Brouwerij Strubbe te Ichtegem

Gisteren waren we te Ichtegem in West-Vlaanderen. Van de gelegenheid dat we iets te vroeg waren voor het feest van mijn zuster Maria en haar man, Roger Saelens, maakten we een ommetje naar Vinkjesveld.

Van op de Ruidenbergstraat, deel van een Romeinse heirbaan naar Brugge, ontvouwt zich naar het zuiden een wijds panorama. Bij mooi weer zie je, dertig km verder, de silhouetten van Kemmelberg, Scherpenberg en Rodenberg.

Terug over de Veldemolen, het hoogste punt, 51 m boven de zeespiegel. We staken de baan naar Diksmuide over en daalden slingerend naar het dorp. De mooie Neo-romaanse kerk staat op 18 m.

Ernaast staat de brouwerij Strubbe, een van de weinige, overgebleven bierbrouwerijen.

Daar was het gisteren opendeurdag, ter gelegenheid van het 175 jarig bestaan.

Brouwer Marc Strubbe (7 de generatie) leidde de rondleiding.

Achteraf waren de vruchten van kennis, ervaring en arbeid te degusteren.

Bij gelegenheid zullen we nog kunnen genieten van: de uitstekende Super Pils 5.0°, Vlaskop, gerstebier 5.5°, Dikke Mathilde 6.0°, Houten Kop 6.5°, Wittoentripel 8.0°, Keyte, Ostênds Belegeringsbier 7.7°, Ichtegem’s Oud Bruin 5.5° en Ichtegem’s Gran Cru  6.5°. Prosit!

Schimmelbladeren op Mispel

Vorig jaar heb ik bericht over de schimmelbladeren bij de bloei van de mispelen en achteraf de schimmelvruchtjes beschreven.

Bij de oogst van de mispels begin november, heb ik de mummievruchten verzameld en verbrand.

De mispels zijn nu bijna uitgebloeid. Ik zie dit jaar maar weinig schimmelbladeren.

Reintje op Bezoek

Gisteren viel me de stilte op in de kalkoenenwei. Ik ging kijken. Het eerste wat ik zag waren pluimen niet zo ver van de slaapplaats. Ze slapen boven op het hok in plaats van er in. Iets verder vond ik de mannetjes kalkoen met een fijn gaatje van een tand in de hals. Iets verder lag een wijfjeskalkoen zonder kop. De hals was afgevreten tegen het lichaam. Ze lag tegen de afsluitingsdraad aan en aan de andere kant lag het gras platgetrapt.

Daar het beest te zwaar woog om het over de draad te krijgen, moest hij (of zij?) zich tevreden stellen met hals en kop! De tweede wijfjeskalkoen vond ik doodgebeten op een andere plaats.

Vier jaar terug, toen ik voor ’t eerst kalkoenen hield, heeft de vos een eerste bezoek aan de kalkoenen gebracht. Het was toen tegen eindjaar aan en ik had nog nooit kalkoenen geslacht. Reintje deed het toen voor mij, gelukkig maar met één kalkoen!

Dit is het einde van de kweek van bronskalkoenen. Een wijfje was opnieuw beginnen leggen.

De paar kuikentjes van een eerste broedpoging waren haast onmiddellijk gekidnapt. (Rat, bunzing, ekster?)

Het is niet gemakkelijk om in de natuur te overleven.

Vivisectie Kempische Pruim

De jonge ‘Kempische pruim’ is niet meer.

De boom, op een goede meter van de pruim Empress, stond op een verzorgde grond wat kalk en voedingsstoffen betreft.

Toch had die bovenaan verdroogde takken (takmonilia?)  en ook een een verdachte, ingezonken en getorste plek in een dikkere tak. Dit zou bacteriekanker kunnen zijn.

Ik spitte het boompje uit en aan de wortels hadden zich twee, zwarte myceliumdraden (denk aan fijne, zwarte schoenveters) van de honingzwam (Armillaria mellea) gehecht.

Er waren dus ook ‘tenenbijters’! Problemen met de wortels kunnen ook in de toptakken problemen veroorzaken.

Ik ben er dus nog niet uit. Ik denk dat beide factoren in het spel zijn: de moniliaschimmel die in de tak dringt en ten tweede verzwakking van de boom door de honingzwam.

Invasie Rupsen Kleine Wintervlinder

Aan de westkant van de appelboomgaard is er een boskant van de buur en mezelf.

De eerste rij bomen ernaast staan er zeer verhakkeld en haast bladerloos bij. Zo erg heb ik het nog nooit gezien. Ook de toppen van de tweede rij hadden te lijden. Als parachutisten hebben de rupsjes van de kleine wintervlinder zich aan draden laten meevoeren door de wind om te landen op de pas ontloken blaadjes!

Straks vormen zich nieuwe bladeren. Of er nog vruchten zullen overschieten valt af te wachten. Wellicht zijn de meeste aangevreten en zullen afvallen met de rui.

Soms eet de wintervlinder zich een gang tot in het hart van het jonge vruchtje? Maar meestal blijft het bij schilvraat.

Op bezoek bij Louis Eelen te Vorselaar

Louis heb ik zo’n 10 jaar terug leren kennen bij boomkweker Louis Mampay te Viersel. Hij kwam er pruimelaars aanschaffen en we geraakten in gesprek. Ik had ook een zwak voor pruimen.

Intussen hebben we al veel ervaringen kunnen uitwisselen. Louis heb ik leren waarderen voor o.a. zijn deskundigheid en handigheid wat enten betreft. Dit jaar evenwel met de lange, droge periode is het slagingspercentage van de vroege plakentingen eerder gering. Voor mijn latere kroonentingen komt de huidige, natte periode zeer gelegen.

Ik was vooral nieuwsgierig naar de stand van zijn pruimen; want ik begin mij zorgen te maken voor de toekomstkansen van de pruimen.

Al een aantal jaren heb ik niet meer de oogsten van vroeger en zie ik aan nogal wat bomen verdrogende topscheuten en afgestorven zijtakjes.

Mogen we dit jaar pruimen verwachten? Wellicht was het koude, schrale weer tijdens de bloeiperiode en de geweldige achteruitgang van de bijen als bestuivers dit jaar eveneens een negatieve factor.

Alhoewel het om de zetting van pruimen op dit ogenblik te beoordelen nog wat vroeg is, menen we toch wat pruimen te hebben. Minder vruchten geeft alleszinds bij pruimen betere kwaliteit.

Rassen die het goed doen bij Louis: Belle de Thuin (doch slechte zetting), Prof Colombien, Reeves Seedling, Excalibur, Monarch, Dubbele Kwets, Reine Claude Violette en nog enkele andere.

Queen Victoria blijkt extra gevoelig aan de takmonilia en ziet er niet goed uit. Zelfs de vruchten blijven al achterwege. Bij mij is dat ook het geval. Louis heeft ook de Late Victoria en die doet het wel goed.

Appelen, peren en noten dragen sterk.

Verder is mij een zeer gezonde druif opgevallen, die iemand voor Louis uit Duitsland meegebracht had. Uitstende, zoete, witte vruchten.

Zijn moestuin staat er schitterend bij.

Louis heeft blijkbaar ook een kornellebes (Cornus mas) met grote vruchten. Tot nog toe had hij alleen oog voor een andere bes, die ik nog niet ken. Ik ben benieuwd om de vruchten te leren kennen.

Ik stond in bewondering voor zijn aangepaste hak. Uit een van zijn  coniferen had hij een uitstekende steel gesneden en er een naar alle kanten geslepen hak aangezet. Zo kan hij naar alle kanten, vooruit, achteruit en opzij, onkruid steken en schoffelen. Knap.