Met Art-Fan naar Tongeren,
de oudste stad van België met het statuut van civitas in
het jaar 10 voor Christus
De meesten aan onze tafel
tijdens het wachten op de gidsen bestelden een Ambiorix, donker bier van 7,5°,
gebrouwen in Ninove, fruitig, lekker bier, helemaal wars van de karamelsmaak
van de meeste bruine bieren.
Wij troffen het een stuk
beter met onze gids Albert Dessers dan de andere groep. Op de markt wees hij ons op het
stadhuis en 2 typische gebouwen in Maaslandse stijl, het oudste van begin 17 de
eeuw , aan de buitenkant beschermd, maar waarvan men onlangs de oude,
waardevolle binnenkant totaal had afgebroken. Het 2de gebouw van 1680, iets
jonger dan het eerste maar zag er een stuk ouder uit- fungeerde vroeger als het
stadhuis. Voor de toegangsdeur van de basiliek zagen we een kerkfiguur uit onze
kinderjaren terug: een Suisse, een van de 6 die nu nog zouden fungeren in
België. De gids wist te verkrijgen dat we toch stilletjes binnen mochten; de
dienst van de zwarte priester zou toch extra lang duren.
Terug buiten zagen we de
oudste houten gevel en even verder de moderne architectuur van de stadsadministratie,
opgetrokken op de plaats van een vroegere school.
Het vernieuwde en fel
uitgebreide Gallo-Romeins Museum wordt op 20 mei heropend, maar er is nog werk
aan de winkel. Ook op zondag wordt er doorgewerkt. Langs een achterpoortje,
onder de dreunende orgeltonen van het machtige Le Picard orgel, komen we terug
in de basiliek.
Ik wist niet (meer?) dat
men een basiliek kan herkennen aan 2 attributen: rechts een soort parasol en
links een standaard. De gids vertelde dat het oude Mariabeeldje met kind Jezus
in de Rubenstijd bolle wangen kreeg opgeplakt. Nu is het beeld in de Middeleeuwse
chromatografie hersteld.
We dalen de heuveltop met
de basiliek af naar het door de Vlaamse gemeenschap verbouwde klooster. Op het voorpleintje staan appelbomen
aangeplant. Een eerste maal dat ik zoiets zie. Ik dacht terug aan Landscaping
with Fruit. De Vlaamse Gemeenschap
geeft hier het goede voorbeeld. Interessant is een stuk muur met de diverse
gebruikte bouwstenen: silex, mergelzandsteen en baksteen. Het dak van de oude zomerrefter
is mooi begroeid. De plattegrond van de kloosterkerk wordt knap aangeduid met
brokstukken.
De rondleiding eindigde op
het begijnhof. Er staan mooie gebouwen, maar het geheel geeft niet die eenheid
die we van andere begijnhoven kennen.
De meesten willen nog iets
van de uitgebreide antiekmarkt zien die hier elke zondag plaatsheeft. Jules
Raus had een knap stukje op de kop getikt: een klein Afrikaans beeldje in
koperlegering, een bootje met 3 figuurtjes voor 8, kunstig en heel fijn
afgewerkt.
s Namiddags staat een
rondrit door het heuvelende Haspengouw op het programma. We zien overblijfselen
van de oude vestingsmuur, een paar tumuli en stoppen bij een parkje met een
maquette van de stad en een paar militaire toestellen van de Romeinen: een pijllanceerder en een katapult.
De fruitbloei is volledig
voorbij, behalve in een hoogstamboomgaard waarvan nog een viertal bomen in
volle bloesempracht. Ik dacht aan Marie
Joseph d Otthee, de ijzerappel. Thuis ben ik gaan controleren. Dit ras
bloeit anders. Heel waarschijnlijk hadden we met Reinette de France te maken, overigens een lekkere, bruine appel,
maar bij mij erg kankergevoelig.
Op de rondrit zagen we o.a.
het kasteel van Heks, buitenverblijf van een prins-bisschop van Luik en nu
bekend om zijn oude rozen en grote moes en fruittuin met speciale
opslagplaatsen. In het dorpje Nerum bewonderden we een fabriek in art
decostijl, in 1911 gebouwd en begonnen als chocoladefabriek en aan de andere
kant een feeërieke villa in dezelfde stijl.
Deze warme, zonovergoten dag
eindigde in De Velinx, het stijlvolle Cultureel
Centrum van de stad.
FOTO'S
1. Ambiorix
2. Ambiorix
3. Oudste gebouw begin van jaren 1600
4. Het oudste stadhuis
5. Onze gids voor het nieuwe administratief centrum
6. Binnenzicht basiliek
7. Suisse
8. Houten gevel
9. Toren van de basiliek
