, verder Italianen, Noren, Zweden, Spanjaarden, Zwitsers, alsook Canadezen en Australiërs.

Camping Regenboogstadion is in blijft een trekkerscamping. Kamperen voor een langere periode wordt niet toegestaan. Heel wat gezinnen waren gelukkig met deze tussenstop, vooral om de vele accommodatie die dicht bij de camping te vinden is (zwembad, winkel- en wandelmogelijkheden, veel terrasjes en fijne restaurants, …). Grote evenementen zoals Waregem Koerse brengen ook hun publiek mee, maar de topdagen zijn toch de aflossing van de wacht van de kampeerders van en naar het Zuiden. Ga eventjes af van de idee dat Nederlanders altijd de vinger aan de knip houden. Als ze met vakantie zijn permitteren ze zich af en toe iets beters en vooral lekkers. De vragen naar een goed restaurantje of een leuk terrasje zijn nooit ver weg. Dit betekent voor de Waregemse middenstand zeker een welkom cliënteel.

De kampeerders waren tevreden met de tarieven : 15 € voor wagen met verblijf, 10 € voor fiets met tent, ongeacht het aantal personen én alle kosten inbegrepen. Uit de beoordelingen van de camping op internet lezen we : Goede doortrekcamping; prima sanitair. Vriendelijke receptie. Klein, maar dicht bij de bewoonde wereld. Leuke camping omdat je naast het stadion van de voetbalclub staat.

Voor Willy Naessens, voorzitter van Zulte –waregem, moet de stedelijke camping eind 2009 verdwijnen, omdat op die plaats de nieuwe ingang van het stadion komt. De stad gaat daar blijkbaar zonder morren op in en zou op zoek zijn naar een andere locatie voor de camping. Misschien verhuist deze naar Sint-Eloois-Vijve. Het is zeer de vraag wat de campeerders, die . de Waregemse camping bezoeken omdat deze gemakkelijk te bereiken was aan de uitrit van de E17 , daarvan zullen denken.

De plannen voor de uitbreiding en renovatie van het Regenboogstadion, dat een U-vormige kuip krijgt met 14.000 zitjes en zijn atletiekpiste verliest, zijn zo goed als af. Eind deze maand zitten we samen met gouverneur van West-Vlaanderen Paul Breyne, want ook de politiek moet mee willen.  Er komt een hotel en een flatgebouw, een bowling, een fitnesscentrum en sportwinkels in het stadion. Hiervoor moet de grond, die nu ingekleurd staat als recreatiegebied, herbestemd worden.

19-06-2008, 16:37 geschreven door wareber  

Zes maanden lang mogen de deelnemende winkeliers hier een half jaar alle betalingen in cash afronden naar 5 of 10 cent. Totaalbedragen die eindigen op 1, 2, 8 en 9 cent krijgen een 0. Bedragen die eindigen op 3, 4, 6 en 7, worden afgerond op 5 cent. Ter verduidelijking moet gezegd dat de prijzen ongewijzigd blijven genoteerd per eurocent en alleen de totaalbedragen worden afgerond, als cash wordt betaald . Bij elektronische betalingen wordt er niet afgerond en wordt het exacte bedrag aangerekend zoals vroeger. Het is enkel de bedoeling het gebruik van de kleinste muntjes van 1 en 2 eurocent te bannen.

Het proefproject loopt in samenwerking met de federale regering en in overleg met de minister van Financiën, Didier Reynders, zijn er nog enkele regels ter bescherming van de consument ingevoerd: als een klant gepast kan betalen, wordt er niet afgerond, als een klant wisselgeld wil, krijgt hij dat nog. Gelijktijdig met het Waregemse project organiseert UCM, de Waalse zusterorganisatie van Unizo, hetzelfde project in Wezet (Visé). Een onderzoeksbureau bevraagt in beide gemeenten handelaars en consumenten voor en na het proefproject.

In onze bijdragen hier op e-Waregem (28 mei, 4 en 31 januari 2008) hebben we al uitgebreid de doelstellingen en de motivering geschetst. Volgens Unizo moet de afschaffing van de muntjes zowel voor de handelaars, als de consumenten en de overheid voordelen opleveren op het vlak van kostprijs en gebruiksgemak.  Voor de handelaars betekent het bannen van de kleinste muntjes minder administratieve kosten en minder kosten voor het bestellen en laten wegbrengen van de centjes. Consumenten zullen minder lang moeten wachten aan de kassa en hoeven niet meer naar de kleine centjes te zoeken. Voor de overheid zou dit een jaarlijkse besparing van een paar miljoen euro opleveren. Het slaan van de kleinste eurocentjes is trouwens duurder dan de effectieve waarde ervan.

Bij positieve reacties van handelaars en consumenten wil Unizo een nationale uitbreiding van de afronding van cash totaalbedragen aan de kassa. Bij een negatieve evaluatie stopt het. In Nederland werd in 2004 na een proefperiode het project nationaal uitgebreid. Om de betrokkenheid en de goodwill van de Waregemnaar te vergroten, is er een goed doel aan het proefproject gekoppeld. Op de toonbanken van de deelnemende handelaars zal een spaarvarken met het logo van de Waregemse vzw Somival staan. Daar kunnen de kleinste eurocentjes in gedeponeerd worden. Somival begeleidt en steunt sporters met een handicap.

Reacties

'Van mij mogen ze meteen alle kleine euromuntjes afschaffen', is vooral de reactie van veel winkeliers.  Het is een bijkomende kost om die muntjes geteld en ingewisseld te krijgen bij de bank. 'Eigenlijk mochten ze die muntjes nooit op de markt gebracht hebben. In Finland had men dat onmiddellijk door en intussen is ook Nederland al gevolgd. Dankzij het project in Waregem mogen we hopen dat die eurocenten op termijn zullen afgeschaft worden.'

“Eigenlijk is en niet meer dan een hoop gewicht in je portemonnee”, is de reactie van veel klanten. Thuis hebben ze dan bakjes vol met muntjes van één en twee eurocent staan. Die geraken ze soms kwijt in de supermarkt of bij de bakker, maar ver komen ze er niet mee. Enkelen hebben ook zo'n rolletjes liggen om de muntjes terug bij de bank in te wisselen.

Anderen springen creatief om met hun overtollige eurocenten. Als ze er te veel liggen hebben, kopen ze er bijvoorbeeld een offerkaars mee in de kerk, die ze laten branden voor alle deugnieten en brave mensen. Velen zouden het niet erg vinden mochten de kleinste euromunten verdwijnen.

Kris Markey en Hilde Decroos zijn met hun slagerij één van de nu al 172 handelzaken die deelnemen aan het project met de euromuntjes. “De euromuntjes van de klanten steken we in een spaarpotje ten voordele van Somival, een vereniging voor sporters met een beperking.” Volgens Markey zijn veel klanten op de hoogte van de actie, al merkt hij wel een evolutie in hun steun ervoor. 'Er zijn altijd een paar mensen radicaal tegen, al stond een tijdje geleden zowat 90 procent achter het project. Maar omdat het zolang geduurd heeft voor de actie effectief werd gestart, schat ik dat nu ongeveer slechts de helft nog echt positief reageert. Het grotere gebruiksgemak wordt de opvallendste verbetering. En we ronden zowel af naar boven als naar beneden, bijvoorbeeld een 8 naar boven en een 2 naar beneden.”

Unizo maakt zich sterk dat de afronding niet zal leiden tot prijsverhogingen. Niet alle handelaars doen mee aan de actie. Sommigen zeggen dat ze hun prijzen nu al afronden, anderen vinden het zinloos dat de actie alleen in Waregem plaatsheeft. Unizo hoopt dat na het proefproject in Waregem de kleine eurocentjes ook in de rest van het land zullen verdwijnen.

Info : www.unizo.be/eurocentjes , www.unizo.be/waregem   of 056 61 24 73

17-06-2008, 11:48 geschreven door wareber  

Het comité besliste om naar aanleiding daarvan de banden tussen de bewoners, een 150 gezinnen, nauwer aan te halen door het publiceren van een Smoelenboek. In de publicatie van een 120 pagina's stellen de gezinnen zich kort voor en doen ze suggesties naar de toekomst van de wijkwerking toe. Het idee sloeg aan bij de nationale actie 'Dorp met Toekomst' en de wijk werd geselecteerd met een deugddoende subsidie van 2.500 euro om het boek te realiseren. Waregem werd hierin wel bijzonder goed gequoteerd, want ook de Desselgemse dorpsraad kreeg een nominatie met hun verhalenboek.

De Vlaamse prijs 'Dorp met toekomst' is een organisatie van de Landelijke Gilden, in partnerschap met Cera, de Vlaamse overheid, Nest, De Zondag en De Streekkrant/De Weekkrant. Het dorpspleintje opknappen, een speelruimte aanleggen waar kinderen veilig kunnen ravotten, zwerfvuil opruimen langs fiets- en wandelpaden, de praalstoet nieuw leven inblazen, een dorpskrantje oprichten, een hellend vlak voor rolstoelen aanleggen, etc. Het zijn deze - kleinschalige - acties die het dorpsleven warmer en gezelliger maken. Alles wat je hiervoor nodig hebt, is een beetje energie en wat centen.

Een provinciale jury selecteerde een zestal projecten per provincie. Dat waren voor West-Vlaanderen Haringe, Oekene, Desselgem, Westrozebeke, Nieuwkapelle  en Waterhoek. Deze krijgen financiële steun voor de begrote kosten, dit tot maximaal 2500 euro. De actie moet worden uitgevoerd in de periode tussen 1 april en 15 september. Bovenop is er nog een dorpsfeest te winnen van 10.000 euro. De Waterhoek heeft alvast al zijn actie achter de rug.

Via dit boek moeten wij elkaar beter leren kennen. En dat is ook gelukt. Want iedereen werkte goed mee aan dit project. Alle gezinnen van de Waterhoek staan in het boek vermeld met naam, adres, beroep en allerlei weetjes. Op die manier wordt het voor iedereen duidelijk wat men aan elkaar heeft. De wijk die aan het stadscentrum grenst is een levendige gemeenschap van Waregemnaars die houden van de rustige sfeer in hun omgeving.

"Belangrijk om weten is dat iedereen elkaar apprecieert", zegt Koen Delie. "En dat men altijd met man en macht de jaarlijkse Waterhoekfeesten wil organiseren. Daarbij wordt geen enkele medewerker vergeten. Iedereen krijgt waardering en respect voor zijn inzet." Ook bijzonder is de aandacht voor de oudere bewoners. "Onze zestigplussers krijgen van het wijkbestuur elk jaar een kilo chocoladetruffels. En als het moet, gaan wij ook op ziekenbezoek. Niemand wordt vergeten. Dat is allicht een van de belangrijkste redenen waarom het hier aangenaam wonen is.”

Koen Delie uit de Tapuitstraat verwerkte de door de bestuursleden afgenomen interviews en goot deze in een mooie lay-out.  Delie “Ik woon hier nog maar enkele jaren en kan het geweldig appreciëren dat er een hartverwarmende wijkwerking is. Daarom besloot ik toe te treden tot het comité en een steentje bij te dragen bij de realisatie van het Smoelenboek. Dankzij deze publicatie kunnen we nu tenminste een naam plakken op de bekende gezichten van alledag. Plezant vind ik de opsomming van de hobby's. Die zijn soms heel merkwaardig. Er zijn nogal wat levensgenieters en ook nog tal van vinkeniers in deze landelijke buurt. Ik voel me er ondertussen helemaal thuis.”

Benieuwd waar De Waterhoek aan zijn naam komt ? Het antwoord is even eenvoudig als verrassend. In Streuvels’ boek ‘De Teleurgang van de Waterhoek’ zagen de bewoners van een buurt met lede ogen aan, hoe een brug gebouwd werd die hun omgeving moest ontsluiten. Op de Waregemse Waterhoek hebben de bewoners geijverd om een brug te krijgen. Weliswaar een voetgangersbrugje en niet over de Schelde, maar wel over de expressweg Waregem - St.-Eloois-Vijve. Meteen was de link met Streuvels’ boek gelegd.

De ‘passerelle’ is er uiteindelijk gekomen en dit blijkt dan ook een prima verkeersvriendelijke en veilige oversteek. De buurtbewoners hebben een comité gesticht dat stilaan een vast begrip

werd in het Waregemse ‘kermisgebeuren’: De Waterhoek. Sindsdien wordt er naar jaarlijkse

gewoonte 3 dagen ‘goed’ gefeest tijdens het eerste weekend van juli… Dit jaar is ‘Fata Morgana’ de boeiende draad tussen alle festiviteiten.

Het bestuur van de Waterhoek bestaat uit voorzitter Erik Veys,  secretaris Mattie Beyens, Fred Verhaeghe, Dieter Verspeelt, Guy Amez, Tom Erauw, Koen Delie, Bart Vandenbossche en Katrien, Jeanien, Hade ,Lieve, Mieke, Sybille, Anja en Isabelle.

'Smoelenboek Waterhoek', info bij Koen Delie, 056-32.37.54.

www.dorpmettoekomst.be

http://www.waterhoek.be/

17-06-2008, 00:00 geschreven door wareber  

De vzw KFV bekwam tot eind 2007 nog de fiscale vrijstelling voor giften vanaf 30 Euro en die vrijstelling werd niet meer vernieuwd voor dit jaar. Dit betekent ook dat deze stortingen die al gebeurden voor dit jaar niet meer in aanmerking kunnen komen voor een attest voor fiscale aftrekbaarheid. Deze steunbijdragen kunnen worden teruggevraagd bij de penningmeester.

Voor de verdere steun, nu aan de vzw KFV-mededelingen is er een nieuw rekeningnummer, nl.  469-1019091-54.

Het Komitee voor Frans-Vlaanderen, met zetel in Waregem, werd in 1947 opgericht door André Demedts en Luc Verbeke. Het KFV is een particuliere vereniging van vrijwilligers, met een veelomvattende, bijzonder concrete werking voor en in Frans-Vlaanderen. In september vorig jaar had in het cultuurcentrum te Waregem al de 60^e cultuurdag door voor Frans-Vlaanderen, die afwisselend doorgaat in het Franse Belle en Waregem.

Het KFV is ook aan haar 50^e werkjaar met meer dan 30 bijna gratis-cursussen van het Nederlands in Frans-Vlaanderen. De periodiek, KFV-Mededelingen, werd in 1973 opgericht onder leiding van Luc Verbeke. De KFV-Mededelingen bieden ruime informatie over Frans-Vlaanderen, met bijzondere aandacht voor de KFV-werking. De oplage bedraagt 5000 exemplaren. Er zijn geen abonnees. Er is wel een Steunfonds voor de algemene werking.

Concreet kunnen we meegeven dat de werking verder gaat maar voor een groot stuk, voor wat het onderwijs betreft, wordt overgedragen naar het Huis van het Nederlands in Belle. De vzw-KFV-Mededelingen zal nog de Taalprijsvraag opganiseren en een prijsvraag voor journalistiek over Frans-Vlaanderen. Die prijs zal de naam krijgen van medestichter-secretaris-voorzitter Luc Verbeke. Voorts zullen de traditionele KFV-Mededelingen vervangen worden door een jaarboekje (verschijnt in september). Het enige wat m.i. wegvalt is de traditionele Cultuurdag. Dat werd al aangekondigd op de 60e Cultuurdag zelf.

De KFV-Mededelingen werden al enkele jaren uitgegeven op kosten van de vzw-KFV-Mededelingen, die enkel leeft van dotaties. We kregen er al drie en een vierde is in het vooruitzicht. Maar een vereniging die dotaties krijgt kan geen subsidies ontvangen en ook geen fiscale vrijstellingen. KFV kreeg nu ook al geen subsidies meer van de Taalunie en een zeer magere van de Vlaamse Gemeenschap (10 000 euro ...). Dat is nog niet genoeg om de portkosten te betalen. De vzw KFV was eigenlijk al enkele jaren virtueel failliet...

Al bij al kunnen we toch moeilijk begrijpen dat op een moment dat de groot-Nederlandse gedachte aan invloed wint een vereniging als het Komitee voor Frans-Vlaanderen, die deze gedachte al 60 jaar propageert, in ernstige moeilijkheden komt...

16-06-2008, 16:25 geschreven door wareber  

De belangstellenden voor een abonnement voor het nieuwe theaterseizoen in De Schakel en zeker ook de mensen van het cultuurcentrum zelf zullen zich de start van de abonnementenverkoop voor het seizoen 2008-2009 nog lang herinneren. De bestelformulieren werden maar zaterdag 14 juni 2008 vanaf 14 uur als geldig aanvaard. Dit jaar kon iedereen zich vooraf uitgebreid informeren en het aanbod te bespreken met familie en vrienden. Er stonden zelfs programmafrigo’s aan het station. Deze mogelijkheid werd heel positief onthaald door trouwe abonnees én nieuwe geïnteresseerden, maar heeft tegelijk voor de overrompeling gezorgd.

Enkele honderden mensen waren kort voor dat tijdstip afgezakt naar het cultuurcentrum en konden hun bestelformulier op het aangegeven tijdstip afgeven. Ook de uren erna werden aan het loket vele formulieren bezorgd. De eerste twintig minuten was de website door de overvraging voor velen onbereikbaar en druppelden er slechts bij mondjesmaat formulieren binnen, terwijl er koortsachtig aan een technische oplossing werd gewerkt. Blijkbaar zorgde een andere site op dezelfde webserver voor de overbelasting. Daarna verliep het vlot. Ook de faxlijn gaf het tijdelijk op. Intussen werd een ad hoc call center opgericht om de ongeruste online bestellers te woord te staan. Er wordt rekening gehouden met mensen die door deze technische mankementen iets later hun formulier bezorgden.

Om 14 uur was er een overrompeling met ongeveer 1000 formulieren die quasi gelijktijdig ontvangen werden. Een onschuldige hand zal daar de volgorde moeten bepalen. Als je weet dat de schouwburg maximaal 500 zitjes biedt, dan kan je begrijpen dat een aantal populaire voorstellingen snel uitverkocht zijn. Indien nodig worden de abonnementen dan aangevuld met gekozen reservevoorstellingen.

Bij het afsluiten van de infodag om 16 uur waren er nog geen exacte cijfers, noch over het aantal aangevraagde abonnementen, noch over eventueel uitverkochte voorstellingen. Eerste tellingen en schattingen gaan ervan uit dat we zeker meer dan 1500 aanvragen binnenkregen, misschien zelfs al meer dan 2000. De administratieve molen werd deze morgen in gang gezet om al die formulieren te verwerken. In de mate van het mogelijke wordt rekening gehouden met de vele wensen, bijvoorbeeld voor mensen die om medische redenen aan het gangpad willen zitten. Zoals eerder meegedeeld kan het enkele weken duren vooraleer per brief een bevestiging ontvangt van uw bestelling, samen met een overschrijvingsformulier.

Voor mensen die nu nog een abonnement willen aanvragen: je bent zeker nog niet te laat! Al moeten we erbij vermelden dat heel wat ‘populaire’ voorstellingen (denk aan Kommil Foo, Wim Helsen, Milow,…) intussen hoogstwaarschijnlijk volgeboekt zijn. Vorig jaar was een twintigtal voorstellingen uitverkocht, wat ook betekende dat er nog 40 voorstellingen overbleven om uit te kiezen.

Het is nog te vroeg om een lijstje op te stellen met uitverkochte voorstellingen. Daarvoor is het nog enkele dagen of weken wachten. Het is raadzaam om bij een nieuwe bestelling rekening te houden met eventueel uitverkochte voorstellingen en voldoende reservevoorstellingen te kiezen. Bekijk bij voorkeur de meest recente informatie op www.ccdeschakel.be.

Een vrijdag opgestelde lijst met de populairste voorstellingen kan al een beeld geven van voorstellingen die mogelijks al zijn volgeboekt. De website met het podiumprogramma 2008-2009 stond toen 10 dagen online. Voorstellingen, die toen al de meeste bezoekers lokten, waren

Schudden: Ruis

Els de Schepper: Supervrouw!

Kommil Foo: Wolf

Jef Neve, Antje de Boek en Rony Verbiest: Tom Waits until Spring

Malpertuis/Ceremonia: Les in hysterie

Neveneffecten & The Lunatics: Te lui en niet bekend genoeg

Wim Helsen: Het uur van de prutser

Els Dottermans & Wim Opbrouck: Ik val… Val in mijn armen

Milow: Coming of Age

The Rhythm Junks: Join the Bus

http://www.ccdeschakel.be/activiteiten/

http://www.ccdeschakel.be/tickets/

http://www.ccdeschakel.be/blog/2008/06/10/promotiefilmpjes-2008-09/

16-06-2008, 15:34 geschreven door wareber  

Het stadsbestuur biedt standhouder Smissaert opnieuw een plaats op de wekelijkse zaterdagmarkt. Het is bovendien een vaste abonnementsplaats. Maar de betrokken standhouder is niet geheel tevreden omdat hij zijn vroegere locatie niet terug krijgt. Eerder dit jaar bekwam hij na een reglementswijziging geen plaats meer op de Waregemse zaterdagmarkt. Hij tekende verzet aan bij het de Ministerie van Economische Zaken te Brussel en startte een procedure bij de Raad Van State. Volgende zaterdag wil hij zijn grieven kenbaar maken aan de uitgenodigde pers…

De Raad van State volgt de standhouder in een eerste voorlopige uitspraak en schorst het door het Waregemse stadsbestuur ingevoerde principe van ‘voorlopige plaatsen’.  Sinds een tweetal jaar kende de stad geen nieuwe abonnementen meer toe op de wekelijkse zaterdagmarkt. Volgens schepen van Lokale Economie Kristof Chanterie had het College van Burgemeester en Schepenen immers weet van een nakende nieuwe wetgeving. Op 8 januari 2008 werd in de gemeenteraad het nieuwe marktreglement goedgekeurd, op basis van die nieuwe wetgeving en dit na uitgebreid advies van de federale overheid.

De stad houdt sedert 1996 een marktregister bij. Wie een vaste plaats wil op de markt, kan ten allen tijde een aanvraag doen en wordt opgenomen in het register. Als een plaats vrijkomt voor een bepaalde activiteit, dan krijgt de eerste in het register de kans om de plaats in te nemen. Het nieuwe marktreglement houdt zich aan deze toewijzingsregels en behield daarnaast zo veel mogelijk de bestaande segmenten. Immers, er waren daar alleen maar positieve commentaren op.

Gevolg van het nieuwe reglement was dat een aantal risico-plaatsen moesten vacant werden verklaard om er een abonnement voor toe te kennen. Vier standhouders die reeds een bepaalde tijd op de markt op een risicoplaats stonden, kregen door het bestaande marktregister niet automatisch een abonnementsplaats toegewezen. Zij wisten dit ook van in het begin toen zij een risicoplaats aanvaardden. Doordat een aantal mensen uit het register niet langer geïnteresseerd waren in een plaats op de Waregemse markt, konden ondertussen toch twee van de vier plaatsen toegekend worden aan handelaars die eerder een risicoplaats bezetten.

De heer Smissaert en mevrouw Van Biervliet vielen uit de boot en trokken naar de Raad van State. Beide zaken zijn echter totaal verschillend. Nadat voor twee vacante plaatsen niemand geïnteresseerd bleek, wijzigde het schepencollege twee plaatsen naar textiel met specialiteit lingerie. Zowel volgens het stedelijk reglement als volgens het advies van de federale overheid is het schepencollege hiervoor bevoegd. Hierdoor zal dhr. Smissaert een abonnementsplaats krijgen. Voor hem betekent dit onmiskenbaar een verbetering van risico-plaats naar vaste abonnementsplaats. Alleen zal hij moeten veranderen van lokatie en hier kan hij zich niet in vinden.

Mervouw Van Biervliet staat echter veel verder in het marktregister en maakt (voorlopig) geen aanspraak op een abonnement. Ook zij vecht dit aan bij de Raad van State.

Kristof Chanterie : “Gisteren kreeg het stadsbestuur via onze raadslieden kennis van het mondelinge advies van de auditeur bij de Raad van State. In de meeste gevallen wordt dit advies ook gevolgd door de Raad van State zelf. Eerder onverwacht heeft de auditeur geadviseerd de beslissing over de twee betrokken plaatsen te schorsen. Volgens de auditeur zou het schepencollege niet bevoegd zijn om dergelijke beslissingen te nemen, maar moet dat door de gemeenteraad gebeuren. We zijn benieuwd of de Raad van State dit advies zal volgen en zullen ons afhankelijk van die beslissing beraden over de te nemen stappen. Hoe dan ook kan de Raad van State geen beslissing nemen in de plaats van de stad Waregem.”

13-06-2008, 01:09 geschreven door wareber  

In ons landschap zijn nog tal van sporen van de bloeiende vlasnijverheid van weleer. We waren op stap in de Desselgemse Leikant en daar staan nog verschillende fabrieksschoorstenen in het rust uitstralende landschap. Het brengt ons de oproep van de Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie (VVIA) in herinnering, die op 1 mei nog een actiedag organiseerde voor deze fabrieksschoorstenen. De campagne moet in 2009 leiden tot een groots evenement rond fabrieksschouwen in de Vlaanderen, Noord-Frankrijk en Nederland.

Deze actie kadert in het project ‘De Belforten van de Arbeid’, waarbij de VVIA samenwerkt met een aantal Noord-Franse organisaties. 1 mei 2008 was meteen ook de start van een campagne om Vlaanderen bewust te maken van de waarde van dit verdwijnend erfgoed. Momenteel zijn bij ons nog verschillende veelal vervallen sites te vinden. De WVIA is bezig om deze voor Vlaanderen in kaart te brengen en voor Waregem is op het ogenblik enkel de vlasspinnerij Lambrecht al vermeld. Help ons om nog meer Waregemse oude fabrieksschoorstenen te melden…  

Wij hebben alvast op onze toevallige tocht in de Desselgemse Leikant enkele beelden gemaakt. Onze nieuwsgierigheid naar een mooie vlasgaard in de Terlindenstraat leidde naar een speurtocht naar de zichtbare fabrieksschoorstenen uit de omgeving. Het zijn getuigen van een bloeiende vlasnijverheid aldaar, van de werkomgeving langs de “Gouden Rivier” van vele van onze voorouders. Wie de vlastentoonstelling gaat bekijken, die momenteel loopt in De Meers, kan verder de sfeer opsnuiven langs deze nog treffende getuigen in de Desselgemse Leikant.  We vonden daar ook een oude vlasroterij, die mooi is omgebouwd tot bloemenzaak Amaryllis.  

Aan het begin van vorige eeuw domineerden fabrieksschoorstenen het stadslandschap en vaak de horizon van het platteland. Ze toonden wáár mensen werkten, wáár goederen geproduceerd werden. Maar fabrieksschouwen worden steeds meer een zeldzaamheid. Moderne fabrieken hebben ze niet meer nodig. De oude schouwen verdwijnen samen met de historische bedrijven, of omdat onderhoud duur is en niemand er het nut van inziet. Ook bij ons was er ooit een indrukwekkend schoorstenen-landschap en hiervan blijven er ternauwernood een dozijn over. Het Noord-Franse Roubaix telde oorspronkelijk 400 schouwen, nu resteren er nog een dertigtal.

Toch verandert er wat in de appreciatie van deze industriële symbolen. In Catalonië ontstaan steeds meer campagnes voor behoud en restauratie van de traditionele xemeneies. Het industriestadje Terrassa (vlakbij Barcelona) maakt er zelfs zijn handelsmerk van. In Nederland bestaat sedert 1997 een actieve Stichting Fabrieksschoorstenen (STIF), die zich inzet voor behoud en restauratie. In Polen en Italië ontstonden recent initiatieven voor behoud en bescherming van fabrieksschouwen.

In 2004 organiseerden een aantal Franse organisaties een manifestatie rond de schouwen van Roubaix, les totems roubaisiens. De schouwen waren een aanleiding om respect en eer te betonen voor de textielarbeiders van de stad. Dit evenement kreeg zoveel weerklank dat er besloten werd om voortaan jaarlijks, op 1 mei, een actie op te zetten om het belang de fabrieksschouwen in de aandacht te brengen, en om aldus de herinnering hoog te houden van de arbeid van mannen en vrouwen in het verleden.

Na gesprekken met de Franse organisatoren besliste de VVIA om deze actie in 2008 ook in Vlaanderen te organiseren, samen met en op dezelfde dag als in Frans-Vlaanderen. Op 1 mei waren er in Vlaanderen - als een eerste test - activiteiten die kleine en grote fabrieksschouwen in de aandacht plaatsen in Alveringem, Gent, Hasselt, Izegem, Kuurne en Zwevegem. Waar in Frankrijk het accent vooral ligt op feestvieren rond de schouwen en op artistieke creaties, werd in Vlaanderen voor deze eerste editie vooral geopteerd om informatief en sensibiliserend te werken rond deze merktekens in het landschap.

Op 1 mei 2009 wordt een groots, grensoverschrijdend evenement rond fabrieksschouwen in Vlaanderen, Noord-Frankrijk en Nederland. In het kader hiervan zullen de Vlaamse en de Franse initiatiefnemers gezamelijk een aantal websites opzetten, die samen beheerd en ontwikkeld zullen worden: www.belfortenvandearbeid.org , www.beffroisdutravail.org en www.belfriesoflabour.org . De VVIA roept lokale groepen, organisaties en bedrijven op om mee te werken aan de inventarisatie van de fabrieksschouwen van Vlaanderen, en aan het mee-denken en mee-werken aan projecten voor behoud en valorisatie van dit typische industrieel erfgoed.

Praktisch: meer info over het Franse en het Vlaamse programma vind je op www.vvia.be . Wie aan deze campagne wil deelnemen, kan steeds contact opnemen via belforten@vvia.be .

http://www.vvia.be/activiteiten/belforten/inventaris/bestaand.htm

10-06-2008, 15:43 geschreven door wareber  

Van 7 tot 15 juni 2008 wordt de Bioweek georganiseerd door BioForum Vlaanderen, een koepelorganisatie van de Vlaamse biologische landbouw- en voedingssector. Het Waregemse Woon- en  Zorgcentrum De Meers, Schakelstraat 43, gaat deze en de daaropvolgende week tot 22 juni met opvallende activiteiten mee de biologische toer op. Het meest in het oog springend daarbij is een Vlastentoonstelling in samenwerking onder meer met het Vlasmuseum in Kortrijk. Op de binnenplaats van De Meers werd ondermeer een echte ‘Vlasschaard’ gezaaid.

Met de Bioweek wil men duurzame voeding een smakelijke plaats geven in het hart van alle senioren. De Bioweek 2008 staat in het thema van 'bio, mijn natuur'. De boodschap daarachter is simpel: kom uit voor je bio-natuur. Want dit doe je niet alleen uit eigenbelang of voor je gezin (bio is lekker en gezond), maar ook voor het welzijn van dieren en planten, en de toekomst van de natuur! Dit jaar wordt specifieke aandacht gegeven aan grootouders en kleinkinderen.

Biowandeling

Ook De Meers wil bio en wat ermee te maken heeft extra in de verf zetten gedurende de Bioweek.  Er worden dan ook heel wat activiteiten georganiseerd. In de tuin van De Meers zullen bewoners en bezoekers een biowandeling kunnen maken.  Er wordt een wandeling uitgestippeld met een tiental vragen en verschillende wist-je datjes omtrent bio.  Er werd zelfs vlas gezaaid zodat het groeiproces door de bewoners op de voet kan gevolgd worden. Wie wil deelnemen aan deze biowandeling, kan een inschrijvingsformulier bekomen in de

cafetaria 'de Paddock' op de eerste verdieping. Wie alle vragen correct beantwoordt, maakt

kans op een mooie bioprijs. Het is de bedoeling via deze wandeling onze kijk op bio wat te verruimen. Voor ons is het een nieuw gebruik maar je zal merken dat onze bewoners dit vroeger al deden. Toen sprak men echter niet van bio maar gewoon van tuinieren of boeren.

Vlastentoonstelling

Je kan je afvragen wat vlas met bio te maken heeft. Vlas wordt echter bijna volledig gebruikt. Senioren weten nog dat daar maar weinig of niets aan verloren gaat. Is dat niet milieuvriendelijk? Vroeger werden geen pesticiden of andere onkruidbestrijders gebruikt. Als het vlas enkele centimeters hoog stond, gingen de vrouwen op hun knieën het kruid wieden. Ook kennen de bewoners van de Meers het vlas door en door. Velen onder hen werkten dan ook vele jaren in de vlasindustrie.  De Leie werd niet ten onrechte de 'Gouden Rivier'   genoemd.

In samenwerking met onder andere het Vlasmuseum van Kortrijk wordt in De Meers een tentoonstelling opgezet met uniek materiaal.  Eind maart zaaide stagiaire Lieselot Moerman, die dit project coördineerde, een bescheiden vlasgaard op het binnenplein. De bezoekers kunnen tot 22juni een biowandeling maken en de tentoonstelling met oude werktuigen in de cafetaria bezoeken. Heel wat bewoners kunnen daarbij pittige anekdotes vertellen.  

Maria Laevens (74) van aan de Krekel in Desselgem, dochter van vlasser Remi, weet hoe lastig de vlassersstiel was. “Wie kon lopen, moest werken”, zo eenvoudig was het. Ze waren met zes thuis en vader Remi had voor iedereen een job. Dagelijks gaat ze kijken hoe hun vlasgaard daar bij hen in De Meers evolueert. Net als vroeger bid ze soms voor een mooie bloei.

Nog een andere krasse Desselgemnaar, Robert Ragolle (95), getuigt van zijn vlasverleden. Hij werkte dertig jaar in het vlas en daarna als grensarbeider. Hij werkte voor Henri Declercq, de familie Vanoverbeke en Georges Laevens. Het was echt lastig, maar het vlas kreeg hen niet kapot. Zes familieleden Ragolle overleefden het vlas. Hij is blij dat Lieselot met deze tentoonstelling eer brengt aan die harde stiel.

Ook Noël Degreve haalt nog graag herinneringen op. Hij is de zoon van Seef Degreve, uitbater van Prins Albert in Beveren-Leie. Met zijn broers zat hij jarenlang in het vlas. Zijn meest opmerkelijke herinnering? Ze wachtten eens vijf weken op regen, tijdens het velten. Tevergeefs. Ze mochten tenslotte alles weer verzamelen om in de roodputten te stoppen. Dat was pas tegenslag.

De vlastentoonstelling in De Meers is tot 22 juni dagelijks toegankelijk in de cafetaria Paddock, op het eerste verdiep van De Meers. Info: Bart Landsheere, 056-62.98.11. Daar vertoont de filmclub ook ‘De Vlasschaard’, film uit 1983 .

Nog binnen het progamma van de Bioweek in De Meers vermelden we medewerking van  

♦   Filmclub met  vertoning van 'de Vlaschaard', film uit 1983

♦   Kruidendame komt meer vertellen over kruiden: waarvoor werden ze vroeger gebruikt, waarvoor worden ze nu nog steeds gebruikt.

♦   Spelnamiddag voor jong en oud: leerlingen van de lagere school van Beveren-Leie en bewoners van De Meers spelen een spel met thema 'bio'.

De inkom is gratis.

De Meers

De Meers is een tehuis waar 250 bewoners permanent verblijven. De Meers ligt in een groene omgeving, in de nabijheid van het Regenboogstadion en vlak bij het Waregems winkelcentrum. De Meers biedt opvang aan oudere personen die al dan niet zorgbehoevend zijn, maar ook hulpbehoevende jongere mensen kunnen hier terecht. Elke afdeling biedt zorg aan specifieke bewonersgroepen. De begeleiding wordt afgestemd op de noden van de bewoners. Op elke afdeling is een hoofdverpleegkundige verantwoordelijk voor een deskundig team van verpleegkundigen en verzorgenden, een kinesist, een ergotherapeut en een animator.

Zij willen onze bewoners een aangenaam huis aanbieden. Elke afdeling bestaat uit drie leefgroepen die elk over hun eigen gemeenschappelijke lokalen beschikken. Per leefgroep worden aangename activiteiten georganiseerd. Elke bewoner kan daarenboven lid worden van één van onze vele clubs. Drie maal per week kunnen ze beroep doen op de kapper. Wie dit wenst krijgt voetverzorging door een pedicure verbonden aan de instelling.

De Meers beschikt tevens over 10 kamers kortverblijf of nachtopvang. Alle kamers zijn éénpersoonskamers met een badkamer met douche en toilet. Elke kamer beschikt over een telefoontoestel. Bewoners en familie kunnen steeds terecht in het restaurant of de bar die dagelijks open zijn tussen 10 uur en 18u30.

In De Meers is er ook een dagverzorgingscentrum waar dagelijks opvang is van 8u30 tot 18u.

Info : 056/62 98 11 (contactpersonen Bart Landsheere - Liselot Moerman )

(foto David Stockman NB : Liselot Moerman met Noël Degreve, Robert Ragolle, begeleidster Christelle Van Wijnsberghe en Maria Laevens. info Rik Ghistelinck)

07-06-2008, 11:28 geschreven door wareber  

In Desselgem bestaat er al 60 jaar een voetbalclub. Op 1 mei 1948 werd White Star Desselgem onder impuls van medepastoor E.H. Vercoutere en Georges Vanhoutte boven de doopvont gehouden. De nieuwe voetbalvereniging werd ingeschreven bij de KBVB en kreeg het stamnummer 4948 mee.  Dit jaar kan dus het diamanten jubileum van de intussen koninklijk geworden voetbalvereniging worden gevierd. Oud-speler en historicus Luc Pauwels zorgde alvast voor een bijzonder gedenkboek over de club.

“Deze voetbalvereniging heeft Desselgem een sportieve ziel gegeven”, zegt auteur historicus Luc Pauwels. De koninklijke White Star Desselgem speelt momenteel in vierde provinciale C van West-Vlaanderen, maar ooit waren er kampioenentitels in derde (volgens onze informatie zeker al in de seizoenen 1952-1953 en 1962-1963). WS Desselgem kende toen glorieuze voetbaldagen en bereikte dus enkele keren de tweede provinciale. Maar verder doorstoten naar eerste was er niet bij, maar spelers als Johnny en Filip Desmet, en een aantal andere Desselgemse topspelers kwamen na hun opleiding bij WS Desselgem wel in nationale reeksen aan hun trekken met uiteraard Filip Desmet en het nationaal elftal als absolute top. Met Filip Goesaert had Desselgem toen trouwens nog een tweede veelbelovend talent, maar na zijn transfer naar SV Waregem koos deze voor een andere toekomst.

Eerst speelde men op de terreinen achter de huidige sporthal, waar men na verloop van tijd plaats moest ruimen voor serreteelt van Wolfcarius. Men moest het terrein toen bereiken vanaf de Nieuwstraat door de garage van Nestie Bauwens - Remi Debeerst. Later kwam men nog aan het terrein via de Kleine Nieuwstraat en uiteindelijk werd omstreeks de jaren 1970 het huidig terrein ingehuldigd naast de gemeenteschool op het einde van die Kleine Nieuwstraat. Het was voor toenmalig voorzitter en medestichter Georges Vanhoutte het resultaat van jarenlang aandringen bij het Desselgemse gemeentebestuur. Het werd een voetbalstadion dat veel clubs toen Desselgem benijdden met zelfs ruimte voor een atletiekpiste. Die is er weliswaar nooit gekomen.

Desselgem blijft fier op zijn White Star. Daarom is het ook niet zo verrassend dat de club voor elke thuiswedstrijd kan rekenen op 100 tot 150 vaste supporters. In vierde provinciale is dat vrij veel. Bij die wedstrijden zelf stopt het niet. Voor de aftrap en zeker na het laatste fluitsignaal is het feest in de kantine. Zeker als gewonnen werd, blijft iedereen er plakken. Dat kun je ook in het boek lezen. Belangrijk is wel dat de club altijd kon terugvallen op belangrijke figuren die zich voor meer dan honderd procent hebben ingezet. Ook vandaag is dat nog zo.

De vereniging telt in totaal veertien ploegen: elf jeugdteams, juniores, reserven en het eerste elftal. Luc Pauwels hield het bij de jongerenploegen, waar hij tot dezelfde lichting behoorde van Filip Desmet. Deze figuur krijgt dan ook speciale aandacht in het gedenkboek. Voor de samenstelling van zijn boek kon Luc Pauwels rekenen op de diensten van Micha Denys, Paul Peers en Niels Poissonnier. Zij schreven over de recentste periodes terwijl Luc zelf de eerste decennia behandelde. Het zijn niet alleen de voetballers die in de schijnwerpers staan. Er is aan iedereen gedacht die ook maar een deel van zijn vrije tijd besteedde aan de club. Wie allemaal bezig was op en rond het veld: hij of zij komt in beeld. Want White Star is vooral een volkse vereniging en wil dat ook blijven. Op sportief vlak betekent het dat de club speelt met talenten uit de eigen ploegen.

We hebben het gedenkboek van Luc Pauwels evenwel nog niet kunnen inkijken, maar we vernemen dat het een goed geïllustreerde uitgave werd van een 125-tal bladzijden. Het bevat heel wat nostalgisch fotomateriaal en is doorspekt met tal van boeiende anekdoten. Het is voor 25 euro te bestellen bij Rita Michels tel 056-71.90.80.

Zie ook: www.kwsd.be

06-06-2008, 16:17 geschreven door wareber  

 Het West-Vlaamse provinciebestuur ziet windmolens het liefst gegroepeerd in stedelijke zones. Dat staat in de nieuwe beleidsvisie. Hoewel het in de eerste plaats om richtlijnen gaat, wil de provincie een actieprogramma opstellen en samenwerken met de Vlaamse overheid en de gemeenten. Prioritaire zones zijn onder meer de omgeving van de stedelijke gebieden rond Veurne, Torhout, Tielt, Staden, Poperinge, Menen en Waregem. Daarnaast komen ook enkele zoekzones in aanmerking. Die zones, zoals onder meer het stedelijke gebied Roeselare-Izegem, het verkeersknooppunt in Jabbeke, het havengebied in Zeebrugge, het verkeersknooppunt E40-A17 in Oostkamp en Nieuwpoort - Middelkerke, zijn nog zeer ruim en moeten nog verfijnd worden.

Volgens de beleidsnota terzake zijn natuurbeschermingszones, erfgoedlandschappen en landschappelijk waardevolle gebieden aan de Westkust, in de regio Blankenberge-Knokke, in de ruime omgeving van Diksmuide en in het Brugse veldgebied zijn ongeschikt voor windmolenparken. De provincie wil de prioritaire zones verder verfijnen en vraagt ook aan de andere overheden om de beleidsvisie te realiseren. Het vergunningsbeleid staat los van de plannen. Elke aanvraag zal afzonderlijk behandeld worden, maar de visie kan de basis vormen van ruimtelijke uitvoeringsplannen.

Binnen de planning zijn al een viertal windmolens voorzien in Kortrijk, waar ze ook een bestemming hebben langs de snelweg ter hoogte van het nieuwe Evolis-bedrijventerrein.

Waregem heeft in verband met windmolens al een sterke reputatie, dank zij de windmolens op het dak van het bedrijf Renson aan de andere kant van de E 17. Deze zijn al operationeel sedert december 2003. Het was toen de bedoeling dat deze drie windmolens met een wiekdiameter van vijf meter op jaarbasis konden instaan voor 25 procent van het elektriciteitsverbruik in het kantoorgebouw. Het vergde wel wat tijd om de nodige vergunningen te verkrijgen.

06-06-2008, 14:03 geschreven door wareber